Emli Vadisinde tek başıma yaptığım bir gezide büyük bir tehlike atlatmıştım. Ölümden döndüm diyebilirim. Sol kolumda hala hatırası vardır. Bir kaç kere güçlü şekilde taş fırlatınca ağrıyor. Düştüğüm yerde bıraktığım ekipmanları 1 sene üzerine gidip almıştım ve çıktığım yere baktığımda oraya nasıl, nereden, hangi dumanlı kafayla çıkmaya karar verdiğimi bir türlü çözememiştim. Deli cesaretiydi. Oraya tekrar gitmeyi çok istiyorum. Düşmek için değil tabi ! Bende hatırası çoktur. Yine tek başıma Dipsiz Gölüne gitmiştim. Oradan dönerken de karanlığa kalmıştım. Ayakkabımın altı kopmuştu. Daha neler neler ! Güzel hatıralar.