Eski İstanbul Fotoğrafları

Ahırkapı



Alman Çeşmesi



Arnavutköy



Atmeydanı Dikilitaş 1920



Avlu 1880

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları



Cem , ne yaptın be oğlum ; bütün anılarımı depreştirdin şimdi.
Hey gidi rahmetli ''Yaylı Ferit'' 56 chevrolet ile yıldırım gibi geçerdi o kapıdan.
Yaylı lakabı devamlı alkol aldığından ve çağanoz gibi yürüdüğünden dolayı.
Karagümrüklü bitirim şöför arkadaşları bunu kızdırmak için Edirnekapıdan zorla ayık geçirtiyorlar,ama Ferit abimiz ordan her geçişte arabanın bir tarafını çarpıyor.Ama 2 parmak mazot takviyesi ile aynı kapıdan 3.viteste tam gaz geçiyor.
Babam Karagümrük doğumlu,annem de Rami.Garibime giden Anneannem Rami'den bize gelirken Istanbula gidiyoruz derdi.Surdan dışarı çıkan da Istanbuldan geliyoruz derdi.Bizde 7-8 yaşlarında iken bu konuşmalar ilgimizi çekerdi.
Şimdi Tuzla da Istanbul,Silivri de.
Sağolasın Cem , bir resimle 40-45 sene evvele götürdün beni.
Bir de sizlerin belki de yazılarda okuduğunuz ''KarıncaEzmez Şevki'' de Karagümrüklü idi.Hasta GS'li olan bu abimiz de şöför idi.Araçta ne varsa sarı-kırmızı renkte idi.Yalnız aklımda kalan bu insanların tertemiz kıyafetleri ve Şevki abinin kravatsız işe çıkmayışı.Şöförlük o zamanlar bir tarz idi,şimdiki gibi lümpenlik değil.

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

GS'nin canlı tarihi ve gelmiş geçmiş en renkli amigosu idi.FB'li olan rahmetli babamın da hem müşterisi,hem de arkadaşıydı.
Nur içinde yatsınlar.
Gençlere garip gelebilir, ama biz Karagümrükten o yıllarda ,Ali Sami yene,İnönüye,Şeref stadına tüm FB-GS ve BJK'li dostlar güle oynaya , kolkola stadyumlara gider ,ama tribünlerde ayrılır,maç sonrası gene buluşarak kolkola,yenenlerin yenilenleri tatlı ve dozajı kaçırmadan kızdırmaları ile çiçek pasajının yolunu tutardık

İşte karıncaezmez şevki ile ilgili basında çıkan yazılar

Turgay Şeren: Karıncaezmez'i tanır mıydınız!

Turgay ŞEREN







Yıl 1948. Galatasaray Lisesi'nden Hasnun Galip Sokak'daki Galatasaray Spor Kulübü'ne adımımı attığım ilk yıldı bu. Rahmetli Muslihittin Peykoğlu, Galatasaray Spor Kulübü Başkanı idi. Aynı zamanda Galatasaray Lisesi'nde müdür muavinimizdi. Benim elimden tuttu ve Galatasaray Futbol Takımı Antrenörü Molley'le birlikte Gündüz Kılıç'a, Reha-Bülent kardeşlere, Muzaffer Tokaç'a, Naci Özkaya'ya, Osman İncili'ye teslim etti.


Antrenmanlara çıkarken bile yüzüm bembeyaz olurdu. Zira, öylesine Galatasaray büyükleri ile birlikte olma şansını yakalamıştım ki, buna inanmak benim için mümkün değildi. Adeta rüyada gibiydim. O yıllardaki Ali Sami Yen Stadı'nın zemini topraktı. Antrenman zamanında da tribün gibi olan yerde Galatasaray formasını sırtına giymiş, her tarafında sarı kırmızılı renkler fışkıran, elinde de kocaman bir bayrak olan, gözlüklü, genç birisi tüm antrenman boyunca öyle ayakta durur, bizleri izlerdi.


HAYATI G.SARAY'DI


Büyüklerime sordum: ‘‘Kimdir bu insan?’’ ‘‘Turgay’’ dediler, ‘‘Bu bizim maskotumuz Karıncaezmez Şevki.’’ Zaten onun soyadına bakın, karakteri ve kişiliği hakkında hemen söz sahibi olursunuz. ‘‘Karıncaezmez’’ yani dolaşırken bile ayağının altına bakan, karıncayı bile incitmek istemeyen birisi anlamı çıkmıyor mu buradan? Aynı Karıncaezmez'i ben 19 yıl koruduğum G.Saray kalesinde her maçımızda İnönü Stadı'nın sağ tarafında iki direk arasında heykel gibi görürdüm. Hiçbir zaman bizi yalnız bırakmadı. Şöyle iki eli havada, sarı kırmızılı bayrak elinde yükselir ve tek kelime söylemezdi. Sadece bayrak sallardı. Biz hücum edersek o tarafa doğru 3-5 metre hareketlenir, gol attığımız zaman da o bayraklar öyle bir sallanırdı ki elinde, sanki en etkili rüzgar bile böyle bir tesir gösteremezdi.


Sonra ben futbolu bıraktım. Dostluğumuz hep devam etti. Büyük hastalıklar geçirdi. Çok eski bir Opel marka arabası vardı. İçi, sarı kırmızıydı. Vazolarının içinde sular vardı. Sarı kırmızılı güller, karanfiller tam tazeliğiyle her gün değişirdi. Onu anlatabilmek için onunla kısa bir süre de olsa yaşamak lazımdır. Ben bu güzelliği yakaladım. Son zamanlarında kız kardeşi ile birlikte yaşıyordu. Her zaman onu ziyarete gittim. Bende Galatasaray'a olan hasretini giderirdi. Galatasaray Spor Kulübü'nden çok şikayetçiydi. Ama gene de renk vermiyordu. ‘‘Canları saoğlsun’’ diyordu. Şimdi artık aramızdan ayrıldı. Yaşı 82 idi. Güle güle Karıncaezmez. Nur içinde yat.

Hürriyet




Karıncaezmez'e son görev
Türk futbolunun ilk amigosu Galatasaraylı "Karıncaezmez Şevki" İstanbul'da toprağa verildi. Yakalandığı amansız hastalıktan 81 yaşında vefat eden "Karıncaezmez Şevki"nin cenazesi, dün Fatih Camii'nde, kılınan cenaze namazını müteakip, Silivrikapı Mezarlığı'nda toprağa verildi. Törene, Galatasaray Yönetim Kurulu Üyesi Celal Gürcan, Profesyonel Futbolcular Derneği Başkanı Turgay Şeren, eski başkanlarından Ali Uras ve eski yöneticilerden Ergun Gürsoy, eski milli futbolcu Kadri Aytaç ve yakınları katıldı.

Radikal


Son 90'ı göremedi


Galatasaray'ın efsanevi taraftarı Karıncaezmez Şevki, hayatını verdiği sarı - kırmızılılar yarı finale kalmadan birkaç saat önce hayata veda etti



Ercan Güven Spor Servisi



Karıncaezmez Şevki tam 81 yıldır beklediği Galatasaray'ın yarı final vizesini saat farkıyla göremedi ama, hayatını sarı - kırmızı bir halı gibi önüne serdiği kulübünü, o çoktan Avrupalı yapmıştı İstanbul sokaklarında...
1950'li yıllardı...
Bugünkü anlam yüklemeleriyle asla amigo denemeyecek, olsa olsa Galatasaraylılığın sokaktaki temsilcisi Karıncaezmez Şevki, hiçbir zaman 30 kilometreyi geçmediği ünlü Opel taksisi ile Taksim'den Mithatpaşa'ya inerdi.
O zamanlar kapalı tribünün deniz tarafındaki iki direk arasını tıka basa dolduran Galatasaraylılar'ın önünde yerini alır, tüm beyefendiliği ile maçı izlerdi.


Gölün heykelini dikerdi

Galatasaray gol attığında taş kesilirdi Karıncaezmez.
Elinde bayrağı ile adeta tribüne golün heykelini dikerdi... Maçın önemine göre canlı heykelini üzerine binlerce voltluk lambaların tutturulduğu pilonların tepesine taşıdığı bile olurdu. Yeri ne olursa olsun, onun için Galatasaray'ın golü saygı duruşu gerektiren bir eylemdi. Zaten Karıncaezmez Şevki için saygı, anahtar kelimeydi.
Hiçkimseden, beş kuruş para, bedava bilet ya da ikram talep etmedi. Sadece dün cenaze masraflarını Galatasaray üstlendi. Parası yetmediğinde gözyaşlarıyla Opel'ine veda etti, eline geçen parayı yine Galatasaray'a yakın olabilmek için eritti. Gün geldi, aç kaldı Şevki, Belediye'de temizlik İşlerine girdi.
Karakteriyle örnek olduğu İstanbul sokaklarını bu kez arazözü ile yıkayıp tertemiz etti.


Final için yaşıyordu

Ardından, emeklilik ve hastalık - parasızlık - ilgisizlik üçgeninde kahve telvesi gibi koyu ve karanlık yıllar geldi.
Karıncaezmez Şevki, yine asaletinden ödün vermedi ve kabuğuna çekildi. Kızkardeşi Nuriye Haskatar'ın yanına sığındı. Sekiz yıl önce merdivenden düşüp bir kolunu kaybetti. Hasta akciğerlerine Galatasaray'ın Avrupa finalini görebilmek için zorlukla hava çekiyordu. Ama sürdüremedi. Saat farkıyla kaçırdı, yaşadığı gibi vakur bir şekilde göçtü gitti.


Hayal etti, göremedi

Evet, 30 yıl sonra dün cenazesinde hatırladık Karıncaezmez'i...
Kızkardeşinin 17 yaşındaki torununun sözleri, sanki Karıncaezmez'in son yıllarının bir özetiydi:
"Cenazede anladım; büyük dayım ne kadar önemli bir insanmış..."
Öyleydi...
Ama yaşamına bakanların bunu bilmesi olanaksızdı. Belki gönderilen kamyonlar dolusu çelengin parası sağlığında ona verilseydi, son günlerini daha rahat geçirebilirdi.
Gerçi kabul eder miydi, bilinmez... Tek istediği bugünkü gibi bir Galatasaray ve ilgiydi...
Dün ikisi de gerçekleşti...

Milliyet


Onun o müze gibi arabasına bindiğim günleri yaşadım.Bana bunları anımsattığı için sevgili yeğen Space Cem'e çok çok teşekkür.

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

sağolasın Nadir Abi .. seni de 40-45 yıl öncesine götürdük...

ben teşekkür ederim

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

ben ikinize de ayri ayri cok tesekkur ederim.
space cem eski istanbul fotograflarini cok severim ve pek cogunu bilirim ama senin yolladiklarindan
bazilarini ilk kez gordum ve cok hosuma gitti, cok mutlu oldum. cok tesekkurler
her fotograf farkli syeleri dusundurttu. ozellikle buyukada fotografi
herkes sIk, herkes sapkali. ne donemler yasamis istanbul. . .

bir diger tesekkur de nadir agbi size. ben fanatik GSliyimdir. ve ben tanisamadim ama
Karincaezmez Sevki bizlere hep anlatilir. gerek taraftar forumlarimizda olsun, gerekse kulup dergimizde.
burada da onu tekrar hatirlamama vesile oldunuz tesekkurler.

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları


Unkapanı'ndaki tarihi su kemerleri, az bilinen adıyla Bozdoğan kemerleri, daha da az bilinen adıyla valens kemerleri... İstanbul'un konumu nedeniyle su sıkıntısını gidermek için Roma imparatorlu u zamanında yapılmış yapılardır. Bu kemerler Belgrad ormanında bulunan su havsalarından su taşımak için kullanılırmış.. Taşınan su Yerebatan sarayı gibi sarnıçlarda depolanırmış.. Böylece kentin su ihtiyacı garanti altında olurmuş...


Meşhur Nimet Abla gişesi.. İkramiye kimin oldu acaba ??


Zamanında ne balık çıkıyormuş.. Gördükleriniz ton yada torik




Çok eskilerden Ortaköy Cami fotografı..


Milli takım artık kiminle oynuyorsa? Arkadaki Gazhane görüntüsü buranın İnönü stadı olduğunu gösteriyor.. 1947 yılında inşaası bitirilen İnönü stadı'nın mimari çizimleri zamanının ünlü stadyum mimarı İtalyan Vietti Violi'ye ait. Gazhane kaldırılamadığı için tam olarak planlar uygulanamamış ve Gazhane tarafına sadece duvar çekilmiş..

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

3. resim dumur etti.balıklar kendini karaya atıyomuş gibi geldi

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

Sedat doğru yazmışsın , Şeref Stadı çocukluk ve delikanlılığımızın geçtiği denize sıfır bir yerdi.Bugün üzerinden geçtiğimiz Beşiktaş-Ortaköy asfaltına göre kotu oldukça düşüktü.Hem yüzüp , hem de balık tutarak maç seyredebildiğimiz enteresan bir yerdi.Yerine otel olma projesi gerçekleşince hak sahibi BJK buranın karşılığında şimdiki Fulya tesislerinin yerini alarak hakkını devretmişti.

Bir resim de benden
Aksaray - Vatan Caddesi

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

Vatan Caddesi ilk yapıldığında bazı aklı evveller "buraya uçak mı inecek, ne gerek var böyle israfa" demişler

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

VitaEsMorte' Alıntı:

Vatan Caddesi ilk yapıldığında bazı aklı evveller "buraya uçak mı inecek, ne gerek var böyle israfa" demişler

Genişletmek için tıkla ...

aynı şey ankara kızılay caddesi için de denmiş

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

Babam rahmetli Vatan caddesi düzenlemeleri sürerken yolların kapanması nedeni yüzünden iflas edip karagümrükteki dükkanını kapatmasına rağmen,yapılan işlerden övgüyle bahsederdi.

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

Sedat o Bozdoğan Kemerini gösteren fotoğraf var ya , beni gene eskilere götürdü.Onun üstü çok dardır.Yanlış hatırlamıyorsam 1,5 mt. kadar.Ve biz bir yakadan öbür yakaya , yani Fatih'ten Eminönü tarafına yıldırım gibi koşarak gidip gelirdik.En sevdiğmiz oyun da zincir yaparak en üstten alttaki gözlere inerek , oradan da asfalta inmekti.Tabii bu arada büyüklerden az dayak yemedik. ;D

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

unkapanındaki tarihi caminin karşısında eskiden postane varmış, dedem memurluk yapmış orda. emekli olduktan sonra trabzona yerleşmiş, hala köyde yaşıyor. birgün bana postaneyi sordu durumu nedir diye ama bir türlü nereyi tarif ettiğini anlamıyorum unkapanında, eski bir cami var karşısında deyince "dede orda artık plakçılar çarşısı var" dedim üzüldü tabi adam...

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

Sedat o 3. fotodakiler gerçekten palamut mu? Bana sanki ton balığı gibi geldi onlar ???

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

onlar torik veya zindandelen , palamut değil.

Ynt: Eski İstanbul Fotoğrafları

ne palamutu kardeşim? kim dedi palamut diye, yok öyle birşey