Ynt: Sarayevo - Başçarşı
Ayna programında Saim Orhan yanında iki genç ile kahve içmişti, sanırım bahsettiğiniz yerdi...Şimdi hatırlıyamadım ama ilginç bir kahve geleneği vardı...İzlediğimde çok şaşırmıştım...
1980 yılında ilkokula Ankara'da başladım ve yan komşularımız Yugoslavya göçmeni boşnak bir aileydi ve ailece en samimi komşularımızdı...Benden bir iki yaş büyük olan Alper en sevdiğim arkadaşlarımdan biriydi...Şimdi siz boşnak diyince hemen aklıma onlar geldi...Aradan geçen zamanda irtibatımız koptu maalesef...Bazen aklıma geliyor ''şimdi ne yapıyorlar acaba ''diye...
Çok güzel günlerdi...Arkadaşlarla kovalamaca oynarken aniden önümüze çıkan araçtan kurtulmak için fren yapmayı başarmıştım ama maalesef arkamdan beni kovalayan boşnak dostum duramamış ve iki eliyle sırtımdan itmiş ve bu sayede kendisi kurtulmuş ve bende hızla gelen aracın önüne savrulmuş ve aracın çarpması sonucu havada taklalar atmıştım
Akşam hastahaneden eve geldiğimde çok korkmuş olan Alper oyun oynarken bizlerden kazanmış olduğu ve yine kendi biriktirmiş olduğu tüm futbolcu kartlarını bana hediye etmişti...
Birde bir kaç yaş büyük bir ablası vardı...İsmi Sevinç'ti...Onların ev tripleksti ve bahçeden'de üst kata çıkan merdivenleri vardı...Merdivenlerin başında oynarken Sevinç tüm uyarılarıma aldırmayarak yoldan geçen araçlara elindeki boruyla, yediği dağım çekirdeklerini fırlatıyordu...Yaşlı bir adam arabadan indi, sakin sakin bahçenin kapısını açtı, tabi adam merdivenlerden çıkarken biz üst kata kaçtık, ben kapıyı kapatalım dedim, Sevinç korkudan yok adam kapattığımızı görürse burda olduğumuzu anlar ve gitmez dedi
Üst balkonda yerde siper alıp bekledik
Amcam sakin sakin üst kata çıktı ve ikimizide yerden kaldırıp, bir eliyle benim, diğer eliylede Sevinç'in kulağına asıldı
Tabiki olan bana oldu...Kurunun yanında yaşta yandı
Teşekkürler sizin sayenizde konu buralara kadar geldi ve ben bir kez daha bu güzel çocukluk anılarımı vede boşnak dostlarımı hatırladım...