20120415 - Fırnız Yaylası Gezisi Raporu….
Buluşma noktası olan Serinyol girişindeki total istasyonuna Yücel Ümit ve Mete teşrif ettiler..
Daha sonra Cumali ler geldi ve 5 motosiklet 1 jip olmak üzere ekip tamamlandı.
Serinyol girişinden gezimiz başladı.
Nizami sürüşler
Cross çu arkadaşlar çok hızlı olduklarından biraz gidip sürekli beklediler bizi..Sabırlarından dolayı teşekkür ediyorum kendilerine..
Serinyol sırtları..
Yüksek gerilim hatları hep korkutmuştur beni…Hala saçma sapan bir elektrik dagıtım sistemi uygulanıyor….
Önümde Mahşerin iki atlısı var …Onların kılavuzlugunda yola devam..
Slalom bebegim.
DAglar daglar..
Bahara merhaba…
Fırnız yaylası
Konaklama mekanı için ilk gözlemler..
Şahane bir seçim
Kamp alanından manzaralar….
Fotodaki Mustafa amcamız 78 yaşında hala kendi dişlerini kullanıyor eksiksiz…saçları benden fazla malum biraz beyazlamış…Çok misafirperver davranıyor bize…Katıksız % 100 organik dogal ayranından ikram ediyor bizlere…Teşekkür ediyoruz kendisine…
Doğa yürüyüşleri
O ne birden kovboy filmlerinden çıkmışçasına iki atlı dört nala geliyor daglardan..önce tırsıyoruz…sonra yanımıza gelince arkadaşlarla tanışıp arkadaş oluyoruz .Buyrun Ahmet kardeşimiz ve atları azaraks ve fırtına…
azaraks
Fırtına
Yukarıdaki fotoda azaraks bizden uzaklaşmış görünüyor .Sahibinin uyarılarına ragmen bizden uzaklaştı.ilk etapta söz dinlemez bir hayvan mış gibi görünü bize ancak 30 – 40 metre uzaklaştıktan sonra çişini yaptı..ve koşarak çeşme başındaki sahibinin yanına geldi…terbiyesine şapka çıkarıyoruz…
Atlarını sevmemiz için verdikleri izne ve faydalı bilgilere teşekkür edip arkadaşları ugurluyoruz…
Aaaacııııkkkkktıııııııııııııkkkkkkkkk..
Yanımıza misafirler geliyor Sanıyorum Cumali bu arkadaşlar kulüpten mi diye bakıyorlar ama ı ı degiller…
Yalnız bu arakadaş ümit in titanının sol arka sinyaline birkaç dil darbesi atıp uzaklaştı iletişim kurmak ister gibiydi..
Yemek hazırlıkları.
Çınar.
Yemek faslını bitirip sarımsaklı denilen bir yere rakımı biraz daha yükseltmeye çıkıyoruz…Ümitin klavuzlugunda…bu arada rakım 1000 civarı.altimetreler bizi yanıltmıyorsa..
Bu gölün hikayesini Ümitten dinliyoruz…
“Vakti ile krom arayan bir arkadaşımız yüklü miktarda krom çıkarmış buradan..sonra kaka adamlar tarafından tehdit edilince vaz geçmiş onca emekten…sonra açılan çukurlar yagmurlarla dolmuş ve dag gölleri oluşmuş…
Çok güzel bir kütük tü.
Biraz portre
Cross çu arkadaşlar biraz daha kurtlanıyorlar karlı tepelere çıkmaya karar veriyorlar..yagmur da çileşiyor..Biz yükümüzden dolayı fırnız kamp alanına geri dönüyoruz.onları maceraları ile baş başa bırakıyoruz…
Gölün manzarasını görüntülemeye doyamıyor insan..Ama ne demiş Mevlana ne yaparsan yap denizden alabilecegin bir testi kadardır…
Buda oranın yerlilerinden ögrendigimiz ışkın denilen bir bitki sapı yeniyor..her derde deva sanırsam aganigi naganigi..durumları…
Birazda off road…Hamok a iyi gelir.
Benim nacizane at arabam..çok yakında tatlısı yenecek yer ve zamanı bilare bildirecem..
Yaylanın yukarıdan görünüşü
Sanki bir kaza süsü verme çabası var…VAVIEN !!!
Mustafa amcamızın mabedi .yanındaki kangala dikkatinizi çekiyorum..
Kamp yerine dönüp biraz daha dumanladık..
Derken Ümit ve Yücel dagdan indiler…Diger arkadaşlar farklı dehlizlerden Antakyaya gitmişler.
İnanın bu arada çimlere oturup öyle sohpetler ettik ki ne foto ne moto….hak getire fotografsız bu aralar için kusura bakmayın…
Sonra Mahşerin iki atlısı yine kurtlandı…bilinmez başka bir yoldan arsuz tarafına daglardan deniz tarafına inmeye karar verip yollarına devam ettiler..
Eh biz de yalnız kaldık.artık toparlanalım…Yayla malya paylaşacak güzel dostlar olmadan çekilmiyor..
Latince adını bilmedigim bu mor çicege
Bizi gölgesinde konuk eden çam agacına
Dönüşte bizi ugurlayan beyaz çiçekli agaca
Dönüş yolunda saçlarını mı desem kıllarını mı desem rüzgara savuran bu köpege..
Ve tabii ki emegi geçen tüm dostlara teşekkürler….
Özürler…yaktıgımız benzinden dolayı çevreye bıraktıgımız karbon dan dolayı ozondan ,yolda radyatöre yapışan sinek, böcek ve arılardan,son anda taşın altına kaçan ve sanıyorum ezilmekten kurtulan kertenkeleden..ve farkında olmadan çünkü ancak öyle olur…zarar verdigimiz tüm canlılardan özür diliyoruz…tek tesellimiz kendi çöplerimizle beraber fazladan topladıgımız çöpler ….sanırım yeterli olmuştur…SAYGILAR…
Buluşma noktası olan Serinyol girişindeki total istasyonuna Yücel Ümit ve Mete teşrif ettiler..
Daha sonra Cumali ler geldi ve 5 motosiklet 1 jip olmak üzere ekip tamamlandı.
Serinyol girişinden gezimiz başladı.
Nizami sürüşler
Cross çu arkadaşlar çok hızlı olduklarından biraz gidip sürekli beklediler bizi..Sabırlarından dolayı teşekkür ediyorum kendilerine..
Serinyol sırtları..
Yüksek gerilim hatları hep korkutmuştur beni…Hala saçma sapan bir elektrik dagıtım sistemi uygulanıyor….
Önümde Mahşerin iki atlısı var …Onların kılavuzlugunda yola devam..
Slalom bebegim.
DAglar daglar..
Bahara merhaba…
Fırnız yaylası
Konaklama mekanı için ilk gözlemler..
Şahane bir seçim
Kamp alanından manzaralar….
Fotodaki Mustafa amcamız 78 yaşında hala kendi dişlerini kullanıyor eksiksiz…saçları benden fazla malum biraz beyazlamış…Çok misafirperver davranıyor bize…Katıksız % 100 organik dogal ayranından ikram ediyor bizlere…Teşekkür ediyoruz kendisine…
Doğa yürüyüşleri
O ne birden kovboy filmlerinden çıkmışçasına iki atlı dört nala geliyor daglardan..önce tırsıyoruz…sonra yanımıza gelince arkadaşlarla tanışıp arkadaş oluyoruz .Buyrun Ahmet kardeşimiz ve atları azaraks ve fırtına…
azaraks
Fırtına
Yukarıdaki fotoda azaraks bizden uzaklaşmış görünüyor .Sahibinin uyarılarına ragmen bizden uzaklaştı.ilk etapta söz dinlemez bir hayvan mış gibi görünü bize ancak 30 – 40 metre uzaklaştıktan sonra çişini yaptı..ve koşarak çeşme başındaki sahibinin yanına geldi…terbiyesine şapka çıkarıyoruz…
Atlarını sevmemiz için verdikleri izne ve faydalı bilgilere teşekkür edip arkadaşları ugurluyoruz…
Aaaacııııkkkkktıııııııııııııkkkkkkkkk..
Yanımıza misafirler geliyor Sanıyorum Cumali bu arkadaşlar kulüpten mi diye bakıyorlar ama ı ı degiller…
Yalnız bu arakadaş ümit in titanının sol arka sinyaline birkaç dil darbesi atıp uzaklaştı iletişim kurmak ister gibiydi..
Yemek hazırlıkları.
Çınar.
Yemek faslını bitirip sarımsaklı denilen bir yere rakımı biraz daha yükseltmeye çıkıyoruz…Ümitin klavuzlugunda…bu arada rakım 1000 civarı.altimetreler bizi yanıltmıyorsa..
Bu gölün hikayesini Ümitten dinliyoruz…
“Vakti ile krom arayan bir arkadaşımız yüklü miktarda krom çıkarmış buradan..sonra kaka adamlar tarafından tehdit edilince vaz geçmiş onca emekten…sonra açılan çukurlar yagmurlarla dolmuş ve dag gölleri oluşmuş…
Çok güzel bir kütük tü.
Biraz portre
Cross çu arkadaşlar biraz daha kurtlanıyorlar karlı tepelere çıkmaya karar veriyorlar..yagmur da çileşiyor..Biz yükümüzden dolayı fırnız kamp alanına geri dönüyoruz.onları maceraları ile baş başa bırakıyoruz…
Gölün manzarasını görüntülemeye doyamıyor insan..Ama ne demiş Mevlana ne yaparsan yap denizden alabilecegin bir testi kadardır…
Buda oranın yerlilerinden ögrendigimiz ışkın denilen bir bitki sapı yeniyor..her derde deva sanırsam aganigi naganigi..durumları…
Birazda off road…Hamok a iyi gelir.
Benim nacizane at arabam..çok yakında tatlısı yenecek yer ve zamanı bilare bildirecem..
Yaylanın yukarıdan görünüşü
Sanki bir kaza süsü verme çabası var…VAVIEN !!!
Mustafa amcamızın mabedi .yanındaki kangala dikkatinizi çekiyorum..
Kamp yerine dönüp biraz daha dumanladık..
Derken Ümit ve Yücel dagdan indiler…Diger arkadaşlar farklı dehlizlerden Antakyaya gitmişler.
İnanın bu arada çimlere oturup öyle sohpetler ettik ki ne foto ne moto….hak getire fotografsız bu aralar için kusura bakmayın…
Sonra Mahşerin iki atlısı yine kurtlandı…bilinmez başka bir yoldan arsuz tarafına daglardan deniz tarafına inmeye karar verip yollarına devam ettiler..
Eh biz de yalnız kaldık.artık toparlanalım…Yayla malya paylaşacak güzel dostlar olmadan çekilmiyor..
Latince adını bilmedigim bu mor çicege
Bizi gölgesinde konuk eden çam agacına
Dönüşte bizi ugurlayan beyaz çiçekli agaca
Dönüş yolunda saçlarını mı desem kıllarını mı desem rüzgara savuran bu köpege..
Ve tabii ki emegi geçen tüm dostlara teşekkürler….
Özürler…yaktıgımız benzinden dolayı çevreye bıraktıgımız karbon dan dolayı ozondan ,yolda radyatöre yapışan sinek, böcek ve arılardan,son anda taşın altına kaçan ve sanıyorum ezilmekten kurtulan kertenkeleden..ve farkında olmadan çünkü ancak öyle olur…zarar verdigimiz tüm canlılardan özür diliyoruz…tek tesellimiz kendi çöplerimizle beraber fazladan topladıgımız çöpler ….sanırım yeterli olmuştur…SAYGILAR…