Ynt: Gezenbilir İzmir Grubu; Bornova Kavaklıdere Köyü - Nif Kulübe Kampı (11 - 12 Nisan 2009)
merhaba
kuşları dinlemeyi, ateş başında oturmayı, çadırda yatmayı özlemişim.
hele gece gürül gürül akan bir nehir !!! sesini dinlemek fazlaca keyifliydi, ertesi gün bu nehri merak edip vadi tabanına indiğimde ne göreyim
akan bir çay'mış (yankıdan dolayı nehir sanmışım)
arabayla gezmekten çokça hamladığım ortaya çıktı, kamp alanından yola çıkmak büyük eziyet oldu
ama çareler tükenmez vadiden çıkan bir yolu gördüm hemen aracın bulunduğu yere tırmanarak giriş yolunu aradım
bulamayınca tekrar geri dönüp vadiye tekrar indim gördüğüm yolun nereye çıktığını bulabilmek için yürümeye başladım
buldumda ana orman yolundan kamp alanına 2 km yürüdüm ki tamam yolumu kaybettim dediğim anda arabaları görmek sevindirici oldu
ve buradan girerek kamp alanının yanına kadar gelebildim, Murat'ın dediği gibi yola devrilmiş ağaç sayesinde yukarı kadar çıkmam engellenmiş oldu
ama eşyalarımı araca taşımam çok kolay oldu ;D
yürüyüşe katılmayacağım demiştim ama yolu aramaktan in çık derken fazlasıyla yürüdüm
dönüşte ise yolu devamen izleyerek nereye çıkabileceğimi görmek istediğimden kamptan erken ayrıldım
epey bir yol gittikten sonra (bu arada cep telefonunum pili bitti) artık bir yerlere çıkmalıyım ürküntüsüyle asfalta çıktım
neresi burası derken tanıdık geldi çevre; yuh diyerek çıktığım yerin yine Kavaklıdere olduğunu anladım
aynı yoldan tekrar giderek kaynaklara çıkacağım bu sefer; inat değil mi
katılımcı arkadaşlarıma herşey için çok teşekkür ederim, güzel bir hafta sonuydu ve hala kente uyum sağlamakla uğraşıyorum
selamlarımla,
merhaba
kuşları dinlemeyi, ateş başında oturmayı, çadırda yatmayı özlemişim.
hele gece gürül gürül akan bir nehir !!! sesini dinlemek fazlaca keyifliydi, ertesi gün bu nehri merak edip vadi tabanına indiğimde ne göreyim
akan bir çay'mış (yankıdan dolayı nehir sanmışım)
arabayla gezmekten çokça hamladığım ortaya çıktı, kamp alanından yola çıkmak büyük eziyet oldu
ama çareler tükenmez vadiden çıkan bir yolu gördüm hemen aracın bulunduğu yere tırmanarak giriş yolunu aradım
bulamayınca tekrar geri dönüp vadiye tekrar indim gördüğüm yolun nereye çıktığını bulabilmek için yürümeye başladım
buldumda ana orman yolundan kamp alanına 2 km yürüdüm ki tamam yolumu kaybettim dediğim anda arabaları görmek sevindirici oldu
ve buradan girerek kamp alanının yanına kadar gelebildim, Murat'ın dediği gibi yola devrilmiş ağaç sayesinde yukarı kadar çıkmam engellenmiş oldu
ama eşyalarımı araca taşımam çok kolay oldu ;D
yürüyüşe katılmayacağım demiştim ama yolu aramaktan in çık derken fazlasıyla yürüdüm
dönüşte ise yolu devamen izleyerek nereye çıkabileceğimi görmek istediğimden kamptan erken ayrıldım
epey bir yol gittikten sonra (bu arada cep telefonunum pili bitti) artık bir yerlere çıkmalıyım ürküntüsüyle asfalta çıktım
neresi burası derken tanıdık geldi çevre; yuh diyerek çıktığım yerin yine Kavaklıdere olduğunu anladım
aynı yoldan tekrar giderek kaynaklara çıkacağım bu sefer; inat değil mi
katılımcı arkadaşlarıma herşey için çok teşekkür ederim, güzel bir hafta sonuydu ve hala kente uyum sağlamakla uğraşıyorum
selamlarımla,
