Bunun gibi daha niceleri vardır bilmediğimiz. Bana göre kötülüğün temelinde aç gözlülük var. İhtiyacımızdan daha fazlasını tüketmek, daha fazlasını istemek, daha fazlasıyla daha mutlu olunacağını sanmak.. Ayakkabılar, giysiler ve eşyalar için yüzlerce metrekarelik evler istiyoruz. Ortalama 70 kiloluk bedenlerimiz için 2 tonluk akaryakıt canavarı taşıtlarla evden işe gidip geliyoruz. Bir kova suyla temizlenmek mümkünken tonlarca su tüketiyoruz. Faturasını ödediğimiz sürece herşeyi hesapsız tüketme hakkımız var(!). Şimdi bir düşünsek ya; tükettiğimiz şeylerin hangilerine, ne kadar ihtiyacımız vardır gerçekten?
O kadar çok şey istiyor ve tüketiyoruz ki gerçek ihtiyaçlarımızı bile unutmuşuz.
Karnımızın doyması kolay da gözümüz doymak bilmiyor. Çok yemekten dolayı ölenlerin sayısı açlıktan ölenleri geçeli çok oldu..
Görüyorsunuz ki kelimeleri bile israf ediyoruz. Lafın özü ne desek boş, değişmek ve gelişmek için harekete geçmedikten sonra..