Volvo Ocean Race Start Aldı

[SEVAL]

Volvo Ocean Race’in yaklaşık 37 bin deniz mili mesafeli yarışı, İspanya’nın Akdeniz’deki liman kenti Alicante’den verildi. Aynı zamanda yelkenci de olan İspanya Kıralı Juan Carlos, iki kızı ile birlikte startı izlemeye geldi.

Bu dev mücadeleye 8 yatta 88 yelkenci katılıyor. İspanya’dan yola çıkan teknelerin rotasındaki ilk durak 6 bin 500 deniz mili ötedeki Cape Town olacak. Bu süre içinde durmak yok.

Dünyanın denizler üzerindeki en zorlu mücadelesi olan Volvo Ocean Race, İspanya’nın Alicante Limanı’ndan dün yerel saatle 14.00’da verilen startla başladı. 28-30 knots Poyraz rüzgarları ile yola çıkan tekneler ortalama 22-24 knots hızla Güney rotasına dümen tutuyor.

Volvo Ocean Race’te bu yıl “ilk”ler var. Rusya ve Çin ilk kez yarışa katıldı. Uğranılacak limanlar arasında da daha önce akla gelmeyen yerler var. Bunlardan biri de Hindistan.

ASLINDA 2 HAFTA ÖNCE BAŞLADI

Yarışın ön startı aslında 4 Ekim günü verildi. İspanya sularında yapılan “ısınma” turlarında hem tekneler denendi, hem trimler gözden geçirildi, hem de göze çarpan eksikler giderildi. “Ön start” diyoruz çünkü aslında bu ısınma turları “nafile mücadele” değil. Sonuçta etkili olacak puanlar da ekiplerin hanelerine işleniyor.

8 YAT ARASINDA BÜYÜK MÜCADELE

Toplamda 37 bin deniz mili kat edilecek ve dünyanın çevresi dolaşılacak bu yarışa Ericsson “4” ve “3” numaralı iki tekne ile katılıyor. Ericsson dışında iki tekne ile katılan bir diğer sponsor da Telefonica. Onun da yatları “Blue” ve “Black” olarak adlandırılmış.

Ünlü giyim firması Puma da kendi teknesi ve ekibi ile bu dev mücadelenin içinde yer alıyor. Puma, teknesini suya indirdiği gün “marine” koleksiyonunu da dünyanın dört bir yanındaki mağazalarında vitrine çıkarttı.

Ve “ilk”ler… Çin ve Rusya, Volvo Ocean Race’e ilk kez katıldı. Çin yatının adı “Green Dragon”, Rusların yatı da “Team Russia”. Filonun son yatı Delta Lloyd.

Volvo yarışına katılan 8 yattan oluşan filonun ilk hedefi, yaklaşık 6 bin 500 deniz mili ötedeki Güney Afrika’nın en Güney ucu, Cape Town. Yarışçılar 15 Kasım’da varmayı planladıkları bu ilk hedefe kadar hiç durmayacak ve gece gündüz yol alacak.

10 ETAPTA 37 BİN DENİZ MİLİ

Toplam 10 ayaktan oluşan yarışta ikinci durak Hindistan’ın Cochin limanı olacak. Ardından Singapur ve Olimpiyat Oyunları’nda yelken yarışlarının yapıldığı Qingdao var.

İşte bundan sonra yarışın en uzun etabı geliyor. Qingdao’dan çıkacak filo hiç durup dinlenmeden “Dünyanın Güney Ucu” denilen Horn Burnu’nu aşıp 12 bin 300 deniz mili uzaktaki Rio de Janeiro’ya geçecek. Bu seyir de yaklaşık 2 ay sürecek.

Ardından Kuzey’e tırmanış başlayacak. Kuzey Amerika’da Boston, ardından İngiltere’de Galway rotalarındaki limanlar. Sonraki duraklar İsveç’in Marstrad kenti ve Stockholm. Büyük mücadele St Petersburg’da sona erecek.


TEMEL FELSEFESİ ÇEVRE BİLİNCİ OLUŞTURMAK

Dalgalarla yapılan bu uzun soluklu düellonun temel felsefesi çevre bilincini artırmak, doğal hayata dikkatleri çekmek, denizlerin insan yaşamı açısından önemini vurgulamak ve en önemlisi de kitlelere maceracılık ruhunu aşılamak olarak gösteriliyor.

DEV MÜCADELEDE KİLOMETRE TAŞLARI

1972: İngiliz Whitbread şirketi ile yine İngiliz Kraliyet Donanma Yelken Kulübü, daha sonradan Volvo Ocean Race olarak isimlendirilecek, Whitbread Round the World Race isimli küresel bir yelken yarışına sponsor olmaya karar verdi.

1973-74: İlk yarış yapıldı. Değişik ebatta 17 tekne katıldı. 50 bin km süren bu ilk yarışı, 14 tekne tamamlayabildi. 3 yarışmacı denize düşerek kayboldu.

1977-78: Güvenlik önlemleri artırıldı. Tekne boyu 15 metre ile sınırlandırıldı. Bu kez 15 botun hepsi yarışı tamamladı.

1981-82: 29 bottan 21’i Güney Afrika ayağına vardıklarında fırtınadan zarar görmüş, biri de Angola hücumbotu tarafından casusluk gerekçesi ile alıkonulmuştu. 20 bot yarışı tamamladı.

1985-86: Dünya çapında yaşanan ekonomik sıkıntıdan dolayı katılımcı sayısı 29’dan 15’e düştü.

1989-90: Irkçı Güney Afrika rejimine yönelik baskılardan dolayı Cape Town yarış güzergâhından çıkarıldı. 6 yarışmacı denize düştü; ama kurtarıldı. Bir yarışmacı boğuldu. Botlardan biri alabora oldu, mürettebatı kurtarıldı. İlk kadın yarışmacıdan (Tracy Edwards) dolayı yarışa gösterilen ilgi arttı.

1993-94: Sürat, güvenlik ve performansı artırmak için ilk kez bu yarış için tasarlanan The Whitbread 60 (sonradan Volvo Ocean 60 olarak isimlendirildi) serisi botlar kullanılmaya başlandı.

1997-98: Rekabeti keskinleştirmek için katılımcı sayısı azaltıldı, yarış mesafesi artırıldı. TV yayınına, sürekli internet yayını da eklendi. Uydu teknolojisi ile yarışın her safhası dünyaya yansıtılmaya başlandı. Medyanın ilgisi arttı.

2001-02: Yarışın ana sponsoru Volvo oldu.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Ericsson 3 “in”, Green Dragon “out”

Volvo Okyanus Yarışı’nda Çin’in Qingdao limanından yola çıkan ekipler Rio’ya doğru ilerlemeye devam ediyor.

Tekneler 6-7 metre dalgalı ve 30-40 knot rüzgarlı bölgeden geçtikten sonra Pazar günü doldrumlara (yüksek basınç alanları) ulaştılar. Şu sıralar düşük rüzgar, sıcak hava ve rutubetle mücadele ediyorlar.

Yarışın lideri koltuğunda Ericsson 4 otururken onun 25 mil arkasında, E4’ün “baş belası” Puma bulunuyor. Yarışın yaklaşık 2 bin 500 millik bölümünde match-race halinde sürekli kapışan ikili şu sıralar doldrumlardan “rakipten önce” kurtulmak için çaba harcıyor.

ETABIN YILDIZI E3

Bu etabın yıldızı ise start verildikten 5 saat sonra önceki etabı bitiren ve 1.5 saatte lojistik işlemlerini bitirip 12 bin 500 millik en uzun etap için start eden Ericsson 3 oldu.

Toplamda rakiplerinden 7 saat sonra start hattını geçen E3 şu anda Puma’nın sadece ve sadece 2 mil kadar arkasında, 3. sırada bulunuyor.

Aslında E3 sadece Green Dragon’u geçti. Çünkü Telefonica Blue startta karaya oturarak salmadan hasar almış ve 19 saat sonra yarışa geri dönebilmişti. Yine de yarışın en hızlı ekiplerinden fark yemeyi bırakın, onlara yetişmek ve nefesini rakiplerinin ensesinde hissettirebilmek böyle üst seviye bir rekabette oldukça büyük başarı.

Bu etabın “kötü gideni” ise Green Dragon oldu.

GREEN DRAGON: “BU BİR TAKTİK”

Ama bu durum ekipten değil tekneden kaynaklanıyor. Çünkü Green Dragon’un torpili ağırlık limitinden dolayı rakiplerinden hafif. Dolayısıyla daha az bir doğrultma momentine sahip. Bunun anlamı ise, doğrultma momentinin çok önemli olduğu sıkı orsa ve dar apaz seyirlerinde Green Dragon, daha az yelkenle daha az beygirgücü ile yol almak zorunda kalması.

Ayrıca GD, rakiplerine göre daha Doğu’dan bir rota çiziyor. Bu durumla ilgili olarak gönderdikleri e-postada yaptıklarının “kumar değil, hesaplanmış bir risk” olduğunun altını çizen ekip, mesajlarında şu açıklamaya yer veriyorı:

“Aslında bu kadar üst seviye ekiplerin, dünyanın en iyi navigatör ve ekip liderlerinin bulunduğu bir filoda eğer genelin tersine bir rota izleniyorsa bu büyük ihtimalle hatadır. Ama biz bunu hesaplanmış bir risk olarak değerlendiriyor ve doldrumlara, rakiplerimizden daha az düşmeyi bekliyoruz. Bu taktiğimizin sonuçlarını hep beraber göreceğiz.”

Şu anda havanın saat yönünde dönmesiyle Batı’da kalan ekipler daha dar açıda gitmek zorundayken, GD daha geniş açıda yol alabiliyor ve rakiplerinin rüzgar üstünde kalmış durumda. GD, düne göre kendisini 21 Şubat'ta geçmiş olan TB’yi tekrar geçmiş ve ön guruba süratle yetişiyor. Özetle, yaptıkları rota kendilerine en azından “şu ana kadar” fayda getirmiş gibi görünüyor.

PERVANE SİSTEMİ “AÇIKTA” KALDI

Telefonica Blue ise yine bir şanssızlıkla karşı karşıya. Ekip geçtiğimiz 24 saatte teknenin hızında bir yavaşlama hissetmiş. Bunun nedenini araştıran ekip sorunun pervane sisteminden kaynaklandığını fark etmiş.

Bilindiği gibi VOR70’lerde pervane, şaftla beraber motor kullanılmadığı zaman gövdenin içine çekilerek direnç tamamen yok ediliyor. Ama TB’nin söz konusu sisteminde bir sorun çıkmış ve pervane sistemi açık kalmış.

Sistemin içerideki kapağı ise su seviyesinin çok az üzerinde bulunuyor. Bu yüzden tekne süratli gittiği zaman sistemin kapağı açılırsa içeriye “dere gibi” su dolmasından korkan ekip havanın sakinlemesini beklemiş. Daha sonra ana yelkenini de indirerek hızını iyice düşüren TB, her ihtimale karşı acil durum sintine pompasını da hazırda bekletmiş. Sonunda da sorunu çözmeyi başarmış.

Konuyla ilgili Bouwe Bekking şunları söylüyor: ”Teknede büyük bir gürültü meydana geldi ve süratte gözle görülür bir düşüş yaşadık. Kısa bir araştırmadan sonra pervanenin önündeki pleksiglass kısımdan baktığımıza, pervanenin dışarıda olduğunu gördük. Neyse ki sorunu toplam 1 saat içinde çözdük ama bizim için önemli olan milleri kaybettik. Ne var ki önümüzdeki 10 bin mil yolu sorunsuz gideceğiz.”


EKVATOR HATTINDA AZAP SEYRİ

Ekipler şu sıralarda tam ekvator hattı üzerinde bulunuyorlar. Dolayısıyla hava oldukça sıcak.

Konuyla ilgili olarak E3’ten medya sorumlusu Gustav Morin şöyle konuşuyor: “Hava çok entersan. Su 28 derece ama dışarısı oldukça serin. Bu teknelerde kuru kalmak imkansız. Hava sıcak ve sakinken bu sefer de terden ıslanıyorsunuz. Bana sorarsanız ben soğuk havayı tercih ederim. En azından uyurken sıcak yataklarımızda rahat ediyorduk, şimdi bu rutubette uyuyabilmek neredeyse imkansız.”

Ekipler biran önce bu yüksek basınçtan kurtulup “Kükreyen Kırklar”a rakiplerinden önce ulaşmaya çalışacaklar. Gelişmeleri merak ve heyecanla bekliyoruz.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Sadece denizdekiler yarışmıyor!

Onlar “limitlerde” yaşıyorlar. Hem teknelerinin hem bedenlerinin “sınırlarını” zorluyorlar. Ancak bu mücadele, bu yarış sadece “denizlerde” yaşanmıyor.

Volvo Okyanus Yarışı’ndan veya kısa adı ile VOR’dan söz ediyoruz… Ekiplerin mücadelesini anı anına izliyoruz. Ama bir de bu yarışın “perde arkasında” olanlar var. Ayşegül Torun “geri plandaki” bu mücadeleyi derledi.

Yeni rota, yeni teknoloji… Sinirlerin sağlamlığının “bildik” testi yapılıyor…

Diğerlerinden ayrı apayrı bir yerde duran ve 11 Ekim 2008’de İspanya’nın Alicante kentinden start alan 8 adet Open 70 sınıfı teknede 11’er “tayfadan” oluşan ekiplerle dünyanın bütün denizlerinde sahnelenen bu oyunun adı “Volvo Ocean Race 2008-2009”.


ONLARI HİÇ GÖRMEDİK

Filo halen yolda ve “hiç durmadan” aşılacak 12 bin 300 DM‘lik Quingdao-Rio etabında… Ekipteki her üyenin günde 6000 kalori alması gereken bu yarışta Magnus Olsson gibi kıdemlilerin (bu onun 6. Volco mücadelesi) yanı sıra ilk kez katılanlar da bulunuyor.

Bir de bu yarışın “sahne arkasındakiler” var ki, onları geçen 9 ay boyunca kameraların önünde hiç görmedik. Görmeyeceğiz de… Ama bu insanları bilmek ve tanımakta yarar var. Zira bu mücadele en az deniz üstünde çabalayanlar kadar onlara 7 gün 24 saat destek verenlerin de yarışı. Ve hepsi için bu yarış 26 Haziran haftası Rusya’nın St Petersburg kentinde bitecek.

TEKNE YAPIMCILARI –Boat Builders

Onları nadiren “spot ışıkları” altında görüyoruz. Ama gösterinin devam etmesi için saatler saatleri kovalarken onlar tüm enerjileri ile çalışıyorlar.

“Yarış”, onlar için starttan önce başlıyor. Teknenin erken hazırlanması, yarış ekibi için “yeterli antreman süresi” kazandırmak ve “tekneyi tanımaları” açısından çok önemli. Zira sonuçlardaki başları, ekip için en büyük moral kaynağı.

Yarışın her etabında da ekiplerden önce tüm donanımları ile “eksiksiz” olarak limanda hazır bulunmaları ve onları karşılanmaları gerekiyor. Eksik en ufak bir parçanın bile bir sonraki etapta herkes için sıkıntı yaratacağını biliyorlar.


FİNİŞLE BİRLİKTE START ALIYORLAR

Tekneleri finiş hattını geçer geçmez onların görevi başlıyor. Hasar veya onarım için gece gündüz çalışmaları, tekneyi elden geçirmeleri, gerekiyorsa bazı parçaları yeniden üretmeleri gerekiyor.

Ama kimi zamanlar bu çaba da yetersiz kalıyor. Tıpkı 4. etabın sonunda “Delta Lloyd” ve “Telefonica Black” teknelerinin 6. etaba yetiştirilebilmesi için doğruca Rio de Jenario’ya gönderilmesi gibi.

Bu ekiptekilerin çoğunluğu kompozit üretim teknolojisi veya tasarım mühendisliği konularındaki uzmanlardan oluşuyor. Bir teknenin kabuğundan omurgasına kadar her şey ile onlar ilgileniyorlar. Bazen kısa etaplardan tekne ufak hasarlarla geliyorsa şanslılar. Ancak Rio’da çok işleri olacak gibi görünüyor.

YELKEN YAPIMCILARI-Sailmakers

Bir bakmışsınız bazen şehrin yeşil çimlerle kaplı geniş bir gezi parkında üçgen masif 170 m2 yelkeni kurutmaya bırakmışlar.

Off-shore etapların birinde yelken yapımcıları bir yandan kahvelerini içerken bir yandan da yelkenlerin kurumasını bekliyorlarsa bu aslında yelken yapımcılarının kendileri ile baş başa kaldıkları nadir zamanlardan…

Genellikle zamana karşı yarışıp sabahlara kadar dikiş makinelerinin başında yelken tamiri ile uğraşıyorlar. Tıpkı bizim “Büyük Yarış”ın Bozcaada durağında, mendirek üstindeki “aşina” olduğumuz görüntülerdeki gibi.


HER TEKNEDE 24 YELKEN VAR

VOR’da her teknenin yelken gardırobu 24 adet yelkenle sınırlı. Ancak “Storm Jib” (Fırtına floğu) hariç. Her teknede 11 kişi ve 24 adet yelken olduğuna bakacak olursak, işin ağırlığı “kimin omuzlarında” anlamak pek zor değil.

Yarıştan en az 6 ay önce yelken yapımcıları çalışmaya başlıyorlar.

Yelken maratonunda en önemli nokta “optimum hız” için hazırlanan yelkenlrdeki “ince” ayarlar. İyi hazırlanmış ekipler, her zaman yelken gardıroplarının da yarıştan çok önce hazırlanmasına dikkat ediyorlar. Zira yelkenler “başrol oyuncularından” biri.

Her etap sonunda tüm yelkenler karaya çıkartılıyor, yıkanıyor, kurutuluyor, gerekli onarımlar yapılıyor. Gerekiyorsa değiştiriliyor.


YELKEN KOORDİNATÖRÜ

Her yarış ekibinde bir “yelken koordinatörü” bulunuyor. Bu kişi etaptaki yelken hasarlarını not alıyor ve karaya yanaştıkları anda yelken yapımcısını bu notları ile bilgilendiriyor.

Filonun önde giden teknelerinde yelken bakımları yapılırken, “geride kalanlarda” yelkenlerin nasıl “daha iyi olacağı” tartışmaları yaşanıyor.

Kimi zaman bir vinç kolunu koyabilecek basit ve küçük bir “cebin” olması, yelkenin yırtılmasını önlediği gibi, etapların kazanılmasında da “etkili” olabiliyor.

KARA EKİBİ YÖNETİCİSİ -Shore Manager

Dünyayı dolaşan yarışın kara ayakları arasında sürekli “havada” seyahat eden ve yarıştan önce marinaya gelip, orayı en son terk eden “orkestra şefleri” gibiler.

Skipper (kaptan), yarış ekibi, kara ekibi, iç düzenleme, yelken tasarımcısı ve lojistik birimler arasındaki tüm koordinasyon yarışlarda “ara yüz” olarak görev yapan (shore manager) “Kara Ekibi Yöneticisi”nde kilitleniyor.

Onun da “en büyük enstrümanı” elinin altında yarış sırasında meydana gelebilecek her türlü sorunu çözecek maddi imkanlarla bunu “doğru” ve “zamanında” yapabilecek insanlardan kurulu “A+” sınıf bir ekibin olması.

Nasıl ki denizde ekibini en iyi yönetmek için görev skipper’a düşüyorsa, karadaki bu görevin karşılığı “shore manager”da.

İyi bir kara ekibi yöneticisi, teknenin tahmini varış zamanından en az 5 gün önce finiş yapılacak limanında yerini alıyor.Teknenin bir sonraki etapta gerek duyacağı başta yiyecek ve içecek olmak üzere iğneden ipliğe her şeyi hazır edip ekibini sabırsızca beklemeye başlıyor.
LOJİSTİK ŞEFİ –Logistic Manager

Lojistik Şefi’nin asıl görevi herhangi bir ticari gemi ve mürettebatı gibi yarış teknelerinin geldiği her limanda, tüm ekibin ve teknenin gümrük, giriş-çıkış işlemlerini sorunsuz tamamlamak. Ayrıca her etapta filodaki teknelerin tüm malzemelerinin terk edilen limandan bir sonraki varış limanına taşınması ve yeniden kurulması da onun görevi.

Dünyanın çevresinde 11 değişik ülke ve 11 farklı limanda gerçekleşen bu operasyonu yürütmek kolay olmasa gerek. Üstelik tüm limanlarda karaya çıkan ekipler ve tekneler için aynı standardı tutturabilmek çok önemli bir unsurken.

Yarış ekibinin yaklaşık 25 ton tutan tüm malzemelerinin transferi de Lojistik Şefi’nin sorumluluğunda. Bu malzemelerin arasında şahsi eşyalar, çantalar, teknelerin yedek malzemeleri bulunuyor.


OPERASYON SÜRESİ 72 SAAT

İki ülke arasında bile valizimiz kaybolurken, kıtalararası nakliyelerde bu sıkıntıyı “yaşamamak” ve “yaşatmamak” için Lojistik Şefi, her parçanın doğru uçağa yerleştirildiğinden ve bir sonraki limana indirildiğinden emin olmak zorunda. Bunun için elinde kullanması gereken süre starttan sonra 72 saat.

Bu nedenle lojistik şefleri havayolları, gemi taşımacıları, TIR firmaları hatta kimi zaman pilotlar, kaptanlar ve şoförlerle olabildiğince güçlü ve sıkı dostluklar kuruyorlar.

Yarış tamamlandıktan sonraki 9 ay boyunca bu “lojistik destek fırtınası” duruyor. Ama 10. aydan itibaren bir sonraki Volvo Ocean Race’in hazırlıkları nedeniyle “oyun yeniden” başlıyor.
MEDYA SORUMLUSU –Media Crew

VOR’un son yarışında yeni bir uygulama başlatıldı. Kendisi de “yelkenci” olan bir medya mensubu yarış ekiplerine katıldı.

Teknede “yelken” ve “yarış” anlamında hiç bir şeye “karışmayan” bu kişilerin asıl görevi yarıştan “eksiksiz” ve “anında” yayın yapmak, bilgi aktarmak, çektiği videoları ve fotoğrafları karadaki medya merkezine iletmek.

Yarış ekiplerine eklenen medya görevlileri teknelere monte edilen sabit kameralar dışında, ellerindeki “camcorder”larla da çekim yapıyorlar.

Bu işin fikir babası 1997-98 “Whitbread Around The World Race”de günlük raporlamayı bir sanat haline getiren dünyaca ünlü skipper Paul Cayard.


SPONSORLAR İÇİN ÇOK DEĞERLİ

Bu “canlı” yayınlar, sponsorlar için vazgeçilmez bir hazine değerinde. Tüm bilgiler bir saat içinde internet ortamında yayınlanıyor. Ayrıca her gün meraklılarının heyecanla izlediği ”Ten Zulu Report”’u kaleme alan Mark Chisnell yarış tamamlandığında VOR 2008-2009’un kitabını da yazacak.

Off-shore yarışların yanı sıra yapılacak 6 in-shore yarış da aynı prensiplerle yayınlandı ve yayınlanacak.

Geriye kalan in-shore yarışların programları şöyle:

04 Nisan: Rio de Jenario
09 Mayıs: Boston
30 Mayıs: Galway

KORUYUCU MELEKLER –Gardian Angels

”Guardian Angels’ın merkezi İngiltere’nin Güneyindeki Hampshire’da. 7 gün 24 saat esasına göre çalışan ve toplamda yaklaşık 232 gün boyunca “gözünü kırpmadan” yarıştaki tekneleri, yarışı ve yarışçıları denizde izleyecen bu merkezin çalışanlarına “Koruyucu Melekler” deniyor.

Nöbetleşe çalışan ekipler, bir an bile gözlerini önlerindeki ekranlardan ayırmadan teknelerden gelecek bir alarm sinyalini kolluyor.


VARLIKLARI GÜVEN SAĞLIYOR

Alarm sinyali geldiği anda da, dünyanın neresinde olursa olsun devreye girerek çözüm üretmeye başlıyorlar. Zira bu zorlu yarışta, okyanusların ortasında tekneleri bir “ceviz kabuğu” bile değil. Dünyanın bir yerinde kendilerini yakından izleyen birilerinin varlığını bilmek yelkencilerin “içini ısıtıyor”.

Hampshire’daki bu merkez aynı zamanda uydu bağlantılı tekne takip sistemleri sayesinde tüm pozisyonları ve istatistikleri de kaydediyor. Bu bilgiler bir sonraki yarış için oldukça önemli ayrıntılar içeriyor.


HER ZAMAN “MUTLU SON” OLMUYOR

Ancak operasyon her zaman “mutlu son”la tamamlanmıyor. VOR 2005-2006 yarışında olduğu gibi.

Bu yarışta “ABN Amro II” teknesinde meydana gelen ve Hans Horrevoets’in ölümü ile sonlanan kazada olduğu gibi kimi zaman saatlerce süren uğraş sonrasında merkezdeki telaş yerini önce derin bir sessizliğe sonrasında klavyelere damlayan gözyaşlarına bırakabiliyor..

Yaklaşık 4 hafta önce yeni bir rekor ile Vendee Globe yarışını birincilikle bitiren Michel Desjoyaux’nun dediği gibi: “Yarışın yüzde 80’i planlama, yüzde 20’si seyir“ ise, bu kurgunun ve de karada ki ekiplerin ne kadar önemli olduğu bir kez daha onaylanmış oluyor.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Puan Kapısı geçildi, hedef Horn Burnu

VOR’da ekipler 4 Mart’ta (dün) “Puan Kapısı”nı geçtiler. “Kapı”ya önce Ericsson 4, kardeşi E3 ise 2. sırada ulaştı. Onları sırasıyla Puma, Telefonica Blue ve Green Dragon izledi.

Kapıyı geçtikten hemen sonra Puma tekrar yarışın liderliğini ele geçirdi. E3 ise tramola atarak gruptan ayrıldı ve Doğu'ya yöneldi.


Ekipler puan kapısı olan 38. paralele ulaşmak için rotalarını toplamda 300-400 mil uzatma pahasına da olsa yönlerini tam Güney'e çevirdiler. Bu nedenle Horn Burnu'ndan uzaklaşarak oldukça önemli olan puanların peşine düşen ekipler şimdi rotalarını ilk "Buz Kapısı"na, doğuya çevirdiler.

E3’TEN RADİKAL KARAR

Filo, puan kapısına ulaşmak adına esas rotalarından çıktıkları ve fazlaca Güney'e indikleri için kapıyı geçer geçmez E3 radikal bir kararla rakiplerinin aksine hemen tramola atıp sıkı orsaya döndü.

Sadece mesafe ve rota olarak düşünüldüğünde bu manevra mantıklı görünüyor. Zira gidilmesi gereken yere yaklaştıran kontra oluyor, ama bu uzun yarışta hesaba katılan tek parametre “en kısa yol” değil.

Rüzgar ve beklentiler çizilen rotayı, navigatörün kararını etkileyen diğer faktörler arasında. Söz konusu bölgede Güney’e inildikçe rüzgar artarken rüzgarsız alanlarla karşılaşma olasılığı düşüyor. Oysa E3 tramola atarak Kuzeydoğu-Doğu yönüne bir rota izleyerek doldrumlarla karşılaşma riskini artırıdı. Üstelik 30 knot gibi bir havada günlerce sıkı orsa gitmek ekip ve tekne içinde oldukça yıpratıcı koşullar anlamına geliyor.

“MAVİ YOLCULUK” BİTTİ

Buna karşılık diğer ekipler Güney’e inip rotalarını uzatmalarına rağmen kısmen “daha rahat” ve “hızlı” bir seyir yapıyorlar. Attıkları bir tramola ile de bölgenin karakteristik Batı rüzgarını yakaladılar.

Görüldüğü gibi bu mücadele basit bir şamandıra yarışından oldukça farklı ve bir çok parametrenin hesaba katıldığı yoğun bir taktik savaşına sahne oluyor.

40. paralel yakınlarında bulunan yarışçılar, son bir hafta boyunca süren “Mavi Yolculuk” şartlarından çıkıp tapa gaz “life at extreme” olarak da bilinen “hayatta kalma mücadelesi”ne geri döndüler.

Şu anda güçlü rüzgarlar ve dalgalarla boğuşan ekipler, diğer yanda da hızla soğuyan ve giderek soğumaya devam eden ortama uyum sağlamaya çalışıyorlar.


“HER ŞEY SIRILSIKLAM”

Son durum hakkında bilgi veren Telefonica Blue’nun skipper’ı Bouwe Bekking, bu teknelerde en konforsuz seyirlerinin orsa ve dar apaz olduğunu hatırlatarak, ne ayakta durabildiklerini ne de herhangi bir şey yapabildiklerini söyledi ve “Herkes ve her şey sırılsıklam” dedi.

E4 medya temsilcisi Jules Salter ise ekibin çok fazla giyinmesi gerektiğini, havanın soğuk ve herkesin ıslak olduğunu, buna rağmen aynı standartta yarışmaya devam etmenin oldukça zor bir şey olduğunu söyledi.


Gerçekten hepsine kolaylıklar dileriz. Yarışçıların mücadele ettiği şartlar bu ekstrem teknelerle oldukça zor. Buna bir de yarışın rekabeti içinde “hayatta kalma mücadelesi” eklendiğinde karşımıza insan gücünün oldukça ötesinde bir tablo çıkıyor.

Ancak zaten bu yarışı ve yarışçıları “özel” kılan da bu şartlar..

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Ericsson 3 lider, sıralama tepetaklak

VOR’da 40’lı paraleller seviyesine inen ekipler “life at extreme” koşullarına geri döndüler.

Önceden de belirttiğimiz gibi “Kükreyen Kırklar”a inen teknelerden her gün ilginç haberler bekliyorduk. Tahminlerimiz gerçekleşti ve Fiji adaları civarındaki rutin “Mavi Yolculuk” koşullarının aksine her gün şaşırtıcı gelişmeler yaşanmaya başladı.

36. paraleldeki puan kapısına ulaşmak için rotalarını uzatıp Güney'e inen ekiplerden Ericsson 3, puan kapısını 2. sırada geçer geçmez sıkı orsaya dönmüş ve tramola atarak rakiplerinin aksi bir rota izlemişti.

KLASİK ROTAYI İZLEMEDİLER

Bu bölgenin klasik rotası en kısa yoldan Güney’e inmek ve bol Batı rüzgarıyla kısa yoldan Horn Burnu’na ulaşmak olarak kabul ediliyor.

Bu klişenin aksine, tramola atarak Kuzeybatı’ya doğru yükselen E3’ün manevrası rakipleri tarafından çok kabul görmemişti. Düne kadar yarışa klasik rotayla devam eden ve en Güney’de bulunan Telefonica Blue, sıralamada en üstte, lider durumda bulunuyordu.

Fakat havanın Kuzey’e dönmesiyle birlikte sıkı orsa giden ekipler arasında sıralama tepetaklak oldu.

NAVİGATÖRÜN BÜYÜK BAŞARISI

Liderden 75 mil geride 3. sırada bulunan E3 bir kaç saat içerisinde havanın dönmesiyle büyük bir avantaj yakaladı ve bir anda liderliği aldığı gibi en yakınındaki rakibi Puma’ya 79 mil fark attı. Rüzgardaki bu ufak değişiklik ile değişen orsa rotası E3’e 4 saatte 150 mil kadar bir avantaj sağlamış oldu.

Bu başarı, doğal olarak radikal bir kararla tekneyi rakiplerinden aksi bir kontraya yönelen E3’ün navigatörü Aksel Magdahl’ın eseri olarak görülüyor. Aynı zamanda bugün 30. yaş gününü kutlayan Magdahl, en olağanüstü doğum gününü yaşadığını belirtti, ve doğum gününü “kurutulmuş yemek” yiyerek kutladıklarını söyledi.

Yarışta diğer önemli olaylar ise Telefonica Blue’nin yaşadıkları.

DİREĞİ MANDAR KURTARDI

Yarışa, büyük bir şanssızlık eseri karaya oturarak rakiplerinden 19 saat sonra başlayan TB, kendini aksiliklerden kurtaramıyor. Önce ana yelkeni delamine oldu. Konuyla ilgili olarak bilgi veren kaptan Bekking, “sanki yelkenimiz atış talimi yapanların hedef tahtası gibi görünüyor” dedi.

Bu sorunu çözen ekip, 48 saat önce de çok büyük bir tehlikenin eşiğinden döndü. Istralyaları kopan TB’nin direği kırılmaktan son anda kurtuldu. Istralya koptuğu zaman tüm yük mandara bindiği için direkleri kırılmadı. Ancak mandar yükü kaldıramayıp patlasaydı, direk şu anda yerinde olmayacaktı.

Böyle bir durum, ekibin yarışı tamamlamasına imkan vermeyeceği gibi podyum şansını da zora sokabilirdi.


10 KUVVET DEPREM ORTAMI

Ekipler şu anda ilk “Buz Kapısı”na doğru 6-7 metre yüksekliğindeki dalgalar ve 20-30 knot gücündeki rüzgar eşliğinde orsa seyirle ilerliyorlar.

Filo, dalga ve sıkı orsa seyir yüzünden deyim yerindeyse “haşat” olmuş durumda. Üzerlerine giydikleri kat kat koruyucu giysiler sürekli ıslak durumda. Ayakta durmanın ya da hareket etmenin imkansız olduğu “sürekli 10 kuvvet deprem” ortamında yarışmaya ve performanslarını maksimumda tutmaya çalışıyorlar. Bir yandan da yelken dikip, onarım yaparak yaralarını sarıyorlar.

Bu yağmurlu kış gününde evden bile çıkmaya üşenen bizler için oldukça uzak bir kavram...

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Rio rotasında kıran kırana mücadele

Volvo Okyanus Yarışı’nın en uzun etabında ekipler Cape Horn’u geçti ve Kuzey’e doğru yükselmeye başladı. Liderliğini sürdüren Ericsson 3’ün hedefe 1621 mil yolu kaldı.

Ancak kardeşi Ericsson 4 sadece 50 mil gerisinde. E3’e 136 mil mesafede bulunan Puma da üçüncülük sırasında “atak” fırsatı kolluyor. Telefonica Blue ise Cape Horn’u yeni geçti.

12 bin 300 millik mesafesi ile Volvo Okyanus Yarışı’nın en uzun soluklu etabı olan Quingdao-Rio de Janeiro mücadelesinde sona yaklaşılıyor. Ekiplerin tamamı iki okyanusun birleştiği “dünyanın en tehlikeli suları” olarak kabul edilen Güney Amerika’nın en uç noktası Cape Horn’u geçip Rio’ya doğru “tırmanıyor”.

Cape Horn’a doğru ilerlerlerken Şili’nin batısında oluşmaya başlayan büyük bir alçak basınç sistemini gören ekipler, peşinden gelecek güçlü Batı rüzgarlarından yararlanmak için çeşitli taktikler geliştirdiler. Ne var ki bu beklentiler ve hazırlıklar Ericsson 3’ün liderliğini sürdürmesini engellemedi. Uzun süredir sıralamada ise bir değişiklik olmadı.


E3 BİRİNCİ, TB SONUNCU

Magnus Olsson yönetimindeki Ericsson 3’ün Rio’ya mesafesi 1621 deniz mili. Ancak kendisini “rahat” hissedemiyor. Zira kardeşi E4 ile Puma’nın nefesleri ensesinde. Torben Grael yönetimindeki Ericsson 4’ün lidere uzaklığı sadece 50 mil. E4 ile Ken Read’in kullandığı Puma arasındaki fark da 86 mil. Dolayısıyla her an her şey olabilir.

Ancak Bouwe Bekking’in Telefonica Blue’su önlerdeki bu kıran kıran mücadelenin dışında kaldı. Cape Horn’u yeni dönebilen TB’nin lider tekne ile olan mesafesi 636 mile yükseldi. Hedefe ise daha 2257 mil yolu var.


PUMA GİYSİLERİ TEST EDİYOR

Bu arada Volvo Okyanus Yarışı’na katılmaya karar verdiği gün açık deniz yelken kıyafetlerinden kıyıda giyilecek giysilere kadar deniz ile ilgili geniş bir ürün yelpazesini de piyasaya süren Puma, bu serisini Puma Okyanus Yarış Takımı'nda test ediyor.

Ekipten gelen geri dönüşlerle de koleksiyon üzerinde gerekli değişiklikler yapılıyor.

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı


Ericsson 3 ve Ericsson 4 saklandı

Volvo Okyanus Yarışı’nın 12 bin 300 millik en uzun etabında ekipler sona yaklaşıyor. Rio de Janeiro’ya 300 milden az yolu kalan Ericsson 3, “24 saatlik saklanma” hakkını kullandı ve uydu takip sistemini kapattı.

Onu, en yakın rakibi ve “kardeş” tekne Ericsson 4 izledi ve o da “saklandı”. Telefonica Blue ise yine sonuncu durumda ama farkı oldukça kapattı.

Volvo’da ekipler “dünyanın en tehlikeli sularını” artık geride bıraktı. Bu uzun soluklu mücadelenin Quingdao-Rio etabında şimdi de zaman zaman rüzgarsız kalan ekipler bol tramolalı bir seyirle sona yaklaşıyor.

Büyük dalgalar ve bordayı döven denizler bittiği için ıslak giysiler ve ayakkabılar teknelerin güvertelerine serilmiş durumda ve “ilk kez” kuruyorlar.


TELEFONİCA BLUE YETİŞTİ

Son durumda sıralamada bir değişiklik yoktu. Ericsson 3 liderliğini koruyor, hemen arkasından kardeşi Ericsson 4 geliyordu. Puma üçüncü, Green Dragon ise dördüncü sıradaydı. Cape Horn geçilirken oldukça gerilerde kalan Telefonica Blue ise Green Dragon’a oldukça yaklaşmıştı.

Sıralamayı belirtirken “Son durumda” ifadesini ve "geçmiş zaman" kullandık. Zira bugün saat 16.00 UTC’de önce E3, hemen ardından da E4 “gizlenme” haklarını kullanarak uydu takip sistemlerini kapattılar. 24 saat boyunca kendilerini “saklama” ve yaptıkları manevraları "göstermeme" hakkına sahip olan ekipler bakalım yeniden ortaya çıktıklarında sıralamada bir değişiklik olacak mı?


RIO’DA SON HAZIRLIKLAR

Şu sıralar Puma hedefe yaklaşık 280 DM mesafede bulunuyor. Green Dragon’un Rio’ya uzaklığı 650, Telefonica Blue’nun ise 850 deniz mili.

Bu arada Rio de Janeiro’ya gemi ile ulaştırılan ve hasarlarını gideren Telefonica Black ile Delta Lloyd bir yandan filonun gelmesini beklerken, diğer yanda da Rio-Boston etabı ile yarışa yeniden katılmak için son hazırlıkları gözden geçiriyorlar.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

İlk 3 Rio’da, Green Dragon saklandı

Volvo Okyanus Yarışı’nın 5. etabında Ericsson 3’ün ardından Ericsson 4 ve Puma da finiş hattını geçti. Ekipler, aileleri ile kuıcaklaşıp hasret giderirken son iki tekne arasındaki mücadele ise sürüyor.

Dördüncü durumdaki Green Dragon 07.00 GMT’de kendini “gizledi”. Sonuncu durumdaki Telefonica Blue’nun ise hedefe uzaklığı 288 mil.


12 bin 300 millik Quingdao-Rio De Janeiro etabı üç tekne tarafından tamamlandı. Green Dragon ile Telefonica Blue ise henüz “yolda”.

İlk finişi yapan Ericsson 3’ün ardından “kardeşi” Ericsson 4 finişini tamamladı. Puma ise 01.00 GMT’de finişe ulaştı. Genel sıralamada Eriicsson 4, 63.5 puanla birinci durumda. Puma ise 53 puanla ikinci sırada yer alıyor.

Bugün sabah 07.00 GMT’de Green Dragon “gizlenme” hakkını kullanarak takip sistemlerinde “görünmez” oldu. Şu sıralarda Rio De Janeiro’ya 288 mil mesafede bulunan Telefonica Blue ise oldukça durgun bir havada etabı tamamlamaya çalışıyor.

Volvo Okyanus Yarışı’ndaki ekipler Rio De Janeiro’da 15 gün dinlendikten sonra 6. Etap olan 4 bin 900 deniz mili mesafeli Boston’a yelken basacaklar. Bu etaba gemi ile Quingdao’dan Rio’ya getirilen Delta Lloyd ile Telefonica Black de katılacak.

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı


Volvo’da 12 bin 300 milin öyküsü


Volvo Okyanus Yarışı’nın 12 bin 300 millik en uzun etabında ekipler ekvatorun sıcağı ile nemi, Güneye indikçe de fırtınalar ve soğuklarla yüzleşti. Şimdi Rio’da dinlenme zamanı.

Quingdao’daki startta kayalara oturan ve yarışa geç başlayan Telefonica Blue ise, “teknelerin su çekimini dikkate almadan parkur kurdukları” iddiasıyla Yarış Komitesi’ne protesto verdi.

VOR’un en uzun etabı geçtiğimiz günlerde tamamlandı. 12 bin 300 millik mesafesiyle bu etap neredeyse “yarım dünya turuna” denk geliyor. Üstelik büyük ölçüde Güney Okyanusu’nda ve şartların çok zor olduğu 40. ve 50. parallerde geçti.

90 DAKİKADA HAZIRLANIP START ETTİLER

Yarışın 5. etabına Telefonica Black ve Delta Lloyd teknik arıza, Team Russia da bütçe sıkıntısı nedeniyle katılamadılar. Ericsson 3 ise Quingdao yolunda aldığı hasar yüzünden bir önceki etabı diğer teknelerin startından sonra tamamlayabildi. E3, Quingdao’da 90 dakika içinde tüm hazırlıklarını tamamlayıp Rio etabı için yelken bastığında rakiplerin 5 saat gerisindeydi.

Yarışa geç başlayan bir diğer ekip de Telefonica Blue oldu. TB starttan sonra haritada belirtilmeyen bir kayalığa oturarak salmasından hasar aldı. Kıyı ekipleri hasarı geçici olarak onardılar ve ancak 19 saat sonra tekne yarışa geri dönebildi.

GÜNEYE İNDİKÇE HAVA ARTTI

Filo, başlangıçta 40. paralele kadar kadar güzel hava ve düşük rüzgarla keyifli bir seyir yaptı. Rahat şartlar nedeniyle doğanın sunduğu güzel görüntülerin keyfine vardılar. Ancak 40. paralele yaklaştıkça hava artmaya ve daha da Güneye indikçe soğumaya başladı. Ekipler artık zorlu doğa koşullarına ve birbirlerine karşı “life at extreme” şartlarda mücadele vermeye başlamışlardı.

36. paralel “puan kapısı” olarak belirlenmişti. Ekipler, puan kapısına ilk ulaşmak için rotalarını Horn Burnu’na değil, tam Güneye çevirdiler. Bu durum yollarını oldukça uzatsa da önemli olan puanları almaktı.

HERKESİN TERSİNE BİR TAKTİK

Kapıya ilk olarak Torben Grael yönetimindeki Ericsson 4 ulaştı. Onu yarışa 5 saat geç başlayan kardeşi Ericsson 3 izledi. Ve bu noktadan sonra asıl heyecan başladı.

Bouwe Bekking yönetimindeki TB, klasik rotayı izleyerek Güneye inmeye devam etti. Ericsson 3 ise 30 knot havada tramola atarak sıkı orsaya döndü. Üstelik bu kadar bilgili ve üst seviye yelkencinin bulunduğu bir rekabette “herkesin tersine bir taktik izleyenin genelde hatalı olması” ihtimaline rağmen.

O günlerde Bouwe Bekking şu yorumu yapmıştı:
“Böyle bir manevra oldukça riskli. Şu ana kadar kazandıran hep en Güney olmuştur. Üstelik bu havada sıkı orsa gidip bir sürü sıkıntı çektikten sonra geri kalmak oldukça büyük bir risk. Ben o teknede kaptanın çizmelerini giyiyor olmak istemezdim.”

İKİNCİLİKTEN SONUNCULUĞA

İzleyen saatlerde filonun en Güneyi'nde bulunan TB liderliği ele aldı. Gerçekten de bu büyük bir başarıydı. Zira yarışa 19 saat geç başlamışlardı. Gelişmeler Bekking’in yorumunu haklı gösteriyordu. Herkes orsaya dönmüş ve E3, ikincilikten sonunculuğa kadar düşmüştü. En Kuzeyde E3 kalmıştı… Tarihler 5 Mart’ı gösteriyordu.

Ne var ki TB’de talihsizlikler üst üste gelmeye başladı. Önce ıstralya koptu. Ekip büyük bir faciadan kıl payı kurtulmuştu. Arızayı geçici olarak onardılar ama tekne rüzgarüstü seyirde tam performans kullanılamayacaktı. Ardından diğer şanssızlık yaşandı. Anayelkenleri delamine oluyordu. Derhal geçici bir çözüm üretildi. Anayelken Sika ve kevlar ile onarıldı.

E3, lider durumdaki TB’nin 190 mil kadar gerisindeydi. Günlerce orsa gittikten sonra ikincilikten açık ara sonunculuğa düşmek oldukça “sıkıntılı” olsa gerek..

POSEYDON’UN DOĞUM GÜNÜ HEDİYESİ

7 Mart, E3’ün navigatörü Aksel Magdahl’ın (30) doğum günüydü. Poseydon ona “unutulmaz bir doğum günü hediyesi” hazırlamıştı. Havanın dönmesiyle tam 3 saat içerisinde liderden 79 mil gerideyken bir anda 75 mil öne geçtiler. Günler boyu çekilen o sıkıntı ve stres yerini büyük bir mutluluğa ve haz duygusuna bırakmıştı.

E3, büyük bir risk almış ve başarmıştı. İkinci tekne olan E4 ile farklarını 280 mile kadar çıkardılar. Horn Burnu’nu birinci durumda dönerek “2. puan kapısını” da lider olarak geçtler. Diğerlerine göre “amatör” sayılabilecek İskandinav denizcilerden oluşan ekibiyle E3, yarışın bu en zorlu etabını büyük bir başarı göstererek birincilikle tamamlamıştı.

E3’ü sırayla E4, Puma, Green Dragon ve Telefonica Blue izledi.

Filo şimdi Rio’nun güzel doğasını ve dansları ile dünyaca ünlü kızlarını seyrederek yorgunluk gideriyor.

TELEFONİCA BLUE’DAN PROTESTO

Bu arada Telefonica Blue ise Yarış Komitesi’ne startta yaşadıkları şanssızlık ile ilgili bir protesto verdi. Gerekçeleri ise “Yarış Komitesi’nin yarışan teknelerin su çekimine uygun olmayan bir yerde start hattı kurması ve böyle bir duruma karşı tedbir almaması”.

Eğer TB’nin protestosu haklı bulunursa, kaybettikleri 19 saatin iadesi söz konusu olacak. Bu da TB'nin, 5. etabı Green Dragon’un önünde tamamlamış sayılması anlamına gelecek.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı


Volvo’nun 6. Etabı “vukuatlı” başladı

Volvo Okyanus Yarışı’nın Rio De Janeiro-Boston rotalı 6. Etabı için yatlar Türkiye saati ile dün gece 23.00’da start etti. Ancak yarışın startında yaşanan bir kaza can sıktı.

Telefonica Black’ın başüstü adamı Michael Pammenter’in sol ayağı genoa ıskotalarının arasında kaldı. Yaralanan ve çok kan kaybeden Pammenter, derhal hastaneye kaldırıldı.

Telefonica Black’in üzerinde bir şanssızlık bulutu dolaşıyor. Quingdao yolunda aldığı hasar nedeniyle yarışın 5. Etabına katılamayan ve 6. Etap için gemi ile Rio De Janeiro’ya getirilen Telefonica Black’te start sırasında yaşanan bir kaza can sıktı.

PAMMENTER HASTANEYE KALDIRILDI

Volvo Okyanus Yarışı’nın 4 bin 900 deniz mili mesafeli Rio De Janeiro-Boston arasındaki 6. Etabı için start TSİ 23.00’da verildi. 7 knot’ı güçlükle bulan hafif havadaki starta Team Russia dışında filonun tüm tekneleri katıldı. Ancak starttan hemen sonra Telefonica Black’ten bir kaza haberi geldi.

Başüstü adamı Michael Pammenter’in ayağı tramola sırasında genoa ıskotalarının arasında kalmış ve sporcu ciddi şekilde yaralanmıştı. İlk müdahale ekip arkadaşları tarafından yapıldı ve kanama kontrol altına alındı. Ardından tekneye yanaşan güvenlik botu ile sporcu Marina De Gloria’daki hastaneye kaldırıldı.

Arkadaşlarını Rio’da bırakan Telefonica Black bir eksikle yarışa geri döndü. Zira kural gereği boşalan adamının yerine bir yenisini koyamıyor.

BİRİ “UZUN KULAKLI BİR HAYVANDAN” MI SÖZ ETTİ

Yarıştan iki gün önce Volvo filosundaki yarışçılar, Rio De Janeiro’daki spor kulüplerini gezmiş, faaliyetleri hakkında bilgi almış ve kendilerini hayranlıkla dişnleyen genç sporcularla sohbet etmişlerdi. Burada da Fransa kökenli bir yarış ritüelinden söz edilmişti:

“Bir yarış teknesinde asla uzun kulaklı bir hayvanla ilgili söz söylenmez, esprisi yapılmaz. Eğer böyle bir şey yaparsanız başınıza gelmedik kalmaz…”

Şimdi Rio’daki gençler Telefonica Black’te birilerinin “uzun kulaklı bir hayvanla ilgili sözler kullanıp kullanmadığını" düşünüyor.

İSVEÇ PRENSESİ RIO’DA

Yarış öncesi bir ziyaret de dikkat çekti. Ericsson ekibine moral vermek için İsveç Veliaht Prensesi Victoria Rio’ya geldi. Zamanının tamamını Ericsson’cılarla geçiren, onlarla gezen prenses, startta da arkalarından el sallayıp ülkesine döndü.

Yarışın ilk günü ekipler havasızlık nedeniyle Guanabra Körfezi’nde oldukça zor anlar yaşadılar. Bir eksikle yarışa başlayan Telefonişca Black, startın ilk saatlerinde öne geçti. Ericsson 4 ve Puma onu izliyordu. Hemen arkalarında da sırasıyla Telefonica Blue, Green Dragon ve Ericsson 3 yer alıyordu.

TELEFONİCA BLUE BAŞA GEÇTİ

Filo bugün körfez çıkışına yaklaşırken sıralama değişti. Ekipler arasında mesafeler açılmış değil ama Telefonica Blue liderliği ele geçrimiş durumda. Green Dragon da hemen peşinde. Puma üçüncülüğe geriledi. Dördüncü sırada Ericsson 4, beşinci sırada da kardeşi Ericsson 3 bulunuyor.

Yarışa tatsız başlayan Telefonica Black, Delta Lloyd’un önünde 6. durumda. Meteorolojik veriler, körfezden çıkmak üzere olan filonun önünde bir hava dalgası olduğuna ve Kuzey’e yükseldikçe rüzgarın artacağına işaret ediyor.

VOR’un Rio De Janeiro-Boston rotalı 6. Etabı'nın yaklaşık olarak 27 Nisan’da tamamlanması bekleniyor.

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Telefonica kaçıyor, diğerleri onu kovalıyor

Volvo Okyanus Yarışı’nın (VOR) 6. etabında Kuzeye tırmanış son sürat devam ediyor. Ekipler ekvator yakınlarındaki puan kapısını 16 Nisan'da geride bıraktılar ve rotalarını Boston’a doğru çevirdiler.

Bu etaba kadar hep talihsizliklerle boğuşan Bouwe Bekking yönetimindeki Telefonica Blue geçmişin acısını çıkarır şekilde uzun süredir lider durumda.

Şu ana kadar keyifli koşullarda yelken yapan ekipler rüzgardaki farklar dolayısıyla iyi havada olmak için oldukça stresli durumlarla karşı karşıya geliyorlar.

Puan kapısını lider olarak geçen ve sonrasında farkı 2. sıradaki Ericsson 4 ile 100 mile kadar çıkaran TB, şu sıralar rakiplerinin farkı kapatmasını izlemekle yetiniyor. Geçtiğimiz 48 saat içerisinde fark 40 mile kadar düştü. Farkın kapanmasının sebebi ise TB’nin içerisinde bulunduğu Azorlara kadar uzanan bir yüksek basınç dalgası.

“AÇIĞIMIZI KOLLUYORLAR”

Telefonica Blue ekibi strateji konusunda genelde kendi seçimlerini gerçekleştiriyorlar, yani rakiplerine göre pozisyon almaktan çok en iyi seçenek ne ise onu yapmaya çalışıyorlar. Dolayısıyla hafif havada kalıp rakiplerin yetişmesini seyretmek skipper Bouwe Bekking ve navigatör Tom Addis üzerinde oldukça büyük bir stres yaratıyor olsa gerek.

Tom Addis konuyla ilgili olarak, “Arkanızda sizi sıkıştıran ve açığınızı kollayan güçlü rakipler varken liderlik oldukça stresli bir durum. Yine de biz elimizden gelenin en iyisini yapıyor ve teknemizi zorlayabildiğimiz kadar zorluyoruz” dedi.

“GIRTLAKLAŞMA” YAKINDA

Puma’dan Ken Read ise liderin arkasındaki grup olarak şu anda şanslı bir konumda bulunduklarını ve TB ile aralarını mümkün olduğunca kapamaya çalışacaklarını belirtti. Ayrıca şansları ve yetenekleri sayesinde yerel bir rüzgar yakaladıklarını, bu sayede Ericsson ikizleriyle de aralarını kapattıklarını ama bu durumun çok geçmeden tekrar karşılıklı “gırtlaklaşmaya” döneceğini sözlerine ekledi.

Delta Lloyd’dan Wouter Verbraak ise havanın düşmesiyle 17 knot civarı bir hıza oturduklarını ama bu hızın alıştıklarının çok altında olması sebebiyle kendilerine o kadar heyecan vermediğini belirtti.

ŞANSSIZLIKLAR ZİNCİRİ

Telefonica Black ise bir dizi şanssızlık yaşadı. Ekip önce bir balinaya hafifçe çarptı, ardından balon ıskotaları koptu. Son olarak da cenova mandar şakılı kendiliğinden açılınca yelken güverteye düştü.

Telefonica Black’ten kaptan Fernando Echavarri, oldukça sıra dışı bir gece yarısı yaşadıklarını belirtti ve yaşadıklarını şöyle anlattı:

“Gece yarısından hemen sonra bir anda ufak bir fırtınayla karşılaştık. Bunun üzerine A5 (sert hava asimetrik balon)’e geçtik fakat ıskotamız koptu. 2 saat sonra da 22-24 knot arası hızla giderken bir balinaya çarptık. O anda hızımız 8 knot’a düştü. Kimse yaralanmadığı için oldukça şanslıydık. Teknede hasar olmadığını gördükten sonra tekrar yarış moduna geçtik fakat bu sırada çarpışma anında zedelendiğini sandığımız ön yelken mandarının şakılı açıldı ve yelken güverteye düştü.”

ÖNLERİNDE “ÇUKUR” VAR

Ekipler şu anda finişin yapılacağı Boston’a 1800 mil mesafedeler. Önlerinde ise Azorlar’a kadar uzanan bir yüksek basınç “çukuru” var.

Telefonica Blue bu çukurun tam ortasına doğru ilerliyor. Diğer ekipler ise Batıya kaçarak yüksek basınç alanından en az zararla kurtulmaya çalışıyor.

Son durumda VOR filosundaki sıralama şöyle:

1. Telefonica Blue
2. Ericsson 4
3. Ericsson 3
4. Puma
5. Telefonica Black
6. Delta Lloyd
7. Green Dragon

Ancak önmüzdeki günlerde sıralama değişecek gibi gözüküyor.

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

VOR’da 7. Etabın birincisi Ericsson 4



Volvo Okyanus Yarışı’nın son okyanus geçiş ayağı dün filonun Galway’e varması ile tamamlandı. Boston’dan yola çıkan ekipler, 8 günde 2 bin 550 deniz milini aşarak dün arka arkaya finiş verdiler.

Etabın lideri, genel klasmanın da lideri olan Torben Grael yönetimindeki Ericsson 4 oldu. Yarışın 7. etabını Puma 2., Green Dragon da 3. sırada bitirdi..


Ericsson 4, elde ettiği bu son galibiyetle birlikte genel sıralamadaki liderliğini de en yakın rakibi Telefonica Blue’nun önünde 14,5 puanla pekiştirdi. Ericsson 4, bundan sonra çok büyük şanssızlıklar yaşamazsa, galibiyeti garantilemiş gibi görünüyor.

Etaba Ericsson 4 kadar, mücadeleyi 3. ve 2. sırada bitiren Green Dragon ile Puma da damgalarını vurdular.

SALMA HAFİF, BÜTÇE DÜŞÜK

Green Dragon bu etaba kadar, yarışın toplamında büyük bir varlık gösteremedi. Halbuki ekiptekilerin tümü olimpiyat, Volvo Ocean Race, Whitbread, AC gibi bir çok sınıf ve yarışta başarılı bir kariyere sahip. Ancak salmanız rakiplerinize göre 1 ton hafif ve bütçeniz de kısıtlıysa başarı o kadar da kolay olmuyor. Green Dragon buna çarpıcı bir örnek.

Yine de İrlandalı ekip kendi sularındaki finiş için ellerinden geleni yaptı. Ekipten Ian Moore, yarışta güçlü rüzgarlarda zorlu bir pupa seyri yaptıklarını ve pupada salmalarındaki 1 tonluk hafifliğinin (eksik stabilite) çok önemli olmadığını belirtti. Moore, olağanüstü bir çaba sarf ederek etabı 3. sırada bitirdiklerini sözlerine ekledi.

PUMA DÜMENİNİ KIRDI

Puma ise 21 Mayıs günü liderken rüzgaraltı dümen palasını kırarak büyük bir facianın eşiğinden dönmüştü.

Ardından ekip tüm yelkenleri indirerek 30 knot rüzgarda acil durum dümenini takarak oldukça rahatsız bir şekilde yarışa devam etti. Yaşanan tüm bu sıkıntılara rağmen Puma etabı 2. sırada bitirmeyi başardı.


E3’TE ŞANSSIZLIK

Etap boyunca şanssızlık yaşayan diğer bir tekne ise Ericsson 3 oldu.

Nordik ekibi, bir balinaya çarparak asimetrik kanatlarından birini kırdı ve salmasının dış yüzeyinden hasar aldı. Navigatör Aksel Magdahl, ranzasında uzanmış dinlenirken şiddetli bir darbe aldıklarını söyledi. Magdahl, “Sarsıntı çok sert olmuştu. Bir kayaya çarptığımızı zannettim” dedi.

Performans verilerine göre yüzde 88-92 arasında bir verim kaybdettiklerini söyleyen Magdahl, etabın geri kalan bölümünde yüzde 10 eksik performansla yarışmak zorunda kaldıklarını belirtti.

ETABIN DİĞER YILDIZI

Etabın diğer parlayan yıldızı ise Delta Lloyd oldu.

Önceki jenerasyon bir VOR70 (eski ABN Amro 1) ile yarışan Delta Lloyd bir ara liderliği ele geçirse de etabı ancak 5. sırada bitirebildi. Ekibin verdiği bilgiye göre A6 asimetrikleri büyük hasar alınca mecburen uygun olmayan bir yelkenle seyretmek zorunda kaldıkları için podyum şansını kaçırdıkları öğrenildi.

İrlanda’nın Galway kentindeki finişiyle Ericsson 4 liderliğini perçinledi. Puma, 2. sırada bulunan rakibi Telefonica Blue ile puan farkını 1.5’a indirdi. Dolayısıyla bundan sonraki etaplarda ve koyiçi yarışlarda bu ikili arasında büyük bir çekişme yaşanacak.


SERT HAVAYA RAĞMEN KARŞILAMAYA GİTTİLER

Boston-Galway etabıyla ilgili belirtilmesi gereken diğer bir konu da İrlanda halkının yarışa gösterdiği müthiş ilgi.

İrlandalı yelken severler, denizcileri karşılamak için, şişme bot dahil yaklaşık 500 parça tekneyle, 30 knot rüzgaa rağmen kıyıdan 30 mil kadar açığa gittiler. Sabaha karşı 04.00 sıralarında “karşılama konvoyunu” gören Volvo ekipleri oldukça etkilendiler.

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

VOR filosunu uğurlamaya 300 bin kişi geldi

Ne Dünya Kupası maçı ne de Monaco’da F1 yarışları… Volvo Okyanus Yarış Filosu’nu Galway’den uğurlamak için 300 bin İrlandalı sahil şeridini doldurdu. Büyük Yarış’a Çengelköy’den 15-20 kişi ile uğurlandığımızı düşündükçe kıskanmamak elde değil.

Fasnet Kayalıkları’ndaki 40 knot’lık sağnaklar tekneleri hırpaladı. E4’te ciddi hasar var.


Volvo Okyanus Yarışı’nda sona yaklaşılıyor. İrlanda’nın Galway kentinden 6 Haziran Cumartesi günü da start alan ekipler, İngiltere’nin ünlü Fastnet Kayalıkları’nı dönerken oldukça heyecanlı anlar yaşadılar.

[attachment=1]

İrlandalı ekibiyle Green Dragon ise “bildik sularda” farkını ortaya koydu ve Telefonica Black'ın ardında ikinci sıraya yerleşti. Ama sert havayı E4 kolay atlatamadı.

1250 deniz mili mesafeli Galway- Marstrand (Göteborg) etabına başlayan VOR tekneleri Fastnet’e güçlü rüzgarlarla “drag” yaparcasına geldiler. Fastnet kayalıklarını dönerken de ani bastıran sağnaklarla bir anda 40 knot ve üstü havayla karşılaştılar.

Fastnet dönülürken filoya liderlik eden Green Dragon manevrasını başarılı şekilde yaparken diğerleri kendi sularında seyreden İrlanda ekibi kadar şanslı değildi.


KENDİ SULARINDA COŞTU

Hemen belirtelim, yarış boyunca rakiplerine göre daha yavaş bir tekne ve düşük bir bütçeyle yarışması yüzünden pek bir varlık gösteremeyen ama çoğunluğu tecrübeli İrlandalı yelkencilerden oluşan Green Dragon kendi sularında adeta coştu ve “kolay bir rakip olmadığını” diğer takımlara gösterdi.

Puma’dan Ken Read karşılaştıkları havayı anlatırken, “balonu indir komutunu verir vermez sağnağı ensemde hissettim” diyor. Ardından da ekliyor: “Oldukça etkileyici ve bir o kadar da saçları dikenleştirici bir yelken seyriydi. Balonu indiremeye çalışırken mandar direk çıkışına sıkıştı. Bunlar olurken rüzgar göstergesinin 38,7 TWS olduğunu söylemiş miydim?”

[attachment=2]

E4’TE CİDDİ HASAR VAR

Ken Read, o sırada kendileri gibi balon seyrinde olan Ericsson 4’ün durumunu da şöyle anlatıyor: “Onları en son gördüğümde bir tarafa yatmış vaziyette suyun üzerinde havalara sıçrıyorlardı.”

Bu beklenmedik sağnağa tam arma ve balonunu indiremeden yakalan Ericsson 4 broşa girerek rüzgaraltı dümen simidi ve pedestalını kırdı. Ayrıca teknenin güvertesinde, arka son çeyreklik kısımda geniş bir yüzeyde delaminasyon oluştu.

Tekne dümen simidini ve pedestalını kırdıktan sonra hemen acil durum yekesi takıldı. Bu arada teknenin içine oldukça ciddi ölçüde su girdi. E4’ün tek tesellisi, broş sırasında çılgınlar gibi yapraklayan cuben fiber balonlarının parçalanmamış olması.

DALGALŞARDA SEKMEYE BAŞLADI

“Tamamen bir okul çocuğu hatası yaptık. O koşullarda çok daha muhafazakar bir şekilde seyretmemiz gerekiyordu” diyor Ericsson 4 medya ekibinden Guy Salter. Sözünün gerisini de şöyle getiriyor:

“Yelkenimizi sağnak gelmeden değiştirmeliydik. Ama yakın rekabette her metrenin öneml, olduğu zamanlarda stresten bu tip hatalar yapılabiliyor. Biz sağnağı hissetmeden tekne akselorasyona başlamıştı bile. Bir anda dalgadan dalgaya sekmeye başladık. Suyun üstü köpüren denizle tamamen bembeyazdı.”

8. Etabın Galway startında 13 puanla lider konumda bulunan Ericsson 4’ün liderliği kaptırması için “çok büyük bir aksilik olması gerekir” demiştik. Görünen o ki, o “çok büyük aksilik” E4’ün tepesinde kara bir bulut gibi dolaşıyor. Zira teknedeki delaminasyon oldukça ciddi hasara yol açabilir. Bu da E4'ün etap kaçırmasına neden olabilir.

GEL-GİT SULARI ETKİLİ

Ericsson 4’ün önünde stresli geçecek 4 gün var ve ekibi iyi haberler beklemiyor. Marstrand’daki pitstop sırasında kurallar gereği onarımı kıyı ekibinin gözetiminde bizzat yelkencilerin yapması gerekiyor.

Şu sıralar Plymouth kıyılarında bulunan filo 1-12 knot arasında dalgalanan rüzgarla biraz dinleniyor. Fakat rüzgar azalmış olsa da güçlü gel-git akıntıları etkili. Bu yüzden en avantajlı rotayı yapabilmek için kafa yoruyorlar.

Ekipler birbirlerine oldukça yakın seyrediyor. Lider Telefonica Black ile son sıradaki Telefonica Blue arasında 12 mil mesafe bulunuyor. Yandan bakıldığında ise bu mesafe 7 mil kadar. Dolayısıyla finişe kadar oldukça ciddi bir kapışma söz konusu.

[attachment=3][attachment=4][attachment=5]

UĞURLAMAYA 300 BİN KİŞİ GELDİ

Bu arada Galway kenti ve İrlandalılar tüm yarışçıları derinden etkilemiş durumda.

“Artık tamamen dolu bir stadyumda maça çıkan futbolcuların neler hissettiğini çok daha iyi anlıyorum” diyor Delta Lloyd medya ekibinden Sander Pluijm. Bu cümleyi kurmasındaki neden, kendilerini uğurlamaya 300.000 kişinin gelmesi. Evet yanlış okumadınız, yazı ile tekrarlayalım: Üçyüz bin kişi !!!

Pluıjim, “İnanılmaz bir görüntüydü. Bizi uğurlamaya hiçbir limanda bu kadar insan gelmemişti. İrlanda’lılar Volvo Ocean Race mantığına tamamen hakim olmuşlar. Geçtiğimiz 2 hafta bıoyunca aynı bizim gibi heyecan içinde yarışı adeta yaşadılar. Bana bu yarışın en etkileyici durağı neresiydi diye sorsanız cevabım kesinlikle Galway olurdu.” diye konuştu.

Ne diyelim darısı bizim başımıza.


VOR’DA SON ETAP SIRALAMASI

Yarışın 8. Etabında son durum şöyle:

1. Telefonica Black (708 DM)
2. Green Dragon (+3)
3. Ericsson 3 (+7)
4. Ericsson 4 (+8)
5. Puma (+9)
6. Delta Lloyd (+11)
7. Telefonica Blue (+12)

Turksail

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

VOR’da bir etap daha Ericsson 4’ün

6 Haziran günü İrlanda’nın Galway kentinden unutulmaz bir uğurlama ile yola çıkan Volvo Okyanus Yarışı ekipleri, 1250 millik Marstrand etabını sabah 02.00 sıralarında tamamladılar.

Ericsson 4 etabı birinci bitirerek en yakın rakibiyle arasındaki farkı 15 puana çıkardı .Bir etapta en fazla 8 puan alınabildiğini düşünürsek, Ericsson 4 zafere oldukça yakın sayılır.


Ne var ki Ericsson’un zaferinden daha önemli bir başarıya imza atan İrlanda/Çin ortak ekibi Green Dragon’un mücadelesini takdir etmemek mümkün değil. Bilindiği gibi GD, salmasında rakiplerine göre 1 ton az ağırlıkla yarışıyor. Rekabetin bu denli yüksek olduğu bir yarışta bu oldukça önemli bir dezavantaj.

Ancak başta kaptan Ian Walker ve navigatör Ian Moore olmak üzere tüm ekip bu duruma rağmen morallerini bozmadan ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorlar ve başarıyorlar.

[attachment=1][attachment=2]

İLK FİNİŞ E4’TEN

Sona eren etapta yarışçıların en büyük sorunu güçlü gel-git akıntılarıydı. Bu zorlu koşullarda yerel deneyimlerini kullanan İrlandalı ekip yarışı oldukça uzun bir süre lider götürdü ama daha sonra çok az bir farkla Ericsson 4 ve Puma’ya boyun eğmek zorunda kaldı.

Bu üçlünün arasındaki finiş süresi farkları, 1250 millik fırtınalı ve oldukça ustalık gerektiren bir etaba rağmen oldukça az. İlk finişi saat 02.57.19’la Ericsson 4 verdi. Onun sadece 7 dakika arkasından Puma saat 03.04.46’da finiş çizgisini geçen 2. tekne oldu. Green Dragon ise Puma’dan sadece ve sadece 54 saniye sonra finişe 3. sırada girdi.

Hiç kuşku yok ki GD ekibi rakipleri gibi daha yüksek bütçelere ve daha hızlı bir tekneye sahip olsalardı üst tarafı sonuna kadar zorlayacaklardı.

[attachment=3][attachment=4][attachment=5]

“SEVİNMEK İÇİN HENÜZ ERKEN”

Finişten sonra E4’ün kaptanı Torben Grael şu değerlendirmeyi yaptı:

“Oldukça yakın bir yarıştı. Çok az farkla yarışı birinci bitirdik, Green Dragon bu etapta mükemmel yarıştı. Öne geçtiler ve hep orada kaldılar. VOR 2008’i birinci bitirmeye oldukça yakınız ama henüz sevinmek için erken.“

Yarışı 2. Sırada bitiren Puma ise son 24 saatte sonunculuktan ikinciliğe tırmandı. Rakipler kıyıda kalırken E4 ve GD ile açıktan gitmeyi tercih eden Puma, GD’nin sadece 54 saniye önünde finiş vererek önemli bir başarıya imza attı.

Boston etabında istenilen performansı sağlayamayan ekipte bazı üyeler Galway’de değiştirilmişti.


“DALGALARDAN HEPİMİZİN BAŞI AĞRIYOR”

Kaptan Read’in etap hakkındaki sözleri şöyle:

“Kuzey denizi oldukça sıkıntılı bir yer. Su oldukça sığ ve bu durum büyük dalgalara sebep oluyor. Bizi hiç terk etmeyen dalgalar ve bunun yarattığı sarsıntı herkeste baş ağrısına yol açtı. Etaptaki başarımızın kahramanı büyük ölçüde navigatör Andrew Cape (Capey). Capey diğerlerini izleyerek riske girmeden işini yapmaktansa riske girerek bizi açığa yönlendirdi ve etabı 2. bitirmemizi sağladı, Capey’nin bende oldukça fazla kredisi var.”


TB YERİNİ PUMA’YA BIRAKTI

Yarış genel olarak oldukça yakın geçti. Birinci ve sonuncu tekne arasında toplam fark 1 saat 19 dakika olurken, Delta Lloyd’un Telefonica Black’i 19 saniye ile geçmesi büyük heyecan yarattı.

Sonuçta lider E4 değişmedi. İkincilik koltuğunda oturan Telefonica Blue ise yerini Puma’ya bırakmak zorunda kaldı.

Şimdi sırada Stokholm ve St. Petersburg etaplarında. Stokholm'de koyiçi yarışları da yapılacak.

Turksail

 

[iksje]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Buzla'da haberini gridğim bir fotoğraf galerisinin linki. Bu olağanüstü kareler, Ericsson takımının fotoğrafçısı Oskar Kihlborg'a ait. (Kimse birşey yazmamış. Yanlış birşey yapmıyorum umarım.)

http://www.buzla.com/Spor/Volvcean_Raceden_Muhtesem_Kareler

 

[SEVAL]

Ynt: Volvo Ocean Race Start Aldı

Endişelenmeyin, yanlış bir şey yapmıyorsunuz
Bu konuyla ilgilenen kişi yok sanırım o yüzden.
Fotoğraflara bir göz attım, gerçekten muhteşemler.
O kadar kargaşanın için de bir de fotoğraf çekmek baya zordur sanırım.
En çok da direk üzerinden çekilenlere hayret ediyorum, iyi cesaret.