caner
Ayinesi iştir kişinin, lafına bakılmaz.
Merhabalar,
Aslında Trabzon, Rize, Artvin, Erzurum ve Bayburt'tan oluşan ve 7 gün süren geziyi bir bütün olarak ele alıp tamamladıktan sonra buraya koyacaktım ama gezi yazısı yazmanın gezmekten daha zor bir iş olduğunu anlamam zor olmadı. Dün akşam iftarda Nesur'a bahsedince fotoğraflarını koy bari dedi, haklıydı. Gerçi Flickr sayfama fotoğrafları koyalı çok oldu ama yazıyı beklettiğimden buraya koymamıştım. Tümünü görmek isteyenler bu yazının altında da görünen linkten ulaşabilirler.
İlleri bütün olarak yazmak yerine ayrı ayrı ele almak istiyorum. Yoksa hiç koyamayacağım. Artvin ve Erzurum çok kısa sürmek zorunda kaldı, oralardan birşey koyamayacağım.
Efendim, yolculuk planımız araba ile 2 kişi olarak planlandı ancak diğer arkadaşın gelememesinden ötürü ben de ertelemeyip uçak ile Trabzona ulaşarak başladım bir başıma. Uçakta boynum tutulacaktı bulutları seyretmekten.
Gidince otele yerleşip Trabzon'u arşınlamaya başladım. Şehir içinde dolanıp durdum ve ertesi sabah Sümela Manastırı'na gittim. Yahut Altındere Vadisi diyebiliriz.
Karadeniz'de sıkça görülebilen bir manzara fotoğrafı da Sümela Manastırı'nın da bulunduğu Altındere Vadisi'nden.
Manastır'ın panoramik görüntüsü:
ile hemen alt kısmından çekilen görüntüsü. Bunu çekmek için inişinin çıkışından zorlu olduğu tepeye tırmanmak ve bacaklarımdaki yakmasından sonradan onların "ısırgan otu" olduğunu anladığım otlarla mücadele gerekti
Bu arada manastıra çıkış yapacaksanız pek de kolay değil hani. Ancak daha az yürümek isteyenler alttan değil daha yukardan bir yerden gelebiliyorlar. Biz restoranların bulunduğu kısımdan başladığımızdan epey bir tırmanmak zorunda kaldık.
Manastırda restorasyon halen sürdüğünden bir kısım yeri gezemiyorsunuz halen. İçerde bulunan hayli harap edilmiş freskler biraz içinizi acıtıyor ama maalesef harap olması sadece biz Türkler kaynaklı değil, freskler üzerindeki yazı ve isimlerden yabancılarında payı olduğunu görüyorsunuz.
Fresklerden örnekler: Meryem ve İsa bizim İstanbul'da gördüklerimizden biraz farklı olduğunu görüyoruz.
Sümela'dan sonra tekrar Trabzon'un içine gelerek minibüsle Ayasofya'ya gittim. Hava hafiften yağmurluydu ara sıra ama güzel bir müze gezisi oldu.
Müzeden 2 panoramayı hemen ekleyeyim. Aslında elimde tek kare çekimleri de var fakat panoramalarında detaylar daha belirgin oluyor. Büyük boylarına Flickr sayfamdan ulaşabilirsiniz.
Ayasofya'nın iç panoramasında bu başarıyı doğrusu beklemiyordum. Çünkü iç çekimler benim makinem gibilerinde hayli zordur ve yuvarlak hatların fazlalığı panoramada sıkıntı yaratabiliyor.
Ve içerde pek az kalan fresklerden bir örnek:
Ayasofya'nın bahçesindeki bu heykeli pek sevdim.
Yine bahçesinde bulunan kafede bir yemek molası verdim. Tost yiyecek değilim oralara gitmişken. Yağmur da başladığından kafede daha fazla vakit geçirdim. Gaygana ve yanında çay. Lakin Trabzon'da ve hatta Rize'de -belki de ben alışamadığımdan yöre usulüne- iyi çay içemedim. Erzurum'da da pek farklı değildi açıkcası. Bardakta bolca çöp ve iyi demlenmemiş çayları içmek zorunda kaldım. Çaysız kalmak daha kötüdür diyerek bolca içtim
Ve akşam Boztepe'ye çıktım Trabzon manzarası seyretmek için. Işığın parlak olduğu yer stadyum ve o esnada Çaykur Rize maçı var.
Aslında Trabzon, Rize, Artvin, Erzurum ve Bayburt'tan oluşan ve 7 gün süren geziyi bir bütün olarak ele alıp tamamladıktan sonra buraya koyacaktım ama gezi yazısı yazmanın gezmekten daha zor bir iş olduğunu anlamam zor olmadı. Dün akşam iftarda Nesur'a bahsedince fotoğraflarını koy bari dedi, haklıydı. Gerçi Flickr sayfama fotoğrafları koyalı çok oldu ama yazıyı beklettiğimden buraya koymamıştım. Tümünü görmek isteyenler bu yazının altında da görünen linkten ulaşabilirler.
İlleri bütün olarak yazmak yerine ayrı ayrı ele almak istiyorum. Yoksa hiç koyamayacağım. Artvin ve Erzurum çok kısa sürmek zorunda kaldı, oralardan birşey koyamayacağım.
Efendim, yolculuk planımız araba ile 2 kişi olarak planlandı ancak diğer arkadaşın gelememesinden ötürü ben de ertelemeyip uçak ile Trabzona ulaşarak başladım bir başıma. Uçakta boynum tutulacaktı bulutları seyretmekten.
Gidince otele yerleşip Trabzon'u arşınlamaya başladım. Şehir içinde dolanıp durdum ve ertesi sabah Sümela Manastırı'na gittim. Yahut Altındere Vadisi diyebiliriz.
Karadeniz'de sıkça görülebilen bir manzara fotoğrafı da Sümela Manastırı'nın da bulunduğu Altındere Vadisi'nden.
Manastır'ın panoramik görüntüsü:
ile hemen alt kısmından çekilen görüntüsü. Bunu çekmek için inişinin çıkışından zorlu olduğu tepeye tırmanmak ve bacaklarımdaki yakmasından sonradan onların "ısırgan otu" olduğunu anladığım otlarla mücadele gerekti
Bu arada manastıra çıkış yapacaksanız pek de kolay değil hani. Ancak daha az yürümek isteyenler alttan değil daha yukardan bir yerden gelebiliyorlar. Biz restoranların bulunduğu kısımdan başladığımızdan epey bir tırmanmak zorunda kaldık.
Manastırda restorasyon halen sürdüğünden bir kısım yeri gezemiyorsunuz halen. İçerde bulunan hayli harap edilmiş freskler biraz içinizi acıtıyor ama maalesef harap olması sadece biz Türkler kaynaklı değil, freskler üzerindeki yazı ve isimlerden yabancılarında payı olduğunu görüyorsunuz.
Fresklerden örnekler: Meryem ve İsa bizim İstanbul'da gördüklerimizden biraz farklı olduğunu görüyoruz.
Sümela'dan sonra tekrar Trabzon'un içine gelerek minibüsle Ayasofya'ya gittim. Hava hafiften yağmurluydu ara sıra ama güzel bir müze gezisi oldu.
Müzeden 2 panoramayı hemen ekleyeyim. Aslında elimde tek kare çekimleri de var fakat panoramalarında detaylar daha belirgin oluyor. Büyük boylarına Flickr sayfamdan ulaşabilirsiniz.
Ayasofya'nın iç panoramasında bu başarıyı doğrusu beklemiyordum. Çünkü iç çekimler benim makinem gibilerinde hayli zordur ve yuvarlak hatların fazlalığı panoramada sıkıntı yaratabiliyor.
Ve içerde pek az kalan fresklerden bir örnek:
Ayasofya'nın bahçesindeki bu heykeli pek sevdim.
Yine bahçesinde bulunan kafede bir yemek molası verdim. Tost yiyecek değilim oralara gitmişken. Yağmur da başladığından kafede daha fazla vakit geçirdim. Gaygana ve yanında çay. Lakin Trabzon'da ve hatta Rize'de -belki de ben alışamadığımdan yöre usulüne- iyi çay içemedim. Erzurum'da da pek farklı değildi açıkcası. Bardakta bolca çöp ve iyi demlenmemiş çayları içmek zorunda kaldım. Çaysız kalmak daha kötüdür diyerek bolca içtim
Ve akşam Boztepe'ye çıktım Trabzon manzarası seyretmek için. Işığın parlak olduğu yer stadyum ve o esnada Çaykur Rize maçı var.
