Ynt: Neden Dacia Duster?
Herşey gönlünce olsun serkanefe. İnşaallah nice on yıllar binersin.
Küçük-orta (büyük demiyorum) bütün kazalar üzücüdür. İnsan kendini kötü hisseder. Hiçbir şey olmasa bile "yahu bu dikkatsizliği nasıl yaptım" düşüncesi bile yeterince sıkıntılı bir düşünce.
Geçen hafta, ufak bir park yerinden geri manevrayla çıkarken, park sensörü ötmeye başladı. O anda dalgındım; galiba par sensörünün mesajını algılayamadım. Arkadan çıtırt diye bir ses duyunca durdum. Zaten çok çok yavaş gidiyordum geriye. Orası da boştu üstelik ben inerken.
İndim baktım; bir serçe gelmiş oraya park etmiş. Ben de hafifçe onun tamponuna tam ortadan "temas etmişim" sol arka köşe ile. O nesne de incecik zar gibiymiş. Ben hafifçe dokununca esnememiş ve ortadan kırılmış.
Sahibini aradım, buldum. "Senin tamponu kırdım, masrafı bana ait" dedim. Gerçi hem mali olarak bir külfeti yoktu, hem de yıllar önce tanıştığımız kalender bir arkadaşa aitmiş. "Zaten hurda" dedi, "ben hallederim."
Gerçekten canım sıkıldı. "Nasıl olur da dikkatsiz olurum? Ya bir insan olsaydı vs. vs."
Hele bir de, bir yığın para verdiğin bir araça birileri "zarar veriyorsa", o daha da moral bozar.
Bu yüzden, yolda herkese yol veriyorum. Kimseyle yarışmıyorum. (Yok, burası biraz yanlış oldu. Geçen akşam bir arabayla yarıştım. Kırmızı ışıkta yanyana duruyoruz. Vatandaş har har gaz veriyor, gözünü bana dikmiş. Gereğini yapıp arkada bıraktım. Ama bu son olsun.) ;D