İlk Yurtdişi Deneyİmİm - Sİngapur -malezya

[habun]

Otobüs çok eski, yolcular hep yerli. Gideceğim yerin , Terenganudan daha saf yerli bir yer olduğu daha şimdiden belli.
yolculuk sırasında dikkatimi çeken bir şey; her yer yem yeşil, boş bir toprak bulmak nerdeyse imkansız.
Bu arada Taner'e telefon açıyorum, Tayland sınırına yaklaşmışken, Pattani ( Taylandlı muslumanların yaşadığı bölge) bölgesine geçme isteğime , olumsuz fikir yürütüyor. Çünkü Budist Taylandlı askerler, musluman bölgeye seyahat eden muslumanları pek hoş karşılamadığını , ayrıca o bölgede muslumanlarla , budist taylandlı askerler arasında zaman zaman çatışmaların olduğunu söylüyor. bende , belki başka bir zaman diyerek , şimdilik vazgeçiyorum.
Bu arada biri yanıma yaklaşıp nereli olduğumu v.s bir sürü soru soruyor. Kimliğini çıkarıp "pentera" yani asker olduğunu söylüyor. adı, shrigma ibni bahaudin, sohbetle yolculuk neredeyse bitti, İnşaAllah kötü bir niyeti yoktur diyerek, otobüsten indim.Otogar çok küçük (Sonradan öğrendimki büyük otogar biraz şehir dışında), hemen bir otel aramaya çıkıyorum, bir kaç otelden sonra "Hotel Politan" da karar kılıyorum, pazarlık sonucu 50 RM'ye anlaşıyoruz.
Bir duş aldıktan sonra Nik Abdulaziz'i bulmak. Respsiyondakiler yeri tarif ediyorlar.
Taksi ile pazarlık sonucu 10 RM'ye anlaşıyoruz.
Şimdi heyacanla hedefime doğru gidiyorum...

 

[habun]

Nik Abdulazizin himayesindeki okula gidiyoruz, şehir merkezinden bayağı uzakta. Geniş bir alanda ; bir tarafta klsaik uzakdoğu mimarili 3 katlı bir bina , sağında bir cami , solunda başka bir bina ve girişte büyük bir kantin. Türkiyedeki İmam hatip Liselerine benzer bir eğitim veriyor ancak sistem çok farklı. Kültür derslerini okulda sırada alırlarken, arapça ve diğer meslek derslerini cami içinde , osmanlı dönemindeki medrese sitemi gibi.
Bizden farklı bir diğer önemli konu ; tüm öğretmen ve idarecilerin inançlı olması. Mesala bir kişi ile konuştuk, giyimi kuşamı ile onu cami imamı sandık sonradan matematik öğretmeni olduğunu öğrendik. Bize söyledikleri ise çok önemliydi" biz bu eğitim sistemini , sizden (osmanlı) aldık.
Bir süre sohbet ve okul içi gözlemlerden sonra Nik abdulazizin buraya gelip gelmeyeceğini sordum. bazen geliyormuş, öğrencilerle sohbet etmek için , hükümet konağına gidersem onu görebileceğimi söylediler. Bende vedalaşarak caddeye çıktım.
Şehir içi otobüs beklerken , yanımda bir taksi durdu, çat-pat gideceğim yeri anlattım , beni götürebileceğini söyledi.
Ben bedava götürüyor diye düşünürken ,bizdeki "ne verirsen , bereket versin" gibi bir şeyler söyledi, bende bozuk 4 RM yi verdim. Hükümet konağının önüne gelirken biraz heyacanlandım.
"hangi vasıfla geldin" diye sorarlarsa diye sorarlarsa ne cevap vereceğim,
yada , koskocaman eyaletin Cumhurbaşkanı ne diye benimle görüşsün....neyse kapı girişinden sonra danışmaya gittim

 

[habun]

Danışmadaki yetkili , bir yerlere telefon açtı . Bir süre bekledikten sonra yanıma bir rfaketçi vererek binaya gittik.Bir odada beklememi istedi ve içeri girdi. Nik Abdulazizin odasına girdi sanırım, bir süre sonra geldi, kendisinin biraz sonra çıkacağını söyledi. tam o sırada ; sakallı, başında sarık, beyaz elbiseli yaşlı biri bana yaklaştı ve selam verdi. Hani "nur yüzlü dede" derler ya, tam o tipten bir zat. Meğerse Cumhurbaşkanı o imiş. Yardımcısı beni tanıttı. Oda gülümseyerek elini omuza koydu ve "Erbakan, Erdoğan" dedi. beni gazeteci diye tanıtmışlar , . makam aracının yanına kadar beraber yürüdük. Arabaya binmeden önce biraz Türkiyeden bahsettik.
Çok şaşırmıştım, bu kadar mütevazi , güleryüzlü bir insan.( Not Sonradan öğrendim ki 2015 yılında vefat etmiş. Allah rahmet etsin)
Konaktan dışarı çıktım, otele gideceğim ama çok önemli bir sorun vardı. Hem otelin adını unuttum , hemde yanıma otel kartını almamıştım. Sonradan otelimin "otogar"a yakın olduğunu anımasayarak , otogarı sordum. biri tarif etti, geze geze yürüyerek tarif edilen yere gittim.
Gerçekten otoga'dı ama benim indiğim otogar değildi...

 

[habun]

Hava bayağı sıcak, ingilizce bilenlerin sayısı da az. Normalde Malezyanın diğer şehirlerinde , hemen hemen herkes ingilizce biliyor Ama burada biraz farklı.. Büyük otogar yakınıda KB Mall diye büyük bir alışveriş merkezinde yemek yedim. İnsanlar burdada çok cana yakın, yardımsever ve samimi.
Otelimi bulmak için, tahmini bir merkez belirleyerek yürüdüm. Kota bharu'da ender rastladığım bir çift turist gördüm, tarzanca İngilizcemle konuşmaya başladık. Ellerinde şehrin haritası vardı. Haritadan otelimin adını hatırladım, Ellerinde birden fazla harita olduğunu söyleyerek birini verdiler. teşekkür ederek ayrıldım.
Otele gelip bir duş aldım ve yine dışarı çıktım.
Kota bharuda göçmen de çok, özellikle tayland ve Kamboçya'dan gelen mülteci muslumanlar var. Dini bir yönetimin olduğu her yerden belli. Her türlü giyim kuşamda insanlar bulmak mümkün. Ama çoğunluğun musluman inançlı olduğu belli. Ezanlardan önce Kur'an-ı kerim okunuyor. terneganuda olduğu gibi caddelerde Ayet ve hadis tabelaları. Bu arada bayrakları da bayrağımıza çok benziyor.

 

[habun]

Yerel bir pazar yerindeyim. Her şey sade ve doğal ve de çok ucuz,

yük olmayacağını bilsem bir iki valiz dolduracağım ama rotam belli değil.Bu arada "İstanbul Shop" diye bir yer gözüme çarpıyor. İçerde iki bayan var , sahibinin türk olduğunu ama şimdi Türkiye'de olduğunu ve isminin Orhan olduğunu söylüyorlar. Çok şaşırmıştım taa buralara kadar gelmişiz demek ki.... Kota bharunun çok katlı sebze halide görülmeye değer, sebze hali diyorum ama ordada herşey bulmak mümkün. Türkiyedeki maaşımla burda yaşasam , krallar gibi yaşarım diye düşünüyorum. gerçekten herşey çok ucuz.
Tabi uzakdoğunun hemen her yerinde olduğunu sonradan öğrendiğim "night market" i unutmamak lazım.yine hazır yemekler ve (benim için ) dayanılması zor baharat kokusu...

 

[habun]

Bazı videolar ekleyeceğim,
Başta da dediğim gibi bu benim ilk yurtdışı gezimdi ve ingilizcem yok denecek kadar azdı, tarzanca İngilizcemle başladı. Aslında İngilizceyi bu seyahatla öğrenmeye başladım dersem , yeridir. Bu nedenle kimse , İngilizcemle dalga geçmezsin lütfen
Önce Nik Abdulazizin Okulundan başlıyayım, matematik Öğretmeni ile yaptığım konuşma (!) ve okulun çevresi

Video: https://youtu.be/vfO-zBpRBYs

Video: https://youtu.be/F2OorCOf9aM

 

[habun]

Bu da , hala seyrettiğimde gülmekten kendimi alamadığım , okul matematik öğretmeni ile yaptığım konuşma

Video: https://youtu.be/hn9WZWYy0OE

 

[habun]

Buda beni hükümet konağına götüren taksici.

Video: https://youtu.be/nTp2vb2mjpM

 

[habun]

Bu da Kuala lumpur , jalan sultan ismail'de bir muzik gösterisi

Video: https://youtu.be/VQonaFAdzrA

 

[habun]

16.07.2007
Sabah respsiyondan , tren istasyonunu sordum, uzak olduğunu ancak bir taksi ile gidebileceğimi, söyledi .Ama ben keşfetmek istiyorum ya, gitmişken kota bharuyu keşfetmeye devam edeyim niyetiyle yola koyuldum. Bir süre sonra yorulunca 27 nolu otobüse binip yola devam ediyorum. "wakat bharu" tren istasyonuna inerken , kendi kendime ; eğer burdaki yerlilerin İngilizcesi iyi olsaydı bu tarzanca İngilizcemle zor anlaşırdık, Allahtan onların İngilizcesi tam değil o yüzden serbestçe konuşup anlaşabiliyorum
Kula Lumpur için yer yok trende dönüyorum istasyona yakın olan otobüs terminalinden 30 RM'ye bilet alıyorum. Otubüsün hareketine yaklaşık 10 saat var. özellikle akşam aldım ki yine otel parasından tasarruf edeyim. Zaten benim için önemli olanda buydu , az parayla çok gezmek.
Buranın en önemli tarihi müzesine gideceğim. Korsan iki taksiciden ne kadara götüreceklerini soruyorum , hoş sohbet ikiside , dedim ki kim kuran-ı kerimi daha fazla biliyorsa onunla giderim.

Video: https://www.youtube.com/watch?v=0DAiQNA8kMA


videoda görüldüğü gibi çok güzel bir çekişme sonucunda adı "su" olanla gittim. Diğerinden özür diledim oda memnun olduğunu söyledi.
Daha çok askeri bir müzeye benziyor, pek fazla turistin gelmediği belli ki , bana bir ikram bir ihtimam, bir anda kendimi önemli bir devlet adamı sandım.
Müze yakınında bir cami; çok temiz ve özenli. gerçekten değerlerine çok sahip çıkıyorlar. Çevrede ki birkaç kişi yanıma geldi. Turkiyeden deyince , başladılar ; Osmanlıdan, kurtuluş savaşından bahsetmeye, hele bir Çanakkale savaşını övüşleri var dı ki ben mahcup oldum. Bizi ne kadar seviyorlar mış , oysa bizim onlardan haberimiz yok.

 

[habun]

16.07.2007
Sabah respsiyondan , tren istasyonunu sordum, uzak olduğunu ancak bir taksi ile gidebileceğimi, söyledi .Ama ben keşfetmek istiyorum ya, gitmişken kota bharuyu keşfetmeye devam edeyim niyetiyle yola koyuldum. Bir süre sonra yorulunca 27 nolu otobüse binip yola devam ediyorum. "wakat bharu" tren istasyonuna inerken , kendi kendime ; eğer burdaki yerlilerin İngilizcesi iyi olsaydı bu tarzanca İngilizcemle zor anlaşırdık, Allahtan onların İngilizcesi tam değil o yüzden serbestçe konuşup anlaşabiliyorum
Kula Lumpur için yer yok trende dönüyorum istasyona yakın olan otobüs terminalinden 30 RM'ye bilet alıyorum. Otubüsün hareketine yaklaşık 10 saat var. özellikle akşam aldım ki yine otel parasından tasarruf edeyim. Zaten benim için önemli olanda buydu , az parayla çok gezmek.
Buranın en önemli tarihi müzesine gideceğim. Korsan iki taksiciden ne kadara götüreceklerini soruyorum , hoş sohbet ikiside , dedim ki kim kuran-ı kerimi daha fazla biliyorsa onunla giderim.

Video: https://www.youtube.com/watch?v=0DAiQNA8kMA


videoda görüldüğü gibi çok güzel bir çekişme sonucunda adı "su" olanla gittim. Diğerinden özür diledim oda memnun olduğunu söyledi.
Daha çok askeri bir müzeye benziyor, pek fazla turistin gelmediği belli ki , bana bir ikram bir ihtimam, bir anda kendimi önemli bir devlet adamı sandım.
Müze yakınında bir cami; çok temiz ve özenli. gerçekten değerlerine çok sahip çıkıyorlar. Çevrede ki birkaç kişi yanıma geldi. Turkiyeden deyince , başladılar ; Osmanlıdan, kurtuluş savaşından bahsetmeye, hele bir Çanakkale savaşını övüşleri var dı ki ben mahcup oldum. Bizi ne kadar seviyorlar mış , oysa bizim onlardan haberimiz yok.Ekli dosyayı görüntüle 64391 Ekli dosyayı görüntüle 64392 Ekli dosyayı görüntüle 64393 Ekli dosyayı görüntüle 64394 Ekli dosyayı görüntüle 64395 Ekli dosyayı görüntüle 64396

 

[habun]

Gün boyu yürüyerek gezdim, bayağı acıkmışım, Büyük otogarın bitişiğinde bulunan Pacific hypermarketin içindeki lokantada yemek yedim. ( Çorba+4 börek+pizza+kola+su=12,5 RM). Kotabharuyu sonkez gezdim. Geldiğimden beri üzerimde aynı tişort, bayağı bir kirlenmiş ayrıca eskimişti 16 RM'ye yeni bir tişört aldım saat 21 otobüse bindik.
Aksilik ya yanımda oturan bir hindu, yer değiştireyim dedim ama boş yer yok, habire sorular soruyor, bende geçiştiriyorum. baktım olacak gibi değil bende başladım sorular sormaya, özellikle hindu inancı ile ilgili. Özellikle "inek" konusu açılınca bayağı sıkıldı." ben hiç bir şeye inanamıyorum" dedi, peki ölümden sonra ne var dedim, cevap vermedi, son sözü "KL'de çeteler var , kendine dikkat et" dedi bende " çeteler kendilerine dikkat etsinler" deyince bana tuhaf tuhaf baktı ve bir daha da konuşmadık
17.07.2007
Sabah saat 05:30 civarı putraterminaline vardık. Sabah namazını mescidde kıldıktan sonra , şöyle bir dışarı çıkayım dedim ki keşke çıkmasaydım, hava daha aydınlanmamış . Biri yanıma yaklaşarak "Taxi" dedi , ben yok dedikçe o hala "taxi" deyip duruyor. bende türkçe olarak ve biraz sert mizaçla konuşmaya başladım , adam şaşakın şaşkın bana baktı sonra eli ile işaret ederek başka birini çağırdı, ben kendimden emin olarak "any problem..!" dedim , biri diğerini çekerek oradan ayrıldılar. Gerçekten KL büyük şehir ve her türlü insan çeşidi var. o rada otobüsteki hindunun sözleri geldi aklıma , otogarın içine döndüm ve güneşin doğmasını bekledim

 

[habun]

Otel aramak için vakit harcamak istemiyorum o nedenle daha önceden kaldığım Hotel erdogan'da yerimi ayırtıp, Bukit Bintangtaki BB plaza yanında bulunan ve Mısırlıların işlettiği küçük bir lokantada karnımı doyurduktan sonra ilk işim gün boyu geçerli bir şehir içi bileti alıyorum. ilk hedef Batu Caves. Hindular için kutsal mağara, önce Sri Gombak'a otobüsle gidiyorum, ordan da ayrı bir otubüsle aktarmalı gidiliyor.
Adı üstünde büyük ve yüksek bir mağara girişinde devasa bir heykel ve içine girmek için katedilecek yüzlerce basamaklı merdiven, bu arada aklıma Cennet- cehennem mağarası, Aynalı göl gibi mağaralar geliyor, burdakinden tek eksiği önünde heykel olmaması ve süslenip püslenmemesi. Ama yinede merak giderme adına gezilebilir.

 

[habun]

18.07.2017
Dün vaktimin çoğu GOMBAK'ta geçti, aslında çokta iyi oldu çünkü batu caves civarı harici, gezdiğim yerlerde hemen hemen hiç turist görmedim, yerlilerin doğal hayatını keşfettim diyebilirim.
Bugün planım, singapura otobüs bileti ayarlamak ve çocuklar için birşeyler almak.
IMBI durağı yakınında bulunan küçük otogarda Singapur biletinin fiyatı ve saatini sorduktan sonra KL Central'a gittim. Bir ara Sentralın içinde dinlenmek için bir yerde otururken yerli bir malayla tanıştım. Türkiyeli olduğumu duyunca sohbet koyulaştı ( Bu arada ingilizcemde gelişiyor ) . Özellikle Malezyayı istila eden Hindu ve Çinlilerden konuştu oda malayların bundan muzdarip olduğunu, bir zamanlar büyük bir iç savaş yaşandığını söyledi. malezyanın , ingiliz sömürgesi altındayken , özellikle müsluman nufusun oranını düşürmek için, çinli ve hinduları , ingilizlerin buraya getirdiğini söylüyor. Eğer istersem yarın beni gezdirebileciğini söylüyor. telefonunu aldım ve ayrıldık. Kl Central ve Bukit bintangda bulunan alışveriş merkezlerden hediyelerimi aldım

 

[habun]

işte Kl Sentral

 

[habun]

19.07.2017
Anlaştığımız gibi yine KL Central'da buluşuyoruz, eski bir mersedes arabasıyla gidiyoruz, bizi Putra jaya'ya götürecek. Sohbetimiz arabada da devam ediyor. Putra jaya Hükümet birimlerinin olduğu yermiş, güzel bir yer , camide öğle namazımızı kılıyoruz. Seni yerli halkın bulunduğu mahalleye götüreyim diyor, zaten bende böyle bir şey istiyordum, Kanjo denilen bir mevkiye geliyoruz, tipik bir andolu şehrinin kenar mahallesi gibi, evler tek katlı avlulu, bir yerde oturup çay içiyoruz, beni ordakilerle tanıştırıyor, sohbetler güzel bu arada ingilizceminde bayağı ilerlediğini hissediyorum. hep beraber yakındaki camiye gidiyoruz, insanlar çok samimi, avluda oturup sohbet ediyorlar, nihayet ikindi namazazınıda kılıp ayrılıyoruz. Beni KLCC de bırakıyor, teşekkür edip ayrılıyoruz. Bir gün Turkiyeye gelmek isterse onu misafir edebileceğimi söylemeyi de ihmal etmiyorum