Bakmışlar çok vakit alıyor, toptan hepsini yasaklayalım olsun bitsin bu iş diye kıvrak zekamızı konuşturmuşlar. Yani pire için yorgan yakmışlar anlayacağınız.
Bilmem o şekilde anlaşılması acil bir hüküm olmaz mıydı ?
Burada Napolyon zamanından beri savaş ve afetlerde yaralılar için geçerli olan Triaj (seçim) kuralına sanırım bu sefer de giysiler açısından uyulmuş. Yani iş gücü sayısının ve onların zamanlarının kısıtlılığında duruma işlevlik kazandırma zorunluluğu doğmakta. Alışılmışın dışındaki durumlar için alışılmışın dışına çıkılan bu yaklaşıma sivri akıllılık yerine, afet lojistiği açısından bakmak sanırım daha yerinde olurdu.
Zaten AFAD ve Kızılay da giysilerin besinlere göre kendi afet düzenleriyle bütünleşmesinin daha fazla iş gücü ve zaman gerektirdiğini söylüyorlar.
Düşünün bir öğün anında ve herkese uygun, fakat tekil yapıda bir giysi için uygun yapıda birini bulmanın lojistik sorunu var. Nakit yardım ise bilindiği üzere her zaman, her durum ve her kişiye doğrudan uyması açısından en ideali olmalı.
Tabii bir de sadece yeni giysi kabul ediyoruz demenin yardım severi satın alıp gönderme külfeti yerine daha kolay ve uygun nakit yardıma yönlendirme etkisi de olmakta.
Böyle organizasyonların bizden daha profesyonel yapıda olması şaşırtıcı değil.
Belki Bekir beyin de eğitimini aldığı bu konuda ilave edecekleri vardır ?
…
Askerliğimi sıhhiyede yaparken öğrenmek ve uygulamak zorunda olduğum triaj ile halen benim de sorunum olsa da sahada doğruluğu açısından bu özel durumlarda şüphe edilmemekte.
Meraklısına sağlıkta savaş ve afet triyajı:
Afet triajı sınıflandırma ve önceliklendirme bileşenlerine sahip olması bakımından bilinen acil servis triyajı ile benzerlik taşımaktadır. Bununla birlikte afet triyajını acil servis triyajından ayıran belirgin farklılıklar vardır. Afet triyajı bireyin sağ kalımından ziyade kitlenin/toplumun sağ kalımını sağlamaya odaklanır.
(Burada iki uygulamayı karşılaştırırken, acil servisi normal zamanlardaki kullanılmış giysi yardımı olarak düşünmeli)