MANİSA YARIKKAYA KANYON HİKAYESİ
Kanyon sezonun bitmesine rağmen Meridyen grubunun davetini kabul ederek dört kişilik ekibibimizle birlikte Niobenin Magnesia’sına yada Saruhanoğulları’nın otağı,şehzadeler diyarı,lalesi,Mesir macunu ve Tarzanı ile ünlü Manisaya hareket ediyoruz.
Yolda Menemene uğrayıp kacak yolcumuzu alıp Meridyen grubuyla kahvaltıya oturuyoruz.Kısa bir tanışmadan sonra hızla hareket edip spil dağlarına doğru harekete geciyoruz.
Efsane Spil dağına doğru yol alırken Niobenin acıklı hikayesi beni yüzlerce yıl gecmişe götürüyor
“Tanrıça Niobe'nin yedisi kız yedisi erkek olmak üzere ondört çocuğu vardır. Yine bir Tanrıça olan Leto'nun sadece Apollo ve Artemis olam üzere iki çocuğu bulunmaktadır. Niobe doğurganlığıyla övünür ve hatta böbürlenir.
Niobe'nin bu tavrı ise Leto'yu kızdırmaktadır. Tanrıça Leto; çocuklarına durumu anlatır ve Niobe'nin cezalandırılmasını ister. Artemis ve kardeşi Apollon, Spil Dağı'ndan attıkları oklarla Niobe'nin çocuklarını öldürürler. Niobe çocuklarının başında ağlamaya başlar, artık o çocuklarının başında kalıp ağlamaktan başka bir şey istemiyordur ve Baştanrı Zeus'a kendisini çocuklarının başında taşa döndürmesini ister. Zeus da bu isteğini yerine getirir ve Niobe'yi Spil Dağı eteklerinde bir taşa çevirir.”(ağlayan kaya)
Çok gecmeden araclarımızdan inip kanyon hazırlıklarımızı tamalayıp Küçük kanyona doğru harekete geciyoruz.
Meridyen grubundan öğrendiğimize göre kanyon iki kısımdan oluşuyor girişdekine küçük kanyon diğerine büyük kanyon diyorlar.
Kanyon dere formatında başlıyor irili ufaklı taşarlın arasından bitki örtüsünü yararak ilerliyoruz.
Kanyonun içinde su olmadığından yanımıza aldığımız pet sular çantalarımızın ağırlığını hatırı sayılır bir şekilde artırıyordu.
Çok geçmeden ilk ip inişimizi gerçekleştiriyoruz bu arada meridyendeki arkadaşların anlattıkları defineci hikayelerini etrafta yapılan kazılar dan daha iyi anlıyorduk.
Fazlaca zorlanmadan küçük kanyonu bitiriyoruz.
Çıktığımız noktada önce mola vermeyi düşünüyoruz ama bu yer o kadar güzel o kadar etkileyici ki saat 14 olmasına rağmen burada kamp yapmaya karar veriyoruz.
Etrafı dağlarla çevrili üzerinde yıkılmaya yüz tutmuş tek katlı taş evin yemyeşil çimenlerinde kampımızı kurduk.
Bu doğa harikası yerde çadırda yatmaktansa gecenin ayazını kabullenip üzerini tenekelerle örttüğümüz yerde yatmaya kara verdim.
Kamp ateşi başında paylaşılan yiyecek ve içecekler Meridyenle aramızdaki meridyen yayının uzunluğunu kısaltıyor vişne bahçelerinden meyve kutularına dolan vişne suyunun kimin içtiği sabah ortaya çıkıyordu.
Kahvaltıdan sonra hızla hazırlıklarımızı tamamlayıp patika yoldan Büyük kanyona doğru yeni badim Mehmetle birinci ip inişi yapacağımız yere kadar ilerleyip ekibin kalanını beklemeye başladık.
Kanyonda yükseklikleri 3 ile 25 metre arasında değişen 20 ye yakın iniş olduğunu öğrendik.
Her ip inişini diğeri kovaladı sanki baş aşağı gider gibi arada on metreden fazla yürümeden diğer inişe geliyorduk her iniş de bir hayvan ölüsüyle karşılaşmamız kanyonun ne kadar zor olduğunu, Teknik malzeme ve ekipmansız geçilemiyeceğini bize gösteriyordu.
Ayrıca definecilerin kanyon içine girdiklerini onların basit iplerle su hortumlarıyla buralardan geçtiklerini görüp hayrete düşüyorduk.
Bir iniş sonrası önümden havalanan kartal mitelojik zamanda spilde yaşamış olan beyaz kartalların beklide günümüze kadar ulaşan akrabalarıydı.
Kanyonun sonlarına doğru verdiğimiz molada yapılan Türkkahvesi tüm yorgunluğumuzu almıştı.
Ali Talip ve Tubayla önden giderek kanyonu çıkışında ekibi beklemeye başladık Kanyon Manisa Turgutlu karayoluna 60-70 metre kala bitiyordu.
Çıkışdaki kaya bloklarının heybeti oldukç.a etkileyici ydi.Sevgili Ali Meridyen grubunun burayla ilgili güzel düşüncelerini anlattı umarım gerçekleştirirler.
ERDAL BAYRAKTAR
KAD
Kanyon sezonun bitmesine rağmen Meridyen grubunun davetini kabul ederek dört kişilik ekibibimizle birlikte Niobenin Magnesia’sına yada Saruhanoğulları’nın otağı,şehzadeler diyarı,lalesi,Mesir macunu ve Tarzanı ile ünlü Manisaya hareket ediyoruz.
Yolda Menemene uğrayıp kacak yolcumuzu alıp Meridyen grubuyla kahvaltıya oturuyoruz.Kısa bir tanışmadan sonra hızla hareket edip spil dağlarına doğru harekete geciyoruz.
Efsane Spil dağına doğru yol alırken Niobenin acıklı hikayesi beni yüzlerce yıl gecmişe götürüyor
“Tanrıça Niobe'nin yedisi kız yedisi erkek olmak üzere ondört çocuğu vardır. Yine bir Tanrıça olan Leto'nun sadece Apollo ve Artemis olam üzere iki çocuğu bulunmaktadır. Niobe doğurganlığıyla övünür ve hatta böbürlenir.
Niobe'nin bu tavrı ise Leto'yu kızdırmaktadır. Tanrıça Leto; çocuklarına durumu anlatır ve Niobe'nin cezalandırılmasını ister. Artemis ve kardeşi Apollon, Spil Dağı'ndan attıkları oklarla Niobe'nin çocuklarını öldürürler. Niobe çocuklarının başında ağlamaya başlar, artık o çocuklarının başında kalıp ağlamaktan başka bir şey istemiyordur ve Baştanrı Zeus'a kendisini çocuklarının başında taşa döndürmesini ister. Zeus da bu isteğini yerine getirir ve Niobe'yi Spil Dağı eteklerinde bir taşa çevirir.”(ağlayan kaya)
Çok gecmeden araclarımızdan inip kanyon hazırlıklarımızı tamalayıp Küçük kanyona doğru harekete geciyoruz.
Meridyen grubundan öğrendiğimize göre kanyon iki kısımdan oluşuyor girişdekine küçük kanyon diğerine büyük kanyon diyorlar.
Kanyon dere formatında başlıyor irili ufaklı taşarlın arasından bitki örtüsünü yararak ilerliyoruz.
Kanyonun içinde su olmadığından yanımıza aldığımız pet sular çantalarımızın ağırlığını hatırı sayılır bir şekilde artırıyordu.
Çok geçmeden ilk ip inişimizi gerçekleştiriyoruz bu arada meridyendeki arkadaşların anlattıkları defineci hikayelerini etrafta yapılan kazılar dan daha iyi anlıyorduk.
Fazlaca zorlanmadan küçük kanyonu bitiriyoruz.
Çıktığımız noktada önce mola vermeyi düşünüyoruz ama bu yer o kadar güzel o kadar etkileyici ki saat 14 olmasına rağmen burada kamp yapmaya karar veriyoruz.
Etrafı dağlarla çevrili üzerinde yıkılmaya yüz tutmuş tek katlı taş evin yemyeşil çimenlerinde kampımızı kurduk.
Bu doğa harikası yerde çadırda yatmaktansa gecenin ayazını kabullenip üzerini tenekelerle örttüğümüz yerde yatmaya kara verdim.
Kamp ateşi başında paylaşılan yiyecek ve içecekler Meridyenle aramızdaki meridyen yayının uzunluğunu kısaltıyor vişne bahçelerinden meyve kutularına dolan vişne suyunun kimin içtiği sabah ortaya çıkıyordu.
Kahvaltıdan sonra hızla hazırlıklarımızı tamamlayıp patika yoldan Büyük kanyona doğru yeni badim Mehmetle birinci ip inişi yapacağımız yere kadar ilerleyip ekibin kalanını beklemeye başladık.
Kanyonda yükseklikleri 3 ile 25 metre arasında değişen 20 ye yakın iniş olduğunu öğrendik.
Her ip inişini diğeri kovaladı sanki baş aşağı gider gibi arada on metreden fazla yürümeden diğer inişe geliyorduk her iniş de bir hayvan ölüsüyle karşılaşmamız kanyonun ne kadar zor olduğunu, Teknik malzeme ve ekipmansız geçilemiyeceğini bize gösteriyordu.
Ayrıca definecilerin kanyon içine girdiklerini onların basit iplerle su hortumlarıyla buralardan geçtiklerini görüp hayrete düşüyorduk.
Bir iniş sonrası önümden havalanan kartal mitelojik zamanda spilde yaşamış olan beyaz kartalların beklide günümüze kadar ulaşan akrabalarıydı.
Kanyonun sonlarına doğru verdiğimiz molada yapılan Türkkahvesi tüm yorgunluğumuzu almıştı.
Ali Talip ve Tubayla önden giderek kanyonu çıkışında ekibi beklemeye başladık Kanyon Manisa Turgutlu karayoluna 60-70 metre kala bitiyordu.
Çıkışdaki kaya bloklarının heybeti oldukç.a etkileyici ydi.Sevgili Ali Meridyen grubunun burayla ilgili güzel düşüncelerini anlattı umarım gerçekleştirirler.
ERDAL BAYRAKTAR
KAD
