Yol - da

Ynt: Yol - da

Zafer gerçekten doğtu yeri bulmuşlar bence de.

Arkadaşlar Ali Eriç panama ,bir kıtanın sonu bölümünü 23 Nisan da yazdı.

http://www.istanbul2istanbul.com/

Pan-American Highway
Pan-American Highway olarak bilinen yol, sembolik olarak Alaska’da , Arktik Okyanus’un kıyısındaki Prudhoe Bay’den (hani -27°C’de Buket’le donduğumuz yer) başlayıp, Guney Amerika’nın en guney ucu olan Ushuaia’da (ki, benim hedef noktamdır) sona eren yollar zinciridir. Ancak bu yol, bir tek yerde kesilir, ki oraya da Darien Gap (Darien Boşluğu) denilir. Bu boşluk, Panama ile Kolombiya arasındadır ve bu iki ülke arasındaki bataklık ve cangıl (Barlas’ın söylediğine göre, İngilizce jungle’ın karşılığı olarak Türk Dil Kurumu Sözlüğü’ne okunuş haliyle girmiş) bölge geçilemediği için böyle yaklaşık 100km’lik (kuş uçuşu) ‘yolsuz’ bir bölüm vardır. Darien, adını Panama’nın aynı isimli bu bölgesinden alır. Aslında ‘geçilemeyen’ ünvanı, yaya olarak birçok, motorlu araçla da birkaç kez çürütülmüştür. Motorlu araçla olanının ilki de 1972 yılında bir Range Rover’la yapılmıştır. İngiliz Ordusu’nun da destek verdiği geçiş 100 gün sürmüştür. Ne büyük macera, ama.

[attachment=1]

Ynt: Yol - da

Sayın Rüzgar dan 1998 iskandinavya gezisi

[attachment=1]

Seyr ü Zafer den İtalya gezisi.

[attachment=2]

Ali Eriç Peru mayıs 2011


[attachment=3]

Ali Eriç Peru mayıs 2011


[attachment=4]

Ynt: Yol - da

Hakkari-Siirt Yolu Eylül-2010

Ynt: Yol - da

[attachment=1]

Ynt: Yol - da

[attachment=1]

Ynt: Yol - da

Bunlarda benden.

Selamlar.
[attachment=1]
[attachment=2]
[attachment=3]

Ynt: Yol - da

Sayın gezgör teşekkürler paylaşım için,birinci fotoğraf çok güzel keşke torpido üzerindeki eşyalar olmasaydıda fotoğrafı tam görebilseydik,ben mümkün mertebe o bölgeye eşya koymam camdan yansıya eşyaların aksı hem gözü yorar hem görüş alanını kısıtlar.

Ynt: Yol - da

Haklisiniz Yusuf bey,Esyalar olmasaydi güzel bir Fotografolacakti.

Selamlar.

Ynt: Yol - da

Arkadaşlar Ali Eriçek 17 Eylül de Arjantin de kaldığı yerden turuna devam ediyor...

Yeniden Arjantin
Şimdi gelelim yeniden başlayan seyahatimize. Malûm, Buket’le birlikte, arabayı Buenos Aires’te bırakıp, İstanbul’a döndükten sonra, Güney Amerika’da kışın geçmesini beklemek için 3 ay kalmıştım. 16 Eylül sabahı başladığım THY ile 13 saatlik Sao Paulo uçuşundan sonraki 5 saatlik bekleme ve arkasından 2.5 saatlik Buenos Aires uçuşu beni, güneşte kalmış kaşara benzetmişti. 17’si sabaha karşı saat 3’te geldiğim hostelde daha önceden yer ayırtmıştım ama, ancak 4 kişilik odada yatak bulabilmiştim. Odada benden başka kimlerin olduğuna bile bakacak halim yoktu ve vurup kafayı yattım. Ertesi gün 3’e karşı 1 olarak bu dünyada erkeklerin de var olduğunu ispatlama görevini üstlendiğimi anlayacaktım. Ben halimden şikayetçi değilim tabii de, rezervasyonu yaparken hiçbir yerde ‘karışık’ oda olduğu yazılı değildi. Neyse, hepsi Alican yaşlarında genç kızlar. Aslında hostel -meğerse- bir youth hostel (genç hosteli). Tabii, rezervasyon yaparken bir yaş sınırlaması da belirtilmiyordu (bazı hosteller bunu belirtiyor). Bilsem, kesinlikle rezervasyon yaptırmazdım. O yaşlardayken iyi de, yarım asrı devirdikten sonra, gençlerin kendilerine özgü eğlenceleri ve uyku durak bilmez enerjileri, sonuçta da gürültülerinden uyumak pek mümkün olamıyor.
17 Eylül Cumartesi sabahı(!) ilk işim, Lando’yu görmek oldu. Hosteli seçerken en önemli kriterim, Lando’yu bıraktığımız park yerine yakın olmasıydı. Nitekim, arada 100m kadar bir mesafe var. Yanıma, arabaya konulacak birkaç parçayı da alıp park yerine gittim. Beni görünce sevineceğini sandım ama, hiç tepki vermedi, nedense… Halinden memnun herhalde. Lastik havaları biraz azalmış ve biraz da tozlanmış. Ben, Şili’de patlayan Puyehue Volkanı’nın tozlarıyla leş gibi bulacağımı sanıyordum. Korktuğum gibi değilmiş. Zaten B. Aires’e de öyle kül falan yağmamıştı aslında. Yağı ve suyunu kontrol ettikten sonra marşa bastım; hemen çalıştı. Bir korkum da, akünün zayıflamış olacağıydı ama, problem çıkarmadı. Arabada bir ilave var, bir sticker… Yolcu kapısının üzerindeki ufak Türk Bayrağı’nın yanına ufak siyah bir etiket yapıştırılmış. Üzerinde İngilizce “Türkler 1,5 milyon Ermeni’yi katlettiler. 24 Nisan 1915. Soykırımı unutmadık!” yazıyor. Bu Ermeni diyasporasından aldığım ikinci protesto. İlkini, Alican’la Los Angeles’ta bir kırmızı ışıkta beklerken, bir bayan şoförden sözlü almıştık. Bu sefer yazılı geldi. Hayırlısı bakalım!

[attachment=1]


http://www.istanbul2istanbul.com/

Ayrıca Seyr-ü Zafer de ülkemize dönmüş durumda yakında yazılarına başlayacaktır bu ikinci sevindirici haber.

Ynt: Yol - da

Geçen ay tamamlanan 22 ülkelik Avrupa gezisinden:


Norveç, yeryüzünde araçla gezilip her kilometresinde heyecan ve mutluluğu eksiltmeyen sayılı ülkelerden...

[attachment=1]

[attachment=2]

Ynt: Yol - da

Eyvah eyvahh gelenlere bakarsak çok fena bir gezi olmuş,evet arkadaşlar Seyr-ü Zafer buraya da döndü gözümüz aydın.

Zafer hocam yol fotoğraflarını en azından buraya koyarken orjinal boyutuna yakın koyarsan bizde hem arşivimize attığımızda yıllarca saklamış oluruz hemde tv de seyrettiğimizde kalitesi bozulmamış olur,tek sefer 5 mb a kadar sınır var zaten,sana zahmet olmazsa ve yaparsan çok sevinirim.

Bu arada tekrar hoş geldin

Ynt: Yol - da

in to the wild
çok üzücü sonu

Ynt: Yol - da

Mustafa Yetim

İtalya-Como gölü

[attachment=1]

Ynt: Yol - da

Toskana/İtalya 2009 gezisinden...

Ynt: Yol - da


Giresun-Şebinkarahisar arası.. Halil Rıfat Paşa Tüneli....

[attachment=1]

Ynt: Yol - da

şebinkarahisar kalesi
[attachment=1]