osman
Kamp III
- Mesajlar
- 555
- Tepkime Puanı
- 89
Merhabalar sevgili Gezenbilir dostları,
Uzun zamandır planladığım Gaz69 umuzu elden geçirme projeme başlamış durumdayım. Aracımızın hikayesini, yapılanları, yapacaklarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Çok fazla bir tecrübem yok ama, elimden geldiğince yapabileceğim işleri kendim yapmak istiyorum. Çünkü bu işler bana biraz terapi gibi geliyor, mesaiden sonra o tozu yutmak,yağı çamuru yalamak gün içerisinde birikmiş tüm stresimi yorgunluğumu alıyor. Her ne kadar hanımlardan gizli yapılsa da bu işler (ki çoğu zaman mecburen bende öyle yapıyorum ), hanım ve çocuklarla aramızın iyi olmasını sağlıyor. Aksi takdirde günün koşuşturma ve stresi, hanımın ağzından dökülen nağmeleri bile sizin dırdır olarak algılamanıza sebep olabiliyor. Gerisi hepimizin malumu. Ayrıca senelerdir burada takip ettiğim projelerde sanayide geçirilen günler, vurdum duymaz ustalar, işi bilmeyen ama uzay mekiği yaptığını zannedenler, eski araba görünce, uğraşmak istemediği yada içinden çıkamayacağını anladığı için uçuk fiyatlar isteyen vb usta hikayelerini de okudum (işine aşık, yaptığı işi ilk günkü heyecanla hakkını vererek yapanları da çok okudum ,o ustaları tenzih ederim) . İşte bu yüzden elimden geldiğnce kendim uğraşmak istiyorum ve siz dostlarımın fikir ve önerileriniz bekliyorum. Hele ki Nasreddin Hoca gibi damdan düşenlerin.
Gaz69 ismi çoğu izleyici için yabnacı gelebilir. Çünkü bu araç Türkiye de ender bulunan araçlardandır. Gaz69, 1953-1972 yılları arasında Sovyetler Birliğinde Amerikalı Jeep lerin muadili olarak üretilmiş bir araçtır. Bu sebeple eski Doğu bloku ülkelerinde ve SSCB nin askeri olarak destek verdiği Suriye, Mısır gibi ülkelerde bulunur. Türkiye macerası ise 1960 larda SSCB ile karşılıklı mal alımı anlaşması ile olmuştur. O günün şartlarında sanırım portakal verip, sanayi ürünleri almışızdır. Gelen bu araçlar değişik resmi kurumlara dağıtılmış, askeriye hariç. Çünkü o günlerde sanırım askeriyeye kızıl rengin girmesi bile yasaktı, Amerikalı patronlarımız varken.
Uzun zamandır planladığım Gaz69 umuzu elden geçirme projeme başlamış durumdayım. Aracımızın hikayesini, yapılanları, yapacaklarımı sizlerle paylaşmak istiyorum. Çok fazla bir tecrübem yok ama, elimden geldiğince yapabileceğim işleri kendim yapmak istiyorum. Çünkü bu işler bana biraz terapi gibi geliyor, mesaiden sonra o tozu yutmak,yağı çamuru yalamak gün içerisinde birikmiş tüm stresimi yorgunluğumu alıyor. Her ne kadar hanımlardan gizli yapılsa da bu işler (ki çoğu zaman mecburen bende öyle yapıyorum ), hanım ve çocuklarla aramızın iyi olmasını sağlıyor. Aksi takdirde günün koşuşturma ve stresi, hanımın ağzından dökülen nağmeleri bile sizin dırdır olarak algılamanıza sebep olabiliyor. Gerisi hepimizin malumu. Ayrıca senelerdir burada takip ettiğim projelerde sanayide geçirilen günler, vurdum duymaz ustalar, işi bilmeyen ama uzay mekiği yaptığını zannedenler, eski araba görünce, uğraşmak istemediği yada içinden çıkamayacağını anladığı için uçuk fiyatlar isteyen vb usta hikayelerini de okudum (işine aşık, yaptığı işi ilk günkü heyecanla hakkını vererek yapanları da çok okudum ,o ustaları tenzih ederim) . İşte bu yüzden elimden geldiğnce kendim uğraşmak istiyorum ve siz dostlarımın fikir ve önerileriniz bekliyorum. Hele ki Nasreddin Hoca gibi damdan düşenlerin.
Gaz69 ismi çoğu izleyici için yabnacı gelebilir. Çünkü bu araç Türkiye de ender bulunan araçlardandır. Gaz69, 1953-1972 yılları arasında Sovyetler Birliğinde Amerikalı Jeep lerin muadili olarak üretilmiş bir araçtır. Bu sebeple eski Doğu bloku ülkelerinde ve SSCB nin askeri olarak destek verdiği Suriye, Mısır gibi ülkelerde bulunur. Türkiye macerası ise 1960 larda SSCB ile karşılıklı mal alımı anlaşması ile olmuştur. O günün şartlarında sanırım portakal verip, sanayi ürünleri almışızdır. Gelen bu araçlar değişik resmi kurumlara dağıtılmış, askeriye hariç. Çünkü o günlerde sanırım askeriyeye kızıl rengin girmesi bile yasaktı, Amerikalı patronlarımız varken.
, sizin CJ8 projesini de ilgiyle takip etmiştim, cemalini de geçen yılki K.Maraş off road oyunlarında görme şansımız olmuştu. Ayrıca çok hoşuma giden o meşhur sözünüzü ben de Hanıma karşı kullanmak zorunda kalacağım, inşallah telif hakkı istemezsiniz.
