Aktif Volkana Tırmanmak, Mount Rinjani, 3726 Metreye, Lombok, Endonezya

maxmajestic · 3 Ara 2011

3726 metreye aktif volkana tırmanmak, Mount Rinjani
30 Temmuz 2011

Dünden bu yana Lombok adası Senggigi kasabasındayım. Burası dinlenmek, internet gerektiren işleri halletmek ve yüzüp dinlenmek için uygun ve de oldukça ucuz bir yer. Endonezya’nın Lombok adasında yapılması gereken en önemli aktivite olan, aktif volkanik Rinjani Dağı’nın zirvesine tırmanmak amacındayız. Son bir kaç gündür Hollandalı arkadaşım Farid ile seyahat acentaları ile pazarlık halindeyiz. 2 gece 3 gün veya 3 gece 4 gün şeklinde tırmanma turları var. Profesyonel kılavuz ve kamp gereçlerini ve yiyecekleri taşıyacak taşıyıcılarla birlikte 3726 metre yüksekliğindeki dağa tırmanılıyor. Sağlıklı olmanın yanında, oldukça da iyi bir kondüsyon durumu gerektiriyor.

Bize önerilen fiyatlar 2.000.000 Rupiah ile 900.000 Rp (300-175 TL) arasında değişiyor. Kaliteli ve güvenli hizmet vermenin yanında en uygun fiyatlı olanının arayışı içerisindeyiz. Gün içinde karar verip yarın tırmanış için gidebiliriz.

Yürüyüş, tırmanma, kamp yapma, sıcak suya sahip krater gölünde yüzme, gündoğumu ve günbatımını izleyip, papağanlar ve maymunlarla bir arada olmak gibi heyecan verici aktiviteleri içeren bu Güney Asya’nın en popüler dağ tırmanışını umarım keyif ve sağlıklı bir şekilde başarabiliriz.

Day 360, ID:18 Senggigi, Lombok. 30 Temmuz 2011, Cumartesi
www.yoldaolmak.com

maxmajestic · 3 Ara 2011

Volkanik Mount Rinjani tırmanışı

31 Temmuz 2011

Dün marketten aldığımız ekmek, reçel ve bisküvilerle kahvaltımızı yaptık, zira otelde bu erken saate çalışan yokmuş. Saat sabah’ın beşinde bizi almak için gelen eski model Jeep tarzında bir araca atladık ve Senggigi merkezden de Isabelle adında Belçikalı bir kişi daha bize katıldı. Niyetimiz 2 saatlik Senggigi-Senaru yolunda aracımızda uyumaktı ama ne mümkün! Aracın için fena egzoz gazı dolu, bir yerlerden araca doluşuyor, camları açtık ama nafile. Sarongum ile burnumu ve ağzımı kapadım ve araçtaki tüm pencereleri açık halde 2 saat yol gittik. Sabah erken olduğundan çok üşüdüğümüz gibi, huzursuz, rahatsız ve yorulmuş halde Senaru’ya vardık.

Senaru köyü Mount Rinjani’nin 600 metre yüksekliğindeki eteklerinde bulunan ormanın içerisinde küçük bir köy. Tur organizasyonunun bize verdiği sunumu kahvaltılarımızı yaparak izledik. İngiltere, Belçika, Hollanda, İngiltere, Fransa ve Danimarka’dan gelen 17 kişi olarak bizi Mount Rinjani National Park giriş bileti ofisine götürecek 2 ayrı kamyonetin arkasına atladık. 45 dakikalık hoplaya zıplaya ofise vardık. Park giriş ücreti 150.000 Rp ve bu tur ücretine dahil. Girişte kaydımızı deftere yapıp sonra da yürüyüşe başlayacağımız birkaç kilometre gerideki köye döndük.

8 portör (taşıyıcı), 2 kılavuz ve 17 kişi olarak sabah 10:30’da yürüyüşümüze başladık. Seçilen yürüyüş parkuru Senaru köyünden başlayana göre daha kolay olacak. Tırmanış sayısı daha az ve Senaru köyünde son bulacak. İlk 10 kmlik yürüyüş parkurunda pirinç tarlalarının, yeşil fasulye bahçelerinin ve yer yer ormanın ve kuru derelerin arasından geçtik. Sonrasında ise tekrar orman içerisinde yürüdük ve her iki saatlik yürüyüşten sonra 15’er dakika mola verildi.

Nihayet üzerinde hep bulutların olduğu alana vardığımızda öğlen yemeği molası verildi. Hepimiz neredeyse perişan halde çayırlara yayıldık, öyle ki 15 dakika uyumuştum bile öğlen yemeği için uyandırdıklarında. Görünüşü hiç de temiz olmayan plastik tabakalarda tadı gayet güzel yerel yemek hazırlanmıştı ve yanında da pirinç pilavı vardı. Pirinç pilavı derken hatırlatmakta fayda var, Asya’daki pirin pilavına haşlama pirinç desek daha doğru olur. Sadece Asya’da değil Yeni Zelanda ve Avustralya’da da ekmeğin yerini yemek tabağında pirinç veya patates alıyor. Yemek sonrası yine plastik bardaklarda çay ikramından sonra tekrar yollara düştük.

Dağın bu tarafı tamamen bulutların altında, daha doğrusu bulutların ve zaman zaman sisin içerisinde yürüyoruz. Etrafımızda ve üzerimizde sürekli hareket halindeler. Hava yürüyüş için güzel ancak artık tırmanmaya başlamış olduğumuzdan gittikçe zorlanmaya başladık. Zaman zaman mola veriyoruz ama bu molaları kısa tutmak zorundayız, zira günbatımı öncesi yani saat 6 civarında ilk gecemizi geçireceğimiz 2.000 metredeki kamp alanına ulaşmamız gerekiyor.

Sabah 10:30’da başlayan tırmanma maceramızı yaklaşık 7 saat sonra büyüleyici ve göz kamaştırıcı bir manzaraya sahip olan 2.000’lik bir zirvede sonlandırdık. Hemen batı yönünde 1.000 metre aşağıya baktığımızda hala aktif olan yanardağın ağzını ve onu çevreleyen krater gölünün maviliğiyle karşılaştık. Günbatımının kızıl rengi de oluşmaya başlayınca oluşan manzara nefes kesici yani. Ellerimizde kameralarımız bolca fotoğraf çekip, dinlenerek manzarayı seyre daldık.

Kamp alanında diğer tur organizasyonlarının da kurmuş olduğu 30-40 adet çadır var. Hava sıcaklığı 4-5 derece civarında, artık parmaklarımı hissetmez halde olduğumda çadırıma geçip uyku tulumuma girdim. Bu organizasyonda uyku tulumu ve mat sizlere sağlanıyor, ancak kendi uyku tulumunuz var ise portörler bunu sizin yerinize taşıyorlar. Yavaş yavaş ısınmaya başladım. Yolda arkadaşlık ettiğimiz Hollandalı Heleen ve Kirstin, Belçikalı Isabelle ve Farid ile birlikte benle aynı çadırı paylaşacak olan Fransız Douglas’da çadırımıza doluştular.

Çadırda uzun uzun sohbet ediyorduk ama artık sabırsızlanmaya başlamıştık. Akşam altıda zirveye varmış olmamıza rağmen portörlerin bizden sonra kamp alanına varmalarından dolayı akşam yemeğimizi oldukça geç, gece saat 9’da ancak yiyebildik. Yemek sonrası hemen uyuduk, öyle ki hazırlanmış çayı bile kabul etmedik. Zira 5 saat sonra saat sabah 3’te uyanıp gündoğumunu görmek için en zorlu bölüm olan Mount Rinjani’nin 3726. metresine tırmanış için uyanacağız.

Day 361, ID:19 Mount Rinjani 2.000. km, Lombok. 31 Temmuz 2011, Pazar
www.yoldaolmak.com

EKARAIS · 4 Ara 2011

Ynt: Aktif Volkana Tırmanmak, Mount Rinjani, 3726 Metreye, Lombok, Endonezya

Süper manzaralar. Olağanüstü bir etkinlik. İnşallah sonuca ulaşırsınız. Ulaşmasanızda dert değil. O gölü görmek yeterdi bana. Yemek ve içmekten sakın yorulmayın. Orada size en çok lazım olan şey yemek içme. Özellikle bol sıvı alın. Yürüyüş esnasında 15-20 dakikada bir biraz su için. Enerji verecek şeyler atıştırın. Bedenin ne kadar hızlı toparladığına şaşıracaksınız. Susuz kalan bedeniniz hızla bitap düşecektir. Bir de terlemeyeek kadar giyinin.

Kolay gelsin. Fotoğrafların devamını bekliyoruz.

Selamlar
Efe

bayayhan · 4 Ara 2011

Ynt: Aktif Volkana Tırmanmak, Mount Rinjani, 3726 Metreye, Lombok, Endonezya

keyfini çıkarın , yürürken düzenli nefes almaya bakın nefes yürümenin anahtarıdır, bir ritim tutturup devam edin fazla yorulmazsınız.

maxmajestic · 4 Ara 2011

Ynt: Aktif Volkana Tırmanmak, Mount Rinjani, 3726 Metreye, Lombok, Endonezya

İlginize teşekkürler arkadaşlar. Çok zorlu ancak bir o akdar da heyecan verici bir tırmanış olmuştu. başlangıçta o yüksekliğe pek adapte olamasam da sonrasında sorunsuzdu. Beslenme konusunda yanıma aldığım reçel ve bisküvi olmasa tamamen aç kalacaktım. Asıl problemim sol diz bağlarımdaki tendinitin azmaya ve ağrı vermeye başlamasıydı. Zamanında tenis oynamanın mirasını taşıyordum.

Ağrı kesicilerle idare etmeye çalıştım. Yoksa yürüyüşle, tırmanışla ve kayalarla aram çok iyidir. Akciğer kapasitemin de yeterince büyük olduğu söylenemez. Güzel bir tırmanıştı.

maxmajestic · 11 Ara 2011

Mount Rinjani Trekking

Doğru dürüst uyuyamadım. 2.000 metrelik bu yüksekliğin 4-5 derece olan gece sıcaklığı için uyku tulumumun konforu fazla geldi ve sıcaktan sık sık uyandım. Gece 3’te uyandırıldık ve kahvaltı yapmadan tırmanışa başladık. Hava rüzgarlı ve soğuk. Yürüdükçe terliyorsunuz ve rüzgarın soğuk etkisini daha şiddetli hissediyorsunuz.

Mount Rinjani volkanik bir dağ ve yürüdüğümüz yerlerdeki kayalar ufalıp kum tanelerine dönüştüğünden sanki dik bir çölde tırmanıyorsunuz. Attığınız her adımdan sonra yarım adım geriye kayıyorsunuz. Önümdeki ve arkamdakilerin başlarına bağladıkları ışık kaynaklarının ışıklarını takip etmek zorundaydım, yoksa bu karanlıkta önümü görmem mümkün değil. Yürüdüğümüz dik yolun sağı ve solu 45 derecelik açıyla aşağıya iniyor. Yolunuzu kaybettiğinizde veya aptallık edip kenardan yürüyüp olur da kayarsanız kendinizi yüzlerce metre aşağıda bulabilmeniz mümkün, tabi eğer hala canlıysanız.

Gerekli önlemleri alıp da dikkatli yürüdüğünüzde tehlike arz etmiyor. Neredeyse hiç kolay bir parkuru yok bu son tırmanışımızın ve hepimiz nefes nefeseyiz. Sık sık mola veriyoruz ama bu defa da soğuğu tam içinizde hissediyorsunuz. Yukarıya her yaklaşmanızda rüzgarın şiddeti de artıyor. 17 kişilik olan grubumuzla bir arada yürümemiz mümkün değil, kimisi çok geride kaldı, kimisi ise yolu yarıladı bile. Diğer tur organizasyonlarının tırmanıcıları ile yolda birbirlerimize karıştık. Tırmanışımızın son yarım saatinde gün artık ağarmaya başladığından ışığa gerek kalmadan yol alabiliyorduk, ancak rüzgarın tesiri dayanılır gibi değildi. Nihayet 3,5 saat sonra tam gün doğumu esnasında zirvedeydik. Hani şimdi otel yatağımızda mışıl mışıl uyuyor olabilirdik, ancak tüm bu katlandığımız zorlukların nedeni zirvede, en yüksekte olmanın verdiği o meydan okuyucu his ve şu gökyüzünü kan kırmızı kızıla boyayan gündoğumunun büyüleyici görüntüsü.

Daha önce Nemrut’ta harika bir gündoğumu görmüştüm ancak buradaki çok daha farklıydı. Bulutlar çizgi halinde ve kırmızı kalemle çizilmiş halde ve bu bulutların arkasından güneşin doğuşunu saniye saniye görebiliyorsunuz. Yuvarlak kızıl bir top bu pembe, turuncu ve kırmızı bulutların üzerinde yükseliyor. Ayak ve el parmaklarımız artık hissedilmeyecek derecede uyuşmuştu. Farid’in ruh hali pek fotoğraf çekmeye müsait değildi, oldukça yorulmuş ve üşümüştük. Kamerasını alıp çekebildiğim kadar fotoğraf çektim.

Küçük bir ateş yakmış olan Fransız birinin yanına yanaşıp yaktığı ateşte parmaklarımı ısıttım. Karşılığında çantamdan bir elma çıkarıp verdim ancak soğuktan elmayı parmaklarında tutamadı, ancak yarısını yiyebildi. Zirvede ancak 10 dakika gibi kısa bir vakit geçirip aşağı inmeye başladık. Attığımız her adımı birkaç adım ötesinde ancak sabitleyebiliyoruz, çünkü altımızdaki kumda sabit kalmak mümkün değil. Ben de dengemi sağlayıp yarı koşar adımlarla aşağıya doğru yürümeye başladım. Her adımda bileklerinizin ötesine kadar kumlar altında kalıyor ayaklarınız ve ayakkabınızın içerisi kum ve çakıllarla doluşuyor. Zımpara gibi bu kumlar ayağınızı acıtsa da aşağıya bir an önce varmak ve ısınmak arzusuyla umursamıyordum. Yolu yarılayıp, artık ısınmış olduktan sonra dinlenerek, fotoğraflar çekerek ağır adımlarla inmeye başladık. Hani tırmanmak çok zordu ve imkansız gibi geliyordu ama başarmıştık, ancak bu defa in in bir türlü yol bitmiyordu. Bedenimiz bitkin halde olduğundan sanki çarşı pazarda dolaşıyormuş gibi yürüyorduk.

Kamp alanına vardığımda 4 saat geçmişti. Benden önce varanlar ellerinde pankek ve çaylarıyla kahvaltılarını yapıyorlarken etrafımızda da yüzlerce maymun vardı. Kimi dağcı elindeki pankekten bir parça atıyor ve maymunlar da gelip pankeki alıp hızlıca uzaklaşıyorlardı.

Bir saat ilk gecemizi geçirdiğimiz bu kamp alanında dinlendikten sonra tekrar yollara düştük. Bu defaki hedefimiz krater gölü ve onun yakınındaki sıcak su havuzları. Kamp alanımız dik bir tepenin zirvesine kuruluydu, 2.000 metre yükseklikte ve aşağıya inen yol ise bu tepeden aşağıya inen oldukça dolambaçlı bir yol. Bu yol benim için daha kolay, kayaların üzerinde yürüyebilme becerim çok iyi, toprak bir yoldansa kayalık üzerinde yürümeyi tercih ederim. Ayağınızı sağlam bir şekilde yere basabiliyorsunuz. İhtiyacınız olan şey denge ve uygun ayakkabı. Bu inişteki sorun ise dizlerinize binen yük nedeniyle bacak kaslarınızın aşırı zorlanması. Daha önce incitmiş olduğum sol dizimdeki bağlarda ağrılarım o zaman başladı. Önce dik tepeden aşağı indik sonra büyük kraterin içerisindeki vadide çayırların arasından patika yollardan geçtik. Öğleden sonra 3 gibi krater gölüne kendimizi bıraktık. Suyu soğuk ancak yüzmesi güzeldi.

Yemek hazırlanma işinin uzun süreceğini öğrenince krater gölünden 14 dakika yürüyüş mesafesindeki sıcak su havuzlarına (hot springs) gittik. Kaplıca desek daha mı doğru olur acaba. Krater gölündeki soğuk su 20 dereceler civarındayken volkan içerisinden ısınıp buraya ulaşan suyun sıcaklığı yer yer 37 dereceler civarı. Havuzlardan bazısı çok sıcak ve yüzmek için aşırı sıcak. Uygun havuzlardan birine dalıp kaslarımızdaki krampları çözdük. İki gündür her yerimizde olan toz ve kumlardan, kirden arınıp rahatladık.

Her ne kadar bulunduğumuz yerler ulusal park olsa da organizasyon ve devletin veya parkın organize ettiği hiçbir şey yok. Ne tuvalet, ne çöp toplama merkezleri, ne dinlenme alanları, ne ihtiyacınız olan bir şeyleri satın alabileceğiniz bir shop. Tüm yürüyüş parkurları çer çöp içerisinde, tuvalet kağıtları her yerde. Pet şişeler, bisküvi ve atıştırmalık şeylerin ambalajları… Doğa’ya oldukça insafsız davranılıyor burada. Saygı adına bir düzenleme ve kontrol yok. Yürüyüş parkurlarının neredeyse tamamı patikadan oluşuyor, çok az yerlerde bazı düzenlemeler yapılmış. Avustralya ve Yeni Zelanda’daki yürüyüş parkurları gözümün önünden geçince hükümet görevlilerini eleştirmemek mümkün değil yani. Zaten bu dağın yürüyüş parkurlarının bazı iyileştirmeleri Yeni Zelanda hükümeti tarafından yapılmış. Doğa müthiş güzellikte, dolu dolu ve göz alıcı noktaları var, dağ, zirve, krater gölü, aktif yanardağ, sıcak su havuzları, gündoğumu ve gün batımı, kamp için ideal hava… Ancak birçok yerde çalılıklar ve orman yanmış olduğumuz gibi biz krater gölünden ayrılırken de bazı yerlerde yangından dolayı oluşan duman bulutu tüm krater gölünün üzerini kaplamıştı.

Dün krater ağzının doğu zirvesinde 2.000 metrede kamp yapmıştık. Bu geceki kamp alanımız ise dışındaki yağmur ormanlarında. Normalde konaklama yerimiz krater ağzının kuzey çıkışındaki zire olacaktı ama neredeyse yemek yapmak için kullanılması gereken tüm suyu tüketmiş olduğumuzdan doğal su kaynağının olduğu yerde kamp yapacağız. Yürüyüş göl kenarından başlıyor ancak herhangi bir plaj veya patika yok, kayalıklara tutuna tutuna biraz dik ve tehlikeli bir o kadar da güzel olan yolu geçtik. Su ve çevre o kadar kirletilmesine rağmen, krater gölünde yüzen balıkları görebileceğiniz kadar su berrak. Rehberimiz dikkatli olmamızı bu parkurda 2 İngiliz kızın fotoğraf çekme sevdasına öldüğünü söyledi gülerek.

Ormanın içerisinden dik yamaç ve kayalıkları aşarak, yer yer tırmanarak zirveye vardığımızda bizi yine inanılmaz bir manzara karşıladı. Kraterin tek çıkışı olan solumuzdaki vadiden rüzgarların sürüklemesiyle krater içerisine doluşan bulutları görebiliyorken diğer yandan da krater gölünün mavi rengi, bulutlar, orman seyrine doyum olmaz bir manzara sergiliyor. Arkamızda ise aşağıya doğru yüksekliği azalan dağ ve sonrasında yağmur ormanları. Yağmur ormanlarının başladığı yerden itibaren de bulutlar başlıyor. Hani uçağa bindiğinizde pencerenizden baktığınızda gördüğünüz manzara. Bulutların belki 1.000 metre üzerindeyiz. Güneş ışığının bulutlardaki yansıması, sanki onları bir pamuk gibi hissetmenize neden oluyor. Mount Rinjani, Endonezyadaki 129 aktif volkandan birisi ve 2009’da patlamış.

Ulaştığımız bu zirvede yine kamp çadırlarını kurmuş çok sayıda dağcı vardı. Geçtiğimiz yol üzerinde de, göl kenarında da yer yer çadırlar vardı. Hani geçtiğimiz bazı yerlerde birer gece konaklamayı ve bu güzel manzaraları seyre dalmayı isterdim. Arkadaşım Farid’e çadır veya ekipmanları satın alıp kendimizi dilediğimiz gibi bu yürüyüşü tamamlayalım demiştim ama onun gözü kesmemişti. Halbuki isterseniz kendi portörünüzü ve kılavuzunuzu kiralayıp relax halde dilediğiniz gibi tırmanışınızı planlayabilirsiniz. Kılavuza da gerek yok, sadece bir portör kiralanması günlük 100.000 Rp ve bazı ekipmanlar köyden kiralanabiliyor da. Vakti olanlara tavsiyem en az 2 kişiyseniz eğer kendi portörünüzü kiralayıp, varsa ekipmanlarınızla, yok ise Senaru köyünde kiralayarak yapın tırmanışınızı derim.

Kamp alanının 2 saat uzaklıkta olduğu söylendi ve biz tekrar oraya yürümeye başlarken bir yandan da gün batmak üzereydi. Tabi oluşan manzara, Lombok adasının batısında bulunan Bali adasındaki Agung ve Batur dağlarının bulutların içerisinden yükseliyormuşçasına olan görüntüsü ve renkler dillere destan olabilecek güzellikte. Gurubumuz hızlıca ilerleyip gitmişken, biz, Belçikalı Isabelle, Hollandalı ekip arkadaşlarımız Farid, Heleen ve Kirsten ile geride kalıp hem yavaş yavaş yürüyüp hem de bolca fotoğraf çektik.

Bu yürüyüşümüz yine tam bir macera oldu. Farid’de öndeki gruba yetişmek için hızlıca gidince geride kalan bizler karanlığın içerisinde elimizdeki zayıf ışık kaynakları ile yokuş aşağı, kum veya toprak yollardan inmeye başladık, ancak ancak küçük küçük ve dikkatli adımlar atarak ilerliyorduk. Nihayet yağmur ormanlarına vardığımızda biraz daha rahatladık, patika ağaçlardan dolayı sıkı ve daha belirgin ve düzdü. Ancak bazı basamaklardan dolayı Hollandalı kızlar birkaç defa düştüler. Dikkatli olmadığınızda bir yerinizi incitmeniz veya kırmanız çok kolay. Sırtlarında yüklerle portörlerin 1 saatte yolu biz 3 saatte ancak aşabildik.

Kamp alanına vardığımızda diğer dağcılarımız ağaçların arasına kurulmuş çadırların önünde yaktıkları büyük bir ateşin çevresinde çay içiyorlardı. Dinlenerek, sohbet ederek ateşin çevresinde halka oluşturduk ve akşam yemeği ile birlikte çadırlarımıza geçtik. Ayakkabılarımızın çadırın içerisine bırakılması söylendi, çünkü yabani köpekler gelip çalıyormuş. Yolda gelirken de ormanda yaşayan birkaç yabani köpek görmüştük. Yarın 4,5 saat sürmesi beklenen bir iniş sonrasında, bu Mt. Rinjani tırmanış maceramızı bitirmiş olacağız.

Day 362, ID:20 Mount Rinjani Rainforest, Lombok. 1 Ağustos 2011, Pazartesi
www.yoldaolmak.com

Aktif Volkana Tırmanmak, Mount Rinjani, 3726 Metreye, Lombok, Endonezya

maxmajestic

Ana Kamp

maxmajestic

Ana Kamp

EKARAIS

Şimdi orada olmak vardı demek yerine oraya git

bayayhan

TB1PAA s.a.r SARIYER.

maxmajestic

Ana Kamp

maxmajestic

Ana Kamp

BENZER KONULAR

GEZENBİLİR TV

GEZENBİLİR'İ TAKİP EDİN

Forum istatistikleri

Çevrimiçi üyeler

SON MESAJLAR

SON KONULAR

POPÜLER KONU ETİKETLERİ

Destekçilerimiz