Pajero Wagon 3.2 Di-d Ile Ukrayna Keşif

[kraina]

uzunca süre ya eksiklerden, ya hayatın gailesinden erteleye erteleye gına gelir ya, bize de aynı öyle oldu ve yeter deyip atladık Pajero'ya, çıktık yola ve 7 gece-8 gün boyunca, 1400 km gezdik durduk..
araç donanımsız ve standart hatta üstündeki dunlop lastikler bile hala orjinal ve tabi ki kabak
ne dağ bayır tırmandık, ne gevşek zemin veya zorlu parkur, ne dize kadar çamur, ne de su geçişi.. gittiğimiz yollar Pajero için leblebi çekirdek gibiydi..
ne yan tente, ne çadır, ne buzdolabı, ne bagaj organizasyonu.. hatta kap kacağımız bile eksikti.. ocağımız da iptidai.. ama her öğünde ateşte tencere kaynattık, doğada yedik içtik.. ne otel/motel, ne lokanta.. en yalın ve basit haliyle yaşadık..
ne kadar az, o kadar çok..
ne kadar basit, o kadar iyi..
her yeni günde güneşten önce uyanıp doğuşunu selamladık..
yüzlerce foto, onlarca video, sayısız anı ile döndük..
yaptığımız çoğu şey ama gittiğimiz heryer ilkti..
işte hiç plan program yapmaksızın, tamamen akışına bırakarak yaptığımız gezide çekilmiş onca fotodan seçtimklerimiz, anlatımlarla (Facebook Pajero Türkiye sayfasında yayımlandı)

 

[kraina]

evela dağınıklık için özür..

7 gece boyunca hep bu şekil yattık.matımız,uyku tulumumuz bile yoktu.yazlıktan eski ne varsa topladık attık bagaja.(fırtınaya yakalandığımız gece hariç) mışıl mışıl da uyuduk.ve anladık ki, gerçek doğa ve Pajero sevdalısı bu arabada bir ömür yaşar.Pajero sadece ulaşım aracı değil, aynı zamanda yaşam alanı.işte kamp hatayında bundan böyle hiçbişeye değişmeyeceğimiz Pajero Suit

 

[kraina]

20 Eylül günü yaşadığımız Ukrayna'nın Azov Denizi sahil kasabası Berdyansk'tan yola çıktık.. yaklaşık 200 km güney-batıdaki Geniçevsk şehrine geldik.. oradan Azov denizine bir ok gibi giren Arabatskaya Strelka'ya (Arabat Oku) uzandık.. geceyi de uzun, geniş ve ıssız kumsalda geçirdik.. konum 45°56'07'' K / 34°52'33'' D (kusura bakmayın haritada göstermeyi beceremeyince, hiç olmazsa böyle yazayım dedim)

 

[kraina]

oldukça bozuk asfalttan Novotroyskoye'den ayrılıp şose ve kum yollara daldık. Kırım'ın kuzeyindeki tuzlu göller ve uçsuz bucaksız, ağaçsız steplerden toz içinde geçerek Çaplinka kasabasında tekrar asfalta kavuştuk. Kalançak'a vardığımızda da, geceyi, ince kıstasla Karadeniz'e uzanmış yarımadada geçirme kararını verdik.. kırdık güneye.. vardık Horli'ye.. konum 46°04'30'' K / 33°17'49'' D

 

[kraina]

sabahın 7 sinde yarımadanın diğer yanındaki kutsal kabul edilen ama çok soğuk suda yıkanıp biraz bu köy-kasabayı gezdik sonra yine daldık Pajeroluk yollara.. Rozdolne köyünden kıvrılıp genelde 4H zaman zaman 4Hlc ile Karaday Yarımadasının en ucuna vardık.. burada kalalım, hiçbiyere gitmeyelim dedirten yerler.. oradan yine daldık tarlarlara.. hiç bir yerleşim yerinden hatta tek bir çatı yanından bile geçmeden Primorskoe'ye vardık, sonra da güneye, başka bir burnun, Karjinski körfezinin en ucuna.. bi baktık ki koca koca askeri radarlar.. inanılmaz biçimde sakin ve sığlık olan Karadeniz'in bu kısımlarının tek sakinleri çeşit çeşit kuşlar.. insanın her yerde kamp atası geliyor fakat yola çıkıp tekrar medeniyete, Skadovsk şehrine geldik.. fazla duramadık batıya devam ettik.. terkedilmiş çocuk kamplarının olduğu Krasne köyünün bitişinde, karides avcılarının teknelerinin yanında geçsin bu gecemiz dedik.. konum 46°07'04'' K / 32°44'55'' D

 

[kraina]

karidesçiler erken saat dönmeyince o taze lezzeti feda edip batıya devam ettik

e sadece yazları canlı olduğu belli olan Jelezni (demir) Port (liman) kasabasına vardık.. sahildeki en büyük yapı Istanbul Kafe isimli, restoran/bar/disko barındıran çok katlı bina ama her yer öyle sessiz ki artık..

bi yandan kuzeye çıkıp öte yandan haritaya bakarken şansa gözümüze çarpan Geyzer (şifalı sulara) gitmek için Behteri'den yine daldık zor yollara.. içeriğindeki minerallerden koyu renk almış suda yıkandıktan sonra

artık nihai hedefimiz olan Kinburn yarımadasına doğru haritada yol aranırken baktık ki kuzeydeki Ivanovka köyünde meditasyon merkezi.. yine zor yollardan vardık ama ilgimizi çektiği kadar değil, kamp atılacak yer de bulamadık, hem zaten yoga da bilmiyoruz, devam edelim dedik..

sonraki ilk köye kadar olan yol da, bundan sonraki birkaç günümüzde tepeceğimiz kum yollar.. hep 4Hlc ile..

 

[kraina]

25 km lik kum geçişinden sonra vardığımız Geroyskoe köyü..

sağda solda Kinburn yarımadası için rehberlik ilanları.. fakat madem kendimiz başladık, öyle devam edelim.. köyün doğusunda keyfimizce ve tabi ki Pajero'ya güvenerek seçtiğimiz kamp yeri,

Lisuhine gölüne ve bahşettiği güzelliklere komşu etti bizi..

gökyüzünde uçakların izleri.. uçakta insan aşağıdaki ormanlara bakar ve özenir ya, bu kez Pajero sayesinde özenilecek yerde, uçakların izlerinin ve sayısız yıldızın altındayız çok şükür.. konum 46°29'57'' K / 31°55'38'

 

[kraina]

vurduk batıya, nihai menzile.. Karadeniz'e bir deniz atı gibi uzanan, ormanların, göllerin ve yabani hayatın diyarı Kinburn yarımadası..

tarih de var bu yarımadada .. antik çağlardan Osmanlı'ya.. en son Kırım savaşının bir kısmı, ondan önce Rus Atamanları ile Osmanlı'nın savaşı.. fakat herşey bir yana, hiçliğin ve herşeyin iç içe olduğu mini coğrafya.. asfalt yol yok..

kuzeydeki iki köy Vasilevka ve Pokrovske denize kıyı

onların arasında biryerlerde kaybolduk

fakat hem Pajero hem yarımada öylesine güven ve huzur verici ki..

ilk kez gelinen bu yerde, sanki sürekli burdaymışız da hiç gitmeyecekmişiz duygusu… ve nihayet menzil - batıdaki kıyı şeridinde Ataman anıtı.. konum 46°31'26'' K / 31°34'35'' D

 

[kraina]

kıyı boyunca güneye inerken rüzgar ve dalgalara karşın

ıssız kimsesiz kumsallarda 17° havada denize girerek her günkü rutini 24 Eylül tarihinde de tekrarladık..

hiçbir yerden gidesi yok insanın.. kamp yeri olarak seçtiğimiz Pokrovka köyü dışında ıssız bir yer, denizin de dibi

ama saat 6 ya doğru onca rüzgar niyetini belli etti ve 7 de amansız yağmurla birlikte fırtına geçti üstümüzden..

bereket rüzgar poyraz, kaldırmadı denizi.. etraftaki ağaçların dallarını kıran rüzgar, dibine konumlandığımız ağaçları da koparıp zarar verir mi endişesi, zaten zor olan yolu yarın ne hale getirir düşüncesi..

sabaha kadar süren şiddetli rüzgar ve yağmurdan bizi koruyan ise Pajero, adeta tekerlekler üzerinde bir kale.. konum 46°28'59'' K / 31°43'22'' D

 

[kraina]

Kinburn'da son günümüzde ilk defa kamp ateşi yakamadan ve kahvaltı etmeden yola çıktık.. önümüzde asfalta kadar son kum etap.. şükür ki rüzgar biraz kurutmuş..

4Llc ağır devire gerek kalmadan Geroykoye'de başlayan asfalta varışımızı,

köyün girişindeki terkedilmiş kliseyi ziyeret ve

bakkaldan alınan çayı kahvaltıya katarak kutladık bundan sonrası Dnepr deltası.. doğuya döndük artık.. Rıbalçe köyüne girdik,

nehir kenarındaki meydanı, anıtları,

spor turnikelerinde günlük antrenman..

 

[kraina]

sonra yola devam.. Dnepr nehri kıyısındaki Zabarino köyü.. telaşın olmadığı bir yaşam yeri daha..

ve ne kadar zamandır ilk defa bir şehre girdik; Gola Pristan..

onca zamandır yabanda dolaştıktan sonra, kumanyamızı hızlıca düzerek,

baş dönmesi hatta kusmaya az kala kaçtık, ki orası Istanbul'un en küçük semtinden kat be kat az insanın, kat be kat fazla yeşille yaşadığı bir şehir..

neyse ki kamp yerini yine iyi seçtik ve önce ormanda yürüme, sonra kamp ateşi.. rüzgarla mercanlar gibi salınan ağaç

ile dolunayı selamladığımız; Zelenie Hotora - konum 46°32'18'' K / 32°39'14'' D

 

[kraina]

artık dönüşe geçtik ama altındaki Pajero olunca asfalttan çıkma hissi galip geldi.. köy yollarından Dnepr nehri boyunca ilerleyip

Kazak Lageri köyünden ormana kırdık.. fakat orman girişlerinden birinde, bir asker Ukrayna ordusunun küçük tatbikatı var diye uyardı.. nihayet tatbikat alanı bitiminde, asker olmayan giriş bulup ormana daldık..

artık yol da yok.. doğal orman değil, sanki milimetrik sırayla dikilmiş, aynı yükseklikte agaçların arasında, karanlık ve soğuk.. kimsecikler yok ama bizden başka yaşayan öylesine çok canlı var da, bir yerlerde saklanmış bizi seyrediyorlar hissi.. gezi boyunca ilk kez böylesi derin bir ormandayız.. kamp için ideal değil, ateş yasak olabilir.. vazgeçip çıktık ve Krınki köyünü geçtikten sonra direksiyonu yine zor yollara kırıp, tarlalarla otlak alanları ayıran, akasya ağaçlarının altındaki yerimizi seçtik.. bu son kamp gecemiz.. konum 46 43 41 / 33 06 42

 

[kraina]

yerlerde bol akasya dalı olunca son kamp gecemizi ateş başı ve ardından mis gibi uykuyla geçirdik..

yerleşik hayat insanı, evrime ve rahata ancak kısa kaçamaklarla kafa tutabiliyor. zira hiç bir yere dönmemek için, para ve sorumluluklardan azade olmak, ardınızda da değil bir ev, yere serili tek bir kilimin bile sizi beklememesi gerekiyor. madem dönüş kaçınılmaz, o halde akşamına eve varacağımız bu yolu doğadan değil de yerleşim yerlerinden geçirerek alışalım istedik..
girdiğimiz ilk kasaba, yanıbaşına kurulduğu nehirden aldığı ismiyle Dnepryanı

ve kasabadaki silonun rıhtımı

yol boyunca akıp giden nehirde taşımacılık yapan biri boş diğeri dolu küçük barc (barge) tipi gemiler

ve nehir üstünde daha büyük bir şehir.. Nova Kahovka.. Pajero ise tüm gezi boyunca geçtiği yaban yerlere inat, modernizmin simgesi yat klübü önünde

sonraki kasaba Tavriysk ve Ukrayna tahılının daha büyük ölçekli, Karadeniz hatta Akdeniz'e gidebilen gemilere yüklendiği liman

 

[kraina]

Tavriysk'ten de ayrıldıktan sonra, yolu uzatıp, daha önceki gezilerde gittiğimiz Askania Nova'ya uğrayalım ve bir gece de orda kamp atalım dedik.. ancak biliyoruz ki eve dönmektense, yolda hep kamp atacak yer bulup, bir gece daha uzatmak isteyeceğiz ve bunun da ne imkanı ne sonu yok.. ve yolculuğun en uzun en zevksiz, asfalt üstü yüzlerce kilometrelik geçişini tamamlayıp

27 Eylül günü döndük yaşadığımız şehire.. ancak bir aydan bile az süre sonra, 19 Ekim'de yeniden yola çıktık.. bu kez istikamet Karpatlar.. o geziden fotolara yazıları hazırladıktan sonra yine buradan paylaşacağım.

 

[highoutput]

harika görseller , harika bir deneyim , harika bir macera , paylasiminiz icin cok tesekkurler , Karpat lar gezinizi de bekliyoruz.

selamlar sevgiler

HUAWEI TAG-L01 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

 

[kraina]

harika görseller , harika bir deneyim , harika bir macera , paylasiminiz icin cok tesekkurler , Karpat lar gezinizi de bekliyoruz.

selamlar sevgiler

HUAWEI TAG-L01 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

ictenliginize tesekkurler.
geziden dondukten sonra geldigimiz (yılın o döneminde yaşadığımız) ev, buralarda 'DAÇA' tabir edilen, şehirden uzaktaki bahçeli yazlık ev.. öyle bir evde yaşamak yarı kamp hayatı kabul edilebilir ancak daha aracı boşaltmadan gidelim etraftaki göllerde veya sahilde uyuyalım istedik.. eve girer girmez ise, modern hayat insanına gerekecek herşey olduğu halde, can sıkınmızı ve ne kadar çok gereksiz eşya olduğunu farkettik.. doğada, en ilkel şeylerle uğraşırken bile can sıkıntısı olmuyor. tek gecelik veya hafta sonları kamplarından sonraki bu kamp, aynen dediğiniz gibi, harika bir deneyim oldu..