Seyahatte Yemek Kâbusu

[gezmen]

Seyahatte yemek kâbusu


29 Temmuz 2010
Doğan HIZLAN
dhizlan@hurriyet.com.tr

SEYAHAT sevenlerden değilim.

Neden derseniz, yemek problemi kendi coğrafyamın sınırlarını aşar aşmaz başlar bende. Yalnız yurtdışı için geçerli değil bu kâbus. Yurtiçinde de peşimi bırakmaz!
İstanbul’dan başka Türkiye’de ya da Türkiye dışında, gidilecek noktaya varır varmaz ilk sorum, “Ben nerede ne yiyeceğim?” sorusudur.
Yurtdışında tercih ettiğim İtalyan lokantalarıdır, çünkü zeytinyağı vardır.
Kimi okurlarım, Allah başka dert vermesin, diye işi alaya vurabilirler. Ama yemek meselesi sanılanın üzerinde önem gerektirir...
Mehmet Yaşin’in Lezzet Durakları 2010 (*) kitabını bir roman gibi yutarcasına okudum. Daha önceki basımları da okumuştum.
Çünkü bu kitap bana midevi güvenlik sağlıyor, düşünmekten, ne yiyeceğim diye helak olmaktan beni kurtarıyor.
Mehmet Yaşin’in kitabını yanıma almadığım için, Bozcaada’ya giderken, yağda kırılmış bir yumurta yiyecek yer bulamamıştım.
Sabahleyin saat 10.00’da bana karnıyarık tavsiye eden lokantalara/lokantacılara rastlamıştım.
Şimdi ne demek istediğimi daha iyi anlıyorsunuz sanırım.
.....

İSTER uçakla gidin ister otomobilinizle.
Beraber yolculuk ettiklerinize ne soracaksınız?
Nerede yiyelim? Seyahat arkadaşlarınızın da, sizin de yabancı olduğunuz bir yerdeyseniz cevabı kimden alacaksınız?
Bölge bölge, lokanta lokanta bu sorunun yanıtını veriyor Mehmet Yaşin.
Zevkinize göre, ağız tadınıza göre her çeşit yemeğin en iyi yapıldığı yeri bulup orada karnınızı doyurabilirsiniz artık.
Hangi bölgeler yer alıyor kitapta: Marmara, Trakya, Ege, Akdeniz, İç Anadolu, Karadeniz, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu.
Yazar sadece ağzınızın tadını gözetmiyor, nasıl gidileceği konusunda da size rehberlik ediyor. Böylece lezzete nasıl kavuşacağınız konusunda da yardımcı oluyor.
Aslında bu tür yemek rehberliği kitapları çok risklidir. Çünkü tavsiye üzerine gideceksiniz, en küçük bir rahatsızlık duyarsanız, sorumlusu yazardır, içlerinden sinirle “Seni okuduk, geldik” derler.
Mehmet Yaşin, televizyonda bunları denediğini gösteriyor, bize kendisi kefil olurken garanti de veriyor. Böylece biz uygulamalı bir yemek kitabını okumuş oluyoruz.
Peki lezzet iyi, yemekler güzel, ızgaraların kokusu sofraya gelmeden ağzımızı sulandırıyor, ya diğer hususlar?
Yaşin’in kitabında üç üzerinden yıldız veriliyor.
Temizlik, Lezzet, Servis, Mekân, Tuvalet, Otopark.
Sayfanın altındaki değerlendirme notları seçimde daha da yardımcı oluyor. Yazarımızın listesi geniş. Izgaralardan, böreklerden tatlılara kadar uzanıyor.
.....

TÜRKİYE’DE geziye, tatile çıkıyorsanız, bu kitabı mutlaka yanınıza alın.
Lezzet bakımından iyi bir tatil geçireceksiniz.

(*) Lezzet Durakları 2010, Mehmet Yaşin, Doğan Kitap

*******************************************************************************************
Hürriyet'ten alıntıdır.
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/15439984.asp?yazarid=4&gid=61

Cavid Sezen
Not: Çoğumuzun bildiği bir yayın ama...

 

[derindeniz1]

Ynt: Seyahatte Yemek Kâbusu


Cavit Hocam, İzmir'e döneli birkaç gün oldu ve tatilde de (sürekli olmasa da) okuduğumuz gazeteleri okuduk. Hürriyet benim sürekli okuduğum bir gazete değil. Bu nedenle de ancak burada sizin yaptığınız alıntıyla haberim oldu Sayın Doğan Hızlan'ın yazısından.

Sayın Mehmet Yaşin'in televizyondaki programlarını yakalayabilirsem izliyorum. Çok da hoşuma gidiyor açıkçası.Ama seyahat dergilerinde de yazıları var, gayet de güzel.

Örneğin bir programda Bergama'da ''çığırtma'' denilen patlıcanın ana maddesi olduğu bir yemekten sözetmişlerdi.Yıllardır biliriz, çok sık olmasa da yazın mutlaka yediğimiz, evimizde yapılan bir yemek.Yöresel diye sunuluyor ama herkesin evinde rahatlıkla yapabileceği bir yemek.

Sayın Doğan Hızlan'ın sabah yağda yumurta istemesine diyecek birşeyimiz yok;ama biz kendi aracımızla çıktığımız yolda mola verdiğimizde çoğu zaman kendimize adeta ziyafet çekeriz.

İzmir'den selamlar sevgiler.

 

[gezmen]

Ynt: Seyahatte Yemek Kâbusu

Sami Bey, arkadaşlar günlük koşuşturmaca içerisinde belki ayırdına varamamışlardır diye, bazen bu türden yazıları buraya kopyalıyorum.

"Çığırtma"yı herkes bilmez; doğrudur yöreseldir. Ben de çok severim; daha dün yedim örneğin. Bizim bu yörede, örneğin Bergama, Soma, Akhisar gibi...özellikle yaz mevsiminde, çok yapılan bir yemektir. Hele de tütüncüler, iyi bilirler bu yemeği. "Dam" önlerinde yetiştirilen ince uzun patlıcanlar, kadınların yemek konusunda kurtarıcısı olmuşlardır yıllar yılı...Tarlada, o koşuşturmacanın içinde, yerel malzeme (patlıcan, domates, biber, sarmısak, zeytinyağı..) ile kısa sürede yemek yapmak ve "milleti" doyurmak kaygısını yoketmiştir o patlıcan... Neleri anımsattınız bana akşam akşam Sami Bey... Yalnız o eski tadları bulamıyoruz artık; genetiği değiştirilmiş domates, biber..ile yapılan yemeklerde o tadları bulma olanağı yok, üzgünüm...

Cavid Sezen

 

[derindeniz1]

Ynt: Seyahatte Yemek Kâbusu



Hocam,birkaç gün oldu Fethiye'den döneli, haftada dört gün pazar kurulur, özellikle de cuma pazarı çok meşhurdur. Nedeni de ''köylü pazarı'' olmasıdır. Köylü vatandaşlarımız kendi yetiştirdiği sebzeyi meyveyi sütü getirip satar. Patlıcanları görünce hemen aldım ve ANACIĞIM yaptı bize ve de (bizde yemek sevilen bir tür ise biraz bol yapılır)kendi adıma söyleyeyim neredeyse günde üç öğün onu yedim.
Fakat biraz üzülerek başka birşeyden söz edeceğim;domatesler konusunda eğer bir devlet politikası oluşturulup uygulamaya geçilmezse birkaç yıl sonra çiftçi domates ekmeyecek.Pazara çıkıyorsunuz, herkes size birşeyler satmaya çalışıyor,getirdiği yaylanın adını da söylüyor, ya da fiyat etiketine yazıyor. Görünüş çok güzel, domatesler al beni diyor; ama sadece görünüş güzel. Soruyorum tezgahın başındakine
_ Ne güzelmişler,yerli mi bunlar.
_Hayır,İsrail'in çok kıymetli bir domatesi bu.
_Teşekkürler, almayayım o zaman deyip dönüp gidiyorum

Ya da o meşhur kurtçuk var, dolayısıyla domateslerle dolu pazar ama ağız tadıyla alınıp yenilecek domates yok. Ama patlıcan henüz bozulmadı,o yönüyle gönlüm rahat.

 

[derindeniz1]

Ynt: Seyahatte Yemek Kâbusu



Birşeyi unuttum; Ankara Ayaş'ta ''Ayaşlı Gurup'' adıyla yerli domates işiyle uğraşan bir kuruluş var. TRT de bir programlarını izledim, doğrusu çok da hoşuma gitti.İsteyene tohum, isteyene fidan gönderiyorlarmış.
Yeni dönemde o firmayla bağlantı kurup yararlanmayı düşünüyoruz.