Rehabilitasyon Merkezlerini Rehabilite Edelim
Fotoğrafçı Cemal Gülas’ın evlat edindiği yavru ayının elinden alınmasıyla gündeme gelen Karacabey Rehabilitasyon Merkezi amacına hizmet etmemektedir.
Kurulma amacı “bakıma muhtaç hayvanları rehabilite edip onları doğal hayata kazandırmak” olan merkez amaçlarına hizmet etmemektedir. Hayvanların barınma koşulları ve beslenmeleri merkezin amaçlarının aksine doğalarına aykırı bir hal almıştır.
Biz doğa severler merkezin yenilenmesi, hayvanların doğal hayata gerçekten kazandırılabilecek reformlara gidilmesini talep ediyoruz.
Datvi daha bebekken kaymakamlık tarafından Cemal Gülas’a emanet edildi. Yavru ayılar ormanda diğer erkek ayıların avıdır. Datvi erkek ayılara av olmayacak kadar büyüdü; artık kendi başına ormanda yaşayabilen... (hatta alınmasaydı inini tamamlayıp, kış uykusuna yatacaktı..) ergin sayılabilecek bir ayı.
Rehabilitasyon Merkezi’ne götürülmesiyle doğal ortamından tamamen koparılan Datvi şimdi elektrik verilmiş tellerle kaplı “özel” kafesinden insanlardan uzaklaştırılmaya çalışmakta.
Datvi kendi doğal ortamında olabilir ancak insanla bu kadar temas etmemesi gerektiğini savunan bu kurumun, kendi verilerine göre yazın günde 200 ziyaretçisi olduğu bilinmektedir.
Ayrıca ayıların aylık bakım masraflarını Pro-Animale adlı bir Alman kuruluşun üstlendiği Merkez’de, ziyaretçilerin yanlarında karpuz, yemiş vb. Gıdalar getirerek hayvanları beslemeleri isteniyor.
İnsanlarla sıcak bir iletişimin doğalarına aykırı oladuğunu iddia edilen ayıların bizzat Merkez sınırları dahilinde insanlarla sıcak ilişki kurmasında bi sakınca görülmemektedir.
Orman Bakanlığı’na ait 5 hektarlık arazide 60 kadar ayının özgürce yaşayabilmesi için kurulan Merkez teller ve kafeslerle ayrılmış özgürlükten çok uzak bir yaşam alanıdır.
Hayvanların insanlardan uzak olması gerekliliğinden savunup “Hayvanat Bahçesi” ya da “Sirk” gibi ziyarete açılmaları Merkez’in doğallığını sorgulatan nedenlerdendir.
Sevcan Gülas
Fotoğrafçı Cemal Gülas’ın evlat edindiği yavru ayının elinden alınmasıyla gündeme gelen Karacabey Rehabilitasyon Merkezi amacına hizmet etmemektedir.
Kurulma amacı “bakıma muhtaç hayvanları rehabilite edip onları doğal hayata kazandırmak” olan merkez amaçlarına hizmet etmemektedir. Hayvanların barınma koşulları ve beslenmeleri merkezin amaçlarının aksine doğalarına aykırı bir hal almıştır.
Biz doğa severler merkezin yenilenmesi, hayvanların doğal hayata gerçekten kazandırılabilecek reformlara gidilmesini talep ediyoruz.
Datvi daha bebekken kaymakamlık tarafından Cemal Gülas’a emanet edildi. Yavru ayılar ormanda diğer erkek ayıların avıdır. Datvi erkek ayılara av olmayacak kadar büyüdü; artık kendi başına ormanda yaşayabilen... (hatta alınmasaydı inini tamamlayıp, kış uykusuna yatacaktı..) ergin sayılabilecek bir ayı.
Rehabilitasyon Merkezi’ne götürülmesiyle doğal ortamından tamamen koparılan Datvi şimdi elektrik verilmiş tellerle kaplı “özel” kafesinden insanlardan uzaklaştırılmaya çalışmakta.
Datvi kendi doğal ortamında olabilir ancak insanla bu kadar temas etmemesi gerektiğini savunan bu kurumun, kendi verilerine göre yazın günde 200 ziyaretçisi olduğu bilinmektedir.
Ayrıca ayıların aylık bakım masraflarını Pro-Animale adlı bir Alman kuruluşun üstlendiği Merkez’de, ziyaretçilerin yanlarında karpuz, yemiş vb. Gıdalar getirerek hayvanları beslemeleri isteniyor.
İnsanlarla sıcak bir iletişimin doğalarına aykırı oladuğunu iddia edilen ayıların bizzat Merkez sınırları dahilinde insanlarla sıcak ilişki kurmasında bi sakınca görülmemektedir.
Orman Bakanlığı’na ait 5 hektarlık arazide 60 kadar ayının özgürce yaşayabilmesi için kurulan Merkez teller ve kafeslerle ayrılmış özgürlükten çok uzak bir yaşam alanıdır.
Hayvanların insanlardan uzak olması gerekliliğinden savunup “Hayvanat Bahçesi” ya da “Sirk” gibi ziyarete açılmaları Merkez’in doğallığını sorgulatan nedenlerdendir.
Sevcan Gülas
Datvi için çok iyi bir yaşam yeriydi .. Şimdi onun bir kafeste olması çok kötü..
