reyan
Basit yaşa. Çok ver. Daha az bekle.
Selam,
Aslına bakarsan ne zamandır yazmak isteyip de yazamamak benimki; "hani ne var ne yok" ların ötesinde...
Biliyorsun artık yazmaya bir süre de olsa ara verdim. Büyüsü bozulacak gibi bir şeylerin ya da belki de tam tersi tekrar büyülenecek birtakım şeyler, yazarsam; olmaması gereken şeyler olacak gibi ya da "tu kaka" dediğim
şeyler...
Anlatması uzun ne demek istediğimi anlatamıyorum ya da anlatmak istemiyorum, biliyorum ama neyse.
Bayramda Tunus'daydık.
Tunus'un Hammamet adında bir kıyı kasabasında kaldık Hammamet bizim Alanya benzeri bir yer ama asıl kaldığınız Yasmin bölgesi çok daha yeni ve inanılmaz büyük otellerin yer aldığı ve inanılmaz paraların döküldüğü gün gibi aşikar bir bölge. Akdeniz bölgesi ve Kasım'da da denize ve havuza giriliyor doğal olarak, ama sezon bitmiş. Asıl Safari'ye katılmış olanlar çok daha dolu yaşamışlar Tunus zamanlarını; her sabah 6'da yola çıkıp tüm Tunus'u dolaşmışlar ve en çok merak ettiğim Tuz Gölü'nün onlarca rengini bir arada barındıran görüntüsünü görmüşler; ben yer kalmadığı için safariye katılamadım ama belki sonra olur.
İlk gece Tunusluların her şehirde eskiyi korudukları ve Medina adını verdikleri eski şehirlerinin içini gezdik; çok güzel bir gösteri vardı onu izledik. İçerisi bizim Kapalıçarşı'yı andıran ve Kapalıçarşı'da belki daha önce rastladığımız ama nedense hep turistlerin alması gerekli olduğu için hiç bakmadığımız ya da baktığımız ama hiç fiyatını sormadığımız, bir sürü ıvır zıvır olan, hazır gelmişim ve buradan bir şeyler götüreyim dediğin için aldığın, aslında her yerde bulunan, zeytin ağacından yapılma havanlar, deve derisinden hayvan bibloları, ayakkabı, çantalar, gümüş telkariler, renkli boncuklu takılar satılan; develer ve çöl tilkilerini barındıran; restoran ve kafeleri içeren; alanı bir birkaç dönüm yarı kapalı, yarı açık bir şehir.
Biz de Ramazan Bayramı'nı yaşadık orada; birinci günü sabahtan havuza girdik öğleden sonra Hammmamet'in içine gittik, bayram coşkusunu annelerin, babaların çocuklarının ellerinden tutup onları bayram yerine getirmelerinin coşkusunu gördük, bol fotoğraf çektim.
Tunus kuş kafesleri, deve derisi çantaları ve kapılarıyla ünlü bolca pazarlık yapılması gereken bir memleket; 200 dinara yani yaklaşık 200YTL'lik bir malı 20-50 dinara alabiliyorsun ve hatta 60 dinarlık birşeyi 4 dinara alabiliyorsun ancak son günlere doğru bu pazarlık muhabbetinden acayip sıkılmıştım o yüzden pazarlık yapmadan gider olmuştum.
Nabul Perşembe günleri pazar kurulan bir kasaba ve pazarı oldukça büyük ve çok ucuz oradan bolca deve derisinden çanta aldım, şimdi daha da çok alsaydım diyorum kendi kendime.
Güzel insanları var sıcak kanlı insanlar, özellikle yaşlı kadınlar yüzlerine dövme yaptırmışlar.
Kısa süreli gezilerde maalesef her istediğini yapamıyorsun yani hem denize gireyim, hem gezeyim, hem alışveriş edeyim ve hem de en önemlisi fotoğraf çekeyim diyemiyorsun ben hepsinden bir parça yapabildim, hiçbirinden olmamaya da çalıştım açıkçası.
Cape Bon denen bir burnu var Tunus'un kuzeydoğu ucundaki kısım o burnun hepsini dolaştık Sicilya'ya 100 km uzaklıkta kalan o burnun tam ucundaki bir lokantada balık yedik. Lokantanın kapısında bizi elinde bir şahinle bekleyen bir adam karşılıyordu. Bolca baharat
kullanıyorlar yemeklerinde ve de özellikle safran en çok kullandıklarından. Sarımsak ve soğanı neredeyse tatlılarında bile kullanacaklar, balığa doydum ama nedense memleketimin balıkları gibisinin üstüne yok. Yine Cape Bon'da kaynaktan denize akan kükürtlü bir suda yüzümüzü yıkadık ama zamanım olsaydı o denize girmek isterdim tam kayaların altında bir sürü insan denize giriyordu su sıcaklığı yaklaşık 50-60 dereceydi elimizi sokamadık ama bir şişe alıp Türkiye'ye getirdim.Gönül gezgin, gönül hiç durmak bilmiyor ama en güzeli sanırım hobileri paraya çevirmek aslına bakarsan ben hem gezmeyi, hem fotoğraf çekmeyi ve hem de yazmayı seviyorsam bu işten neden para kazanmayayım diye düşünüyorum çokça. İşte o zaman hayat çok daha güzel olabilirdi sanırım.
Sidi bun Said denilen bir kasabasına gittik sonra; hayatımda bu kadar güzel kapıları bir arada görmemiştim tepeye kurulmuş çok zengin Tunusluların ve de bürokratlarının oturduğu bir kasaba.
Bayıldım oraya, bayram tatili olmasından mı yoksa zaten bu kadar çok mu olurdu bilmiyorum; ama etraf Türk turistten geçilmiyordu. Tunis yani başkentlerinin her yerinde mutlaka 7 Kasımla ilgili bir cadde, ya da sokak bulmak mümkün. Başkan Ben Ali’nin iktidara geldiği gündür bu.
Aslında 7 Kasımla ilgili bir çok şey anlatabilirim ama bu sefer de biraz politika yapmış olurum. Şimdilik bu kadar çok yoruldum sonra devam ederim belki.
Sağlıcakla…
Aslına bakarsan ne zamandır yazmak isteyip de yazamamak benimki; "hani ne var ne yok" ların ötesinde...
Biliyorsun artık yazmaya bir süre de olsa ara verdim. Büyüsü bozulacak gibi bir şeylerin ya da belki de tam tersi tekrar büyülenecek birtakım şeyler, yazarsam; olmaması gereken şeyler olacak gibi ya da "tu kaka" dediğim
şeyler...
Anlatması uzun ne demek istediğimi anlatamıyorum ya da anlatmak istemiyorum, biliyorum ama neyse.
Bayramda Tunus'daydık.
Tunus'un Hammamet adında bir kıyı kasabasında kaldık Hammamet bizim Alanya benzeri bir yer ama asıl kaldığınız Yasmin bölgesi çok daha yeni ve inanılmaz büyük otellerin yer aldığı ve inanılmaz paraların döküldüğü gün gibi aşikar bir bölge. Akdeniz bölgesi ve Kasım'da da denize ve havuza giriliyor doğal olarak, ama sezon bitmiş. Asıl Safari'ye katılmış olanlar çok daha dolu yaşamışlar Tunus zamanlarını; her sabah 6'da yola çıkıp tüm Tunus'u dolaşmışlar ve en çok merak ettiğim Tuz Gölü'nün onlarca rengini bir arada barındıran görüntüsünü görmüşler; ben yer kalmadığı için safariye katılamadım ama belki sonra olur.
İlk gece Tunusluların her şehirde eskiyi korudukları ve Medina adını verdikleri eski şehirlerinin içini gezdik; çok güzel bir gösteri vardı onu izledik. İçerisi bizim Kapalıçarşı'yı andıran ve Kapalıçarşı'da belki daha önce rastladığımız ama nedense hep turistlerin alması gerekli olduğu için hiç bakmadığımız ya da baktığımız ama hiç fiyatını sormadığımız, bir sürü ıvır zıvır olan, hazır gelmişim ve buradan bir şeyler götüreyim dediğin için aldığın, aslında her yerde bulunan, zeytin ağacından yapılma havanlar, deve derisinden hayvan bibloları, ayakkabı, çantalar, gümüş telkariler, renkli boncuklu takılar satılan; develer ve çöl tilkilerini barındıran; restoran ve kafeleri içeren; alanı bir birkaç dönüm yarı kapalı, yarı açık bir şehir.
Biz de Ramazan Bayramı'nı yaşadık orada; birinci günü sabahtan havuza girdik öğleden sonra Hammmamet'in içine gittik, bayram coşkusunu annelerin, babaların çocuklarının ellerinden tutup onları bayram yerine getirmelerinin coşkusunu gördük, bol fotoğraf çektim.
Tunus kuş kafesleri, deve derisi çantaları ve kapılarıyla ünlü bolca pazarlık yapılması gereken bir memleket; 200 dinara yani yaklaşık 200YTL'lik bir malı 20-50 dinara alabiliyorsun ve hatta 60 dinarlık birşeyi 4 dinara alabiliyorsun ancak son günlere doğru bu pazarlık muhabbetinden acayip sıkılmıştım o yüzden pazarlık yapmadan gider olmuştum.
Nabul Perşembe günleri pazar kurulan bir kasaba ve pazarı oldukça büyük ve çok ucuz oradan bolca deve derisinden çanta aldım, şimdi daha da çok alsaydım diyorum kendi kendime.
Güzel insanları var sıcak kanlı insanlar, özellikle yaşlı kadınlar yüzlerine dövme yaptırmışlar.
Kısa süreli gezilerde maalesef her istediğini yapamıyorsun yani hem denize gireyim, hem gezeyim, hem alışveriş edeyim ve hem de en önemlisi fotoğraf çekeyim diyemiyorsun ben hepsinden bir parça yapabildim, hiçbirinden olmamaya da çalıştım açıkçası.
Cape Bon denen bir burnu var Tunus'un kuzeydoğu ucundaki kısım o burnun hepsini dolaştık Sicilya'ya 100 km uzaklıkta kalan o burnun tam ucundaki bir lokantada balık yedik. Lokantanın kapısında bizi elinde bir şahinle bekleyen bir adam karşılıyordu. Bolca baharat
kullanıyorlar yemeklerinde ve de özellikle safran en çok kullandıklarından. Sarımsak ve soğanı neredeyse tatlılarında bile kullanacaklar, balığa doydum ama nedense memleketimin balıkları gibisinin üstüne yok. Yine Cape Bon'da kaynaktan denize akan kükürtlü bir suda yüzümüzü yıkadık ama zamanım olsaydı o denize girmek isterdim tam kayaların altında bir sürü insan denize giriyordu su sıcaklığı yaklaşık 50-60 dereceydi elimizi sokamadık ama bir şişe alıp Türkiye'ye getirdim.Gönül gezgin, gönül hiç durmak bilmiyor ama en güzeli sanırım hobileri paraya çevirmek aslına bakarsan ben hem gezmeyi, hem fotoğraf çekmeyi ve hem de yazmayı seviyorsam bu işten neden para kazanmayayım diye düşünüyorum çokça. İşte o zaman hayat çok daha güzel olabilirdi sanırım.
Sidi bun Said denilen bir kasabasına gittik sonra; hayatımda bu kadar güzel kapıları bir arada görmemiştim tepeye kurulmuş çok zengin Tunusluların ve de bürokratlarının oturduğu bir kasaba.
Bayıldım oraya, bayram tatili olmasından mı yoksa zaten bu kadar çok mu olurdu bilmiyorum; ama etraf Türk turistten geçilmiyordu. Tunis yani başkentlerinin her yerinde mutlaka 7 Kasımla ilgili bir cadde, ya da sokak bulmak mümkün. Başkan Ben Ali’nin iktidara geldiği gündür bu.
Aslında 7 Kasımla ilgili bir çok şey anlatabilirim ama bu sefer de biraz politika yapmış olurum. Şimdilik bu kadar çok yoruldum sonra devam ederim belki.
Sağlıcakla…
