Cumalıkızık

[mid]

Cumalikizik bugun piyangodan cikti bize Planli programli degildi, pek bir o ozlemis bizi, biz de onu; bir gorelim dedik birbirimizi Aslinda nicedir benim aklimda Cumalikizik’a gitmek... Ya gozleme yemek sicak sicak haftasonu kahvalti niyetine yada gidip o evleri pozlamak... Hatta daha dun icin program dâhilindeydi, ama olmamisti gidilememisti tipki bir onceki haftasonu gibi... Bu gun iste tam yeri tam zamani; sapkadan cikan tavsan gibi burasi bugun piyangodan cikmisti Donus programimiz oldu bizim icin... Ama hani yemegin en guzel kismi tencere dibidir derler ya (kandiriyor da olabilirler tabi!); Kurekli Selalesi / Kent Orman uzerine en guzel saatlerdi...

Cumalikizik nerededir? Hemen baslayalim! Civar koylerle ilgili kisa bir bilgilendirmeyi Saitabat Selalesi gezimizde yazmistim. Bu yazida etraftaki koylerin isimlerinin nereden geldigi yaziyor. Kentin dogu bolgesinde bulunan Cumalikizik eski bir Osmanli Koyu. Hatta Bursa’nin en eski koylerinden. Neredeyse 300 yillik eski kerpic evler, daracik gercek! arnavut kaldirim sokaklar! Koyun tarihinin de 700 yillik oldugu soyleniyor. Gelecegin Osmanlilari Bursaya goc ettigi donemlerde bu koyleri tercih etmisler.
Koyun suan ki hâli; cok guzel... Tarihi dokusu korunarak ozenli bir calisma ile koydeki bircok ev restore edildi... Cogu ev hâlâ koruma altinda... Eski hâlini bilenler bu restorasyon calismasi ile koyun ne kadar guzellestigini, dokusundan birsey kaybetmeden nasil yasamaya devam ettigini ve Bursalilar icin bir cazibe koyu hâline geldigini bilriler ve cok rahat kiyaslayabilirler...

Evler kendine ozgu, iki yada uc katli... Kerpicten... Ahsaptan... Kafesli... Cumbali... Kucuk ahsap pencereli... Girislerinde bir avlu... Avlularda gozleme ocaklari! Cunku koyumuz bursanin gozleme merkezi! Koylu kadinlarimiz, kizlarimiz evlerini size aciyor, giris bolumlerinde sicak sicak gozleme yapiyor, hemen avluda size ozel yapmis olduklari sedirlerde veya yer minderlerinde gozlemeleri afiyetinize sunuyorlar... Yazin ahududu veya soguk ayran esliginde, kisin ise sicak ve demli bir cay esliginde... Cogu evin kapisinin onunde ufaktan tahta tezgahlarda da ev yapimi eriste, manti, makarna, portakal receli, incir receli, portakal receli, tursu satiliyor... Yada kenarlari oyali yemeniler, havlular... Hatta koyun girisindeki meydanda kurulan tezgahlarda Cumalikizik yazili cesitli hatira esyalari..

Bu bolge yamacta oldugu icin Cumalikizikta da yukariya dogru cikiyorsunuz... Sokaklar temiz... Yazin sokaklarin ortasindan dagdan Kirkpinar’dan cikan ve Balikli vadisinden akan buz gibi suyun suzuldugunu gorebilirsiniz... Renk renk boyanmis kutu gibi simsicacik evler! Sehir yasantisinda neredeyse unutmaya basladigimiz soba bacalari... Camin kenarina oturmus cocuklar... Yada sokakta kosturanlar... Hizli, kosusturmali, stresli, karmasik haftaici ve sehirici hayatindan bir nebzede uzaklasip kendimize gelebilmek nefes alabilmek icin sanki ozel olarak saklanmis bir koy burasi...
Koyun yeni cehresinden dolayi ozellikle haftasonlari Bursalilarin yogun akinina ugruyor burasi... Fotograf cekimi icin ozel olarak geziler duzenleniyor... Onemli bir kurs pratik bolgesi... Yada biraz daha isi ilerletmis olanlar bireysel olarak gelip koyu, evleri, sokaklari, koy kapilarini, pencereleri, tul perdeleri, saksilari, tezgahlari, gozleme saclarini, elislerini kareliyorlar... Koy halki bunlara hic yabanci degil... Ustelik koydeki cocuklar size seve seve model bile oluyorlar!
Yukari dogru cikarken meshur Cin Araligi var... Burasi bir ust sokaga cikmak icin iki ev arasindaki ufacik, daracik bir ara... Cok sismansaniz gecemezsiniz, benden soylemesi!!! Hahhahaah Aman, hemen saka yaptim diyeyim de yanlis anlasilmasin

Koy meydaninda koyun bir muzesi var... Ufacik-tefecik-minicik bir muze... Koyle ilgili eskiye ait cesitli esyalar var... Hemen yakininda da koy kahvesi var...
Biz koyun ust taraflarinda olan bir gozleme evine girdik. Burasi buranin koylunun degilde bir isletmecinin islettigi ve gozleme-kafe olarak hizmet verdigi en taninmis olani; mavi Boncuk.Kapisindan iceri girdiginizde dikkatinizi hemen ceken ve hemen hemen heryerde olan mavi nazar boncuklari... Kapinin kilidinde bir anahtarlik olarak, pencerenin ahsap cercevesinde bir sus olarak, ahsap rafta cesitli susler olarak, mavi nazar boncugu boyali tabureler olarak... Turk kahveniz mangalda agir agir kor ateste yapiliyor, cayiniz semaverde geliyor, gozlemeniz sacda pisiriliyor... Size dusen tek birsey var; sobayla sicacik isitilan ic kismin en arkasindaki yer minderlerine oturup ahsap dekore edilmis eski bir koy evinde yorgunluk atip keyif surmek! En guzeli de heralde, burada bu keyfi yaparken yalniz olmamaktir! Basinizi yaslayabilecegiz bir omzun olmasi keyfinize keyif katacaktir!
Sevgiler!

(FOTOLAR YAKINDA)

http://www.geziyorumlari.com/index.php?option=com_content&task=view&id=450&Itemid=149

http://www.gezenbilir.com/index.php?topic=4222.new#new
http://midlog.googlepages.com/tamyeritamzamani

 

[orsaalabanda]

Ynt: Cumalıkızık

Arkadaşlar,
Cumalıkızık gezisini bugün yaşadığımız son tecrübeler dolayısıyla kesinlikle tavsiye etmiyorum.
Tüm köy, turizme bağlı ekonomik gelişmenin neticesinde yozlaşmanın en ileri seviyesine varmış durumda.
Köy içine araç girişi yasaklanmış. Adımınızı attığınız andan itibaren otopark parası yakanıza yapışıyor. Köy meydanı kalabalıktan, yapışkan satıcı kadınlardan, gözleme kokularından geçilmiyor. Herşey ticarete dökülmüş.
Evlerin önü hediyelik eşya tezgahlarıyla dolmuş. Organik ürün diyerek 2-3 misli fiyata sattıkları ürünleri alıp-satar duruma gelmişler. Herşey çok pahalı. Sıradan bir yere oturup sıradan iki gözleme yiyip ayran içseniz lüks restaurant parası ödüyorsunuz. Bütün bu ekonomik canlanmaya rağmen yollardan çöpleri, poşetleri toplamaya dahi zahmet etmemişler. Ortalığı pislik götürüyor.
Biz buraya haftasonu küçük doğa yürüyüşleri yapmak amacıyla kaçıyorduk. Son olarak köy içerisinden dağ eteklerindeki yürüyüş parkurlarına geçişi de tarım arazisi olduğu ve ziyaretçilerin zarar verdiği gerekçesiyle yasaklamışlar. Klasik köylü kurnazlığı ekonomik iyileşmenin de getirdiği cesaretle şımarıklığa dönüşmüş durumda.
Pazardan aldığı salçayı küçük cam şişelere doldurup ev yapımı organik ürün adıyla kilosu 10 TL'na satan zihniyet, ziyaretçilerin daldan koparacağı 1 tane elmayı, inciri kıskanıyor.
Yürüyüş parkurlarına köy dışından ulaşmaya çalıştık. Eskiden yolda rastladığında hoşgeldiniz diyerek ikramda bulunanlar orman içinde, dağda rastladıklarında bile iyi karşılamıyor, kötü kötü süzüyorlar. Bugün yaşadığımız kötü tecrübelerden dolayı bir daha adımımı bile atmamaya karar verdim. Gitmeyi düşünenlerin bilgisine..