şimdi çok haklısınız ama tecrübeler hep acı olunca insan karşısındakini de uyarma ihtiyacı hissediyor.
insan bu işe küsüyor, güvensizlik alıp başını gidiyor..
misal verecektim, "misal" yazıp gerisini getiremedim hangisinden başlayayım diye
ana sorundan bahsedim kısaca, Tr de işini severek yapan gerçek bir usta bulmak zor. hadi buldun diyelim senin aracından anlayanı bulmak zor, hadi buldun diyelim kazık atmayanını bulmak daha da zor.
bu özelliklere sahip ustanın ise kapıda kuyruk oluyor, bir soru sormak bile mümkün olmuyor. sorsan da cevap 1-2 kere veriyor.
çoğu kişi "gönder gitsin yenisi gelsin günü kurtaralım" derdinde.
çoğu çıraklıktan görüp zamanla öğrendiği bilgiler ile ilerliyor, araştırma ya da firma kursu / eğitimi yok.
çoğunun elinde bendeki dokümanların 10 da 1 i yok
işte bu sebeplerden ötürü
@highoutput (ve ben) işin hep olumsuz tarafından bahsediyoruz, benim ağzım yandı başkasınınki yanmasın diye..
olumlu, keyifli kısımlarını herkes paylaşıyor ama başına gelen kötü şeyleri paylaşan az.
zevk için yapılacak ve masrafa bakılmayacak ise zaten sıkıntı yok keyfin bedeli olmaz ama bütçe belli, hele hele sonunda satmak gibi bir niyet de var ise bu işin kötü kısımlarını da bilmeli herkes.