Arkadaşlar,
Ben şizofreni krizi birkaç defa geçirdim ve uzun süreler hastanede yatmam gerekti. Benim bu hastalığımda bana başka çevreye başka konuşan, iki yüzlü ve yalancı insanların payı çok büyüktür. Ayrıca bu insanlar boşandıktan sonra İzmir'de beni yapayanlız bıraktılar. Kimseden gerçek bir dostluk görmedim. Ama zararı dokunan çok olmuştur. İnsanlar arkadan yalan konuşuyorlar ve bunu peynir ekmek gibi yapıyorlar. Aslında herkesin istediği gibi olma hakkının olduğunu herkes de pekala biliyor. İşte ben artık böyle şeyleri de kafama takmadan yaşıyorum falancayla filanca hakkımda ne demiş inanın hiç umurumda değil. Ben gerçek ve çok zor bir hastalıkla savaştım ömrümün büyük bir bölümünde. Sadece bu hastalıkla başa çıkmam bile son derece iyi bir insan olduğumu gösterir. Bu hastalığa rağmen hayata tutunabilmemde başta ablamın payı büyük ama bana büyük iyilikler yapan Deniz adında bir öğretmen arkadaşım da var. Bu kişilerin haklarını ödeyemem. Benim tekrar genel tablomun bozulmayacağı ve hastalanmayacağım bir garanti değil. Ama şu an iyiyim. Ben iyi olduğum zamanlar tamamen iyi olabilen bir şizofrenim. Öğretmenliğimi ve kampçılığımı bu sayede özgürce yapabiliyorum şimdilik durum bu.
Ben bir lider gibi davrandım, bu çok doğal çünkü ben bir kamp lideriyim arkadaşlar. Çok da iyi bir liderim. Çünkü çok çok iyi bir arkadaşım ben bunu yürekten hissediyorum. Herkes için elimden geleni yaptım. Derneğimin içinde elimden geldiğince kampçı dostlarım için yararlı olmaya çalışmaya devam edeceğim. Kimseden bir şey sakladığım yok. Bir şey saklamaya gerek de yok. Ben her şeyimi açık konuşurum.