Şafak kardeşim,
babasını kanserden kaybeden eden biri olarak öncelikle diyorum ki, araç ne olursa olsun, babacığınla doya doya gez.. olabildiğince gezerek ve doğada zaman geçirin çünkü en başta bu anılar unutulmuyor. yetmişli yılların ortalarında deniz kenarında sezon boyu sürekli çadırda yaşadığımız yazlardan tutun da, Ergene'de balıkçığımız... Karadeniz.. Ege.. ...yaşadığım Ukrayna'daki anılar.. .. ve en son da 2014 ekim ayında çıktığımız İğneada, Güney Marmara ve Enez gezimiz... ...hep babacığımla geçirdiğimiz o uhrevi zamanları anı olarak saklarım.. ama yine de 'niye daha çok olamadı, şuraya da niye gidemedik' diye ah ederim..
babacığına evela allah sıhhat versin.. açıkhava ona çok iyi gelecektir. gezileriniz de olabildiğince çok olsun.. keyfiniz daim olsun..
araç olarak da TC de o kadar yaygın olmasa da, madem aşkla yıllarca kullanmayı amaçlıyorsun, Pajero yu da bir kenara yazmanı tavsiye ederim