Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Kaynak

Prof. Dr. Ali DEMİRSOY – 3 Mayıs 2007
Biyoloji Eğitiminde Evrim Sempozyumu
İnönü Üniversitesinin ev sahipliğinde gerçekleştirilen Biyoloji Eğitiminde Evrim Sempozyumu’nda yaptığı sunum.

Zorluk nerede?

Evrimin toplu olarak tartışıldığı panel-sempozyum ve benzeri toplantılara aktif olarak katılmama kararı almıştım. Ancak, Inönü Üniversitesi’nin rektörü Sayın Prof. Dr. Fatih Hilmioğlu’na ve evrimle ilgili böyle bir düzenleme yapmak istediğini galiba ilk olarak bana açıklayan, sevgili öğrencim Sayın Prof. Dr. Murat Özmen’e ve yine öğrencim olan Sayın Prof. Dr. Özfer Yeşilada’ya olan saygım ve sevgimden ve doğal olarak siz dostlarımla birlikte olabilmek için bu kararımı bu sefer rafa kaldırdım.

Prof. Dr. Murat Özmen, halkımızın evrim algılayışının ne olduğunu anlatmamı talep etmekteydi. İlk etapta böyle bir talep, çok masumene bir yaklaşımla, sadece 42 yıllık bir hocanın gözleminin ve tespitinin ne olduğunu anlamaya yönelik gibi görünmekteydi. Ancak, gerçekten 42 yıllık uğraşı ve deneyim, bunun zannedildiği kadar kolay olmadığını bana çoktan göstermişti. Bu, bir görme özürlünün ünlü ressam Rambrant’ın eserlerini, bir işitme engellinin Ludvig van Betoven’in 9. senfonisini nasıl yorumladığını anlatmak kadar zordu.

En zoru da, sempozyumun başlığı gereği, köre Rambrant’ın eserlerini, sağıra da Betoven’in senfonisini nasıl öğrenebileceğini ve yorumlayabileceğini öğreteceğimizdi…

Ufku olmayan neyi anlar ? Hiçbir şeyi!!!

Benim doğduğum kasaba Kemaliye, bir kuyunun içinden gökyüzüne bakar gibi bir vadinin içine gömülmüş, şirin bir kasabadır. Kemaliye (Egin) de bir yaşlı bayan hastalanıyor; tedavi için bir araba ile Malatya’ya götürülürken; ilk defa Kemaliye Çanağı’nın dışına çıkma şansını yakalıyor ve Kemaliye’yi geride bırakan ilk dönemeci aşan aşmaz; daha engin bir araziye çıkmış oluyor. Kadının ilk sözü, “vay anam, Osmanlı’nın meğer ne kadar büyük arazisi varmış” da biz bilmiyormuşuz oluyor. Zamandan, mekândan, nesnelerin kendi arasındaki ilişkiden, her şeyin bir neden sonuç ilişkisinden kaynaklandığını bilmeyen bir kişiden ya da bir toplumdan ne bekliyorsunuz?

Bilgi ve merak eksikliği olan bir topluma, neyi öğretebilirsiniz? Doğayı gözleyerek, karışık biyolojik mekanizmaları çözme yetisini mi? Uzun süreçlere dayanmış olan yapısal, coğrafik, jeolojik değişiklikleri mi? Yoksa yine uzun bir süreç olan tarihi gerçekleri mi? Hiç birini. Tüm bunları öğrenme, emek ister, alın teri ister, birbiri üzerine konmuş bilgi birikimi ister ve en önemlisi altını çizerek söylemek isterim geleneksel ve kurulu düzene eleştiriyel gözle bakmak ister. Son cümlede vurguladığımız kurulu düzene karşı koyma ve eleştirel düşünme tarzı ve davranış biçimi, ülkemizde ve dünyanın birçok ülkesinde yaygın bir yaşam tarzı değildir.

Bir toplumda, emek ve eziyet gerektiren karmaşık bilimsel düşünce tarzının karşısına, her şeyi kestirmeden, kısa yoldan; ancak hiçbir zaman açıklıkla anlaşılması mümkün olmayan, her zaman üstü kapalı tarzda her yöne çekilebilen, uğraşılırsa bütün gizemleri açıklayabileceğine inanılan dogmatik düşünce tarzı dayatılmış ise ve bu yaklaşım, politikacılar, toplumu sömürenler, bir ülkeyi geri bıraktırmak isteyen dış güçlerin ülke içindeki maşaları ve okumadan alim, gezmeden gezgin, çalışmadan zengin olmak isteyenler tarafından kullanılmaya başlanmışsa, o toplum birçok belaya açık demektir. Bu anlattıklarım, bu ülkede yaşayan sizlere yabancı gelmemiş olmalı; ancak büyük bir olasılıkla bu dünyada aynı yolu izleyen ya da izlettirilen birçok ülke bulunduğunu söyleyebiliriz ve hemen hepsi yoksullukla boğuşmaktadır. Bir defa bir inanışın, bir yaklaşımın, bir düşünce tarzının, sosyal yaşamı şekillendiren kuralların, değişmeyeceğine ve mutlak doğru olduğuna inanmış iseniz, çıkmaz sokağa girmişsiniz demektir. Bakın size insanlık tarihini derinden etkileyen, hepimizin bildiği bir örnek vereyim.

Geçmişe kısa bir yolculuk: “eğri temele, doğru bina yapma çabaları”

Roma Imparatorluğu döneminde, Iskenderiye’de, I.S. ikinci yüzyılda yaşayan Batlamyus (Ptolemaios), elindeki taşın yere düşmesini gözleyerek, güneşin ve ayın da aynı kurala tabii olduğunu düşünerek ve dolayısıyla dünyanın, güneş sisteminin ve evrenin merkezi olduğunu ileri sürmüş ve bu yaklaşım, kilisenin “tanrısal” resmi görüşü olarak benimsenerek, insanlara yüzyıllarca kan kusturulmuştur. Bu görüş, insanı evrenin merkezi yapmayla kalmamış, her şeyin efendisi olma ve tüm canlı ve cansız nesnelerin insan için yaratıldığı fikrine sürükleyerek, yaşayan her canlının bu düşünceden olumsuz pay almasına ve acı çekmesine de neden olmuştur. Ta ki Polonyalı Kopernik (M.S. 1400), bunun tersinin de doğru olacağı fikrini ileri sürünceye kadar. Ne var ki, Kopernik, bu düşüncesinin benimsendiğini görmeden öldü. Ondan önce de birçok düşünür, Batlamyus yaklaşımındaki gitmezlikleri saptamışlardı; ancak egemen inanışa “dinlerin katı dayatmasına” ters düşmemek için, bu gitmezliklerin üzerine yürüyeceklerine, acaba bu gitmezlikleri nasıl olur da düşünürlerin dikkatinden kaçırabiliriz ya da o günkü inançlar içerisinde inandırıcı bir yol bularak geçiştirebiliriz diye çabalamışlar (bugünkü aydınların ve üniversite hocalarımızın kulakları çınlaşın) ve kiliseden de nemalanmışlardır.

Örneğin, gezegenlerin ve yıldızların izledikleri yolda ortaya çıkan; fakat Batlamyus’un yaklaşımıyla bir türlü çözülemeyen sorular, o günkü sözde bilim adamları, ancak ve ancak bugün bizim birçok televizyonumuzun programlarında dogmatik düşünceye saplanmış, çıkmazdaki ülkelerin ve bizim sorunlarımızın nedenlerini göz ardı ettirmek ya da uzaklaştırmak için iler sürülen, hepsi kendi başına bir komedi olan söyleşilere bile taş çıkaran çözümlerle geçiştirilmeye çalışmışlardır. Batlamyus’un kitabı Arapçaya da çevrilmiş, Müslüman ülkelerin tümüne dağıtılmıştır ve İslam dünyasınca en büyük alim olarak nitelendirilmiştir. Çünkü tüm semavi dinlerde olduğu gibi, insan, Batlamyus’un bu yaklaşımında, evrenin tam orta noktasına yerleştirilmiş, her şey, hatta kendi cinsinin dişileri dahi, insanoğlunun, yani burada kastedilen erkeğin emrine verilmişti. Bu düşünce, Avrupa’yı da din adamları ve şairler aracılığıyla, tamamen sarmıştı. Bırakalım daha sonraki yıllarda, bu düşüncenin ortaya çıkardığı vahşi kapitalizminin neden olduğu doğanın tahribini, geçmİşte yüz binlerce kadın, doğal felaketlerin nedeni olarak gösterilerek, yakılmıştı.

Bugün biz Batlamyus’u suçlamıyoruz, suçlayamıyoruz. Çünkü evrendeki olayları inceleyebileceği elindeki tek araç, gözleriydi; yapabileceği de o kadardı. Ancak, bizim kınadığımız, bu geleneksel düşüncedeki gedikleri görmeyip, bu gedikleri yok sayanlar ya da bu gedikleri görüp, ancak onları bilimsel gerçeklere dayanıyormuş görüntüsü ile bir cambazın kıvraklıkları ile daha az bilen insanları yanıltmak için kullananlardır. Bu iki zümrenin her kesimi de şu anda ülkemizde ve üniversitelerimizde tahminlerinizin çok daha ötesinde yüksek sayılarda temsil edilmektedir. Hatta bu bilimsel düşünceye ilişkin eksiklikleri gidermek için ders verenler bile bu – eyyamcı, yanıltmacı, oportünist- kesimin içindedirler.

Doğal olarak, kast ettiğimiz kesim, geleneksel düşünceye her zaman ters düşmesi beklenen, değişimin ilkelerini incelemekle yükümlü olan evrim kavramını üniversitelerde ders olarak verenlerdir. Bizatihi bu kesimin birçoğu, Kopernik öncesi, Batlamyus’un kusurlarını ve eksikliklerini bile görmemezlikten gelen, hatta bu kusurlara kılıf uydurmak için çırpınan bilim adamı kadrosundan maaş alan insanlardır. Esas tehlike burada yatmaktadır; tuz kokmuş ise kokuşmayan hiçbir şey kalmamış demektir. Türkiye’nin en büyük üniversitelerinden birinde, Gazi Üniversitesi’nde bundan 4 yıl önce, ‘ Kuran’a göre neden evrim olamaz ” adlı bir bitirme tezi yaptırılmış ise, bu ülkede bir evrim kavramının algılanmasından söz edilemez.

Öğretmenin en önemli kısmı, nerden başlanacağını bilmedir!

Burada “şimşekleri üzerime çekeceğimi bile bile” bir şeyi vurgulamadan da geçemeyeceğim. Bu sempozyumun yapılmasını takdirle karşıladığımı belirtmek isterim; ancak içeriği bakımından bakıldığında, bizatihi tertip komitesinin bu ülkenin evrim eğitimi sorununu yeterince algılamadığını üzüntüyle gözlediğimi söyleyebilirim. Adana ve Kuşadası’nda Evrim Paneli adı altında, evrim eğitim sorunlarının masaya yatırılması öngörülmüştü. Verilen bildirilerin hemen hepsi, evrim mekanizmasını bir yönüyle kanıtlamaya yönelik, bilimsel bazı bulguların sunumundan ibaretti ve bana göre her ikisi de panellerin başlığı ile-içeriğinin ilintisi açısından bir fiyaskoydu. Malatya’da yapılan “bu ülkede Evrimin Öğretimine yönelik” sempozyumda da birkaç sunum hariç ‘ki onların da püf noktasına parmak basıp basmayacağını bilemiyorum” yine evrim mekanizmasını kanıtlamaya yönelik salt bilimsel sunumlar olarak görülmektedir. Çünkü binlerce yıldan beri, “ite dalaşacağına çalıyı dolaş” daha iyidir yaklaşımı ile bugünkü bilim adamları da aynı yolu izleyerek, esas, masanın üzerine yatırılması gereken “dogmatik düşüncenin düşünce dünyamızda açtığı korkunç gediklere” değinmeyecekleri kuşkusunu taşıyorum.

Bu sempozyumun taslağını hazırlayanlar bir şeyi önceden kestirmiş olmalıydılar, Darvin (Darwin), genetiği, mutasyonları, moleküler evrimi, popülasyon genetiğini, hatta mayozu, mitozu hiç tanımadan evrim fikrini geliştirdi. Eğer, tertip komitesi, mutasyonları, gen kaymalarını, rekombinasyonları, direnç mekanizmalarını vs. en iyi şekilde anlattığımızda, bu ülkenin ve kökten dinci uygulamaları benimsemiş ülkelerin insanlarının evrimi benimseyeceğini düşünüyorlarsa, büyük bir hata yapıyorlar demektir. Siz neyi açıklarsanız açıklayınız, hep karşınıza başka bir bilinmezlikle çıkacaklardır. Milyonlarca canlı türünün evrimini, hatta her birinin organlarının evrimini talep edeceklerdir. Siz sürekli bir şeyleri kanıtlamak peşinde yuvarlanıp gideceksiniz. Eğer, insanlar için, bu ülke için iyi bir şeyler yapmak arzusunda iseniz, “bu ülkede, eğer cesaretiniz varsa” size bir önerim olacak, evrimdeki mekanizmaları açıklamaları akademik bir amaç olarak çalışın; ancak, bunu halkın bilinçlendirilmesinde etkili bir yol olacağını hiç ummayın. Yapacağınız en önemli görev, yaptıklarınızın doğru olduğunu değil, karşınızdakilerin binlerce yıldır yaptıklarının hata olduğunu söylemek ve yüzlerine vurmaktır. Bu hataların insanları hangi acılara sürüklediklerine ilişkin mevcut belge ve kayıtlar, evrim mekanizmasının açıklanması için elde edilenlerden çok daha fazladır.

Bu sempozyumda, mutasyonlar, gen kaymaları, rekombinasyonlar değil, evrimsel ve özellikle analitik düşünme tarzının Anadolu topraklarında neden bin yıldan beri bir adım bile atamadığının masaya yatırılması gerekirdi. Yaşadığımız ve tanık olduğumuz bağnazlıklar, Brezilya’da, Kongo’da, Tibet’te vb. birçok ülkede olsaydı hoş görülebilirdi; ancak Anadolu topraklarındaki böyle bir bağnazlığı hiç kimse affedemez. Gramerin, tarihin, bir anlamda felsefenin, matematiğin, geometrinin, astronominin, doğa bilimleriyle ilgili ilk gözlemlerin yapıldığı bu toprakta son 1000 yıldır tek bir şey yapılamamış. Bırakın yapılmayı, dünya tarihine bilimin köken aldığı yer olarak geçen Milet’teki insanlık tarihinin en büyük düşünürleri, felsefecileri, bilimcileri, örneğin Thales’i, Anaximander’i tanıyan ve düşüncelerini kavrayan tarihimizde kaç kişi olmuş. Bir imparatorluk düşünün ki, 400 yıl Mısır’da kalmış, Çin Seddi’nden sonra en büyük insan yapısı olarak bilinen piramitler konusunda gözleme dayalı tek bir cümle bile yazılmamış. Empati ve merak insan olmanın temel iki özelliğidir.

NEREDEN NEREYE GELDIK? Bir şeyin kökenini bilemez iseniz, geleceğe yönelik doğru yorum da yapamazsınız! Bu nedenle geçmİşten zamanımıza kısa bir yolculuk yapalım.

ESKI TÜRKLERIN DÜNYAYA BAKIŞLARI “ŞAMANIZM”

Türk milleti olarak oluşum, evrimleşme, köken hakkında hiç bilgimiz olmadı mı? Oldu: Müslümanlıkla tanışmadan, daha Orta Asya’da iken, her insan gibi Türkler de kökenleri konusunda merak ettiler ve kendi mitlerini Anahan dini olarak bilinen Şamanizm içerisinde yarattılar. Şamanizm‘de inanca göre insanlar iyi ya da kötü diye gruplara ayrılmıyordu. Bu nedenle cennet ve cehenneme denk kavramlar geliştirilmemişti (bu şekildeki kavramlar ilk defa İlhanlık dininde Müslümanlıktan transfer edilmişti). Şamanlıkta her yer ( acun ) ve her şey ( mana ) kutsaldır. Bu nedenle büyük kayalar, ağaçlar, su kaynakları hatta yaban hayvanları kutsaldır. Onların hepsi akrabamız olarak bilindi. Doğayı tüm canlılarla birlikte paylaşmayı benimsediler; insanı doğanın efendisi olarak kabul etmediler. Şamanizm‘de kutsal kitap ve tapınak yoktu.

Merasimleri (kutsal günler, ölüm, bayram günlerini) Tanrı ile ilişkide bulunduklarına inanılan “Kam” (ya da Kaman) denen rahipler yürütürdü. Şaman sözcüğü kamandan çıkmıştır. Savaş sırasında insan öldürmenin meşru, bunun dışındaki öldürme olaylarında devletçe ceza verilmesi öngörülen bir düşüncenin egemen olduğu bir toplum yapısı vardı. İçkinin kurallar içinde içilmesi kaydıyla serbest olduğu, erkek-kadın eşitliğinin tam sağlandığı bir düzendi. Şamanizm’in İslamiyet’le değişmeyen tarafları Anadolu Aleviliği (keza Bektaşilik) ile günümüze taşınmıştır. Bu yaklaşımda katı bir tutum gözlenmez, emredici ve yaptırımcı unsurlar bulunmaz.

Bu inanç sisteminde evrimleşme üç basamakta oluşmuştur. Bunun izlerini bugün cem ayinlerinde görmekteyiz. Evrenin oluşumu: Işıktan evren oluşmuştur. Bu nedenle her şeyin temeli ışık olarak bilinir. Bu inançları nedeniyle Osmanlılar, Türkmenlere biraz da aşağılayarak “Işık Taifesi” adını vermiştir. Devriye : Cansız ve canlı (insan hariç) varlıklar oluşmuştur. Canlıların birbirinden halk edildiğine ilişkin inançları vardır. Canlıların hepsi kutsaldır. İnsan halk edilmiştir: İnsan varlığının iki evresi vardır; birinci evrede insan bedenleşmemiş bir enerjidir, ışıktır (nur-i kadim). İkinci evrede insan devriye yoluyla evrimleşerek vücut bulmuş ve cisim olarak ortaya çıkmıştır (vücud-u mutlak).

Zorla dünyaya bakışı değiştirilen bir millet “Türkler”

Bu düşünce tarzı, Türk yurdunun işgali için ilk denemeleri yapıldığı, yani Muaviye’nin Horasan valisi Ubeydullah bin Ziyad’ın, Buhara‘yı (M.S. 637) kuşatması ve sonunda Emevi komutanı El Kuteybe başta olmak üzere yaklaşık 100 yıl boyunca Türkleri kılıç zoruyla Müslüman yapmasıyla sonlanır. Ancak, Türklerin oluşumla ilgili kendi özgün mitleri, bu tarihte sona erer ve ancak çeşitli din ve inançların etkisi altında değişime uğrayarak, bugünkü Bektaşilik ve Alevilik kültürü içerisinde zamanımıza kadar ulaşır.

Anadolu’da birçok başka uygarlık da yaşamıştı (Urartular, Asurlar, Hititler, Lidyalılar, Frikyalılar vd); her birinin kendine özgü yaratılış miti vardır. Ancak, Hıristiyanlık zaman olarak Türklerden çok daha önce Anadolu’ya ulaştığı ve yerleştiği için, Türklerin bu mitleri yaşam tarzı olarak tanıma fırsatı olmadı ve belki onların öyküleri, davranış biçimleri, bölük pörçük kültürümüze girdi.

Buhara’da ve Maveraün-Nehir’de Türkler neyle ve hangi mitolojiyle karşılaştı

Bunu da kısaca görelim: Türklerin karşılaştığı mitolojinin iki önemli kaynağı ya da ayağı vardır. Birincisi Sümer mitolojisi, ikincisi Mısır uygarlığıdır. Bu ikisini birbirine bağlayan ve yeni sentez çıkaran, Uruk şehrinden köken alıp, Urfa üzerinden Filistin’e, oradan da Mısıra giden ve Mısır’dan geriye gelerek Kudüs’te yeni bir inanç sistemini dünyaya empoze eden Musevilerdir. Bu süreci kolay anlayabilmek için tarihsel sıralamaya göre bazı başlıklar altında görelim.

DÜNYAYA EGEMEN OLAN MITOLOJI: SÜMER ve MISIR MITOLOJISI

Önce tanık olduğum ve ne büyük tehlike altında olduğumuzu gösteren bir girişimim ve anımla başlamak istiyorum.

Türk orta eğitimine bilimsellik kazandırma çabamız Ön Asya- Mısır Mitlerine çarptı

1992 yılında o zamanın Milli Eğitim Bakanı, Sayın Köksal Toptan’a giderek, orta eğitim kitaplarının çağdaş ve bilimsel merakı uyandıracak tarzda yazılması gerektiğini uzun ve oldukça sert bir tarzda anlatmaya çalıştım. Herhalde ikna olmuş olacak ki, Dünya Bankası’nın desteklediği program geliştirmeye beni ve 5–6 meslektaşımı, bir o kadar da Milli Eğitim bakanlığı uzmanını görevlendirdi. İki yıl çalıştık, galiba, iyi bir program da geliştirdik. Son düzeltmeleri yaparken, o güne kadar tek bir cümle katkıda bulunmayan sözüm ona Milli Eğitim Bakanı uzmanlarının bir kısmı bana:

“Hocam biliyorsunuz? Bu kitaplarda bölümlerin arasına okuma parçaları koymak gerekiyor. Ben de “çok iyi olur” dedim. En az yeni ve ilgi çeken biyolojik araştırmaları ve konuları buralarda anlatmak mükemmel olur dedim. Yok hocam, bu konular maneviyatımıza yönelik konular olacak dediler. İyi dedim, Atatürk’ün başarıları ile ilgili şeyler yazarız. Olmaz dendi. İnançlarımızın güçlendirilmesi gereken konular olacak. Yani ne diyorsunuz, Yunus Suresi’nde “Yunus Peygamber Akabe’de balığın midesine giriyor, üç gün denizin altında yol alıyor, sonra Nil Nehri Deltası’nda karaya çıkıyormuyu” anlatalım? Yoksa! Musa’nın bir asa darbesiyle Kızıl Deniz’in ikiye ayrıldığını, 12 kabilenin geçtiğini birinin sulara gark olduğunu mu” yazalım?

Bunun üzerine bana önümüzdeki hafta bir daha toplanalım bu konuları gözden geçirelim dendi. İkinci günün sabahı, resmi bir araba ile bakan imzası taşıyan bir sarı zarf geldi, Milli Eğitim Bakanlığı ile ilişkimin kesildiğini tebliğ eden…

Ben yine de mitolojinin anlatımı taraftarıyım; hem de Türk insanı evrimi nasıl algılıyor başlığı altında:

INSANLIĞI ETKILEYEN SÜMER EFSANELERI

Yaratılışın ne olduğunu insanlarımıza doğru anlatabilmek için, ilk olarak Sümer, daha sonra Babil, daha sonra, Süryani ve İbrani tarihini ve mitolojisini bilmek gerekiyor. En azından S. N. Kramer’in (1990) “Tarih Sümer’de başlar (History Begins at Sumer) kitabını okumak ve İstanbul Arkeoloji Müzesi’nde bulunan çok sayıdaki Sümer yazıtlarını bir defa görmek gerekiyor. Çünkü evrim kavramını bugünkü çağdaş bulgularla bile –Malatya’da da ne yazık ki deneneceği gibi- anlatamayacağımız apaçık.

Neden mi dersiniz? Dünyanın en çok bilim adamı barındıran ve en çok bilgi birikimi olan Amerika yönetiminin hemen hemen tümü, halkının önemli bir kısmı, bizim bilim adamı kadrosundan maaş alanların da neredeyse tümü, halkımızın tümüne yakını katıksız olarak yaratılışa inanıyor. Bu nedenle evrimleşmeyi sağlayan düzeneğin doğru olduğunu anlatmak için çırpınmanın hiçbir yarar getirmeyeceğini bir daha vurgulamak istiyorum. Eğer cesaretiniz varsa, eğer gerçekten sorunu kökten çözmek istiyorsanız, yaratılışın, bilinmesi ve kuşaktan kuşağa saklanması gereken sadece ve sadece bir mitoloji olduğunun bizim ağzımızdan açıklanması gerekiyor.

Tarih ve semavi dinlerin inançları M. Ö. 3000 yıllarında Sümer’de başlar.

Tanrılar insan tarzında tanımlanmıştı. Başlangıçta bir yaratılış olduğuna inanılmıyordu, sadece diğer tüm tanrıları yaratan Deniz Tanrıçası NAMMUN ’nun denetlediği sonsuz bir suyun olduğuna inanılıyordu. Ayrıca iki büyük tanrının Su Tanrısı ENKI ve en büyük tanrı NINHURSAG ’ın olduğunu, bu tanrıların çocukları olarak AN ( erkekti ve gök tanrısıydı) ve KI ( dişiydi ve yer tanrısıydı) tanrılarının olduğuna inanılıyordu. Semavi dinlerde, Allah (Tanrı) ile birlikte hiçbir zaman yaratıldığı belirtilmeyen ve hep var olduğu bilinen dört büyük meleğin, Cebrail, Azrail, Şeytan ve Mikail’in (ve diğer) yapısı ile bu tanrılar arasında bir homoloji kurulmaktadır.

AN ile KI ’nin birleşmesinden yine büyük bir tanrı olan hava tanrısı ENLIL doğdu. Kutsal kitaplarda (Tevrat, Kuran ve zaman zaman İncil’de) yerleri göklerden ayırdık sözcüğü, ENLIL ’in gökleri yerden ayırma efsanesinin tekrarıdır ve buna bağlı olarak bitki ve hayvanların oluşması ile Sümer Evrimi başlamıştır. ENLIL , Tevrat’ta Erek olarak geçen ve bugün şehri-devleti olarak bilinen yerde Uruk yüzlerce yıl takdis edilmiştir (2. cihan savaşından kısa bir süre önce Almanlar tarafından bulunan kitabelerden). ENLIL , asasını kime verirse, bir çeşit peygamber ya da tanrı rütbesini ona verirdi. MUSA ’nın asa taşımasının kökeni de bu geleneğe dayanmaktadır.

ENLIL ’in en önemli iki tanrıdan biri olan NINHURSAG ’ın kızına bir kayıkta tecavüz etmesi ile iki adı olan ( NANNA ve SIN ) Ay Tanrısı doğdu. Bu adların Süryanilerin esas dili olan Aremiceye Habil ve Kabil olarak geçtiği söylenir. Güneş tanrısı UTU ve Venüs tanrıçası INANNA ise ay tanrısının çocuklarıdır. Ay’ın simgesel özelliği bu nedenle çok önemlidir. Camilerin minaresinin şerefesinde bulunan ay simgesinin de bu önemden kaynaklandığı bilinmektedir.

ENLIL bu kusurundan dolayı yer altında “ Hades ” denen cehenneme (Tevrat’ta Sheol , Incil’e ve Kuran’a Cehennem olarak geçmiştir) sürülmüştür. Ayrıca, statüsü gittikçe düşün yüzlerce tanrı vardı (örneğin Tuğla Tanrısı KABATA statüsü düşük olan tanrılardan biridir).

Sümer mitolojisinde insanın yaratılış öyküsü, semavi dinlere kaynaklık etmesi bakımından çok önemlidir: İbraniler (yani İbrahim soyundan gelen ve bugünkü İsraillilerin temelini oluşturan kavim), dünya tarihinde ortaya çıktıkları zaman, Sümerler çoktan tarih sahnesinden silinmişti. Ancak, İbranilerin sonradan gelip yerleştikleri Filistin’de yerli halk olarak bulunan Kenanlılara komşu olan Asur, Babil, Hitit, Huri ve Aremilerin, Sümerlerle çok yakın temasları olmuştu. Dolayısıyla İbraniler, dolaylı olarak Sümerlerden etkilenmişti ve daha sonra göreceğimiz gibi, Mısır uygarlığından da etkilenince, ikisinin sentezi olan bir yaşam tarzı ortaya çıkmış oldu.

İbrani mitolojisi (edebiyatı) ile Sümer mitolojisi (edebiyatı) arasındaki parelellik, ilk defa 1915 yılında yayınlanan Bulletin of the American School of Oriental Research dergisinin 1 nolu sayısında Supplementary Study olarak çıkmış, daha sonra da 1945 yılında University Museum’da bulunan 6 sütün üzerine 278 satır taşıyan bir tabletle bu yaratılış mitolojisi hemen hemen tümüyle açıklanmıştır.

Bu tablette (yazıtta), saf, temiz ve parlak, hastalığın, ölümün bilinmediği, ağrısız ve acısız doğumun yapıldığı, hep yaşayanların ülkesi olarak inanılan bir ülke “ Dilmun ”tanımlanmıştı (bu ülke Babililerde ölümsüz yaşayanların ülkesi, Tevrat, İncil ve Kuran’da da Cennet olarak geçer). Bu ülkede ne yazık ki su kıttı. Dilmun daha sonra Tevrat’a Fırat, Dicle ve dört bucağa uzanan nehirlerin arasında yer alan, doğuya doğru uzanmış Eden Bahçesi’ne ve daha sonra da Cennete dönüştürülmüştür. Bu son iki tanım Kuran’da da aynen tekrarlanmıştır. Dilmun bahçesine yer yüzünden su taşıyan NINHURSAG 8 bitkiye filizlendiriyor (aynı anlam Tevrat’ta Musa 2: 6’da, şöyle geçiyor: Yerden çıkan nem bütün toprağın yüzünü suladı). Tanrı ENKI (Tevrat, İncil ve Kuran’da Adem olarak geçen), iki yüzü olan tanrı ISIMUD ’un (Tevrat, İncil ve Kuran’da Şeytan olarak geçen) gizli gizli getirdiği bu bitkileri ve özellikle yasaklı bitkiyi yiyor. Tanrı NINHURSAG son derece kızıyor onu, ölümlü yaparak İ’nin sağlığı bozuluyor, 8 cezalandırıyor. ENK organı hastalanıyor (……, çene, diş, ağız, …., kol, kaburga, ….; noktalı kısımlar kırık olduğu için okunamamıştır). Kurulu düzene ilk karşı çıkan varlık, simgesel olarak ENKI olmuş ve lanetlenmiştir. Bu lanetlenme, daha sonra dinler tarihinde her türlü cezayla ve aforozla sürdürülmüş; içine şeytan girdi diye Orta Çağda 100.000 kadın bu düşüncenin devamı olarak yakılmıştır.

Tevrat’ta “Havva Âdem’in kaburga kemiğinden yaratılmıştır” denmektedir. Niye kaburga kemiği? Bizim Müslüman alimler de, insanın en son çürüyen kemiği bu kemiktir, buradan DNA çıkarılabilir, gibi çok güzel yorumlar yapmaktadırlar.

Kaburganın Sümercesi “ Ti ”dir; ENKI ’nin kaburgasını iyi etmek için yaratılan tanrının adı Sümercede hem “ Kaburganın Hanımı ” hem de “ Yaşatan Hanım ’ anlamına gelmektedir. Sümer edebiyatında “ Kaburganın Hanımı ” kelimesi, Ibranicede, kelimelerin birbirinden farklı yazılması nedeniyle “ Yaşatan Hanım ’ anlamına “ Havva ”ya dönüşmüştür. Çünkü Ibranicede “Kaburga” ile “Yaşatan” kelimeleri bir değil, ayrıdır.

Burada yaratılan, sadece bir insan değil, bir çeşit peygamber olarak niteleyeceğimiz tanrı-insandır, yani Âdem ve Havva’dır. Ancak sade insanın ortaya çıkışını Sümer’deki başka bir mitoloji ile öğreniyoruz:

Sümer’de Tanrılar, özellikle dişi Tanrılar çoğalmaya başlayınca, işlerin çokluğundan, yiyecekleri hazırlamanın zorluğundan yakınıyorlar ve tanrıların hepsini var eden Deniz Tanrıçası Nammu’ya bir çare bulması için yalvarıyorlar. O da Bilgelik Tanrısı’na bilgeliğini ve marifetini göstermesini söylüyor. Bunun üzerine:

Bilgelik Tanrısı yumuşak bir kilden şekiller yapıyor ve Tanrıçaya sesleniyor: Ey Annem! Adını vereceğin yaratık oldu, Onun üzerine Tanrıların görüntüsünü koy, Dipsiz suyun çamurunu karıştır, Kol ve bacakları meydana getir, Ey Annem! Yeni doğanın kaderini söyle! İşte o bir insan! (M.I. Çığ, age: 36).

Tevrat ve Kuran’da da insanın çamurdan, ıslak çamurdan, kuru çamurdan yaratıldığına ilişkin en az 6 ayet bulunmaktadır.

Darül-Zaferan/Mardin’deki Süryani Metropoliti ya da yardımcısı olan Gabriel’e Âdem kelimesinin anlamını sorduğumda, eski Süryanicede (herhalde Aremice’de) bu kelimenin bir şeyler üreten (verimli) toprak anlamına geldiğini söylemiştir. Adem kelimesinin Aremice bir terim olduğuna nasıl güvenebiliriz dediğimde ise, Tevrat’a, İncil’e ve Kuran’a bakın, Allah ve melekler, Hz. İbrahim de dahil Hz. İbrahim’e kadar tüm peygamberler aralarında Aremice konuştuğu belirtilmektedir. Bu durumda Tanrı dili neden Aremice, hatta Tanrının kendisi Aremi olmasın diye ilginç bir yanıt verdi.

Yukarıda anlatılan bilgilerin dayandığı tabletler 1915 yılında Pere Scheil, daha sonra S. N. Kramer tarafından gün yüzüne çıkarılmasına karşın, hiç kimse gerçeği öğrenme cesaretini gösterememektedir. Korkak özgür düşünemez Özgür düşünemeyen insan olmaz.

Tufan, gemi ve Sümer “Nuh”u. University Museum’de (Philadelphia) bulunan “Tufan” tabletinin Arno Poebel tarafından kopyası (Kramer, 1990)

Arno Poebel’in 1914 yılında ve British Müzesi’nden George Smith’in “ Gılgamış Destanı’nın on birinci tabletindeki efsaneden anlaşıldığı kadarıyla, Tevrat, İncil ve Kuran’da geçen “ Tufan Efsanesi ” bir Sümer efsanesidir. Öykü tamamen aynıdır; ancak NUH Peygamber yerine, ölümlü (sonradan tanrı katına yükseltilmiş) ZISUDRA vardır. ENLIL ’in gökleri yerden ayırması ile evrenin yaratıldığına inanan Sümerler, dualarında yerleri ve gökleri yaratan ulu Enlil diye dua ederken, anlaşılması çok kolay olan bir kalıtımla, Tevrat, İncil ve Kuran’da da yerleri ve gökleri yaratan ulu tanrı diye dua edilmektedir.

YANLIŞ YORUMLAR GÜNÜMÜZDE DE AYNI HIZLA SÜRMEKTE

Yaratılışa ya da başka bir mitolojiye inanabilirsiniz, bu sizin tercihiniz. Ancak, bir olay, kullandığınız kaynaktan önce belgelenmiş, yazılmış ya da yorumlanmış ise, ahlaki olarak, o kaynakları da birlikte vermeniz gerekir. İşte dogmatiklerde bu ahlaki gelenek oluşmamıştır. Bu nedenle de hiçbir şeyin aslını anlayamazlar. Örneğin Kaptan Jaques Cousteau (Kusto), Atlantik’te iki su akıntısının birbirine karışmadığını açıklayınca, İslam ülkelerindeki kendine ilim adamı süsü veren birçok kişi, yıllarca şu açıklamayı yaptılar: Kutsal kitabımızda zaten bunlar yazılıydı; ancak bilim adamları bulamadılar. Kendisi bu bilgi üzerine Müslüman oldu diye bir de yakıştırma yaptılar. Jaques Cousteau vasiyeti gereği Hıristiyan mezarlığına gömüldü. Bilim adamı sorumluluğu gereği, suların birbirinden ayrılmama durumunu da biz incelediğimizde, bu sözcüğün ilk olarak Sümer Mitolojisinde yazılı olduğu görülür:

Sümer Efsanesine göre evrende ilk olarak Su Tanrıçası Nammu ve uçsuz bucaksız bir su vardı. Tanrıça o sudan büyük bir dağ çıkardı. Oğlu Hava Tanrısı Enlil , onu ikiye ayırdı. Üstü gök oldu, onu gök tanrısı aldı, altı ise yer oldu ve yer, hava tanrısı ile yer tanrıçasının oldu. Bilgelik Tanrısı ile Hava Tanrısı, birlikte, yeryüzünü bitkiler, hayvanlar ve sularla donattılar (M. İlmiye Çığ, Kuran, Tevrat ve İncil’in Sümer’deki Kökeni, Kaynak Yayınları 10. Basım, 2006: 35). Aynı ifade Tevrat’ta şöyle anlatılıyor: Tevrat Tekvin 1.2- 9 : Suların yüzü üzerinde Allah’ın ruhu hareket ediyordu. Allah “suların ortasında kubbe olsun, suları ayırın” dedi ve Allah kubbeyi yaptı. Altta olan suyu üstte olan sudan ayırdı ve Allah kubbeye ‘gök’ ve alttaki kuru toprağa da ‘yer’ dedi. Aynı ifade Kuran’da yer alır: Kuran Enbiya Suresi ayet 30 : Gökler ve yer yapışık iken onları ayırdığımızı, bütün canlıları sudan meydana getirdiğimizi bilmez misiniz? Neden doğruyu söylemekten çekinelim? Neden eğitimde, inançlarımızı, geleneklerimizi sosyal saplantılarımızı körü körüne devam ettirebilmek için, genç dimağlardan bilgiyi saklayalım ya da çarpıtalım?

Gerçekleri sonsuza kadar saklayamayacağımıza (taş olduğu için yakılarak yok edilmesi zor) göre, bir gün, tüm bunları öğrenen insanımız, güvenlerini yitirdikleri için, sahip olduğumuz diğer tüm değerlere de sırt çevirecektir.

Tüm bu anlatılanlar, 5.000 yıl önce kil tabletlere ve taşlara yazılmış olan bilgilerdir ve müzelerde korunmaktadır.

INSANLIK TARIHINI ETKILEYEN IKINCI UYGARLIK “MISIR UYGARLIĞI” Mitolojimizin ikinci kolu Mısır Uygarlığı kaynaklıdır; arzu ederseniz bu bilgileri, Luvr/Paris, British Museum/Londra, hatta Istanbul Eski Eserler Müzesi’nde görebilir inceleyebilirsiniz.

Mısır’da M.Ö. 1350 yıllarında başa 4. Amenofis (Amenophis) (TUTANKAMON’un kayınpederi) geçti. Bilindiği gibi, tek tanrılığı ilk defa Amenofis ortaya attı. Çok tanrısı olan bir evrende kargaşalık olur yaklaşımı ile tanrı sayısını bire indirdi (yani tek tanrılılık semavi dinlerin değil Amenofis ’in fikridir). Tahta çıkar çıkmaz tanrılar tanrısı AMON-RA ’yı ve diğer tüm tanrıların ( Maat , Hathor , Isis , Nephthys , Set , …) adını tapınaklardan sildirdi ve bir yasayla sadece tek bir tanrıya tapınılacağını emretti. Tek bir tanrı vardır o da güneşin kendisi “ ATON ’ dur, dedi. Böylece dünyada ilk defa tek tanrılı Aton Dinini ( Atenism bazen Atonism ) kurmuş oldu. TEB rahipleri . Amenofis bu yaklaşımına büyük tepki gösterdiler.

4. Amenofis adını değiştirerek, her şeyin yaratıcısı ve güneşin sevgilisi, Aton ’a hizmet eden anlamına Akneton (Akhenaton) adını aldı. Bir de Aton ’a şiir yazar: Akhenaton’un tanrı Aton’a yazdığı bir şiir: Tanrı uludur, birdir, tektir ondan başkası yoktur. Bir tanedir, o’dur her varlığı yaratan, bir ruhtur tanrı, görünmeyen bir ruh, ta başlangıçta vardı tanrı, tek varlıktı o. Hiç birşey yokken o vardı. Herşeyi o yarattı, ezelden beri süregelen varlığı, ebediyete kadar sürecek, gizlidir tanrı, kimse görmemiştir onu. Insanlara ve yarattıklarına sır kalır her zaman.

Daha sonra yüzyıllar boyu eski Mısır’ın başkenti olan, Amon kültürünün de merkezi sayılan, Karnak tapınağının bulunduğu Teb’i terkederek, yeni başkent ilan ettiği ‘ Güneşin Ufku ‘ anlamına şehrine yerleşmiştir. gelen Akhetaton 4. Amenofis TEB’den ayrılıp göç etmesine karşın, TEB rahipleri tarafından öldürüldü. Ölümünden sonra bu din TEB rahiplerinin etkisiyle yasaklandı. Daha önceki tanrılar yine sahneye çıktı. AMON-RA en büyük tanrı oldu (bu tanrıya dua etmek için ya rab ya da ya rabbim dendi, bu sıfat ilk olarak Tevrat’a sonra İncil’e en sonunda da Kuran’a geçti); duaların kabulü için, duaların sonunda en büyük tanrı adına, Amon ya da Amen adına bir bağlama yapıldı. Bu da üç semavi dindeki duaların sonunda amen ve amin kelimesini oluşturdu. Bazı kaynaklarda Amenofis (Tanrı Aton’un dünyadaki temsilcisi olduğunu ileri sürerek, yani ilk olarak dünyada peygamberlik ilan ederek), okunan duaların sonuna, adından kaynaklanan amen kelimesinin eklenmesini emretti ve bu gelenek Musa tarafından Tevrat’a taşındı ve sonunda 3 dinin de dualarına girdi. Amen kelimesi zamanla değişerek ‘ Amin’ e dönüştü.

Mısırlılar daha önce de ruh dünyasına ve insanın ölünce ahirete gideceğine, mahşer günü “Yargıç Allahın” giden kişinin iyiliklerini ve kötülüklerini tartacağına, iyi ise kişinin ebedi cennete giderek, daha sonra ortaya çıkan semavi dinlerde tariflendiği gibi çok rahat yaşayacağına, kötülükleri fazla çıkarsa cehenneme giderek orada yanacağına, sonsuz eziyet çekeceğine inanılıyordu. Yahudiler, bir anlamda Museviler, bir zamanlar bugünkü Mezopotamya bölgesinin içinde yer alan Uruk şehrinde yaşayan bir kavimin, İbrahim Peygamber önderliğinde, Uruk şehrinden kovularak, Haran’a yerleşmesi ile tarih sahnesine çıkmış; oradan da bugünkü Filistin topraklarına göç etmişlerledir. Filistin’e geldiklerinde oranın yerli halkı, bugünkü Filistinliler yeni gelen kavime kucaklarını açmışlardır. O günkü Filistin halkı Kenanlar olarak adlandırılıyordu. Gelen kavim burada da tutunamadı ve Mısır’a göçtü. 4. Amenofis , Filistin’den Mısır’a göç eden Yusuf ve kavimi ile Musa arasındaki bir tarihte yaşamıştır. Yani Musa , hem Aknaton ’un öğretisini bire bir yaşamış ve öğrenmiştir hem de 2. Ramses döneminde yaşamıştır ve 2. Ramses’ten İsrailoğullarına eziyet etmemesini istemiştir. Hz. Musa, 10 emrin de yazılı olduğu Akneton tapınaklarında yazılı olan tek tanrılılığa, yani Allah’a inanmıştı.

Daha sonra 2. Ramses tahta çıktı ve bu dönemde Akneton ’un tek tanrılı inancı bırakılarak, eski inanca geri dönüldü. Hz. Musa ve yedek ya da yardımcı peygamber olarak bilinen Hz. Harun aynı zamanda yaşadılar ve her ikisi de Firavunla (yani 2. Ramses ile) çatışmaya girdiler (Kuran’daki Araz suresi 132. ayette de değinildiği gibi). Allah (her üç dinde de söylendiği gibi) Ramses’e ceza verir; ilk olarak (7 sene süren) kuraklık başladı; Nil nehrinin seviyesi düştü; aşırı sıcaklıklar oldu (Kuran’daki Zülküf suresi 51. ayette de değinildiği gibi). Tufan oldu, çekirge istilası yaşandı, buğday güvesi musallat oldu (Kuran’a göre). Musa ’nın bu felaketlerden yararlanarak halkı kışkırtacağını hisseden, tek tanrılığı reddetmiş olan Ramses, Musa ’yı kavimi ile birlikte Filistin’e göçe zorlar. Ancak, Ramses, kendine haber vermeden kavmini peşine takarak göç etmeye kalkışan Musa ’nın peşine düşer ve onu Sina Yarımadası’nda yakalar. Kavminin bir kısmı Musa ’ya baş kaldırır: Köleydik ama yaşıyorduk, şimdi Firavun bizi öldürecek derler. Musa ise: Allah bana yardım edecek diyerek, asasını vurur ve Kızıl Deniz’i ikiye ayırarak kendi kavmini (13 kavimden 12’sini) selametle geçirir; Firavun ise askerleri ile birlikte Kızıldeniz’in tekrar kapanan sularında helak olur (Kuran’daki Yunus suresi 93. ve Araz suresi 131. ayette de değinildiği gibi).

Musa ve kavimi, Allahın Israiloğullarına vaat ettiği topraklara doğru yol alırlar ve bugünkü Filistin’e yerleşirler. Türkiye’de Urfa, Mardin, Midyat ve Mezopotamya da, bugün Irak toprakları içinde yer alan Uruk şehrinin bulunduğu yer ve çevreleri de Tanrının Israil oğullarına vaat ettikleri topraklar içerisinde kalır. Esasında bu hususlar Kuran’da da yer aldığı için, Müslüman’ım diyen herkese bunun gereğini yapması farz kılınmış demektir. Kutsal kitaplara göre Kudüs’te Allah’a ait ilk tapınak yapılır. Tarihsel bilgilere göre de Allah ’a ait ilk tapınak Akneton tapınağıdır; çünkü tek tanrılılık ve Allah tanımı, namaz, sünnet, cennet, cehennem, kurban, ahiret, mahşer, kıyamet vs. bu tapınağın inanç sisteminin içinde yer alıyordu ve Musa ’ya tanrı tarafından indirildiğine inanılan 10 emir de Akneton tapınağının giriş sütunlarında yazılıydı. Dört semavi dinde de, yaratılış mitolojisi, günlük işlerin düzenlenmesi ve ahiret işleri, bir taraftan kökleri Uruk şehrine kadar uzanan ve Ibrahim Peygamber ve kavimi tarafından daha batıya taşınan Ön Asya ve Mezopotamya inanç ve öğretisine (örneğin şeri kanunlar), bir taraftan da Musa peygamber tarafından Filistin’e taşınan Akneton Tapınağının öğretisinin yoğrulmasıyla ortaya çıkmış görünmektedir.

Bugün Mescidi Aksa olarak bilinen bu tapınağın altındaki Musevilerce kutsal sayılan tüneller, 2006 sonu-2007 başında başlayan arkeolojik kazı ve kendi ifadelerine göre kurtarma çalışmalarındaki eski yapılar, özünde Musa ’nın kurduğu Allah ’a adanmış ilk tapınağın kalıntılarıdır. Ancak Hz. Ömer, o dönemde bu tapınağın üzerine bir mescit inşa ettiriyor ve kavga da bu noktada başlıyor. Bir İsrailli bakan, yani Şeron, 2003 ya da 2004 yıllarında, Mescidi Aksa’nın altındaki bu tünelleri ziyaret etmek isteyince, Müslümanlarca kıyamet koparıldı, sonuç olarak binlerce insan öldü, ölmeye de devam ediyor.

Türkler ve Araplar açısından bir açmaz ve o denli de komik bir durum daha var: Musa ’ya ve dinine, hatta Kuran’a inanıyorsak, onun gereklerini yerine getiren insanlara da saygı göstermemiz kaçınılmazdır. Kaldı ki, ilk olarak Tevrat’ın çeşitli bölümlerinde (Bablarda), daha sonra da Kuran’da (Bakara 38 olabilir) Israiloğullarını diğer kavimlere üstün kıldık denmektedir. Eğer kutsal kitaplara ve tüm bunlara inanıyorsanız, gereğinin yapılmasının da dini bir yükümlülük olduğuna inanmalısınız. Çeşitli kelime oyunları ve yorumlarla, sanki çocukları kandırıyormuş gibi, tüm bunlardan kaçmak aklı başındaki insanlar için olanaksızdır. Ya inanır gereğini yaparsınız ya da benim gibi başından sonuna kadar tüm bunların bir mitoloji olduğunu kabul eder ve onları kutsal bir öykü olarak benimser; ancak onu yaşamınızı yönlendiren bir unsur olarak kabul etmezsiniz.

İşte Türklerin Buhara’da ve Maveraün-Nehir’de karşılaştıkları mitoloji, bir taraftan Mezopotamya kültürlerinden özellikle Sümerlerden köken alan, diğer taraftan Mısır inançları ile yoğrulan “Tek Tanrılı Yaratılış Mitolojisi” Tevrat’a, İncil’e ve Kuran’a bu haliyle geçti.

M. Ö. 400-500 yıllarında yazılmış olan Tevrat’ın, kendisinden en az 300-400 yıl önce yazılmış olan Zerdüşt’lerin el kitabı Avesta ’dan da büyük ölçüde İyilik Tanrısı esinlendiği görülür. Avesta’da Hürmüz ile Kötülük Tanrısı Ehrimen arasındaki mücadele geniş bir ayrıntıyla anlatılır; ayrıca Tevrat ve İncil’deki Mesih tanımlanır. Öyle ki: Kıyamet, öldükten sonra diriliş, ödül ve ceza, kız oğlan kızdan (yani Meryem’den) doğacak bir peygamber (yani Isa) dünyayı kurtaracak.

Daha doğuda yaygın olan Vediizm ve Brahmanizm gibi kast sistemine dayalı dinlerde de fakirlerine şunu öğütler: Siz iç huzurunuzla uğraşın, bu dünya işlerini üstün insanlara bırakın, acı çekerek Tanrıya ulaşın (Hint Fakirlerini anımsayın).

Çevremizde tanıdığımız tüm semavi ya da semavi olmayan dinlerde, ikinci ortak bir anlaşma noktası: Tanrı dilediğine verir.

Türklerin batıda karşılaştığı dinlerin hepsinde ortak bir kabul vardı:

Bu da kuralları tanımlanmış güçlü bir kölelik kurumuydu. Köleliği semavi dinlerin hiç biri yasaklamamıştı. Hâlbuki Türklerin geleneğinde, inancında (Şamanizm’de) ve idari sistemlerinde kölelik hiçbir zaman olmamıştı.

İşte semavi dinlerin zaman içinde güçlenerek yayılmasının ve diğer dinlere egemen olmasının temelinde, bu kölelik sisteminin, zaman zaman değişik kimliklere bürünen köleci-feodal sisteme inanılmaz kaynak aktarmasında ve bu sömürü düzenini güçlendirmesinde yatar.

Geleneksel yaratılışın dışında başka şeyler de olabileceğini düşünen hiç olmadı mı?

Yine de M.S. 1016 yılına kadar, değişik uygarlıkları bünyesinde bulundurmuş Ön Asya kültürlerinin değişik inanç ve mitlerinin zaman zaman etkisini gösterdiğini, insanların düşünmesi ve yeni olasılıkları araştırması için kapıları açık bıraktığını görüyoruz. İslam âlimi olarak bilinen Cahız : Bilim kuşkuyla başlar demiştir . Bu nedenle, bu dönemlerde Müslümanlığın da yaygın olduğu bu coğrafyada, Antik Yunan düşüncesinin de temelini oluşturduğu bilimsel yaklaşımlara rastlıyoruz ve bu bilimsel düşüncenin İslam Uygarlığına güçlü bir ivme kazandırdığını görüyoruz.

Öyle ki bu ivmeyle Halep’te ve Mısır’da (Mekke’de ve Medine’de değil), eski Ön Asya (Mezopotamya) ve Mısır uygarlıklarına ilişkin bilimlerinin önemli katkılarıyla Endülüs’e kadar uzanan, zamanına göre gelişmiş bir uygarlık kuruldu.

İslam tarihinde Burini ve Hasankaleli Ibrahim Hakkı Hazretleri , evrimsel düşünceye, geleneksel düşünceden farklı bakan insanlar olarak bilinir. Ne yazık ki bu düşünürleri de büyük ölçüde dünyaya tanıtan batı dünyasının yazarları, bilim adamları olmuştur.

İSLAM DÜNYASI NEDEN ÇÖKTÜ?

Ancak M.S. 1016 yılında, İslam âlimleri olarak adlandırılan çok sayıda insan bir araya toplanarak, Kuran konusunda uygulamaya yönelik bir tartışmayı başlatıyorlar. Buna bilimcilerle kadercilerin karşılaşması deniyor. Imami Gazali çok iyi bir hatip olması nedeniyle “ biz ancak beş duyumuzla algılayabiliriz; hâlbuki kutsal kitabımız bu duyuların dışındaki gerçekleri bize ulaştırmaktadır ” mealinde bir konuşma yapıyor ve bu nedenle “ Kuran üzerinde hiçbir şekilde yorum yapamayız, tek bir esresini bile değiştiremeyiz, ebedi olarak verilen ilkelere ve düşüncelere bağlı kalmalıyız ’diyor ve İslam ülkesinin evrimleşmesini bu noktada kapatıyor ve İslamiyet bu tarihten itibaren düşüşe geçiyor.

Sakın o eskidendi, şimdi değişti diye sevinmeyin. Ulusal televizyon kanallarımızda defalarca aynı mealde, en son da Nisan/2007’de bir din ve ahlak söyleşisinde bir ilahiyat profesörünün yaklaşımı, Imamı Gazeli’den aşağı kalmıyordu. İfade aynen şöyle idi: Dünya işlerini anlamada akıl tek başına yetmez, her şeyi akılla, bilimle çözmeye kalkışırsanız imanınızdan olursunuz.

İşte bana anlat diye verdiğiniz Türkiye’de- buna bazı durumlarda 58 İslam ülkesinde ve bağnaz Musevilikte ve Hıristiyanlıkta ifadesini de ekleyebilirsiniz- “evrim algılanması nedir?” konusu bu tarihte noktalanıyor; bir adım atılamıyor.

Bu ülkeler ve bu düşünceyi benimseyen kitleler evrimleşemiyor ve evrim algılamalarında ne yaparsanız yapın her hangi bir değişiklik meydana gelmiyor, gelemiyor. Moleküler biyoloji, genetik, popülasyon genetiği anlatsanız dahi. İşte bu nedenle, bu sempozyum, evrim algılayamazlarla- mitolojinin organik bağının ortaya konduğu ve bu bağın nasıl kırılması gerektiğini inceleyen bir toplantı olmalıydı.

Gördüğümüz gibi köklerimiz, kültürümüz, geleneklerimiz, göreneklerimiz, tarihin yazıldığı Ortadoğu’nun mitlerine uzanmıştır; bir açıdan kültürel bir zenginliktir; ancak, bu mitleri aynen ya da dolaylı olarak inançlarımıza taşıyarak bu güne kadar getirmemizden ve bu mitlerin günlük yaşamımızdaki belirleyiciliğinin değişmez olduğuna inandığımızdan, bu mitlere karşı çıkanları en ağır şekilde cezalandırdığımızdan dolayı, bu kültürel zenginlik aynı zamanda ayaklarımıza bağlanmış prangaya dönüşmüştür.

Gözümüzü kapayarak bir yere gidemeyiz!

Türkiye’nin ve büyük bir olasılıkla birçok İslam ülkesinin gündeminin en önemli maddesi olan, ülkemizdeki demokrasinin işlemesini sekteye bile uğratan, çok vahim olaylara gebe bırakan, türban tartışmasını bile analiz edemiyoruz. Örneğin, türbanın nereden kaynaklandığını, ne zaman ortaya çıktığını, ne amaçla kullanıldığını, ilk defa kimler tarafından ve hangi kesimler tarafından kullanıldığını incelemeye bile yanaşmıyoruz. Başka bir ülkede yaşasak neyse der hoş karşılarım, ama tarihin yoğrulduğu bir ülkedeki insana hoşgörüyle bakamayız; hiç kimse bakamaz. En basitinden Çorum Arkeoloji Müzesinde, İslamiyet’ten yaklaşık 2000-3000 yıl önce bugünkü türbanın aynısını takmış figürlerle donatılmış büyük küpleri, çanakları görmemezlikten gelemeyiz. Er ya da geç birileri bunları inceleyecektir. Bilim de mitoloji de insanlığın ortak kafa ürünüdür; kökleri ilkel toplumların yaşamına kadar uzanır. Bilimi anlamak için, bilim öncesi veya bilim dışı düşünme biçimleriyle ilişkilerini bilmemiz gerekir. Bu nedenle evrim anlatacakların, öncelikle mitoloji, din, sanat ve metafizik konularını bilmek ve bilimle ilişkilerinin olumlu ya da olumsuz taraflarını sergilemek zorundadır. Bu nedenle bu konuşma ağırlıklı olarak bu konularda yapılıyor.

Bir görme özürlünün çeşitli yöntemlerle görmesi sağlanabilir; ancak iki eliyle gözünü ısrarla kapatmayı sürdüren bir kişiyi ya da toplumu körlükten kurtaramazsınız.

Biz, tüm bu olumsuzlukların kökenini ve nedeninin arayıp, dogmanın, insan soyu için ne denli tehditleri birlikte getirdiğini halka anlatmamız gerekirken, ne mi yapıyoruz, dindarıyla, bilim adamıyla, düşünürüyle, yöneticisiyle takiye yapıyoruz. Örneğin, başına peruk ve şapka koyarak derse giren öğrencileri aydınlattığımızı düşünüyoruz ve başarı hanemize yazıyoruz. Esasında uyuyoruz, uyutuyoruz. Örtü başta değil düşüncede!

29 Nisan 2007 tarihinde milyonu aşkın insan, İstanbul Çağlayan’da toplanıp “Cumhuriyetine Sahip Çık, Yarın Geç Olabilir” tarihi toplantısını yaparken, Türkiye’nin Ulusal Televizyonu TRT aynı saatte “ya Afrika’daki bir hayvanla ilgili belgeseli ya da bilmem ne adlı bir spor” programında, sağ yatsaydı golü kurtaracaktı, sola yatsaydı topu çelecekti tartışmasını en ayrıntılı şekilde uzmanlarına incelettiriyordu. Keza aynı minvaldeki diğer görsel basın kuruluşları da aynı duyarsızlığı kasıtlı olarak gösteriyorlardı.

Başına kuma sokan bir yönetim er ya da geç hem kendi başını hem de yönettiği toplumun başına belaya sokacaktır. EVRİMİ ALGILAYAMAMANIN DOĞURDUĞU ZARAR NE OLMUŞTUR?

Evrimin tanımını bir de şöyle yapabiliriz: Sürekli mimarisini değiştiren bir evrende, evreni oluşturan öğelerin de değişmesidir. New York, Paris ve Moskova Bilimler Akademilerinin de beyan ettiği gibi, evrende “Evrim Kuramı”nın dışında her şeyin değişmesi beklenir. Evrim Kuramı değişmez, çünkü bu kuramın bizatihi kendisi, değişimin ilkelerini inceleyen bir bilim olduğu için, incelediği ve içerdiği nesneler değişse bile, kuramın kendisi değişmeden kalacaktır.

Bu nedenle kurulu ve geleneksel düzene çoğunluk ters düşer.

Doğma ise, kurulu ve geleneksel düzene koşulsuz itaat etmeyi ve değişmemeyi ilke edinmiştir.

Bunun sonucu, toplumlarda ve özellikle bizim toplumda, evrimi algılayamama ne gibi sonuçlar doğurmuştur? Birkaç örnek vermekle yetineceğim.

1. Doğru gözlem yapabilmek için, aynı koşulu ve aynı ortamı paylaşan, ancak bu bakımdan yani dünya görüşleri bakımından farklı olan iki toplumdaki gelişmeleri izlemek en doğru sonucu oluşturacaktır. Bunun için, batı sosyologlarının da sık sık örnek verdiği Berlin’deki Kreuzberg mahallesi en iyi örnektir. Sovyetler yıkılmadan önce, yaklaşık 100.000 Türk işçisi, özellikle 1964 yılında gelenler, Doğu Almanya’ya tam sınır olan ve tehlikeli bir yer olarak bilinen Kreuzberg’e yerleştirildi. Aradan tam 50 yıl geçti, Kreuzberg’deki işçilerin gerek davranış, gerek sosyal işlevler, gerek dünya görüşü, gerek giyim kuşam, gerek analistik düşünce vs. vs. (Sümerbank pazen pijamalarla sokaklarda dolaşmak dâhil) bakımından bir adım değişmediği gözlendi. Sokakta birbirine tekme atma, bağırma, tükürme, dükkânlardan malların yürüyüş yoluna taşması, geldikleri gün gibi kaldı. Hâlbuki 100 metre yanında uzanan caddede başka bir toplum (Almanlar) oturuyordu ve bu toplum, gelişmeleri adım adım izliyordu, değişiyordu.

Siz zannediyor musunuz ki Avrupa Birliği bizi fakir olduğumuz için içlerine almada ayak diretiyorlar; ayak diretmelerinin esas nedeni değişmeyen kafa yapımızın ortaya çıkaracağı olumsuzluklardır. Düşünün ki, yazılı basına göre, hem de sağlık bakanımızın biri, peygamberimiz sofra bezinin üzerinde yemek yediği için, evinde masa bulundurmuyormuş.

2. Başka bir kültürü ve inancı da dünya mirası olarak benimsemek ve gerekirse onun izleyicisi olmak bir erdemdir. Bunun için yüce Atatürk, Sümerleri ve Hititleri kendi kültürünün öncüleri olarak kabul ettiği için, onlara izafeten Sümer ve Eti Bankalarını kurdu (daha sonra holdingler). Her ikisi de satılarak ortadan kaldırıldı. Atatürk, Hititlerin simgesini Ankara şehrinin simgesi olarak aldı ve bu kültüre sahip çıktı, Hititlerin mirasçısı olduğunu tüm dünyaya ilan etti. Ne mi oldu? Ankara’nın Hitit Güneşi olarak bilinen simge ortadan kaldırıldı, bir cami simgesi kondu. Bunu izleyen birkaç ay içerisinde Avrupa Birliği “Hititler Avrupa kökenli insanlardı ve Anadolu’nun esas sahipleri onlardı, yani Avrupalılardır” kararını alarak, ileride çıkacak civcivin yumurtasını folluğa bıraktılar.

3. Ön Asya, tarım bitkileri, süs bitkileri ve bazı meyve türleri bakımından gen merkezi olduğunu biliyoruz. Ancak, inancı gereği, değişmeyi ve evrimleşmeyi bir türlü benimsemeyen bir toplumun bunları ıslah etmesi beklenemezdi; öyle de oldu. 58 İslam ülkesinin hiç biri, ekonomik bir çeşidin oluşturulmasına imza atamadı. Doğa müzesi kurmadı, biyolojik arşiv yapmadı. Çevresini tanıyarak onları bilimsel olarak sınıflandıramadı. Bu söylediklerim, İslam ülkelerinin ve diğer dinlerin de tutucu ülkelerinin hemen hepsi için geçerlidir.

4. Dogmatik yaklaşımlar merak duygusunu bastırdığı için, kökten dinciliğin egemen olduğu toplumların hemen hepsinde, ülkelerindeki hiçbir antik eser, doğal anıtlar, hatta mitolojiler incelenemedi. Bunu, evrime inanmış toplumların içinde yetişenler yaparak, bu onurun mutluluğunu yaşadılar.

5. Dogmatik yaklaşımlar, geleneksel düzene sorgulamadan baş eğmeyi öğütlediği için, bu ülkelerde demokrasi ve toplumsal düzenleme ile ilgili hiçbir yaratıcı adım atılamadı. Sadece ekonomik sorunlar ve inanç çatışmaları nedeniyle isyan üzerine isyanla bulundukları toplumları kemirdiler. Bu nedenle Türkiye’ye demokrasinin getirilme kararı Atatürk Başta olmak üzere birkaç kişinin iradesi ile gerçekleşmiş, bu istek toplumun alt kesiminden değil, üsten gelmiştir; 85 yıl geçmesine karşın bu nedenle demokrasi sıkıntımız sürmektedir. Düşünün Büyük Millet Meclisi’nde cumhurbaşkanı seçimi, bunca milletvekiline karşın bir kişinin tercihi ile seçiliyor. Demokrasi, birçok yönüyle göstermeliktir. İktidar için de geçerli muhalefet için de, tek seçici başkan gibi gözüküyor. Niye? Kulluk kültüründen geldiğimiz için.

6. Dogmatik yaklaşım nedeniyle evrensel kimlik kazanamadılar. Bugün, dünya nüfusunun %80’i için “bizim inandığımız yaratılış” hiçbir şey ifade etmiyor. Çin’de bir üniversitede çalışacaksanız, onlara bizim yaratılışımızı mı anlatacaksınız? Aynı tarzda giymiyor, aynı yemekleri yemiyor, aynı şeyleri içmiyor, aynı şeyleri düşünmüyor, aynı şeylerden zevk almıyor, en kötüsü ise, kendi inancınızın ve düşüncenizin dışındakileri sapkınlık olarak niteliyorsanız, bu küre üzerinde yaşayan insanlarla nasıl bir araya geleceksiniz. Bu nedenle son zamanlarda uygarlıklar arasındaki çatışma sözcüğünü hafife almayın. (Maide 51- Ey iman edenler! Yahudileri ve Hıristiyanları dost edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onları dost edinirse, şüphesiz o onlardan olur. Şüphesiz Allah, zalim kavmi doğru yola iletmez.)

7. En önemlisi kuşkuya yer olmadığı ve tek doğruya saplanıldığı için bu toplumlarda analistik düşünce gelişemedi. Bunun için de birkaç örnek vermek isterim. Burada yanlışlığını ya da doğruluğunu tartışmak da istemiyorum. Bu anlattıklarımı sakin bir kafayla uygun bir zamanınızda tekrar düşünmenizi diliyorum.

Kudüs, bilinen “en yakın olarak tanımak zorunda olduğumuz” birçok peygamberin (en az üçü), peygamberliğinin tebliğ edildiği, kutsal kitaplardan da en az 3′nün indiği, Müslümanların bile ilk ibadetlerinde yönlendiği, söylenceye göre Hz. Muhammed’in Miraç’a yükseldiği yer olmasına karşın, burada, tarihin hiçbir döneminde barış sağlanamamıştır; en kanlı katliamlar burada gerçekleşmiştir; çoğu da din adına. Bugün bile, dünyanın en güvensiz şehri ünvanını korumaktadır.

Bütün minibüslerde ve otobüslerde “Allah Korusun” yazısı olmasına karşın, araç başına en çok kaza, bizde, Türkiye’de oluyormuş.

Kâbe Tanrının evi olarak tanımlanmasına karşın, sadece 1992 yılından bu yana sadece ayakaltında ezilenlerin sayısı 10.000 leri geçmiş durumda. Yani Tanrının evinde bile güvende değilsiniz.

2004 yılında Büyük Okyanus’ta meydana gelen tusunamide, en çok zararı Endonezya’nın Müslüman kesimi olan Ace bölgesi gördü, bir rakama göre, sadece 100.000 çocuk bu bölgede anasız-babasız kaldı. Tüm dünya bu bölgeye yardıma giderken, oradaki, yani Ace bölgesindeki Müslümanlar ne yaptı biliyor musunuz? Tam 240.000 hacı, tusinamiden bir ay sonra, Hacca gitti ve ortalama adam başına 8.000 dolar harcadı; çocuklar da ser-sefil ortada kaldı.

Türkiye’de hacca giden 100.000 hacının 80.000’den fazlası yeşil kart kullanıyormuş.

Mısır halkının gelirinin %68’i (güvenilir kaynak olmayabilir) turizmden gelen gelirmiş. Gelen turistlerin %62’si (güvenilir kaynak olmayabilir) sadece Firavunların yaptırdığı piramitleri ve eserleri görmek için geliyorlarmış. Kuran’da onlarca yerde Firavunlara lanet yağdırılıyor ve beddua ediliyor. Mısır halkı, ekmeğini yediği Firavunlara günde 5 defa lanet okuyor, her gün sopasını yediği halkın, yani İsrailoğullarının var oluşunu sağlayan peygamberlerini de günde 5 defa kutsuyor.

En ilginci de, Darül-Zeferan ve Darül-Moor (Mardin)’da yaşadığım bir konuşma. Hep merak etmişimdir, Mardin civarlarında yaşayan bir grup insan, Yezidiler, neden şeytanı kutsal olarak biliyor? Ailemdekilere sormuştum, öncelikle Âdem ile Havva’yı kandırarak cennetten kovdurduğu için şeytanı sevmeyiz dediler; daha sonra hangi Müslüman’a sordumsa benzer cevabı aldım. 2004 yılında Siverek civarında şeytanı kutsal bildiği söylenen bir kişiyle ilginç bir konuşmam oldu. Adama – Gerçekten Şeytanı kutsal olarak mı bilirsiniz? Diye sordum Bana cevap olarak: – Anneni ve babanı sever misin? Hatta sana daha sonra kötülük etseler dahi onlara saygıda kusur eder misin diye sordu? – Etmem dedim. – Niye etmezsin? – Çünkü onlar benim dünyaya geliş nedenim? Diye yanıt verdim.

O zaman beni iyi dinle hocam dedi; öyküyü bir daha başından alıp düşünelim.

İnançlarımıza, hatta semavi dinlerin hepsindeki inanca göre, Âdem ve Havva, Rab tarafından yaratılıyor ve Eden (Aden) bahçesi olarak bilinen cennete konuyor, doğru mu? Doğru. Rab ile birlikte olan ve her zaman olan, yaratıldığı hiçbir yerde yazılı olmayan melekler de var, Azrail, Mikail, İsrafil ve Şeytan gibi, doğru mu? Doğru.

Kitaplarımıza göre Cennet Bahçesinde (Aden ya da Eden’de) çeşitli meyve ağaçları var; Âdem ile Havva bu meyvelerin hepsini yiyebiliyorlar; ancak yasak ağacın (birçok inanışta bilgelik ağacı olarak da biliniyor) meyvesini yemeye izinli değiller, doğru mu? Doğru. Ancak her ikisi de insan sıfatında yaratıldıkları için, merak onların en önemli özelliği. Bu nedenle bu ağacın meyvesini merak edip duruyorlar, yemeye de cesaret edemiyorlar, doğru mu? Doğru.

Birgün Şeytan Havva’ya yaklaşıyor ve “Siz insansınız, merak ediyorsanız yiyin diyor” ve ona ve Âdem’e yasaklı ağacın meyvesini yediriyor; bunlar meyveyi yer yemez edep yerleri görülüyor ve insan olduklarını anlıyorlar; utanıyorlar ve bazı rivayete göre incir yaprağı ile edep yerlerini örtüyorlar. Rab akşam Eden Bahçesine inerek, Âdem’e sesleniyor. Âdem yanıma gelsene diyor. Âdem, gelemem efendim diyor. Bunun üzerine Rab, demek yasaklı meyveyi yedin. Sana lanet olsun diyor ve onu insan kisvesinde, ölümlü, doğumu sırasında acı çeken bir varlık olarak dünyaya gönderiyor. Şeytanı da birçok inançta yılan kisvesinde ceza olarak dünyaya indiriyor ve her ikisini de birbirine karşı ebedi olarak düşman yapıyor.

Neden her ibadetinizde Şeytana beddua ediyorsunuz? O olmasaydı, siz de olmayacaktınız! Sizin olmadığınız bir evrenin size ne yararı olacak, biz onu anlayamıyoruz. Bu nedenle, bizi dünyaya getiren ana ve babamıza nasıl saygı gösteriyorsak Rab ile birlikte Şeytan’a da saygı gösteriyoruz. Bu nedenle biz şeytanı aşağılayan o terimi değil “İsmi güzel melek” adına gelen ifadeleri kullanırız. Sayın hocam bir daha bu konuşmamızı düşün. Ben de size diyorum, belki bu konuda değil; ancak doğru bildiğimiz birçok konuda, bazen yanlış tanımlardan yanlış sonuçlar çıkararak yolumuzu karartabiliriz.

HACİVAT-KARAGÖZ’Ü NEDEN ÇOK SEVERİZ?

Türk toplumu ve Ön Asya toplulukları neden “Hacivat- Karagöz” orta oyununu 600 yıl boyunca büyük bir zevkle seyretmiştir, hiç düşündünüz mü? Hacivat-Karagöz oyununun en önemli özelliği Hacivat’ın dediğini Karagöz, Karagöz’ün dediğini Hacivat tümüyle ters anlar; Hacivat mersine der, Karagöz tersine anlar, bu böyle sürer gider.

İşimize gelmeyenleri ya yanlış anlamayı ya da anlamazlıktan gelmeyi yaşam tarzı olarak benimsemişiz. Hiçbir şeyin aslını ve dogmatik eğitimimiz nedeniyle bir ifadenin gerçekte ne anlama geldiğini öğrenme alışkanlığımız yoktur. Dünyada üzerinde hiç tartışılmayan en önemli kemiyetler sayılardır. Örneğin 5 dediğinizde bunu kimse tartışmaz. Gelgelelim ki, semavi dinlerde verilen sayıların bile bir zahiri bir de gerçek anlamı vardır diye fetva veriyoruz. Bu nedenle, bu topluluklar gerçeği hiçbir zaman öğrenemiyorlar.

27 Mayıs İhtilali ya da Devrimi’nden sonra, Ankara DTCF’inde bir konuşmada, ülkemize damgasını vuran ve daha sonra her kademede görev alan bir politikacımız, aynen şu cümleleri söylüyordu: 27 Mayıs İhtilali, hükümete karşı olmamıştır, konuşmanın ilerleyen evrelerinde işçilere karşı olmamıştır, bürokratlara karşı olmamıştır, emekçilere karşı olmamıştır, memurlara karşı olmamıştır, bilmem neye karşı olmamıştır diye sayarken, birisi söz aldı, evet sayın başbakanım biliyoruz, sabaha karşı olmuştur diyerek, gerekli yanıtı verdi.

Bu insanların mesajları yanlış okuması, bizi daha sonra bir yeni ihtilale, birkaç açık ve net, çok sayıda üstü kapalı muhtıraya muhatap etmiştir. Niye yanlış okuyoruz? Niye? Çünkü Hacivat-Karagöz’ün torunlarıyız da onun için.

27 Nisan-2007’de yeni bir muhtıra yedik, bu muhtıranın içeriğinin ne anlama geldiğini dikkatle okumamız gerekirken, neredeyse evde oturan ve televizyondan olayları seyreden ben bu muhtıranın sorumlusu ve muhatabı durumuna düşeceğim. Dogmatizm sadece bize özgü de değildir ve sadece bizi perişan etmemiştir?

Bu anlattıklarım bizim için ne kadar geçerli ise, dogmatik saplantıya girmiş, her ırktan, her inançtan, her ekonomik düzendeki toplum için de geçerlidir.

Bakın, Hıristiyan tarihinde, “eşek davası ya da meselesi” diye ilginç bir tartışma vardır. Birileri eşeğin ağzında kaç diş olduğunu merak ediyor ve tartışma başlıyor. Tam 100 yıl. Birisi diyor ki biz niye bu kadar tartışıyoruz? Eşeğin ağzını açıp dişlerini sayalım ve böylece kaç diş olduğunu öğreniriz. Kilise hayır diyor, saysanız da gerçek değildir. Çünkü kutsal kitapta ve Batlameyus’un kitabında eşeğin dişi ile ilgili bir bilgi yoktur. Bu nedenle sizin sayınız gerçek olmayacaktır.

Dogmatizmin bir karşıtı olarak ortaya çıkan komünizmin (keza Maoizmin) bizatihi kendisi, “Das Kapital” ve “Mavi Kitap”la bir zaman sonra bir çeşit din kisvesine, dogmatik bir yapıya büründüğü için, yıkıldı gittiler. EVRİM KAVRAMINI ALGILATMA “DOGMATİKLİĞİN DIŞINDA” YİNE DE NEDEN BU KADAR ZOR?

Bir tarafta –her ne kadar Sümer-Babil-Asur öğretilerinden aynen alınmış ya da esinlenmiş ise de- tanrı tarafından kutsal kitaplarla insanlara tebliğ edildiğine inanılan “tek bir kelimesinin değiştirilmesine izin verilmeyen” bir “Yaratılış Öyküsü’ bir tarafta da, her an kapsamı ve içeriği değişen, çeşitli bilim dallarının mekik dokuduğu, anlaşılması ve incelenmesi zor, zaman alan ve en tehlikelisi geleneksel düşünceye ve düzene ters düşen bir “Evrim Kuramı” var. İşte biz zor bir coğrafyada, zor bir konuyu öğretmekle yükümlü olan bir meslek grubuyuz. Bunun için diğer zorluklarımızı da masaya yatırmak zorundayız. İzin verirseniz, şimdi bu konuların bazılarını da masaya yatıracağım.

“Evrim kavramını nasıl algılıyoruz” sözü, tekrar söylüyorum; bu ülkenin tümüne yakını için geçersizdir; çünkü evrimi algılayamıyoruz. Pekâlâ, bırakın evrimi, temel bilimlerin en basit bir kuralını bile zor algılıyoruz; örneğin, üniversitelerde ilgili konularda çalışanları hariç tutarsak, bugün uygar bir insan için olmaz ise olmaz olan, volt, amper, direnç kavramlarını kim kavramış ki. Kaldı ki, evrendeki doğal yasaların ortaya çıktığı günden bu yana, ilkeleri hemen hemen hiç değişmeyen fizik ve kimya kurallarını kavrayamayan bir kesim, zaman içinde sürekli değişen biyolojik bir evrimi anlayacak, algılayacak. Sizce bu mümkün mü; mümkün olmayacağını, bazı ülke gerçekleri ile sunmaya çalışacağım.

Türkiye’de 2007 tarihi itibariyle 1.200.000 çocuk ilkokula gitmiyor.

Bu sayı içerisinde çocukları bir ana olarak büyütecek eğitecek kız çocuklarının oranı ürkütücü derecede yüksek. Şu anda AB ülkelerinin toplamında (27 ülke) okuma yazma bilmeyenlerin sayısı, Türkiye’dekinden çok daha azmış.

Ankara’nın komşusu Çankırı’da ilkokula gidenlerin sayısı ancak %64; Bitlis’te ise kızların %54.1’i okula gidememektedir.

Ankara’nın içinde başarılı okullar ile halk (başarısız) okulları arasında neredeyse çağ denebilecek fark var.

Türkiye’de 76 çeşit de lise var. Adı lise, 2006 Haziranında yapılan ÖSS sınavında fen kolundan mezun olan 150.000 öğrenci, yanlış duymadınız tam 150.000 öğrenci, fen bilgisi sınavından toplam 120 soru, tek bir soruyu doğru yapamadığı için, değerlendirme merkezi tarafından, sıralamaya sokulamamış ve otomatikman diskalifiye edilmiştir. Bu nedenle de, fen puanı ile öğrenci alan birçok fakültenin kontenjanı doldurulamamıştır.

Durum böyle iken, Milli Eğitim Bakanlığı, 2006 yılında din dersinde uygulamalı ders diye yeni bir dersi devreye sokmuştur; okullara mescit yapımı gündeme gelmiştir.

Buna karşın kişi başına düşen resmi (devletten maaş alan) din görevlisinin sayısı, Avrupa ortalamasının en 3-4 katıdır (bir rakama göre 8 katıdır).

13.04.2007 tarihi itibariyle:

Almanya’da 70 bin sağlık kurumu 8 bin kilise

Fransa’da 60 bin sağlık kurumu 9 bin kilise

Türkiye’de 7 bin sağlık kurumu 90 bin cami

Ahirete daha çok yatırım yapan bir ülkeden ne bekliyorsunuz?

Çevresi ve ailesi bu tip insanlarla çevrilmiş, sadece test çözen bir toplumun bir olayı başından alıp sonuna kadar sistematik belirli bir mantık zinciri içerisinde düşünmesi, yorum yapması olanaksızdır. Evrimsel düşünce ise, birbirini izleyen koşul ve olayların değerlendirilmesi ile ilgilidir. Sözüm ona günümüzün çağdaş eğitimcilerinin önerdiği ve geliştirdiği, bugün uygulanan eğitim modeli, evrimsel düşünme modelinin tam karşıtıdır. Bugün google’a girdiğinizde Türkiye’de 5 milyon 600 bin çeşit sınav çıkmaktadır. OKS ile başlayıp ÖSS sınavları ile toplum cendereye alınmış durumdadır. Bu çoğalma hızıyla görünürde başka bir yol da görünmüyor. Düşünmeyi nasıl öğreteceğiz? Evrim düşünme ile başlıyor, inanma ile değil?

Hayal mi görüyoruz yoksa çağı yakalıyor muyuz?

İmza attığımız AB Lizbon kıstasına göre 2010 yılından sonra liseyi bitiren her çocuk anadilinden başka en az iki dili akıcı olarak okuyup konuşmak zorunda. Hâlbuki Türkiye’de en az 5 milyon kişi Türkçeyi derdini anlatacak kadar konuşamıyor. Konuşuyor diye baktıklarımızın muhtemelen yarısı söylenenin ancak yarısını anlayabiliyor.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Yine imza attığımız Lizbon kıstasına göre, bugünkü okullaşma oranını (eğer bir kısmına okul denirse) yani %53’lük okullaşma oranını, 2010 yılında %80-85’e çıkarmak zorundadır. Okullaşma oranı bakımından gelişmekte olan ülkeler arasında Meksika ile son iki sırayı paylaşmaktayız.

Son 10 yılda Türkiye’de nüfus artışı %20, istihdam artışı %5. Bu şu demektir: Her 4 gençten 3’ü işsiz olacak demektir. İşsizi bu kadar yüksek olan böyle bir toplulukta, dev bir kitle, eğitim çağı bakımından orta ve yüksek eğitime doğru yol alırken, yeterince alt yapısını hazırlayamayan bir ülkede hangi gelişmeyi bekleyeceksiniz: Bunun tek bir yanıtı olacaktır “Köktencilik ve terörizm”. Bu iki akımın da temelini dogma oluşturduğu için evrimsel düşünceye adım atmak mümkün olamamaktadır. Türkiye’nin gelmiş olduğu durum budur. Cumhuriyetin kuruluşunun 10. yılında Kemaliye ilçesinde, halkevinde resim çektiren cumhuriyet çocukları 2006 yılında aynı kasabada erkek ve bayanlar

Bu travmayı atlatmanın en akılcı yolu, kendi işini kuran Köy Enstitülerini kapattığımıza göre, meslek liselerinin yaygınlaştırılması olacaktı. Ancak, meslek liseleri ne zaman gündeme gelse, birileri hemen imam hatip liselerini devreye sokuyor ve böylece Türkiye’nin en önemli sorunu imam hatip liseleri sorunu tarafından teslim alınmış duruma sokuluyor. Kaldı ki teknik eğitim liselerindeki öğrencilerin büyük bir kısmı dört işlemi yapamayacak durumda; ancak buna karşın en iyi öğretmenler liselere bile değil imam hatip liselerine tayin ediliyor. Çünkü geleceğimize göz dikmiş çok planlı ve programlı bir kesim, dünya görüş ve davranış şekillerinin, ancak yönetsel-idari sistemi ele geçirmeyle, özellikle siyasal bilgiler, hukuk ve yönetimle ilgili birimleri ele geçirmeyle olacağını biliyorlar. Sistematik yıkım dört bir yandan iş başındadır. Dil bilen bir teknikeri dünyanın her tarafında çalıştırabilir, ülkenize döviz getirebilirsiniz. Dil bilen bir imam hatip mezununu nerede çalıştırabilirsiniz? Kimse bu soruyu sormuyor…

Yüksek öğretim diye adlandırılan yüzdeler de aldatıcıdır. Şu anda üniversite öğrencilerinin %37’si açık öğretimde okumaktadır. Ne bir sınıf ne bir laboratuar görmeden. Buna karşılık teknik lise mezunları askerliğini er, açık öğretim mezunları yedek subay olarak yapmaktadır.

Paralı olanların çoğu iyi okula ve iyi dershaneye gittiği, iyi özel hocalardan ders aldığı, kitapları ve lisanı olduğu için, burslu yerleri kazanarak parasız okuyabilmekte, fakirler de her kademedeki ödemeyi yüklenmektedir. İyi eğitilmişlerin büyük bir kısmı, bilgi görgüyü artırma, yüksek lisans, doktora yapma amacıyla, mezun olduğu gün yabancı ülkeye gitmekte ve çoğunluk bir daha geri gelmemekte; ülke ise iyi eğitilmemişlerin, tarikat okullarından ya da yurtlarından yetişen gençlerin kollarına bırakılmaktadır. Liselere atanan öğretmenlerin binlercesi veteriner, ziraatçı, orman mühendisi vs gibi saygın; ancak öğretmenlik bilgi ve becerisi verilmemiş olanlardan seçilmiştir, seçilmektedir.

2005 yılının ÖSS sınav sonucunun analizi ürkütücüdür. Fen sorularında 45 sorunun doğru cevap ortalaması %5.2, biyoloji sorularına verilen yanıtlar ise toplam içerisinde yalnız ve yalnız %08’dir. Yani bir biyoloji sorusuna doğru cevabı, sınava giren her 1000 kişiden ancak 8’i verebilmektedir. Bu kitleye evrimi nasıl öğreteceksiniz? Ümit var mı? Yok; çünkü 2004 yılından bu yana okul sayısı 80.000’den 60.000’ne düşmüş; cami sayısı ise 80.000’den 90.000’e çıkmıştır.

TÜBİTAK’ın bütçesi 2005 yılında, memurlarının maaşını da karşılamak kaydıyla galiba 800 milyon YTL idi; bu dönemde her kategoriden araştırıcı sayısı 79.555 kişi imiş. Hâlbuki bu dönemde dershanelere ödenen para 9 milyar dolar.

Ülkemizde fikir özgürlüğü var gibi görünüyorsa da, düşünce özgürlüğü kural olarak yoktur. Üniversite eğitimi yasalara göre özgürdür. Ancak birçoğunda özellikle 1982 yılından beri totaliter, baskıcı, çağdışı yönetim egemendir. Dikkat edin 1982 yılından bu yana üniversitelerin olaylara bir bilim adamının cesaret ve basiretle yaklaşımı kalmamış, halkı aydınlatma misyonu yitirilmiştir.

[attachment=1]

En ürkütücüsü evrim başta olmak üzere, insan dimağını geliştirecek konular, hem de Ankara’nın üniversitelerinde bile, hurafelerle yürütülmektedir. Bırakın evrimle ilgili bilgilerin tartışılmasını, bazı evrimsel gerçekleri açık açık savunma bile, “inançları sarsıyor gerekçesi ile” köktendinciler tarafından inanılmaz tepkiyle karşılanmakta, bu gerçekleri dile getiren kişiler, hem tehditlerle susturulmaya çalışılmakta hem de yasal takibata uğratılmaktadır. Bütün bunları, milletvekillerinin cumhurbaşkanına, YÖK başkanına, üniversitemin rektörüne, daha sonra cumhuriyet savcılıklarına şikâyetleri ile ben bizatihi yaşamış bulunuyorum.

Yıllık kitap harcaması, adam başına 65 kuruş olan, üniversitelerinde çeşitli ünvanlarla çalışan toplam 70.000 kadar bilim adamı kadrosundan maaş alan insana karşı, bir rakama göre 90.000, abartılmış olabilen bir rakama göre de 126.000 imamı olan bir toplumdan ne bekleniyorsa, bugünkü durum da odur. Kaldı ki, siyasi yapılanmanın, sömürünün, propagandanın temelinde, en etkili araç olarak hala inançların sömürüsü yatmaktadır. Burada sorunun temeline yönelik analitik bir değerlendirme yaptığımızda:

İşlendiği ve eğitildiği zaman aydınlanacak, bilimsel düşünceye yaklaştırılabilecek geniş bir kitlenin mevcut olduğu açıktır. Eğitilecek kitleye ulaşmanın birçok zorluğu vardır. Bu zorluk üç tip kesimden kaynaklanmaktadır. 1. Anti evrimcilerin (özellikle 1946’dan bu yana) devlet yönetiminde yıllardan beri egemen olmaları, kaynaklarının güçlü olması ve en önemlisi, yaratılışla ilgili kuşkuların, bilimsel açıklamalardan çok daha kolay olarak dogmatik yollarla giderilebilmesidir. Soruları ve merak duygularını bir kalemde çözüp, insanları kutsal yola sokabilmektedir. 2. Daha az bir kesim, çıkarını inanç sömürüsüne dayandırdığı için, “Yaratılış Kuramı” bu kesim için inanılmaz bir güç kaynağı oluşturmaktadır. Bir çeşit ruhban sınıfı diye nitelendireceğimiz kesim bu gruba girmektedir. 3. Üçüncü kesim, işbirlikçiler, ajanlar ve kışkırtıcılardır. Bunlar, bir ülkenin silikleşmesinin, dogma içinde boğuşarak yok olmasının, bilimden uzaklaştırılmasının en kolay ve ucuz yolunun, o ülkenin insanlarını kendi inançlarını ve dogmalarını kullanarak yok etmeye girişenlerdir. Bu kesim de, başta görsel ve yazılı medya olmak üzere Türkiye’de güçlü bir şekilde temsil edilmektedir. Bugüne kadar hiç kimsenin başaramadığı teknik ve mükemmeliyette kitap, kaset, video, vd. araçlarını kullanarak geniş bir kitlenin, özellikle eğitim yaşındaki insanların, çıkmaza sokulmasını sağlamaya çalışmaktadırlar. Bu da başarıya ulaştı mı? Bana göre ulaştı. Yapılan birkaç anketten biliyorum. Lise çağındaki öğrencilerin %70’ evrime inanmıyor; %50’si tehlikeli bir akım olarak görüyor, galiba yalnız %5’i evrim olabilir diyor.

Bu kavga, sadece Türkiye’ye yönelik bir saldırı değil, Müslümanların ve fanatik dini saplantıya sokulmuş tüm ülkelere yönelik bir operasyondur. Bu nedenle, 57 dilden, galiba 156 ülkeye yönelik bir saldırıdır. Çünkü tüm bu ülkelerde, kutsal kitabımızdaki ayetlere dayalı yorumları ancak, bu ülkelerdeki İslam dinine mensup insanlar okuyacaktır. Bu, bir küresel İslam yıkımı politikasıdır.

En ilginci de, Türkiye’yi komünizmden kurtarma için yola çıktığını söyleyerek, daha sonraki yıllarda (yani bugünlerde) karşımıza çıkacak tehlikeyi gören ve uyaran gerçek Türk milliyetçilerini, çeşitli sıfatlar takarak ortadan kaldırmayı planlayan iç ve dış işbirlikçiler, başlangıçta ve uzun yıllar, aracı olan, belirli bir dogmaya saplanmış Türk Gladyösünü tetikçi olarak kullanmış; ancak bu görevi günümüzde başka bir davranış biçimi altında, bu sefer toplumu bilimsel düşünceye aşina yapmaya çalışan insanları, yani bizleri hedef almış tutucu-gerici Gladyö üstlenmiştir. Şu anda Türkiye’nin geldiği nokta budur. SADECE YAKINMAMAK GEREKİYOR; ÇÖZÜM YOLU DA OLMALI

Bütün bu anlatılanları sizin de bildiğinizi biliyorum. Durum tespiti yapmaktan bıktım, bıktık. Yakın zamanda göreve başlayan bir Milli Eğitim Bakanımız, Almanya’ya durum tespiti için bir seyahat yapma arzusunu dile getirince. Alman eşdeğer bakanı, aynen şu cümleleri sarf ediyor: Bu güne kadar Türkiye’den gelen bakanların hepsi durum tespiti için geldiler, bu bakan da bu iş için gelecekse, gelmesin; artık bir eylem ya da çözüm önerisini sunmalarını bekliyoruz; onların tespitine ayıracak zamanımız yok. Ben de bu bağlamda tespiti bırakıp, bazı önerilerde bulunmak isterim. 1. Eğitime yatırılan kaynağın ürününü en az birkaç on yılda alırsınız; halbuki siyasilerin rant elde edebilmesi için bu kadar zamana tahammülleri olamaz. Bu nedenle eğitim yönetimini ve işlerini, alt yapısı bilimsel ilkelere dayandırılmış, büyük bir kısmını teknik kadronun oluşturduğu özerk bir kuruma bırakmak gerekebilir. 2. İmam hatip tehdidini bertaraf etmek için, bir gecede 8 yıllık eğitime karar verenler, amaçları iyi niyetli ve doğru olmasına karşın, bilimsel bir alt yapıya dayanmadan alelacele karar vermelerinden dolayı, birçok okulun kapanmasına neden olmuş, 8.000 köyü sadece imamların yönetimine bırakmışlardır; bunların yoğun propagandası ile bir imam başbakan olmuş; yakında da büyük bir olasılıkla benzerini cumhurbaşkanına getirecekler.

Ancak, akademik başbakanlarımız olan Prof. Dr. Erbakan, Prof. Dr. Çiller, başbakan yardımcısı olan Doç. Dr. Deniz Baykal’ın dönemleri Türk tarihinin üniversitelere en az kaynak ayırdığı üç dönem olmuştur. Çünkü bunların bir akademisyenin kazanmak zorunda olduğu bilimsel düşünceye sahip oldukları konusunda derin kuşkularım var.

Türkiye’deki yaklaşık 80.000 akademisyenin, çok; ama çok büyük bir kısmının sadece akademik kadrodan maaş alan, sadece bilimsel teknisyen kimliği taşıyan, ama bir bilim adamının derinliğine sahip olmayan insanlar olduğunu düşünüyorum.

Konuşması gereken kesim konuşmuyor, düşünmüyor, düşünse de çıkarı ve korkaklığı nedeniyle modelliğe soyunamıyor. Eğitimin kurdu-güvesi, dâhil olduğumuz camiada, tam eğitilmişlerin kadrosundan maaş alan bizim gibi sözde bilim adamlarıdır. Ortamı hacı-hocaya, köktencilere, bölücülere, işbirlikçilere, dalkavuklara ve çıkarcılara bırakmışız. 3. Üniversitedeki eğitim, YÖK’ün de 2007 yılının başında açıkladığı gibi, %80 teorik. Deneysel olduğu söylenenlerin de önemli bir kısmının teorik olduğu söylenebilir.

Bir de hocaların baskıcı tutumu eklenince, ilkokula gitmeden önce en konuşkan olan çocuklar, sırasıyla ilkokulda, daha sonra orta eğitimde gittikçe artan ezberci ve baskıcı eğitimden ve sonunda, üniversitelerde, sadece amacı gece ve gündüz ders verip ek ders ücreti almak, atanmak ve yükselmek için ve birilerine yaranmak için amacı sadece yabancı ülkelerin dergilerinde yayın yapmak olan sözüm ona demokratik bir kesim ile, diğer taraftan dogmatik kesimin baskıcı ve hurafelerle doldurulmuş yönetimine kurban edilerek, sessizliğe gömülmüştür.

[attachment=2]

Belki bu tip bir eğitimden geçmeseler, en az birileri aklını kullanıp kurtarabilir.

Yorum ve düşünme yeteneği neredeyse sıfırlanmaktadır. En önemlisi, öğrenci kendine şu soruyu yönelttiğinde yanıtını kolay kolay bulamamaktadır: Bu öğrendiklerim ileride benim ne işime yarayacak?

Çünkü verdiğimiz bilgiler çocuğu hayata hazırlamıyor. Hâlbuki dogmatik kesim, özde doğru olmasa da bu bilgilerin neye yaradığını gayet net olarak açıklamaktadır. 4. Üniversitede ilk tercih edilen 5 bölüme girenler, üniversiteyi kazananların ancak %3’ünü oluşturuyor. Bu nedenle öğrencilerin %97’si mutsuzmuş.

Özel okul, özel üniversite: Öğretime destek olarak lanse edilen özel okulların oranı orta eğitimde devlet okullarının ancak %1’i, yüksek eğitimde ise ancak %4’ü; temel felsefesi eğitime destek olmak durumunda olan bu kurumlar, bir yerlerden kaynak bularak bu işi yürütmek zorunda olmalarına karşın; hemen hepsi trilyonluk oldular. Yani onu da ticarete döktük; hem de devlet üniversitelerinin hocaları transfer edilip, devlet kurumları zayıflatılarak. 5. Bu çoğalma hızıyla hem de en fakir kesimin en hızlı çoğaldığı bu ülkede, orta eğitimde yaklaşık 16 milyon çocuk var. Her yıl 1.300.000 çocuk doğuyor. Neredeyse tüm AB ülkelerindeki doğumdan fazlası bizde gerçekleşiyor.

AB tarafından, imza attığımız Lizbon kıstasına göre, Türkiye’ye Avrupa Birliğine girebilmek için, diğer bütün koşullardan vazgeçilerek, sadece; ama sadece Avrupa standardında öğrenci yetiştirme koşulu getirilirse, Türkiye 50 yıl sonra dahi Avrupa Birliğine giremez.

Çünkü Türkiye’de, diğer İslam ülkelerinde ve kökten dinciliğin yaygın olduğu ülkelerin tümünde en büyük sorun, felaket ve hatta bela, yüksek oranlardaki çoğalma hızıdır.

Gel gelelim ki tıbbı önlemleri almakla yükümlü olan sağlık bakanımızın 7 çocuğu var, doğum kontrolünü inançlara aykırı buluyor ve kendi tabiri ile Ocak/2007’de aynen şu sözcükle “üreminin” dinin bir gereği olduğunu vurguluyor; ondan önceki cumhurbaşkanımız Turgut Özal 1980 yıllarda 70 milyon olursak, yine 2007 yılının başlarında bugünkü başbakanımız hele bir 100 milyon olursak diyorsa; hükümet ise, 4 çocuktan fazla çocuğu olanların elektrik, su, gaz, telefon gibi harcamalarında % 50 civarında indirim yapıyor ve birçok vergiden de muaf olması için yasa hazırlıyor ise bu ülkeden hiçbir şey olmaz.

İmza attığımız anlaşmaların gereğini yerine getirmek için bütçemizin tümünü ayırsak yine de bu kıstasları sağlayamıyoruz. Akıllı olma bilinç sorunudur.

Dünyada bir şeyin şampiyonuyuz: Ailelerin cep telefonuna, kozmetiğe, sigaraya ayırdığı para, eğitime ayırdığı paranın tam 8 katıymış.

Hesabını doğru yapamayan toplumlar gelecekte; ancak kökten dinci ve terörist yetiştirir.

Değişimin kurallarını incelemedeki, yani evrimin ilkelerini öğrenmedeki zorluk, üreme hızıyla birlikte artmaktadır. 6. Gazete ve kitap okumuyoruz diyoruz. Çünkü televizyon çıktı bu nedenle çocuklarımız okumuyor diyoruz ve kusuru televizyonlara yıkarak işin içinden sıyrılmaya çalışıyoruz. Batıda da, Japonya’da da televizyon var; ancak bu ülkelerde okuma oranı gittikçe artıyor. Rusya’da kişi başına kitap harcaması 75 dolar, Türkiye’de 65 kuruş (çoğu da yardımcı ders kitabı olmalı). Kimse sormuyor niye diye?

Batı dünyasının hazırladığı çok güzel belgeseller var. Çoğu da biyoloji ile ilgili. Bu belgesellerde evrim konusu çok net bir şekilde incelenmesine ve anlatılmasına karşın, Türkiye’de büyük bir kısmı yeşil sermayenin ya da kökten dincilerin ya da tutucu yerel yönetimlerin ya da işbirlikçilerin elinde olan televizyonlarda, çarpıtılarak, ayetler ve hadisler araya sokularak, bilimsel olarak açıklanan konular, dogmatik yaklaşımın alt yapısını güçlendirmede kullanılıyor. Yani yarar sağlama yerine çok daha büyük zararlara neden oluyor.

Bu çarpıtma ile ilgili olarak RTÜK’e yapılan şikâyetler ise, ne yazık ki RTÜK’teki tutucu yetkililere havale edilerek, şikayetlerin gereği hiçbir zaman yerine getirilemiyor.

Bu eksikliği gidermek için üniversitelerimizin çevremizdeki nesnelerle anlatabileceğimiz belgesellere yönelmesinde büyük yarar görmekteyim.

Doğa ile ilgili çevrilen belgesellerimiz ise tür tanıtımının ve güzel görüntülerin haricinde hiçbir yorumsal bilgiyi içermemektedir.

TÜBİTAK’ın desteği ile hazırlanmış olan yaşamın içinden adlı bilimle ilgili bir belgesel dizisinde, evrimle ilgili birkaç hoca konuşma yaptı diye, mecliste soru önergesi verildi ve bu dizinin, evrimle ilgili bölümleri yayından kaldırıldı. Ancak, yine de yılmadan bu ülkenin insanlarının mantığı ile anlayabilecekleri belgesellerle bu alt yapıyı hazırlamak zorundayız. 7. Avrupa diretti diye ilkokulda el yazısına geçtik. Öğretmenlerin %80’i el yazısını bilmiyor. Bu nedenle öğretemiyor. Birçok öğrenci ikinci yarıyıla geçmiş olmasına karşın, okuma-yazmayı sökemiyor. Çünkü kitaplar da kitap harfleriyle yazılı; aradaki köprüyü kuramıyor. Öğrencisi bol, kitabı kıt bir ülkede bu dönüşüm çok akıllıca görünmüyor. Okuma zevki daha da körelecek gibi görünüyor.

Kullandığımız dilin özelliği gereği bazı harflerin, diğerlerinden daha çok sayıda kullanılması nedeniyle, güçlü parmağımızla sayıca çok kullanılan harfi vuracak şekilde tasarlanmış olan, yani Türkçe metini yazmada, neresinden baksanız, %30 daha hızlı yazmayı sağlayacak F klavye, yani Türk Klavyesi ortadan kalktı. Türkler, artık Türk klavyesi ile yazamıyor. İngiliz dilinin egemenliğine girmek için hazırlık yapıyor. 8. Türkiye’de eğitimde çalışma günü 160-165 gün. AB ülkelerinde yaklaşık 200-220 gün (kesin rakam değil, ortalama). Bu rakam Japonya’da 270 gün. Ancak en önemlisi, bu ülkelerde eğitim tüm gün; Türkiye’de %80’i yarım gün, yani yılda eğitime ayrılan etkili gün sadece ve sadece 80 gün.

Bu eğitimin belirli saatleri de din ve ahlak saati ve benzeri eğitimle geçiriliyor.

Biyoloji, kimya ve fizik, orta eğitimde seçmeli. Ne bekliyorsunuz?

Fen bilimlerinde kitaplar olabildiğince geniş ve kapsamlı yazılmalı; ancak zorunlu kısmı bu kitabın belirli bir kısmına sınırlı kalmalı. Örneğin, sarı sayfalar öğrencinin sorumlu olduğu kısımları, kırmızı sayfalar, ilginç konuları, mavi kısımlar işlenen konuların ayrıntılı bilgilerini içermeli. Bir çocuk, istediğinde, merak ettiğinde, bu bilgileri kitabında bulabilmeli.

Öğretilecek bilgilerin çoğu yakın çevresinde bulabileceği objelerden ve konulardan seçilmeli.

Not: Rakamsal değerlerin bir kısmı, Selçuk Pehlivanoğlu (Türk Eğitim Derneği Genel Başkanı)’dan alınmıştır. 9. Ancak, yukarıda anlatmaya çalıştığım tüm bu bilgiler, özünde, ayrıntıdır. Sıraladığım tüm bu dilekler yerine getirilse dahi, istenen iyileşme beklenilemez.

Üniversitelerimizin bu işe gönül vermiş, sizin gibi saygıdeğer eğitmenleri, çağdaş bilimin evrimle ilgili tüm kanıtlarını avuçlarımızın içine doldursa dahi, bu ülke ya da İslam ülkeleri ya da Güney Amerika Ülkeleri ya da Amerika gibi bilimsel atılımlarla dogmatikliği iç içe barındıran ülkelerde, evrim kavramını yine de geniş kitlelere kabul ettiremeyeceksiniz.

İlk olarak Sümerlerden başlayıp günümüze kadar çeşitli dinlerde çeşitli kimliklerle bürünerek yer alan, ortaya çıktığında haklı nedenlere dayanan, ancak bugün bilimin ışığında geçerliliğini yitirmiş olan mitolojik söylem ile organik bağı kırmanız gerekecektir.

Bunu ancak bu bilimle uğraşan insanların, tehditleri-şantajları-yıldırmaları, evrensel bir sorumlulukla karşılayarak, bu gerçeği açık açık dile getirmeleriyle, halka anlatmaları ile olur. Ümidin var mı diye sorarsanız? Açıkça kuşkuluyum.

Çünkü en yakın çevremdeki bilim adamları bile, bilim ile uhrevi miti bağdaştırma çabası içerisindeler; belki de bu sempozyumda da, her zaman olduğu gibi, belirli kesimlere hoş görünmek için bu yolu deneyecek arkadaşlarımız olacaktır; ancak bu yolla evrimi anlatmayı hiç kimse başaramadı; bu eğilimde ve davranış içerisinde olanlar da başaramayacaklar.

Ayrıca şunu açıkça da söylemeliyim; uhrevi mitoloji ile temel bilimleri çeşitli sözcük, kelime oyunlarıyla birbirine uyumlu hale getirmeye çalışanlar, anti evrimcilerden daha tehlikelidirler ve bilimsel açıdan da ahlaksızdırlar. Türkiye’deki en tehlikeli kesim de bu kesimdir. 10. Bu konudaki bağnazlara karşı şu davranışı göstermemiz de bir hatadır: Bir şeylerin açıklanamamış ya da açıklanmamış olmasının sorumlusu “hep” bizmişiz gibi davranma.

DNA 1950’lerde bulundu, yapısı 1960’larda keşfedildi, işlevleri ise neredeyse 1980’li yıllarda tam açıklanabildi. Son 25 yılda bulunan böyle bir araçla dünyadaki biyolojik bilinmezliklerin hepsinin aydınlatılamamış olmasının sorumlusu neden biz oluyoruz da; son 2000 yıldan beri ve bugün dünyadaki tüm bireyleri pençesine alan bir sistem sorumlu olmuyor muş?

Bir bakterideki flagellumun bilmem ne kutusundaki işleyiş bilimsel olarak hala çözülememiş diyerek, görsel basınlarda ‘tanrı adına’ boy gösterenlere; illaki bunun işleyişini öğrenmek istiyorsanız, birkaç tapınağa ya da inanılmaz fiyatlarla basıp bedelsiz halka dağıttığınız saçma sapan kitaplara ayırdığınız paraları, bilimsel kurumlara yöneltin, biz size bunları çözelim “niye” diyemiyoruz?

Öğrenmek istiyorsanız bedelini ödeyin diyemiyoruz? 11.Türk toplumunun kendine özgü bir yaratılış miti vardı; Orta Asya’da egemen olmuş, bugün parça parça gelenek ve göreneklerimize girmiş, özellikle Alevi Kültürü içerisinde yoğrulmuş bir yaratılış öyküsü bulunmaktadır. Evrenin ışıktan oluştuğuna ilişkin, benzerinin birçok mitolojide de yer aldığı simgesel bir yaratılış öyküsü vardı. Toplum bunu, geçmişte bir mitoloji tarzında benimsemiş, ancak günlük yaşamının değişmez bir öğesi olarak kabul etmemişti.

Ne zamanki Türk toplumu Maveraün-Nehir’de Emevi komutanı El Kuteybe ile karşılaştı; kendine özgü yaratılış öyküsünü unuttu ve Sümer mitolojisinin yörüngesine girdi. Toplumun şu anda büyük bir kısmının benimsediği ‘Yaratılış’, yani zorlama bir terimle evrim algılaması, Sümerlerden Süryanilerle, onlardan da, Musevilere intikal etmiş mitolojinin ta kendisidir.

Eğer yaratılışla ilgili dinsel zeminde bilgi sahibi olmak istiyorsanız, Tevrat’ın eski veraset denen bablarını (bölümlerini) okumamız gerekir. Bizim, şu anda, evrim karşıt olarak tanımladığımız ‘yaratılış’ öyküsü, Tevrat’ta anlatılanlardır.

Tevrat, yaratılışın anlatıldığı bu bölümlerde, İsrailoğullarına gelecek için biz Türk toplumunu da ilgilendiren önemli görevler vermiştir: Bir kısmı topraklarımızın içerisinde yer alan vaat edilmiş toprakların elde edilmesi ve İsrailoğullarının diğer kavimlere egemenlikleri gibi.

En ilginci de, ‘İsrail oğulları tüm diğer kavimlere egemen oluncaya kadar mücadelenizi bırakmayacaksınız’ buyruğunu veren, Tevrat’ta hem kral hem de peygamber olarak geçen Harun ve Yahya adını, İslamiyet’in egemenliğinin ve kutsallığının güçlendirme kisvesi altında, Türkiye’de ve dünyada Müslümanların tümüne yönelik, her türlü yayın organını en etkili şekilde kullanan bir kişinin ‘Harun- Yahya’ takma adını kullanmasıdır.

Bugüne kadar hiçbir düşünürümüz, bilim adamımız, din adamımız ya da herhangi bir inanç sahibimiz, o ki bu çabalar İslam’ın esenliği içindir, neden bu takma ad Muhammet-Ali ya da Ali-Osman değil diye sormadı? Sorgulamadı.

Her birinin 300-500 milyon liradan aşağı mal olamayacağı hesaplanan bu kitapların yüz binlercesinin, hangi kaynağa dayanarak, hem de çeşitli dillerde hem de onlarca ülkede karşılıksız dağıtılmasını sorgulamadı, soruşturmadı; buna güvenlik güçlerimiz de dahil.

Bu, tüm dünyadaki Müslümanlara karşı planlanmış son derece yıkıcı ve sinsi bir operasyondur ve başarıya da ulaşıyor izlenimi gittikçe güçlenmektedir.

Bir Müslüman’ın Amerika’ya girişinde bin bir zorluk çıkarıldığı günümüzde, sadece Amerika’da Müslümanlara yönelik anti evrim telkini yapan 1500 site bulunmasını nasıl açıklayacaksınız?

Ben açıklayayım: Eğer siz, tüm bilimlerin ve bilgilerin kutsal kitapta şu ya da bu şekilde belirtilmiş olduğunu telkin ederseniz ve toplumu sadece bu bilgiyi araştırmaya yönlendirirseniz ve ona inandırırsanız, bir anlamda temel bilimlerden uzaklaştırırsanız, onun boynuna ilmeği ya da tasmayı geçirmişsiniz demektir. İşte, sadece bir ülkeye değil, dünyadaki tüm Müslümanlara yönelik eylem, bunun bir parçasıdır. Pakistan güvenlik güçlerinin bile zor girdiği Peşaver’deki dağlık kesimlerde dahi bu kitapların peynir ekmek gibi dağıtılmasının nedeni, bu küresel sinsi planda yatmaktadır. Müslümanları yok etme planında. “Harun Yahya adındaki bu kurumun Amerika’da bulunan 12 serverinden toplam 500 site gençlerin beynini yıkamak, bilimden uzaklaştırmak karanlığa itmek için faaliyet gösteriyor. Bu 500 sitenin yayınları ise gönüllüler tarafından Türkiye’nin önde gelen portallarının forumlarından en küçük sitelerin forumlarına kadar her tarafa kopyalanıyor. Örnek olarak www.tnn.net, www.superonline.com, www.anatolianrock.com , www.siberalem.com gibi sitelerin forumlarına bu sitelerden alınan bilgiler kopyalanıyor. Türkiye’de ne kadar forum varsa hepsinin ilgili alanlarında Harun Yahya yayınlarını görmek içten bile değil… 1999 yılından beri gözlemlediğim bu kurum bu hızla devam ederse 10 yıl içerisinde Türkiye’nin geleceğini oluşturacak gençlerden söz etmemiz kesinlikle mümkün olmayacak; çünkü bu yayınları okumamış bir tane gençle karşılaşmadım. Okuyan gençlerin %95′i bu yayınlardan övgüyle ve gururla bahsediyor. Okuyan her genç bu yayınların internette yayılması için gönüllü faaliyet gösteriyor. Uzun zamandır internette kişisel araştırmalarımı yürütüyorum. Bu zaman zarfında gençlerin her geçen gün daha da cehaletle yıkandığını internetin etkileşimli alanlarında görüyorum. Bilime ve bilgiye değer veren gençler yerine dine ve dinin açıkladığı bilime değer veren gençler kendilerini fazlasıyla göstermeye başladılar. En önemlisi de Harun Yahya yayınlarını okuyan gençler içtenlikle Evrim Teorisi’nin çöktüğüne inanıyor ve forumlarda bu inançlarıyla yazıyorlar. Bu kurum evrim teorisini çürütürken Marks’ı, Atatürk’ü, Türk ırkını, İslamiyet’i ve evrimci bilim adamlarını kendi çıkarları doğrultusunda ustaca kullanıyorlar… Esma Sevinç” 13. Evrim, değişmenin kurallarını inceleyen bir bilim olduğuna göre; evrimleşemeyen, yeni koşullara uyum yapamayan, değişemeyen her canlı gibi, doğmasından kurtulamayan toplumlar da er ya da geç dünya sahnesinden silinecektir. Özünde bu özelliklere sahip toplumların, bu sahnede yok oluşları ile ilgili epeyi mesafe alındığını gün be gün yaşıyoruz.

Evrim Kuramını Çökertmeye Çalışanlar

Televizyonlarda her gün anlı şanlı öğretim üyeleri, ilim adamları, sözüm ona düşünürler, sanki karşılaştırmalı morfoloji, biyokimya, fizyoloji çalışmışlar, sanki ataları bu ülkede birçok doğa tarihi müzesi kurmuş, sanki laboratuarlarda canlı örnekleri incelemiş, sanki kendileri ve ataları dünyadaki canlı varlıkları incelemiş ve halkına mal etmiş gibi, çıkıp insanın kökeni konusunda bilge tavırlar içerisinde yorumlarda bulunuyorlar.

Görsel ve yazılı basında, günlerce, ilk insan sayılan “Adem”in indiği yer, indiği zaman tartışılıyor. Tüm peygamberlerin birbirine akraba olduğu belirtiliyor ve her kuşak başına 50 yıl hesaplanarak, Adem Peygamberin bundan 5990 yıl önce indiği konusunda geniş bir uyuşma sağlanıyor (Kilise söylemi).

Kutsal kitaplarımız da benzer şeyler söylüyor. Mitolojik olarak saygı duyarım, yaşatılmasını desteklerim.

Ama insanı gerçek yapısıyla ve geçmişiyle tanımaktan ve onu geniş halk kitlelerine doğru olarak anlatmaktan sorumlu olan öğretim üyelerinden hiçbiri, kalkıp da, bunun böyle olmadığı konusunda herhangi bir serzenişte dahi bulunmuyor, bulunamıyor.

ACABA DOĞA EĞİTİMİ VERENLER, GERÇEKTE EVRİME İNANIYOR MU, İNANANLAR DA DOĞRU EĞİTİM VERİYOR MU?

42 yıllık meslek yaşamımda, bu konudaki düşünürleri ilgilendirecek çok ilginç olaylarla karşılaştım. Bunlardan birini anlatmadan geçemeyeceğim.

Evrim kitabı yazmış, yıllarca Türkiye’nin en büyük üniversitesinde bu konuda ders vermiş saygıdeğer rahmetli bir hocamız, bir gün beni kimsenin olmadığı bir odaya çekerek, sana bir şey sormak istiyorum Aliciğim dedi, buyur hocam dedim:

Sen gerçekten evrimleşme olduğuna inanıyor musun? Dedi.

Hiç kuşkum yok hocam! Elimizdeki sayısız bilgi bunun böyle olduğunu gösteriyor dedim. Sizin kuşkunuz var mı hocam?

Yıllarca bu dersi vermiş ve kitabını yazmış olmama rağmen, ben pek inanmıyorum dedi. O an, işimizin çok zor olduğunu fark ettim; benim birçok hocadan farklı olarak, evrimi, yok popülasyon genetiği, yok gen kaymaları, yok mutasyon vs. gibi evrensel gerçeklere dayalı olarak anlatma yerine, bu ülkenin geleneksel mantığı ile ve yalın olarak anlatmaya başlamamın nedeni de budur. Pankreasının yerini bile gösteremeyen, çevresindeki biyolojik nesnelerin hiçbir özelliğini bilmeyen, araştırmamış bir topluma kendi mantığı ile yaklaşmanın gerektiğini düşündüm. Bu bağlamda birçok kurum ve üniversiteyi dolaştım, konuşma yaptım; benim silahımla değil, kendilerinin silahları ile vuruşacağımı anlayan ve tehlikeyi sezinleyen işbirlikçi-tetikçi-dogmatik kesim, silahları çekti; rüşvetten tehdide kadar her yolu denediler. Başka tarzda tutucu kesime karşı koyan birkaç arkadaşımız da benzer şekilde tacize uğradılar.

Bir hususu daha saptamamız gerekiyor: “Dini çağdaşlaştırma” amacıyla yapıyormuş gibi davranan ya da “birilerine yaranma” politikası güdenler, ne toplumun aydınlanmasında bir yarar sağlayabilirler ne de aydın sıfatı kazanabilirler.

Dinler, değişimi doğaları gereği asla kabul edemezler. Evrim de durağanlığı asla kabul edemez. Değişim, bu nedenle anti evrimciler ve tutucular tarafından her zaman dinsizlik olarak görülmüştür.

Gel gelelim ki, değişim, sömürünün, yalanın, talanın, zehri; bilimsel düşüncenin ise gıdasıdır.

Evrensel insan ve bilim dünyasının insanı, değişimi benimseyen insandır. Değişim yoksa orada insan da yoktur, hatta evren de yoktur.

Geleneğinde ve bugün, kökten dinsel öğreti, temel düşünce sisteminin en önemli unsurunu oluşturan bir toplumda, laikmiş gibi davransa da, hele devlet politikası, eğitim anlayışı ve harcamalar önemli ölçüde dogmatik bir öğretiye destek sağlamaya yönelik ise, bu topluma değişimi anlatamazsınız, öğretemezsiniz.

Bu nedenle, boşuna uğraşmayın, evrimin kurallarını, kanıtlarını, toplumun her bireyine anlatsanız da, kütüphaneler kursanız da, eğer dogmatik düşünce egemen ise, sonuca ulaşamazsınız.

Dogma ile evrimleşme birbirine zıt mantığı içeren iki kavramdır. Bunları, birçok üniversite mensubunun yapmaya çalıştığı gibi, uzlaştırmaya çabalamanın anlamı yoktur. Bunu kimse başaramadı, sizler de başaramayacaksınız.

Açık söyleyeyim, bu konuda gri yoktur; ya aktır ya da karadır.

Değişmez kurallara saplanmış bir toplumu, değişmenin kurallarına göre yetiştiremezsiniz.

Toplumun bu nedenle evrimi gerçek olarak algılaması söz konusu olamaz; bu algılama ancak dinsel öğelerin izin verdiği ölçüler içinde olacaktır. Dünyanın her yerinde olduğu gibi, dini inanışlar ile evrimsel algılama bir grafiğin birbirine paradoks oluşturan iki değişkenidir.
SON SÖZ: NE YAPMALIYIZ?

Bu toplulukların, bizim, sevgili halkımızın esenliklerini, varlıklarını ve kimliklerini sürdürmeleri, en başta bu işlerle ilgilenen biz öğretim elamanlarının, birinci planda cesaretine, toplum, ülke sevgisine ve ülkesinin insanının hangi yöntemlerle eğitilebileceği konusunda kazanmış olduğu beceriye bağlıdır.

Bu dogmatik eğilim sürdükçe, evrimsel mekanizmaları açıklayan yeni bulguları, bitmez tükenmez bir çabayla anlatmaya çalışmanın büyük bir yararı olmayacağını bir daha vurgulamak istiyorum; 42 yıllık yoğun deneyimim bunu gösteriyor. Her defasında, tutucu kesim, önünüze açıklanması gereken bir bilinmezi, Tanrının bir sırrı olarak getirecektir. Ve siz bu anaforun içinde sadece çırpınacaksınız.

Hâlbuki dogmalarının kökenini, gelişimini, çelişkilerini, yanılgılarını ve çıkmazlarını açık açık anlatmaya başlarsanız, bu kafaları kumdan belki çıkarabilirsiniz. Eğer bu cesareti gösterebilirseniz.

Ancak dünyanın en büyük psikoanalizcisi olarak bilinen Karl Jung’un dediği gibi, sorunların üzerine doğrudan yürüyen insanlar, asil ve sağlıklıdır; bahane uyduranlar ve olmayan bağlantıları varmış gibi kurmaya çalışanlar, korkaklar ve hasta ruhlu insanlardır.

Belki de Türk tarihinin ve İslam tarihinin en uzun Evrim Eğitimi vermiş, bu kavgaya müdahil olmuş, 42 yıldır evrim anlatan, konuşmalar yapan biri olarak, size son olarak şunu söylemek istiyorum: Çeşitli boyalarla defalarca boyanmış, yama üstüne yama yapılmış, parça parça dökülen bir duvarı yeniden boyama çabanız hiçbir işe yaramayacaktır, eğer sorunu çözmek istiyorsanız, ilk olarak kat kat üzerine bağlanmış eski boyayı sökmeniz gerekecektir.

Hedefi doğru seçin, yöntemi doğru kullanın derim; eğer dünyada Müslümanların ve Türk milletinin devamını ve başarısını içtenlikle istiyorsanız. TEŞEKKÜR EDİYORUM

Kaynak

Prof. Dr. Ali DEMİRSOY – 3 Mayıs 2007
Biyoloji Eğitiminde Evrim Sempozyumu
İnönü Üniversitesinin ev sahipliğinde gerçekleştirilen Biyoloji Eğitiminde Evrim Sempozyumu’nda yaptığı sunum.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Sabırla yazının tamamını okudum. Umarım konuya ilgi duyanlar bunu ve benzerlerini de okur...

http://209.85.135.132/search?q=cache:Fot6mVs3t-EJ:www.esselam.net/harunyahya/evrimaldatmacasi/tartisma/tartisma4.html+prof+ali+demirsoy&cd=2&hl=tr&ct=clnk&gl=tr

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

NİVA69' Alıntı:

Sabırla yazının tamamını okudum. Umarım konuya ilgi duyanlar bunu ve benzerlerini de okur...

http://209.85.135.132/search?q=cache:Fot6mVs3t-EJ:www.esselam.net/harunyahya/evrimaldatmacasi/tartisma/tartisma4.html+prof+ali+demirsoy&cd=2&hl=tr&ct=clnk&gl=tr

Genişletmek için tıkla ...

Cuk diye oturmuş. Sizi tebrik ediyorum.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Yorumsuz;

...............................................................................
Evrim teorisi konulu "Ceviz Kabuğu" programlarının ikincisinde, Sayın Demirsoy'un iç dünyası da kısmen ekranlara yansımıştır. Kendisinin katı, duygusuz, ruhsuz bir insan olmadığı tüm izleyiciler tarafından görülmüştür. Ailesinin kaybından dolayı yaşamış olduğu derin üzüntü ve onlara karşı olan sevgisi aşikardır.

Peki ama Sayın Demirsoy hiç düşünmüş müdür; "seven, üzülen, hatıraları olan, sevdiklerine özlem duyan, merhamet eden, tüm bunları hisseden ben kimim" diye?

Sayın Demirsoy'un inandığı evrim teorisine göre, insan, rastgele yan yana gelmiş atomlardan, moleküllerden ve bunların arasındaki kimyasal reaksiyonlardan ibarettir. Oysa bizzat Sayın Demirsoy'un—ve tüm insanların—duyguları, bu iddianın saçmalığını göstermeye yeter. Seven, üzülen, hatıraları olan, özlem duyan, ağlayan, kimi zaman öfkelenen insan, nasıl olur da "atomlar, moleküller ve bunların arasındaki kimyasal reaksiyonlar"dan ibaret olur? Hangi atom hissetmeyi bilir? Hangi atom ailesini sever, sevdiklerini özler, hayal kurar, kendisine amaç belirler?

İnsanın bir "atom yığını" olmadığı, bunun çok daha ötesinde, farklı bir benliğe sahip olduğu aşikardır. Bu benlik, şu veya bu atom, mokekül veya reaksiyon değil, madde ötesi bir varlık olan "ruh"tur.

Ve bu ruhu yaratmış olan sonsuz kudret sahibi bir "Yaratıcı" vardır.
...............................................................................

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

İnsanoğlu kendisini biraz fazla önemsiyor. Halbuki saydığınız duygusal ve zihinsel faaliyetler sadece insana özgü değildir.

NİVA69' Alıntı:

...............................................................................
Sayın Demirsoy'un inandığı evrim teorisine göre, insan, rastgele yan yana gelmiş atomlardan, moleküllerden ve bunların arasındaki kimyasal reaksiyonlardan ibarettir. Oysa bizzat Sayın Demirsoy'un—ve tüm insanların—duyguları, bu iddianın saçmalığını göstermeye yeter. Seven, üzülen, hatıraları olan, özlem duyan, ağlayan, kimi zaman öfkelenen insan, nasıl olur da "atomlar, moleküller ve bunların arasındaki kimyasal reaksiyonlar"dan ibaret olur? Hangi atom hissetmeyi bilir? Hangi atom ailesini sever, sevdiklerini özler, hayal kurar, kendisine amaç belirler?

.............................................................................

Genişletmek için tıkla ...

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

schweps' Alıntı:

İnsanoğlu kendisini biraz fazla önemsiyor. Halbuki saydığınız duygusal ve zihinsel faaliyetler sadece insana özgü değildir.

Genişletmek için tıkla ...

Tam aksine insana özgüdür. Diyer bütün canlılar iç güdüsel olarak hareket ederler. İnsan'da aklına göre hareket etmezse hayvan gibi olur.

Bir haftadır kesik kesik okuyorum zaman uymadığından bir seferde okuyamadım.

Evrim deyince benim anladığım dinsiz insanların arayış içerisinde bocaladıkları bir varsayım geliyor.

Darvinizm'e bütün dünya ülkeleri kapılarını yavaş yavaş kapatıyor.
Çünkü bütün canlılar birbirinden farklı yaratılmışlardır. Hiç bir şekilde deyişime uğrama şansları yokyur.
Bir kuş hücresini düşünelim. O hücrede o kuş için gerekli olan herşey var. Bir tüyü kopsa onun yerine aynı büyüklükte aynı renkte sırası bile deyişmeden bir yenisi geliyor.
İnsanda bile saçının uzunlıgu yada göğüs kıllarının, kol kıllarının bunlar arasındaki uzunluk kısalık farkı ve kalınlığı hepsi hücre içerisinde saklıdır. Derilerinin oluşumu bile.

Tabi herkezin görüşüne saygımız var. Herkez savunduğu konuda haklıdır taki aksi ıspatlanana kadar.
Dünya kurulduğundan bu yana bütün yukarıdaki bilgiler zaman içerisinde deyişime uğramıştır.
Ve hepsi Kuran-ı Kerimde özetlenmiş İslam dini ile bütünleşmiştir.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

figo' Alıntı:

Tam aksine insana özgüdür. Diyer bütün canlılar iç güdüsel olarak hareket ederler. İnsan'da aklına göre hareket etmezse hayvan gibi olur.

Genişletmek için tıkla ...

Bir önceki mesajımda belirttiğim gibi, insanoğlunu fazla abartıyorsunuz. Bunu yaparken de evrenin ve evrimin(veya siz ne derseniz) yarattığı diğer canlıları küçümsüyorsunuz. Mesela New Caledonia kargaları, Mısır Doğanları, Capuchin maymunları, Oecophylla smaragdina türü karıncalar ve Su samurları gibi böcek ve hayvanlar amaçlarına ulaşmak için alet kullanmaktadırlar. Bunu içgüdüyle açıklamak mümkün değildir.

figo' Alıntı:

Darvinizm'e bütün dünya ülkeleri kapılarını yavaş yavaş kapatıyor.

Genişletmek için tıkla ...

Bahsettiğiniz dünya ülkelerini yazarmısınız, Darwinizm'e kapılarını kapatan?
Bunu Harun Yahya kaynaklarından çıkarıyorsanız büyük yanılgı içerisindeniz bana kalırsa.

figo' Alıntı:

Çünkü bütün canlılar birbirinden farklı yaratılmışlardır. Hiç bir şekilde deyişime uğrama şansları yokyur.
Bir kuş hücresini düşünelim. O hücrede o kuş için gerekli olan herşey var. Bir tüyü kopsa onun yerine aynı büyüklükte aynı renkte sırası bile deyişmeden bir yenisi geliyor.
İnsanda bile saçının uzunlıgu yada göğüs kıllarının, kol kıllarının bunlar arasındaki uzunluk kısalık farkı ve kalınlığı hepsi hücre içerisinde saklıdır. Derilerinin oluşumu bile.

Genişletmek için tıkla ...

Yanılıyorsunuz. Canlıların yapıtaşları olan hücreler genel manada birbirine çok benzerler diye biliyorum. Memelilerin hücrelerini bırakın, iç organları, dolaşım ve sindirim sistemleri büyük ölçüde birbirlerine benzediğini hatırlıyorum lise eğitiminden. Hatta insana hayvan organı naklinin mümkün olduğunu biliyorum. Tersi de mümkün, insan organları taşıyan koyun yarattıklarını biliyorum.

Siz sanırım canlılardaki genetik kodları kastediyorsunuz. O zaman şunu da hatırlatayım ki, genetik olarak insanoğlu ile çok yakın (%90 üzeri benzerlikle)başka memeliler de var.

KENDİ İTİRAFLARI CHARLES DARWİN'İN

İnsan ile şempanze arasında büyük bir genetik benzerlik olduğu iddiası, 19. yüzyılda İngiliz tabiat bilimci Charles Darwin tarafından ortaya atılan evrim teorisine dayanıyor. Darwin, bütün canlıların ortak bir atadan rastlantılarla evrimleştiğini iddia ederken, insanın en yakın akrabasının da maymunlar olduğunu ileri sürmüştü. Ancak 20. yüzyılın ikinci yarısında elde edilen çeşitli ilmî deliller, Darwin'in iddiaları ile çelişiyor. Bu yüzden evrim teorisi, başta ABD'de olmak üzere Batılı ülkelerde pek çok bilim adamı ve ilmî kurum tarafından sorgulanıyor. Bu ilmî kurumların çalışmaları sonucunda, ABD'nin Georgia, Ohio ve New Mexico gibi eyatlerinde ders kitaplarındaki Darwinizm yanlısı açıklamalar geçtiğimiz yıllarda düzeltilmişti. Diğer eyaletlerde de aynı konuda tartışmalar devam ediyor.

Charles Darwin'in Teorisi Hakkındaki İtirafları
Darwin "uzun bir argüman" olarak tanımladığı kitabında, canlılığın kökenini evrimsel gelişme ile açıklamaya çalışmıştı...
Charles Darwin, evrim teorisini 1859 yılında yayınladığı The Origin Of Species By Means Of Natural Selection Or The Preservation Of Favored Races In The Struggle For Life (Türlerin Kökeni, Doğal Seleksiyon veya Yaşam Mücadelesinde Kayırılmış Irkların Korunması Yoluyla) isimli kitabı ile öne sürdü. Darwin "uzun bir argüman" olarak tanımladığı kitabında, canlılığın kökenini evrimsel gelişme ile açıklamaya çalışmıştı.


Kitabın tamamında, konuların ele alınışı son derece acemice ve bilimsel deneylerden veya gözlemlerden uzak, daha çok tahmin ve varsayımlar üzerine kuruludur. Darwin, Descent of Man (İnsanın Türeyişi) isimli kitabında da yine aynı bilimsel seviyede, insanın evrimi ile ilgili teorilerini açıklamıştır. Her iki kitapta da Darwin, teorisinin zayıflıklarını, tutarsızlıklarını itiraf etmiş, böyle bir varsayımın doğruluğu ile ilgili ciddi şüpheleri olduğunu sık sık tekrarlamıştır. Amerikalı fizikçi Lipson, Darwin'in bu korkuları hakkında şu yorumu yapar:


Türlerin Kökeni'ni ilk okuduğumda Darwin'in genelde sunulan tablonun aksine, kendisinden pek de emin olmadığını fark etmiştim. Örneğin "Teorinin Zorlukları" başlıklı bölüm, çok belirgin bir güvensizlik yansıtmaktadır. Bir fizikçi olarak, gözün nasıl ortaya çıkmış olabileceği yönündeki yorumları karşısında şaşkınlığa düştüm. (H. S. Lipson, "A Physicist's View of Darwin's Theory", Evolution Trends in Plants, Cilt 2, No.1, 1988, s. 6 )


Ayrıca, Charles Darwin'in oğlu Francis Darwin'in editörlüğünü yaptığı ve Darwin'in mektuplarının derlemesinden oluşan Life and Letters of Charles Darwin (Charles Darwin'in Hayatı ve Mektupları) adlı kitapta yer alan mektuplarda da Darwin birçok benzeri itirafta bulunmuştur. Bu kitapta, Darwin'in pek çok yakın arkadaşına veya dönemindeki bazı bilim adamlarına yazdığı mektuplar derlenmiştir. Bu mektupların birçoğu Darwin'in evrim teorisi ile ilgili itirafları ile doludur. Hatta Darwin, iddia ettiği konulardaki bilgi yetersizliğini sık sık dile getirmekten de çekinmemiştir.


Ne var ki, evrim teorisinin sahibinin bu teorinin doğruluğu ve kendi bilimsel seviyesi ile ilgili şüphelerinin bulunmasına ve büyük bir açık sözlülükle bunları itiraf etmesine rağmen, günümüz evrimcilerinin hem Darwin'den hem de evrim teorisinden bu kadar emin olmaları elbette düşündürücüdür.

Oldukça iyi biliyorum ki, spekülasyonlarım meşru bilimin sınırlarının oldukça ilerisine uzanmıştır. (N.C. Gillespie, Charles Darwin and the Problem of Creation, 1979, s. 2 (Chicago üniversitesi kitabı))


E. Haeckel'e yazdığı mektubundan:


Evrim doktrinini yayarak çok müthiş bir iş yapmış olacaksın. Yararsız yapıların ileriki aşamalarda ortadan kalkmasıyla ilgili problem senin de kafanı karıştırdı mı? Bu problem son zamanlarda benim aklımı oldukça karıştırdı. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, New York. Appleton and Company, 1888, s.358 )


Fox'a yazdığı mektubundan:


Doğanın tamamı gerçekten inatçı ve benim istediklerimi yapmıyor ve şu an sadece eski midyelerimden başka yeni hiçbir şey üzerinde çalışmak istemiyorum. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.I, s.413 )


Bazen tamamıyla çöküntüye uğrayacağımdan korkuyorum... (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.I, s.430 )


J. D. Hooker'a yazdığı mektubundan :


Bazen, yakında tamamen yenilgiye uğrayacağımdan şüpheleniyorum. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, s.152 )


Görüşlerime ters düşen bazı büyük zorlukları ortadan kaldırdığımı düşünüyorum, fakat bunların hepsi bir halüsinasyon olabilir. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.I, s. 439 )


Tamamen yanlış bir inancın içinde olduğumu düşünmeye başladım. Bana bu konunun on sene içinde tamamen unutulacağını söylediğinde haklıydı. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, s.117 )


Bana kitabımı soruyorsun, sana söyleyebileceğim tek şey intihar etmeye hazır olduğum; kitabın çok makul bir şekilde kaleme alındığını düşünüyordum, fakat şimdi tekrar yazılması gerektiğini anladım. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, s.501 )


Türlerin Kökeni'nin yayınlanmasının ardından o kadar çok şey yayınlandı ki, bu bilgileri değerlendirip bir bütün haline dönüştürme gücüne ve akıl yeteneğine sahip olduğumdan şüphe ediyorum. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, s. 388 Lyell'e yazdığı mektubundan: )


Çeşitli konularla ilgilenen pek çok insanın yıllardır bir illüzyon içinde olduğunu düşünerek oldukça seviniyorum. Sık sık üzerime soğuk bir ürperti geliyor ve kendi kendime bütün hayatımı bir fantaziye adayıp adamadığımı soruyorum. (Francis Darwin, The Life and Letters of Charles Darwin, Cilt.II, s. 25 )


Robert Downs anlatıyor:


Darwin'in yaşı ilerledikçe din konusundaki görüşleri de değişti. Gençliğinde özel yaratılış fikrini hiç tartışmasız kabul ediyordu. Life and Letters adlı kitabında ise "insan uzak gelecekte şimdikinden çok daha mükemmel bir varlık olacaktır" diyordu. Sonra şu fikirleri de ilave ediyordu:


"Allah'ın varlığı hakkında hislere değil de akla bağlı bir başka nokta da, çok önemli bir konu olarak beni etkiliyor. Bu muazzam ve harikulade evreni, çok geriye ve çok ileriye bakabilme kabiliyeti bulunan insan da dahil olmak üzere, kör tesadüf veya zaruretin eseri olarak görmek çok güç, hatta imkansızdır. Böyle düşününce bir dereceye kadar insanınkine benzeyen zihin sahibi bir "İlk Sebep" aramak zorunda kalıyorum; bu bakımdan teist sayılabilecek bir insanım. Hatırladığıma göre, Türlerin Kökeni'ni yazdığım zaman bu inanç bende çok kuvvetliydi. O tarihten beri yavaş yavaş ve birçok dalgalanmalarla zayıfladı. Ama o zaman da şu şüphe ortaya çıkıyor: Benim inandığıma göre en aşağı hayvanlarınki kadar basit bir zihinden çıkmış olan bir akla, böyle büyük bir sonuç çıkardığı zaman güvenilir mi?" (Robert B. Downs, Dünyayı Değiştiren Kitaplar, Tur Yayınları, İstanbul 1980, s. 289)


Darwin bu noktada çaresizlik içinde ellerini açıyor ve şunları söyleyerek sözünü bitiriyor:


"Böyle karmaşık meselelere en ufak bir ışık dahi tuttuğumu iddia edemem. Herşeyin başlangıcındaki sır bizim için çözülemez bir halde duruyor; şahsen ben bir agnostik (bilinemezci) olarak kalmaktan memnunum." (Robert B. Downs, Dünyayı Değiştiren Kitaplar, s.290 )

IRKÇILIĞIN KÖKENLERİ VE DARWIN'İN EVRİM TEORİSİ

IRKÇILIĞIN KÖKENLERİ VE DARWIN'İN EVRİM TEORİSİ

19. yüzyıl, Avrupalı "beyaz adam"ın diğer kıta ve medeniyetlere hızla yayıldığı bir dönemdi. Başta İngiltere ve Fransa olmak üzere, Avrupalı devletler Güney Asya'nın önemli bir bölümünü, Afrika'nın neredeyse tümünü ve Latin Amerika'nın bir kısmını kolonileştirmekle uğraşıyorlardı. Kuzey Amerika'da ise "beyaz adam"ın Kızılderili katliamı sürüyordu. ABD, üzerine kurulduğu coğrafyanın yerlilerini öldürerek Batı'ya doğru genişliyordu.

Kısacası, o dönemde, yani 19. yüzyılın ikinci yarısında, dünya en acı biçimiyle emperyalizmi yaşıyordu. Batı, ulaştığı teknolojiyi kullanarak diğer medeniyetleri yağmalıyordu.Ancak Batı, hemen her işgalinin yaptığı gibi, yaptıklarına meşruiyet sağlayacak bir açıklama bulmak zorunda hissediyordu kendini. Afrika'da ya da Kuzey Amerika'daki yerlileri rahatlıkla öldürebiliyor, yurtlarından sürüp topraklarına el koyabiliyorlardı. Ama tarih yaptıklarını yazacaktı ve tüm bunları meşru hale getirecek bir açıklama bulamazlarsa, o tarihe birer yağmacı olarak geçeceklerini biliyorlardı.Peki emperyalizme meşruiyet sağlamak için ne gibi bir açıklama bulunabilirdi?

Emperyalistlerin Hezeyanı: "Avrupalı Olmayanlar Bir Tür Hayvandır"

Aslında bu soru henüz 16. yüzyılın başında gündeme gelmiş ve açıklamasını da beraberinde getirmişti. Kristof Kolomb'un 1492'deki keşfinden sonra, İspanyolların Amerika'yı sömürgeleştirmesi sırasında ortaya atılan bir açıklamaydı bu. Oldukça da basit bir mantığa dayanıyordu: Yerliler gerçek birer insan değil, gelişmiş bir hayvan türüydüler.

Bu iddia, ilk kez Kristof Kolomb ve adamları tarafından ortaya atılmış, sonra da Güney Amerika'nın kolonileştirilmesi işini üstlenen İspanyol "conquistador"lar (işgalciler) tarafından savunulmuştu. Ancak altın, şöhret ve toprak peşinde koşan bu yağmacılara karşı, Katolik Kilisesi tavır koymuştu. Bunun en ünlü örneği, Chiapas piskoposu Bartolome de Las Casas'ın, Kolomb ile birlikte Yeni Dünya'ya ayak basan kolonicilerin "yerliler bir tür hayvandır" iddiasına karşılık, yerlilerin "gerçek birer insan" olduğunu savunmasıydı. Bu nedenle Las Casas "yerlilerin havarisi" olarak anılmaya başlamıştı. Daha sonra, 1537'de, Papa III. Paul de, yayınladığı Sublimis Deus adlı fermanında sömürgeci vahşetini lanetlemiş, Kızılderililer'in gerçek insanlar (veros homines) olduklarını, onları köle düzeyine indirgemek küstahlığını gösterenlere rağmen, iman sahibi olma yeteneğine haiz insanlar olduklarını ilan etmişti.

Ancak 18. ve 19. yüzyıldaki materyalist ve din karşıtı fikirlerle birlikte Kilise, "dünyevi" konulardaki otoritesini tümüyle yitirdi. Bu nedenle Kilise, 19. yüzyıl sömürgeciliğine karşı çıkıp da sömürülen insanların da gerçek birer insan (veros homines) olduklarını söyleyemedi. Söylediyse de etkisi olmadı. Emperyalizm, yerlileri sömürmeye ve buna meşruiyet sağlamak için onları "bir tür hayvan" saymaya kararlıydı.

Darwin'e Göre "Kayırılmış Irk"

Tüm canlıların tesadüflerin ürünü olduğunu, insanın da maymun benzeri canlılardan evrimleştiğini iddia eden Darwin'in evrim teorisi, işte bu noktada emperyalizme büyük bir fırsat sundu. Çünkü bu teoriyle birlikte, sömürülen yerlilerin "bir tür hayvan" oldukları düşüncesine "bilimsel" bir dayanak göstermek mümkün hale gelmiş oluyordu. Teorinin bilimsel bir dayanağı yoktu (hiç bir zaman da olmayacaktı), ama gerekli zamanda gerekli siyasi güçlere hizmet edebilirdi.

Darwin, insanların yarı-maymun atalardan evrimleşerek bugünkü durumlarına geldiklerini ileri sürüyordu. Dahası, "Türlerin Kökeni: Doğal Seleksiyon ve Yaşam Mücadelesinde Kayırılmış Irkların Korunması Yoluyla" isimli kitabının başlığında da vurgulandığı gibi, bu evrim süreci içinde "doğa tarafından kayırılmış ırklar" olduğu iddia ediliyordu. Darwin'e göre insanların arasındaki kayırılmış ırk, "beyaz adam"dı. Kızılderililer, Afrikalılar ve diğer her türlü yerli halk ise, evrim sürecinde geri kalmış ırkları oluşturuyorlardı. Birer insan bile değillerdi. Ve insanların maymunları ya da diğer hayvanları "ehlileştirmeleri" ve kullanmaları nasıl meşruysa, bu geri ırkları "ehlileştirmeleri", onları köle olarak kullanmaları ve topraklarına el koymaları da o kadar meşruydu. Hatta, beyaz adam, kendi "ileri" kültürünü bu "geri" ırklara taşımakla, onların evrimine yardımcı olmak gibi bir iyilik bile yapıyordu.

Sosyal Darwinizm'in Kurucusu: Darwin'in Kendisi

Darwin'in evrim kuramının toplumlara uygulanması ile gelişen bu teori, "Sosyal Darwinizm" olarak adlandırıldı ve hem emperyalizmin en büyük "meşruiyet" argümanı hem de ırkçılığın en büyük dayanağı haline geldi. Hintli Antropolog Vidyarthi bu konuda şöyle der:


"Darwin'in ortaya attığı 'en güçlülerin hayatta kalması' düşüncesi, insanoğlunun kültürel bir evrim sürecinden geçtiğine ve en üst kademenin Beyaz Adam'ın medeniyeti olduğuna inanan sosyal bilimciler tarafından coşkuyla karşılandı. Bunun bir sonucu olarak, 19. yüzyılın ikinci yarısındaki Batılı bilim adamlarının çok büyük bir kısmı ırkçılığı şiddetle benimsediler."


Sosyal Darwinizm'in en büyük öncüsü de Darwin'in kendisiydi. Descent of Man (İnsanın Türeyişi) adlı kitabında, "insan ırkları arası eşitsizliğin apaçıklığı" hakkında bir çok çıkarım yapıyordu. 1871'de çıktığı uzun gezide gördüğü Tierre del Fuego'lu yerlileri tanımlarken de ırkçı önyargılarını açıkça ortaya dökmüştü. Yerlileri "çırılçıplak, boyalara batmış, yabanıl hayvanlar gibi ne yakalayabilirlerse yiyen, yönetimsiz, kendi kabileleri dışındakilere acımasız, düşmanlarına işkenceden zevk alan, kanlı kurbanlar sunan, çocuklarını öldüren, karılarına köle gibi davranan, ağır batıl inançlarla dolu" insanlar olarak tasvir etmişti. Oysa aynı bölgeyi ondan on yıl önce gezen W. P. Snow, aynı yerlileri "güzel, güçlü çocuklarına düşkün, bazı özgün elsanatlarına sahip olan, bazı eşyalarda özel mülkiyeti tanıyan, en yaşlı bir kaç kadının otoritesini kabul etmiş" insanlar olarak anlatmıştı. Darwin'in bu insanları abartılı biçimde aşağılaması, onları "evrim sürecinde geri kalmış bir ırk" olarak tanımlayabilme isteğinden kaynaklanıyordu.

Darwin'in emperyalist ırkçılığa kazandırdığı bu meşruiyet nedeniyle, ünlü Çinli bilim adamı Hsu, onu "Victoria dönemi için ideal bir bilim adamı, Çin'e zorla afyon satabilmek için bu ülkeyi işgal eden ve bunu serbest ticaret ve 'en güçlülerin hayatta kalması' kuralına dayandıran ülkenin bilimsel dayanağı" diye tarif eder.

Darwin'in Türk Düşmanlığı

Darwinizm'in 19. yüzyıl ırkçı emperyalizme verdiği desteğin önemli bir örneği, Darwin'in Türk Milleti için kullandığı ifadelerdi.

Darwin'in Türk Milleti hakkındaki yorumları, 1888 yılında yayınlanan "The Life and Letters of Charles Darwin" adlı kitapta yayınlandı. Burada Darwin, doğal seleksiyonun "geri ırkları" eleyerek medeniyetin gelişmesine katkıda bulunduğunu öne sürüyor ve sonra da Türk Milleti hakkında aynen şunları söylüyordu:


"Düşünün ki, birkaç yüzyıl önce Avrupa, Türkler tarafından işgal edildiğinde, Avrupa milletleri ne kadar büyük risk altında kalmıştı, ama artık bugün Avrupa'nın Türkler tarafından işgali bize ne kadar gülünç geliyor. Avrupa ırkları olarak bilinen medeni ırklar, yaşam mücadelesinde Türk barbarlığına karşı galip gelmişlerdir. Dünyanın çok da uzak olmayan bir geleceğine baktığımda, bu tür aşağı ırkların çoğunun medenileşmiş yüksek ırklar tarafından elimine edileceğini (yok edileceğini) görüyorum."


Darwin'in bu hezeyanı, İngiltere'nin Osmanlı İmparatorluğu'nu yıkma politikasına destek vermek için yazılmış bir propaganda malzemesiydi. Nitekim bu propaganda malzemesi etkili oldu. Darwin'in "Türk Milleti yakında yok olacaktır, bu evrimin kanunudur" anlamına gelen sözü, İngilizlerin Türk düşmanı propaganda kampanyalarına sözde bilimsel bir destek verdi. İngiliz Başbakanı Willam E. Gladstone'un, "Türkler insanlığın insan olmayan numuneleridir. Medeniyetimizin bekası için onları Asya steplerine geri sürmeli veya Anadolu'da yok etmeliyiz" şeklindeki sözü, Darwinin teorisiyle Avrupa emperyalizmi arasındaki uyumun bir ifadesiydi.

Zenci Düşmanlığına Sözde Bilimsel Dayanak

Sosyal Darwinizm'i kullanarak kendilerine meşruiyet sağlamaya çalışan ırkçıların arasında, zenci düşmanları da başta geliyorlardı. İnsan ırklarını derecelere ayıran ve en üstününü "beyaz ırk" olarak tanımlarken en "ilkeli"ni de siyah ırk olarak gösteren ırkçı teoriler, Darwin'in teorisine dört elle sarıldılar.Evrimci-ırkçı teorisyenlerin başında gelen Henry Fairfield Osborn, "İnsan Irklarının Evrimi" başlıklı bir makalesinde, "ortalama bir zencinin zeka yaşı, Homo sapiens türüne ait onbir yaşındaki bir çocuğun zekasına ancak ulaşabilir" diye yazıyordu. Bu mantığa göre zenciler, Homo sapiens, yani insan bile sayılmıyorlardı. Bu çizginin en geç savunucularından biri olan Carletoun Coon ise, 1962'de yayınladığı Origin of Races (Irkların Kökeni) adlı kitabında, siyah ırkla beyaz ırkın, henüz Homo erectus döneminde birbirinden ayrışmış iki ayrı "tür" olduğunu öne sürüyordu. Beyazlar, Coon'a göre, bu ayrışmadan sonra evrimsel olarak öne geçmişlerdi. ABD'de zencilere karşı uygulanan ayrımcılığı savunanlar, evrim teorisinin kendilerine hediye ettiği bu "bilimsel" argümanları yakın zamanlara kadar kullandılar.

Sosyal Darwinizm'in büyük popülarite kazandığı bir diğer ülke ise Almanya oldu. Bu ülkede Darwinizm temelli ırkçılığın gelişmesindeki en büyük pay sahibi, ünlü biyolog Ernst Haeckel (1834-1919) idi. Darwin'in çalışmalarından çok etkilenen Haeckel, kendi çapında Darwinizm'e "katkıda" da bulunmuş ve "Bireyoluş Soyoluşun Tekrarıdır" (Ontogeny Recapitulates Phylogeny) olarak özetlenen ve memelilerdeki embriyoların evrim sürecini yansıttığını öne süren teoriyi ortaya atmıştı. (Bu teorinin çürüklüğü yıllar sonra kesin olarak anlaşıldı ve dahası Haeckel'in kullandığı şemalarda sahtekarlık yaptığı ortaya çıktı.)

Haeckel, "Monist Birliği" adıyla bir dernek kurdu. Monizm, ateist materyalizmin bir versiyonuydu. Haeckel'in oluşturduğu bu atmosfer, yine aynı sonucu doğurdu: Irkçılığın temellendirilmesi. Daniel Gasman'a göre, "Haeckel, Almanya'nın ırkçılık, nasyonalizm ve emperyalizmi besleyen en önemli ideoloğu" sıfatını kazandı. Haeckel gibi evrimcilerin geride bıraktıkları miras üzerinde 20. yüzyılda ortaya çıkan ırkçılık ve Nazizm, Darwinistik düşünceyi kendilerine temel aldılar.

Faşizm ve "Ulusların Arasındaki Yaşam Mücadelesi"

Nazi ideolojisine öncülük eden en önemli kuramcıların biri olan Alman tarihçi Heinrich von Treitschke de evrimciydi. "Ulusların ancak Darwin'in yaşam kavgasına benzer bir biçimde şiddetli bir rekabetle gelişip refahlarını artırabileceklerini söyleyen Treitschke", bunun da daimi bir savaş ortamını gerekli kıldığını öne sürmüştü. Savaşı yüceltirken, bir ırklar hiyerarşisi düzenlemeyi de ihmal etmemişti. Treitschke, çizdiği evrim şemasına dayanak şöyle diyordu:


"Sarı uluslar sanat yeteneklerinden ve siyasal özgürlük anlayışından yoksundurlar. Siyah ırkların yazgısı ise beyazlara hizmet etmek ve sonsuza dek beyazların tiksintilerine hedef olmaktır... (çünkü) yamaklar olmaksızın hiç bir kültür var olamaz."


Bu ideolojik altyapı Hitler'e büyük ilham kaynağı oldu. Hitler'in "Ari ırkın üstünlüğü" ile ilgili teorilerini besleyen en önemli kaynakların başında doğal olarak yine Darwin'in teorisi geliyordu. Nazi lideri, "Ari ırkın üstünlüğü"nün "doğa" tarafından var edildiğine inanıyordu. Ünlü kitabı Kavgam'da şöyle yazmıştı:


"Nordik ırk, biyolojik kalıtım tarafından asaletle kutsanmıştır... Tarih, doğa tarafından kurulan ırksal hiyerarşiye uygun yeni bir bin-yıllık imparatorluk kuracaktır".


Hatta, bir yoruma göre, Hitler kitabı için "kavgam" ismini seçerken, Haeckel aracılığıyla benimsediği Darwinistik "yaşam kavgası" fikrinden esinlenmişti.Hitler'in Hıristiyanlığa karşı verdiği mücadelenin önemli bir unsuru da yine evrim'di. Daniel Gasman, The Scientific Origins of National Socialism (Nazizmin Bilimsel Kökenleri) adlı kitabında bu konuda şunları yazıyor:


Hitler, biyolojik evrim düşüncesinin geleneksel dine karşı kullanılacak en güçlü silah olduğuna inanıyor ve evrim teorisini benimsemediği için sürekli olarak Hıristiyanlığı suçluyordu... Ona göre, evrim modern bilim ve kültürün en önemli sembolüydü.


Hitler'in "Kuzey Avrupa Almanlarını insanlık tarihinden çıkarın, geriye maymun dansından başka bir şey kalmaz" derken dayandığı düşünce de, insanların maymundan evrimleştiğini savunan ve dolayısıyla bazılarının hala "maymun" statüsünü koruyor olabileceği sonucunu veren Darwinist fikirlerdi.Hitler'in dışında, Heinrich Himmler'den Joseph Mengele'ye kadar pek çok Nazi ideoloğunun söz ya da yazılarında da, evrim teorisine ve özellikle "güçlüler yaşar, zayıflar ölür" prensibine yapılan atıflar yer alıyordu.Nazi ideolojisi, 2. Dünya Savaşı'nın patlak vermesine, tam 50 milyon insanın bu savaşta can vermesine neden oldu. Bu kan gölünün oluşmasında, Darwin'in büyük bir rolü vardı.

Sonuç

Darwinizm bundan bir buçuk asır önce ortaya atıldı. O zamandan bu yana insanlığa yaptığı katkı ise, dünyanın en kanlı diktatörlüklerini, ırkçılıklarını ve savaşlarını körüklemekten başka bir şey olmadı.Bu, Darwinizm'in ve ondan destek alan materyalizmin insanlığa bakışının doğal bir sonucudur. İnsanı bir hayvan türü olarak kabul eden, sadece maddeye inanan ve çatışmanın değişmez bir doğa yasası olduğunu düşünen bu felsefenin, zalim bireyler ve toplumlar oluşturması kaçınılmazdır.Tüm bu çarpıklıkların gerçek temeli ise, insanın kendi Yaratıcı'sını inkar etmesidir. Darwinizm gibi aldanışlara kapılarak Allah'tan yüzçeviren bir toplum, her türlü dejenerasyona açık hale gelir. Bunun sonunda ise mutlaka acı, korku ve yıkımla karşılaşır. Allah, Kuran'daki bir ayetinde bu İlahi gerçeği şöyle haber vermektedir:


İnsanların kendi ellerinin kazandığı dolayısıyla, karada ve denizde fesad ortaya çıktı. Allah, umulur ki dönerler diye, yaptıklarının bir kısmını onlara taddırmaktadır. (Rum Suresi, 41)


İnsanlığın barış, adalet ve huzur dolu bir düzen içinde yaşaması ise, ancak Darwinizm ve materyalizm gibi aldatmacalardan kurtulması ve kendi yaratılış amacını bilmesiyle mümkün olacaktır.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy S

Harun Yahya'dan alıntılar yapıp dünya ülkelerinin Darwinizm'e kapılarını kapattıklarını söylüyorsunuz. Ama gelin görün ki Vatikan bile "Evrim ve din çatışan şeyler değildir" açıklaması yapmış.

Evrim konferansı Vatikan’da başlıyor.

Geçtiğimiz aylarda, İngiliz Anglikan Kilisesi Darwin’in çalışmalarını “yanlış anladığını” açıklayarak Darwin’den özür dilemişti. Şimdi de Katolik kilisesi “evrim ve din çatışan şeyler değildir” kulübüne dahil olmak amacıyla Roma’daki Pontficial Gregorian University’de 5 günlük bir konferans düzenliyor.

BBC’deki habere göre, Amerikalı biyolog Franisco Ayala, “akıllı tasarım”ın niçin temelden hatalı olduğunu, ve “canlıların kusursuz bir yaratıcı tarafından yaratılmışcasına kusursuz ve iyi işleyen değil, aksine kusurlu olduklarını anlatan bir sunum yapacakmış. Hatalar, yitirilmiş işlevler, gariplikler, ziyan ve zalimliğin canlılar dünyasında hüküm sürüyor”.

Katolik kilisesi “yaratılış” konusunda ciddi manada bir harekette bulunmadığı gibi, dünyanın en büyük kilisesinin bilimsel gerçekleri en azından tartışıyor olması bir gelişmeye işaret etmekte.

İşin en ilginç yanı ise, Harun Yahya adıyla da tanınan Adnan Oktar bir basın bildirisi yayınlayarak şöyle söyledi :

“Darwinistler, yenilgilere dayanamadıkları için, Darwinist diktatörlüklerini demagojik yöntemlerle, anti-Darwinist profesörleri okullardan atarak ve devletin kurumlarını baskı altında tutarak yaşatmaya çalışıyorlar. Papalığı bile Darwinist baskı altına alıp bu kurumu işgal ettiler, bunun neticesinde de Papa, Yeni Ahit ve Evrimin çatışmadıkları fikrini savunmak zorunda bırakıldı. Darwinist diktatörlük, tüm dini kurumları, okulları, üniversiteleri, profesörleri, eğitimcileri ve devletin kurumlarındaki herkesi ele geçirdi. Ancak, bu diktatörlük rejimi çok uzun sürmeyecek, zira Allah izin verirse, İsa’nın (Mesih) (SAV) ikinci gelişi yakındır. ”

Alıntı: http://suphecimelek.com/

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Şenol bey yukarıda yazdıklarınıza katılmakla beraber karlı dağdakı sır diye bir belgesel vardı hatırlarmısınız yada izledinizmi bilmiyorum orta asya dağlarında bulunan taş yazıtlarıyla anadoluda bulunan (hakkarı ordu birkaç il daha vardı şimdi hatırlayamıyorum işaretler şekilller aynı idi şimdi bu taş kazmaları MÖ 5000 YILLARA DAYANIYORDU yani türkler orta asyadan anadoluya bize öğretildii gibi 1072 yılında malazgirtle değil ondan 5000 yıl gibi zamanda gelmiş oluyorlar birde çinde uygurlardan kalma türk pıramıtları var çinliler tarafında kimsenin girip incelemesine izin vermediği üstlerini toprakla kapadığı

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy S

Bu arada Harun Yahya kimdir, gizli ajandası nedir, şeklinde bir araştırma yaptığımda karşıma çıkan bilgileri paylaşmak isterim.

Harun Yahya Kimdir? Gercek Yuzu

Yakışıklı erkekler güzel kadınlar cemaati
Bilim Araştırma Vakfı (BAV) adı altında tarikat hayatı yaşayan zengin ailelerin çocukları, 1980'li yılların ortalarında boy göstermeye başladı.

Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nde okuyan bir genç olarak 1985 yılında basın tarafından keşfedilen Adnan Oktar, kısa sürede "Adnan Hoca" adını alarak etrafında genç ve güzel insanları topladı.

Müritlerini yalnızca zengin aile çocuklarından seçen Oktar, onların "gayri İslami" bulduğu isimlerini Abdullah, Zeynep, Talip, Emine diye değiştirdi. Bazı velilerin şikayetiyle tutuklanan Oktar, "akıl hastası, kokainman, Atatürk düşmanı, şeriatçı" olmakla suçlandı.

Cezaevinden çıkınca İslamcılarla bağını koparıp Atatürkçü olduğunu ilan etti. Müritlerine kurdurduğu Bilim Araştırma Vakfı, lüks otellerde Atatürkçülük üzerine konferanslar düzenleyip ünlü profesörleri, sanatçıları ve emekli subayları konuşturdu.

Şantaj mekanizması
Adnan Hoca 1990 başlarında ortalıktan kayboldu. Ancak grup üyeleri sık sık eğlence yerlerinde görülür oldu. Gruba katılmayı kabul etmeyen eğlence dünyasının bazı isimleriyle grup aleyhine konuşan, yazan birçok gazeteci hakkında şantaj faksları çekildi.

1992 yılında Adnan Hoca'nın müritlerinden olan Serhan Çevik, aynı yıl tarikattan ayrılıp "Kızıl İmam" adını aldı ve kendi grubunu kurdu. Çevik, cemaatten ayrıldıktan sonra Adnan Oktar ve müritleri hakkında yaptığı açıklamalarla gündeme geldi.

Vakıf yöneticileri bu faksların kendileriyle ilgili olmadığını söylediler. Zamanla grup içinde ayrılıklar çıktı. Taraflar birbirlerini polise ihbar etti. Bu arada vakıf yöneticilerinden Serkan Ciminli öldürüldü.

Adnan Hoca bir ara parti kuracağını açıkladı. Ardından 1994 yerel seçimlerinde grup üyeleri Refah Partisi'ni ' Necmettin Erbakan' destekledi. Mankenliği bırakıp gruba giren Gülay Pınarbaşı törenle RP'ye katıldı.

Refah'a destek
Recep Tayyip Erdoğan'ın seçildikten sonraki ilk basın toplantısında grup üyeleri hemen arkasında poz verdi. Yine grup 1995 Aralık seçimlerinde RP için çalıştı. Grup, 1999 yılı sonlarında ise DYP kongresi için Tansu Çiller'in yanında mücadeleye başladı.

Doktor Oktar Babuna için düzenlenen kampanyayı perde arkasından yürüttüğü iddia edilen grup asıl çalışma alanı olarak yayıncılığı seçti. Grup üyeleri evrim teorisi, Masonluk ve Yahudiliğe karşı bir dizi araştırma yürüttü ve bunlar "Harun Yahya" imzasıyla kitaplaştı. Bu yazılar sağ basın organlarında da yayımlandı.

Otelde kavga
11 Eylül 1999'da DYP İstanbul Milletvekili Celal Adan ve adamlarıyla Adnan Hoca'nın müritleri arasında Ceylan Otel'de kavga çıktı. Karakolda biten olayda, BAV üyesi Bahadır Güven ile arkadaşları Fırat Devlioğlu, Erol Şimşem, Ersin Alacadağ ve Ersel Alacadağ otele giderek lobide Adan ve adamları olduğu öne sürülen 20 kişilik bir grupla kavga etmeye başladı.

Gözaltına alınan BAV üyelerinden Güven, "Adan, bir süre önce hakkında bir takım yerlere çekilen fakslarla ilgili bizi konuşmak için çağırdı. Otele gittik. Adan, silahını çekip üzerimize doğrulttu. Adamları da silah çekip saldırdı. Ruhsatlı tabancalarımızı, cep telefonlarımızı aldılar. Adan, otelden Mehmet Ağar'ın otomobiliyle ayrıldı" iddiasında bulundu.

Gece yarısı Adnan Hoca avı
12 Kasım 1999'da sabaha karşı Üsküdar Kuleli Askeri Lisesi arkasındaki evine baskın düzenlenen Oktar, İstanbul Emniyet Müdürlüğü Organize Suçlar ve Kaçakçılık Şube Müdürlüğü tarafından gözaltına alındı.

Polis, aynı saatlerde, Etiler başta olmak üzere, değişik semtlerdeki vakıf üyelerinin evleriyle vakfın Fatih'teki merkezine de baskınlar düzenledi. Operasyonlarda aralarında kadınların da bulunduğu 70 kişi gözaltına alındı.

DYP kongresi öncesinde Tansu Çiller'in rakiplerine savaş açan Oktar'ın da gözaltına alındığı operasyonda ikisi ruhsatsız yedi tabanca, çok sayıda bilgisayar disketi, dosya ve kasete el konuldu.

İstanbul Emniyet Müdürü Hasan Özdemir'in "çete" olarak adlandırdığı Bilim Araştırma Vakfı (BAV) fahri başkanı da olan Adnan Oktar ve vakıf üyelerine yönelik gerçekleştirilen ve yaklaşık 2 bin polisin katıldığı operasyonlarda Adnan Hoca'nın evlerinin ihtişamları dikkat çekti.

Tantan'ın açıklaması
Operasyonların gece yarısı aniden yapıldığı gerekçesiyle eleştirilen İçişleri Bakanı Sadettin Tantan, "Adnan Hoca olayı Apo'nun yakalanması kadar ciddi bir olay. Siyasi boyutu var. Riskli bir durum vardı. Operasyon gerekliydi. Tehlike arz ediyordu" açıklamasını yaptı.

11 Ocak 2000'de Oktar ve beyin takımında bulunan 35 adamı hakkında, çıkar amaçlı örgüt kurmak, tehditle menfaat sağlamak, çıkar amaçlı örgüte yardım ve yataklık etmek suçlarından 16 yıla kadar hapis cezası istemiyle dava açıldı.

İddianamede, Oktar'ın kayıt ve verilerinin incelendiği, bu nedenle malvarlığının mercek altına alındığı açıklanırken, mali finansörünün Fırat Devlioğlu olduğu ve en önemli adamları arasında yer aldığı belirtildi. Oktar'ın en güvenilir adamlarının Emre Nil, Mustafa Kemal Gül, Halil Hilmi Müftüoğlu, Hasan Basri Güner olduğu ve mali işlerini yürüttüğü iddia edildi.

Çarpık ilişkiler yumağı
Bu süreçten sonra Adnan Hoca'nın eski müritlerinin anlattıkları Türkiye'nin gündemine bomba gibi düştü. Bazı müritleri, Adnan Hoca'nın, 3 yıl önce kendilerine bir fetva vererek normal seksi yasakladığını ve "Oral ve anal seks yapın" talimatı verdiğini, sapık ilişki sırasında, bir kişinin de gözcülük yaptığını ileri sürdü.

Cemaatinin çarpık ilişkilerini emniyette verdiği ifadeyle doğrulayan Oktar'ın anlatımına göre örgütlenme şemasında "baş imam" olarak kendisi yer alıyor. Oktar'ın imamları ise Bahadır Güven, Halil Hilmi Müftüoğlu ve Emre Nil.

Cemaatin halkla ilişkiler kolunu oluşturan erkek müritler ise kitapların basılması, şantaj kasetlerinin, karalama metinlerinin hazırlanması, dağıtılması, toplantıların düzenlenmesi göreviyle uğraşıyor.

Bacılar, cariyeler
Kadın müritlerden oluşan "bacılar" kolunda cemaat içinde kıdem alan, eğitimini tamamlayan, Adnan Hoca tarafından imana ulaştıkları kabul edilen kadınlar bulunuyor. Eski mankenlerden Gülay Pınarbaşı'nın da yer aldığı bu kolda Bacılar, partnerlerini seçme haklarına sahip oluyorlar.

Örgütlenmede yer alan "cariyeler" kolunda Adnan Hoca tarafından sınanıp, hiçbir zaman bacı olamayacaklarına karar verilen kadınlar yer alıyor. Cemaat içinde yatak odası partnerlerini seçme şansları bulunmayan cariyeler, kardeşlerin ve bacıların verdiği görevleri yerine getiriyor.

Cemaat içinde en alt kademede "motorlar" yer alıyor. Kıdemsiz kadınlardan oluşan bu kolda, imamlar ve kardeşler, istedikleri zaman onlarla ilişkiye girebiliyor. Motorların reddetme hakkı yok, cariyeliğe ya da bacılığa yükselebiliyorlar.

Oktar'dan itiraf
Oktar, birçok kişi hakkında şantaj kasetleri hazırladıklarını itiraf ettiği ifadesinde, 1997 yılında avukatlarının uyarısıyla bu işten vazgeçtiklerini söyledi. Oktar, "Avukatımız, bunun cezasının çok ağır olduğunu söyledi. Tüm eski kasetleri imha ettik. Porno kaset ve dergilerden aldığımız görüntüler üzerine, köşeye sıkıştırmak istediğimiz kişilerin yüzlerini monte ediyorduk. İşimiz bittikten sonra elimizdeki görüntüleri yok ediyorduk" dedi.

Adnan Hoca ve müritlerinin lösemili olduğu gerekçesiyle kendisine uygun ilik bulmak amacıyla kampanya başlatan Dr. Oktar Babuna'yı da destekle- dikleri ortaya çıktı. Adnan Oktar'a hayranlığını her fırsatta dile getiren ve iki kızkardeşi de hocanın müritleri arasında yer alan Babuna, cemaatle ilişkisini reddetti.

İstanbul Devlet Güvenlik Mahkemesi Savcılığı tarafından hazırlanan iddianamede de Oktar ve müritlerinin ağlarına düşürdükleri zengin gençlerin malvarlıklarının yanı sıra müritlerinin kurdukları şirketler üzerinden trilyonluk servet yaptıkları belirtildi.

İddianamede, yedi kardeş imama bağlı 200'e yakın erkek müritle üç bacı imama bağlı, 100'e yakın kadın müridin 40 ev ve villada ayrı ayrı oturdukları ve birbirleriyle görüşmedikleri belirtildi. Tüm yaşamlarının "Ecir Felsefesi" tarafından belirlendiğine işaret edilen iddianamede, bu felsefe "Dünyada kardeşine iyilik yaparsan, karşılığında iyilik bulursun" olarak tanımlandı.

"Ben Hoca değilim"
Oktar, 8 Nisan 2000'de İstanbul 1 No'lu DGM'de ilk kez hakim karşısına çıktı. Kimlik tespiti sırasında mesleğini "yazar" olarak belirten Oktar, kendi el yazısıyla yazdığı emniyet ifadelerini kabul etmedi.

Açıklamasında, "Ben hoca değilim, mürşit değilim. Dinine bağlı sade bir vatandaşım. Örgüt ve gizli çekim iddialarını kabul etmiyorum. Hiçbir şey için talimat vermedim ve hiç kimseyi tehdit etmedim" dedi.

Oktar, devlet için her türlü fedakarlığı yapacağını söyleyerek, "Dünyanın her tarafında benim gibi ilmi ve fikri mücadele veren herkese bu tür oyunlar yapılır. Şerefli Türk adliyesinin bunların oyununa gelmeyeceğine inanıyorum" dedi.

Mankenler kurtardı
Adnan Oktar ile elebaşısı olduğu öne sürülen grubun üyelerinden Fırat Develioğlu, 8.5 aydır tutuklu bulundukları "Tehditle menfaat sağlamak", "Çıkar amaçlı örgüt kurmak ve örgüte üye olmak" suçundan yargılandıkları davada 3 Ağustos 2000'de tahliye edildiler.

Duruşmada, hocanın müritleri arasında oldukları ileri sürülen manken Seçkin Piriler ve Tuğçe Doras, emniyette Oktar aleyhine verdikleri ifadeleri reddederek, "şikayetçi olmadıklarını" söylediler. İki manken, duruşmaya beyaz kıyafetler içinde elele gelerek gövde gösterisi yaptı

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Kemal bey Harun Yahya benim akrabam deyil.
Darwin'de dedem deyil.
Gözümün gördüğü, aklımın erdiği kadarıyla, Kuran-ı Kerimin mealini bir kez okudum ve insan için gerekli bütün bilgiler var.
Size de tavsiyem internetten bile olsa parça parça okuyun. Ama bir çoğu o dönemde yaşanan duruma göre cevap niteliğinde ve bir okadarı'da günümüze ışık tutacak şekilde.
Bugün bile Hıristiyanların misyonerlik çalışmalarında bir çok insan (çinde) Hıristiyan oluyor ve arayış içine giriyor.
Bir çok sorularına cevap bulamıyor ve İslamla tanışıyorlar. Avrupa'da da durum aynı. ABD de İslamı duymayan insanlar 11 Eylül'den sonra İslam'la tanışıp Müslüman oldular.
ABD bu insanları vatandaşlıktan çıkartmakla tehdit edip gizliden gizliye islamın yayılmasına yani İslamiyetin ikl yılları gibi bir durum olmasına sebep oldu.
Doğayı ve canlıları seven biri olarak size de hak veriyoru saygı duyuyorum.
Dediğim gibi herkes savunduğu konuda haklıdı tâki aksi ispatlanana kadar. Ya da bir açıdan doğruyu görene kadar SEVGİLER SAYGILAR.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

Şenol bey yukarıda Harun YAHYA hakknda yazdıklarınız sadece yapmış, etmiş, demiş, gelmiş, gitmiş miş , miş, miş .... Yani çamur at izi kalsın. Burada kimsenin savunucusu değilim , ancak bildiğim kadarıyla Harun YAHYA şu anda hapis değil ve bu yazdığınız saçma iftiralar yüzünden ceza almamıştır.

Takip ettiğim kadarıyla arkadaşlar sadece fikirler üzerinde tartışıyorlar. Şimdiye kadar sizin ve Ali DEMİRSOY'un hakkında şöyledir yada böyledir diye yakıştırmalar yapmadılar. Sizin tarzınız hiç hoş değil.

Ynt: Bu Ülkenin İnsanları Evrim Kavramından Ne Anlıyor? Prof. Dr. Ali Demirsoy Sunusu

kuranı okuyan ve yorumlayan arkadaşlara sesleniyorum süleyman demirel üniversitesi ilahiyat dekanının tez konusunun evrim ve kuran olduğunu sonuçta evriminde kuranda yeraldığını arkadaşlara hatırlatırım araştırsınlar evrim illa insan maymundan gelir demez insan milyonlarcayılda değişmiş evrmleşmiş gelişmiştır ha milyonlarca yıl önce ne idi derseniz maymun benzeride dersiniz insan benzeride evrim denen şey vardır ve bir gerçektir ve hala devam eder edecektir kabul etsekte etmesekte böyle dün dünyayı öküzün boynuzunda yorumlayan insanlar bugün yıldızlara gitmeyi düşünüyor .Sizne dersenizdeyin engizisyonun dünya dönüyordiye katlettiği kişiler gibi siz ne derseniz değin dünya dönüyor ve döndükçe evrim sürecek