AĞRI DAĞI ZİRVE 5137 M. HİKAYESİDİR.
2013 yılının baharında AĞRI ZİRVE için Uludağ k.zirve ,Yürüyüş guruplarına rehberlik yapmak suretiyle bir çok günübirlik yürüyüşlere katılmak ve haziran ayındada Hasan dağı 3268 m.zirve ile artık hazırdık.
Temmuzdaki Ramazan ayında Doğu beyazıt ta gerekli yerlerle temasa geçerek 17 Ağustos tarihinde İstanbuldan Kadir Tunca,Yalovadan Çağatay Belgen,Sakaryadan Ben Hasan Ural ,,,Kadirin aracıyla 17 Ağustos cumartesi günü 12:00 saatte yola çıktık ,Akşam 11:30 da Sivas Suşehri öğretmen evinde konaklayarak ertesi gün dinlenmiş olarak tekrar yola çıktık.Pazar günü saat 20:30 gibi doğubeyazıt İsfehan otelin önünde yerel rehber Cuma Saltık ile buluşup konuştuk ve ayarlanmış odamıza çıkarak yerleştik.Daha sonra kısa bir alışveriş yaptık.
19 Ağustos pazartesi 09:00 da rehberin eski ford münübüslerine çantaları yerleştirip 20 kişilik gurupla Eli köyüne doğru yola çıktık.10:00 gibi Eli köyünde idik.Araçların boşalması ve Çantaların atlara yüklenmesinden sonra 4 saat sürecek 3200 kampına doğru yola çıktık,Sıcağın etkisi ile terleyip biraz zorlansak ta kampın çadırlarını gördüğümüzde son 500 metrede dolu yağışına yakalandık,Aceleyle kendimizi büyük kıl çadırların altına sığınarak yağışın geçmesini bekledik,1 saat sonra müthiş bir sıcakla yerler tam takır kuruyu verdi.Uygun yer belirleyerek çadırımızı kurup yerleştik.
Bu faaliyette ;Ağrı dağı kamp bölgelerini birbirine akraba olan ve aralarında paylaşan 3 aşiret şirketinden Cuma Saltık’tan,,Münübüs ulaşım,kamplar arası çantaların At ile ulaşımı ve komple yemek olarak kişi başı 500 tl ye anlaşmıştık.
Bu sebeple çadı r kurulumundan sonra yemeği beklemeye başladık.16:00 dan beri beklediğimiz yemek maalesef 21:00 sularında yarı pişmiş yarı çiğ et,Çorba ve pilavdan oluşuyordu,Sabah kahvaltılarıda memnun olmadığımız şekilde 3-5 zeytin,Kağıt kalınlığında beynir,Çökelek,az biraz reçel ve bol miktarda çay vardı.(kamplar boyunca yemekten ve hazırlanma süresinden ve Rehberlik hizmetinden memnun olamadık.)
Eli köyünden ,3200 kampına ve oradan yapılan 4200 aklimatizasyon tırmanışı,3200 geri dönüş ve ertesi günü tekrar kamp için 4200 kampına çıkarken ve inerken hiçbir rehberlik hizmeti alamadık.Zaten patika bilgisi ve alıştıkları ortamda koşarcasına ilerlemelerinin dışında hiç teknik bigileri yoktu,zirvede hava durumundan karşılaşılabilecek aksaklıklar için bile bilgi verebilecek durumda değillerdi,Bu olumsuzlukların yanında diğer 14 kişiden oluşan YUDOSK (İSTANBUL)gurubunun sevimsiz,saygısız ve selamsız tutum ve davranışları,BaşlarındakiFaik Kayhan ve eşinin stresli,despotça kendi gurubunu yönetme isteği memnun olmadığımız durumu dahada geriyordu.Neyseki tüm iniş ve çıkışlarda onlardan bağımsız hareket etme,yemeklerde çadıra onlardan önce veya sonra gelerek mümkün olduğu kadar uzakdurduk.Gurubun günü birlik hıkıngler yapmaları,dağ tecrübesi olmaması her tırmanışta bizim önde olmamızdan rahatsızlanarak ,çadır yeri kapmak için taş ile çevirmeler,baton koymalar,yemek yerinde tabura kapmalar gibi çocukça küçük hesaplar peşinde koşmaları neşemizi artırarak,kafa yapma moduna geçmemize sebep oldu.
20 -21 ağustos tarihlerinde sırası ile yaptığımız kamp geçişlerinden sonra 4200 kampı için sabah 06:00 da kalkıp kampı topladık.Çanta ve ağır yükleri atlara teslim edip sadece çadırı yanımıza alarak bir gece öncesinden gizlice anlaştığımız atçı Ercan ın iki atına binerek 4200 kampına erken den vararak çadırı kurduk.Yaklaşık 5 saat sonra gelen diğer gurup YUDOSK elemanları bizi gördüklerinde şaşkınlıklarını üzerinden atamadan 5 saat süren dolu ve ardından tipiye dönen kar yağışından perişan olarak çadırlarını bile kuramadan bekleştiler.Biz bu arada çadırımızda kimi uyuyarak kimi fıkra ve durum değerlendirmesi yapıyorduk.Hafif baş ağrısı kendini gösteriyordu.
Akşam 18:00 gibi kar yağışının durması ile çadır kurma telaşına giren YUDOSK elemanları yoğun ve iri taşlarla kaplı olan 4200 kampında zorlanıyor,İrtifaya uyğun olmayan çadırlarından bazıları basit rüzgarda dağılıyordu.
20:00 sularına doğru yemek hazırlanmıştı.5 adet dilim kızarmış patetes,çay bardağını doldurmayacak çoklukta makarna ve çorbayı mideye indirdikten sonra 01:00 kahvaltı,02:00 zirveye yola çıkmak üzere çadırlara girdik.
01:00 kalktığımızda şiddetli baş ağrısı çeken Kadir Tunca tulumdan çıkamayacağını,zirve yapamayacağını söylüyordu.Bir süre sonra biraz açılarak zeytin peynir çay kahvaltıya geldi.Yanımıza alınmak üzere kişi başı ½ litre sıcak su hazırlanmıştı.kahvaltıdan sonra hazırlanılarak zirve tırmanışına 02:00 te başlanıldıHava açık yıldızlıktı.Kadir le birlikte önden hareket eden Alman gurubun ardından bizim gurubu beklemeden tırmanışa geçtik.Cuma saltık rehberliğinde gurup 100 m. Geriden geliyordu.Zorlu çıkıştan sonra nispeten düzlük sırtta ağırlaşarak gurubun arasına girdik.Kadirin nükseden baş ağrısı ile siz devam edin ben düşük tempoyla gurubu takip edeceğim demesi üzerine çağatayın peşinde önlerde çıkmaya başladık.Karanlıkta tamamen karlı zeminde merdivenleşmiş patikada gökdelene çıkar gibi yükseliyorduk.Başımızı kaldırdığımızda 200-300 metre ilerde çok ağır ilerleyen almanları duvara çıkar gibi üzerimizde görüyor,dökülenleri bir bir geçiyorduk.Yerel Rehberlerin teknik bilgileri olmayışından artçı hak götüre,herkez başının çaresine kendi bakacak şekilde gidiliyordu.
4700 lerde müthiş bir soğuk rüzgara maruz kalındı,Eldivenlerin içinde ellerin donmaya başlanması üzerine rehber Cuma, batonları sırt çantaları yanına sokuyor ve ellerini ceplerine sokmalarını söylüyordu.Tecrübesi olmayan YUDOSK elemanları yetersiz kıyafet ,ve eldivenlerlerden dolayı dökülmeye başlamıştı.İlk 500 metrede 2 kişi çadıra dönmüştü.Yudosk elemanlarının sık sık gurubu durdurması ile şiddetli soğuk ve karı uçuşturan rüzgara maruz kalıyorduk.Bilerek öne geçmek istemiyordum,Hafif soluklanmalarda bir öndekinin arkasına siper almam rüzgarı kesiyor ve etkilenmiyordum.Yudosktan bir çok kişi kopmuş taş diplerine sığınmaya çalışıyorlardı.Başta gurubun Rehberi Faik Kayhan ve eşi yürüyüşü bıraktı.Yaklaşık 2 saat içinde Rehber cumanın bir arkaya bir öne koşuşturması gurubun standart yürüyüşünü etkiliyordu.4800 lerde Gurup arkadaşım Çağatayda yetersiz kıyafetden dolayı geri kalmaya başlamıştı.Arkada ara ara gördüğümüz Kadirde çok arkalarda kalmış olmalıydı gözükmüyordu.Önümde Yudosk un elemanlarının yürüyüş ve adım atışlarındaki düzensizlik bir iki defa tökezlenmeme sebep olunca 4 kişiyi arkada bırakarak önden giden Handan isimli bayanın arkasından ağır tempo devam ediyordum.Esen rüzgardan eğimin fazla olması sebebi ile savrulan kar direk yüz bölgemize vuruyordu.Bandanayı yüzümüze çektiğimizdede zaten az olan oksijenden soluma yetersiz kalıyor hemen ağzımızı açma isteği oluşuyordu.
Nihayet 4900 metrelerde rüzgar oldukça yavaşladı.Hava aydınlanıyordu.Öndeki gurubun en arkasında kalan kişiyi üzerimizde görüyorduk,Rehber Cumada bayadır önde yoktu.İzleri takip ederek uzun zamandır kendimiz yükseliyorduk.Yorgunluk belirtisi ve üşüme yoktu.İri taşlı bölge geçilip nispeten küçük taşlı ve karlı bölgeye yaklaşınca öndeki bayanın yorulması ve rüzgarında iyice azalması ile öne geçip tempoyu arttırdım.Arkama dönüp baktıkça Kopuk gurubun arasında 6 kişi arasında çağataya kafa ile işaret ederek yanıma çağırıyordum.Zirve öncesi buzul bölgesine geldiğimde 30 cm toz kar dan krampon takılmayacağı kanatıyla tempoyu dahada arttırdım.En yakınım yaklaşık 50 m. Gerideydi.YUSOSK elemanlarını hızlı tempoyla dağıtmak kapm alanındaki gıcıklık yapmalarından bir intikam alma gibiydi.
Artık zirve tepesi tam karşımda idi,son düzlükte hafiften güneşin ısıtması,müthiş bir sukunet ,sessizlik huzur veren bir ortam oluşuverdi.Zirvede fotoğrfaf çeken leri görebiliyordum.ortam pırıl pırıl açık bir hava ,geriye doğru bir bulut denizi sol tarafta Ermenistan gözüküyordu.
Zirveye yaklaşmamın hazzı doping etkisi yaratıp hızlanmışken koşup yetişen Rehber Cuma nın Seslenmesi ile durdum,Cuma geride kalıp bırakanların çok olması,bunlara zirve yaptırmak gerekliliğini,biraz durup gurubun toplanmasını sağlamamız gerektiğini söylüyordu.Oysa başından beri Yudosk elemanlarının gereksiz tavır ve davranışlarından dolayı gerekli konsantrasyonu ve zevki sağlayamadan bir gurup olamamışken durup toplanmaya hele zirve yapmaya katkı sağlamaya hiç niyetimin olmadığını belirterek devam ettim.
400 metre geride kavgaya benzeyen bağırış çağırışların,itişip kakışmanın yere düşen kırmızı montlu birini görünce Çağataya mı saldırıyorlar diye 50 metre geriye dönünce kendi aralarında bir olay olduğunu anladım gerçi bütün kamp boyunca cahilce böyleydiler.Bu arada devam eden gurup tan 5-6 kişi yanıma yetiştiler.Devam etmelerini söyleyip peşlerinden yine aynı guruptan sakaryada okumuş muhabet edebildiğimiz tek kişi Afyon doğumlu Ali Yahşi ile muhabbete başlayıp olayı sordum.Birkişi Hipotermi geçiriyorum diyerek bilinçsizce riskli alana gitmeye çalışınca durdurulup sakinleştirilmeye çalışılmış.
Zirve ye doğru çıkarken artık baya rahatlamış,ısınmış ve neredeyse koşaradım çıkıyorduk.07:00 itibari ile(5 saatte) zirvedeydik.Hızlıca zirve fotoları çekilirken 15 dk sonra Çağatayda zirvedeydi.Foto çekimlerine ve manzarayı seyre koyulduktan 30 dk kadar sonra inişe başladık.Kadir’in 4800 lerde Tırmanışı sonlandırıp inişe geçtiğini öğrenip üzüldük.
İnişte şiddetli baş ağrısı ve kusma belirtileri içinde 10:30 da (3 saat) 4200 metre kampına ,çadıra vadık.13:00 dada kampı toplayarak,sırt çantalarını atlara teslim ederek 3200 kampına vardık.
Herkez aynı yere çadırlarını kursun talimatına rağmen tekrar Çadır yerimizi kapmak suretiyle Çocukça hareketlerine devam edenYUDOSK rehberi Faik bu sefer ana avrat düz gitmemle neye uğradığını şaşırdı ve rahatladı.1 gün daha 3200 de geceleyerek ertesi sabah 07:00 kampı toplayarak Bu sefer çevirme köyü üzerinden 5 saatlik yaya yürüyüş ardından münübüslerle saat 13:00 da Doğubeyazıta ulaştık 23 Ağustos /Cuma günü
Sırt çantalarını aracımıza yüklememiz,İyi bir haham sefası ve güzelbir öğle yemeğinden sonra İshakpaşa sarayı gezisi,alışverişten sonra saat 18:00 da hareketle sakarya,İstanbula doğru yola çıktık.
Gece saat 03:30 da sivas Suşehri öğretmen evine vararak geceledik.Sabah Muhsin yazıcı parkında çay poğaça kahvaltısından sonra yola çıkarak 24 Ağustos/cumartesi günü saat 21:00 Sakaryaya vardık.Balkonda Çay keyfinden sonra iki arkadaşı İstanbula doğru yolcu ettim
2013 yılının baharında AĞRI ZİRVE için Uludağ k.zirve ,Yürüyüş guruplarına rehberlik yapmak suretiyle bir çok günübirlik yürüyüşlere katılmak ve haziran ayındada Hasan dağı 3268 m.zirve ile artık hazırdık.
Temmuzdaki Ramazan ayında Doğu beyazıt ta gerekli yerlerle temasa geçerek 17 Ağustos tarihinde İstanbuldan Kadir Tunca,Yalovadan Çağatay Belgen,Sakaryadan Ben Hasan Ural ,,,Kadirin aracıyla 17 Ağustos cumartesi günü 12:00 saatte yola çıktık ,Akşam 11:30 da Sivas Suşehri öğretmen evinde konaklayarak ertesi gün dinlenmiş olarak tekrar yola çıktık.Pazar günü saat 20:30 gibi doğubeyazıt İsfehan otelin önünde yerel rehber Cuma Saltık ile buluşup konuştuk ve ayarlanmış odamıza çıkarak yerleştik.Daha sonra kısa bir alışveriş yaptık.
19 Ağustos pazartesi 09:00 da rehberin eski ford münübüslerine çantaları yerleştirip 20 kişilik gurupla Eli köyüne doğru yola çıktık.10:00 gibi Eli köyünde idik.Araçların boşalması ve Çantaların atlara yüklenmesinden sonra 4 saat sürecek 3200 kampına doğru yola çıktık,Sıcağın etkisi ile terleyip biraz zorlansak ta kampın çadırlarını gördüğümüzde son 500 metrede dolu yağışına yakalandık,Aceleyle kendimizi büyük kıl çadırların altına sığınarak yağışın geçmesini bekledik,1 saat sonra müthiş bir sıcakla yerler tam takır kuruyu verdi.Uygun yer belirleyerek çadırımızı kurup yerleştik.
Bu faaliyette ;Ağrı dağı kamp bölgelerini birbirine akraba olan ve aralarında paylaşan 3 aşiret şirketinden Cuma Saltık’tan,,Münübüs ulaşım,kamplar arası çantaların At ile ulaşımı ve komple yemek olarak kişi başı 500 tl ye anlaşmıştık.
Bu sebeple çadı r kurulumundan sonra yemeği beklemeye başladık.16:00 dan beri beklediğimiz yemek maalesef 21:00 sularında yarı pişmiş yarı çiğ et,Çorba ve pilavdan oluşuyordu,Sabah kahvaltılarıda memnun olmadığımız şekilde 3-5 zeytin,Kağıt kalınlığında beynir,Çökelek,az biraz reçel ve bol miktarda çay vardı.(kamplar boyunca yemekten ve hazırlanma süresinden ve Rehberlik hizmetinden memnun olamadık.)
Eli köyünden ,3200 kampına ve oradan yapılan 4200 aklimatizasyon tırmanışı,3200 geri dönüş ve ertesi günü tekrar kamp için 4200 kampına çıkarken ve inerken hiçbir rehberlik hizmeti alamadık.Zaten patika bilgisi ve alıştıkları ortamda koşarcasına ilerlemelerinin dışında hiç teknik bigileri yoktu,zirvede hava durumundan karşılaşılabilecek aksaklıklar için bile bilgi verebilecek durumda değillerdi,Bu olumsuzlukların yanında diğer 14 kişiden oluşan YUDOSK (İSTANBUL)gurubunun sevimsiz,saygısız ve selamsız tutum ve davranışları,BaşlarındakiFaik Kayhan ve eşinin stresli,despotça kendi gurubunu yönetme isteği memnun olmadığımız durumu dahada geriyordu.Neyseki tüm iniş ve çıkışlarda onlardan bağımsız hareket etme,yemeklerde çadıra onlardan önce veya sonra gelerek mümkün olduğu kadar uzakdurduk.Gurubun günü birlik hıkıngler yapmaları,dağ tecrübesi olmaması her tırmanışta bizim önde olmamızdan rahatsızlanarak ,çadır yeri kapmak için taş ile çevirmeler,baton koymalar,yemek yerinde tabura kapmalar gibi çocukça küçük hesaplar peşinde koşmaları neşemizi artırarak,kafa yapma moduna geçmemize sebep oldu.
20 -21 ağustos tarihlerinde sırası ile yaptığımız kamp geçişlerinden sonra 4200 kampı için sabah 06:00 da kalkıp kampı topladık.Çanta ve ağır yükleri atlara teslim edip sadece çadırı yanımıza alarak bir gece öncesinden gizlice anlaştığımız atçı Ercan ın iki atına binerek 4200 kampına erken den vararak çadırı kurduk.Yaklaşık 5 saat sonra gelen diğer gurup YUDOSK elemanları bizi gördüklerinde şaşkınlıklarını üzerinden atamadan 5 saat süren dolu ve ardından tipiye dönen kar yağışından perişan olarak çadırlarını bile kuramadan bekleştiler.Biz bu arada çadırımızda kimi uyuyarak kimi fıkra ve durum değerlendirmesi yapıyorduk.Hafif baş ağrısı kendini gösteriyordu.
Akşam 18:00 gibi kar yağışının durması ile çadır kurma telaşına giren YUDOSK elemanları yoğun ve iri taşlarla kaplı olan 4200 kampında zorlanıyor,İrtifaya uyğun olmayan çadırlarından bazıları basit rüzgarda dağılıyordu.
20:00 sularına doğru yemek hazırlanmıştı.5 adet dilim kızarmış patetes,çay bardağını doldurmayacak çoklukta makarna ve çorbayı mideye indirdikten sonra 01:00 kahvaltı,02:00 zirveye yola çıkmak üzere çadırlara girdik.
01:00 kalktığımızda şiddetli baş ağrısı çeken Kadir Tunca tulumdan çıkamayacağını,zirve yapamayacağını söylüyordu.Bir süre sonra biraz açılarak zeytin peynir çay kahvaltıya geldi.Yanımıza alınmak üzere kişi başı ½ litre sıcak su hazırlanmıştı.kahvaltıdan sonra hazırlanılarak zirve tırmanışına 02:00 te başlanıldıHava açık yıldızlıktı.Kadir le birlikte önden hareket eden Alman gurubun ardından bizim gurubu beklemeden tırmanışa geçtik.Cuma saltık rehberliğinde gurup 100 m. Geriden geliyordu.Zorlu çıkıştan sonra nispeten düzlük sırtta ağırlaşarak gurubun arasına girdik.Kadirin nükseden baş ağrısı ile siz devam edin ben düşük tempoyla gurubu takip edeceğim demesi üzerine çağatayın peşinde önlerde çıkmaya başladık.Karanlıkta tamamen karlı zeminde merdivenleşmiş patikada gökdelene çıkar gibi yükseliyorduk.Başımızı kaldırdığımızda 200-300 metre ilerde çok ağır ilerleyen almanları duvara çıkar gibi üzerimizde görüyor,dökülenleri bir bir geçiyorduk.Yerel Rehberlerin teknik bilgileri olmayışından artçı hak götüre,herkez başının çaresine kendi bakacak şekilde gidiliyordu.
4700 lerde müthiş bir soğuk rüzgara maruz kalındı,Eldivenlerin içinde ellerin donmaya başlanması üzerine rehber Cuma, batonları sırt çantaları yanına sokuyor ve ellerini ceplerine sokmalarını söylüyordu.Tecrübesi olmayan YUDOSK elemanları yetersiz kıyafet ,ve eldivenlerlerden dolayı dökülmeye başlamıştı.İlk 500 metrede 2 kişi çadıra dönmüştü.Yudosk elemanlarının sık sık gurubu durdurması ile şiddetli soğuk ve karı uçuşturan rüzgara maruz kalıyorduk.Bilerek öne geçmek istemiyordum,Hafif soluklanmalarda bir öndekinin arkasına siper almam rüzgarı kesiyor ve etkilenmiyordum.Yudosktan bir çok kişi kopmuş taş diplerine sığınmaya çalışıyorlardı.Başta gurubun Rehberi Faik Kayhan ve eşi yürüyüşü bıraktı.Yaklaşık 2 saat içinde Rehber cumanın bir arkaya bir öne koşuşturması gurubun standart yürüyüşünü etkiliyordu.4800 lerde Gurup arkadaşım Çağatayda yetersiz kıyafetden dolayı geri kalmaya başlamıştı.Arkada ara ara gördüğümüz Kadirde çok arkalarda kalmış olmalıydı gözükmüyordu.Önümde Yudosk un elemanlarının yürüyüş ve adım atışlarındaki düzensizlik bir iki defa tökezlenmeme sebep olunca 4 kişiyi arkada bırakarak önden giden Handan isimli bayanın arkasından ağır tempo devam ediyordum.Esen rüzgardan eğimin fazla olması sebebi ile savrulan kar direk yüz bölgemize vuruyordu.Bandanayı yüzümüze çektiğimizdede zaten az olan oksijenden soluma yetersiz kalıyor hemen ağzımızı açma isteği oluşuyordu.
Nihayet 4900 metrelerde rüzgar oldukça yavaşladı.Hava aydınlanıyordu.Öndeki gurubun en arkasında kalan kişiyi üzerimizde görüyorduk,Rehber Cumada bayadır önde yoktu.İzleri takip ederek uzun zamandır kendimiz yükseliyorduk.Yorgunluk belirtisi ve üşüme yoktu.İri taşlı bölge geçilip nispeten küçük taşlı ve karlı bölgeye yaklaşınca öndeki bayanın yorulması ve rüzgarında iyice azalması ile öne geçip tempoyu arttırdım.Arkama dönüp baktıkça Kopuk gurubun arasında 6 kişi arasında çağataya kafa ile işaret ederek yanıma çağırıyordum.Zirve öncesi buzul bölgesine geldiğimde 30 cm toz kar dan krampon takılmayacağı kanatıyla tempoyu dahada arttırdım.En yakınım yaklaşık 50 m. Gerideydi.YUSOSK elemanlarını hızlı tempoyla dağıtmak kapm alanındaki gıcıklık yapmalarından bir intikam alma gibiydi.
Artık zirve tepesi tam karşımda idi,son düzlükte hafiften güneşin ısıtması,müthiş bir sukunet ,sessizlik huzur veren bir ortam oluşuverdi.Zirvede fotoğrfaf çeken leri görebiliyordum.ortam pırıl pırıl açık bir hava ,geriye doğru bir bulut denizi sol tarafta Ermenistan gözüküyordu.
Zirveye yaklaşmamın hazzı doping etkisi yaratıp hızlanmışken koşup yetişen Rehber Cuma nın Seslenmesi ile durdum,Cuma geride kalıp bırakanların çok olması,bunlara zirve yaptırmak gerekliliğini,biraz durup gurubun toplanmasını sağlamamız gerektiğini söylüyordu.Oysa başından beri Yudosk elemanlarının gereksiz tavır ve davranışlarından dolayı gerekli konsantrasyonu ve zevki sağlayamadan bir gurup olamamışken durup toplanmaya hele zirve yapmaya katkı sağlamaya hiç niyetimin olmadığını belirterek devam ettim.
400 metre geride kavgaya benzeyen bağırış çağırışların,itişip kakışmanın yere düşen kırmızı montlu birini görünce Çağataya mı saldırıyorlar diye 50 metre geriye dönünce kendi aralarında bir olay olduğunu anladım gerçi bütün kamp boyunca cahilce böyleydiler.Bu arada devam eden gurup tan 5-6 kişi yanıma yetiştiler.Devam etmelerini söyleyip peşlerinden yine aynı guruptan sakaryada okumuş muhabet edebildiğimiz tek kişi Afyon doğumlu Ali Yahşi ile muhabbete başlayıp olayı sordum.Birkişi Hipotermi geçiriyorum diyerek bilinçsizce riskli alana gitmeye çalışınca durdurulup sakinleştirilmeye çalışılmış.
Zirve ye doğru çıkarken artık baya rahatlamış,ısınmış ve neredeyse koşaradım çıkıyorduk.07:00 itibari ile(5 saatte) zirvedeydik.Hızlıca zirve fotoları çekilirken 15 dk sonra Çağatayda zirvedeydi.Foto çekimlerine ve manzarayı seyre koyulduktan 30 dk kadar sonra inişe başladık.Kadir’in 4800 lerde Tırmanışı sonlandırıp inişe geçtiğini öğrenip üzüldük.
İnişte şiddetli baş ağrısı ve kusma belirtileri içinde 10:30 da (3 saat) 4200 metre kampına ,çadıra vadık.13:00 dada kampı toplayarak,sırt çantalarını atlara teslim ederek 3200 kampına vardık.
Herkez aynı yere çadırlarını kursun talimatına rağmen tekrar Çadır yerimizi kapmak suretiyle Çocukça hareketlerine devam edenYUDOSK rehberi Faik bu sefer ana avrat düz gitmemle neye uğradığını şaşırdı ve rahatladı.1 gün daha 3200 de geceleyerek ertesi sabah 07:00 kampı toplayarak Bu sefer çevirme köyü üzerinden 5 saatlik yaya yürüyüş ardından münübüslerle saat 13:00 da Doğubeyazıta ulaştık 23 Ağustos /Cuma günü
Sırt çantalarını aracımıza yüklememiz,İyi bir haham sefası ve güzelbir öğle yemeğinden sonra İshakpaşa sarayı gezisi,alışverişten sonra saat 18:00 da hareketle sakarya,İstanbula doğru yola çıktık.
Gece saat 03:30 da sivas Suşehri öğretmen evine vararak geceledik.Sabah Muhsin yazıcı parkında çay poğaça kahvaltısından sonra yola çıkarak 24 Ağustos/cumartesi günü saat 21:00 Sakaryaya vardık.Balkonda Çay keyfinden sonra iki arkadaşı İstanbula doğru yolcu ettim
