Selam kemalhan abim veya kardeşim.ben 37 yaşındayım.off road merakı bende 5-6 yaşlarında başladı nasıl mı dersen anlatayım.yaşadığımız mahalle istanbulun en zengin mahallelerinden biri olan caddebostandı ve biz oraya kastamonu dan kalkıp gelmiş fakir ama gururlu
bir (zenginlerin deyimiyle)kapıcıydık.mahallde ki silverado dizeli gördüğüm zaman içim erirdi.keşke bizimde böyle bir arabamız olsaydı diye.annemin çalıştığı yerden bir bisiklet verilince dünyalar benim oldu ne yaptım biliyormusun mahalledeki en bozuk en kötü yollarda hoplaya zıplaya bisikleti kullanmak oldu.herkes kaymak gibi yolda kullanırken ben en kötü en berbat yerlerde kullandım çünkü ben bazıları gibi sonradan değil doğuştan off roadcuydum.ben köylü çocuğuyum doğayı,ormanı hepinizden daha çok severim hertkes yazın antalyaya denize 56 yıldızlı otele giderken ben köyüme toprağın gağın içine giderim orada huzur bulurum.orman için de yaya gezerek dikenlerin çıkardığı kanı temizlerim kuşlarla konuşurum çekirgeleri kovalar yakalar onların büyüteçle gözüne bakarım.bu yaşıma kadar 1 kere bile silah kullanmadım(askerlik hariç)eğer yakalayabilirsem gelincik yavrusu severin çok güzel oluyorlar çünkü.off road bir tutku,bitkisel bir hayat demek benim için ama etrafı rahatsız etmeden kimseye rahatsızlık vermeden huzur bulmak demektir benim için yani ben doğayı off roadu hepinizden daha çok seviyorum.ama işte bazı insanlar varya onlar yüzünden arada sizin ve bizim gibi insanlarda ziyan oluyor malesef.ben off road için deli oluyorum öyle olmasa 3 kuruşluk bütçe ile böyle kısıtlı imkanlarla bu işe girmezdim.ayrıca zihinsel engelli oğlum benden daha çok off roadu seviyor.