Yüksek Dağ Etkinliği Öncesi Fiziksel ve Ruhsal Hazırlık Süreci

[EKARAIS]

Büyük şehir hayatının bedenimiz ve ruhumuz üzerinde olumsuz etkiler bıraktığı şüphesiz. Bu ortamdan çıkıp 3bin - 4bin - 5bin metrelik dağlara gidiyoruz. Bazen bir hafta sonuna sığdırdığımız bu etkinlikte başarılı olmak, salimen geri dönmek için kendimizi bedensel ve ruhsal olarak gideceğimiz zirveye hazırlamamız gerekiyor.


Çiçeği burnunda bir dağcı adayı olarak en çok ilgimi çeken konu bu. Dağda sıkıntı yaşamamak ve başarılı bir zirve tırmanışı yapmak için olmazsa olmaz bir konu olduğunu düşünüyorum bu hazırlığın.


Kimler nasıl hazırlanıyor? Ne tür kondiyon çalışmaları yapıyor? Gidilecek dağla ilgili bilgi nereden, nasıl toplanıyor? Bunları bu başlık altında tartışalım.

 

[sciencepeople]

Bence dağcının antremanı dağda olur.Büyük tırmanıcılarda hep bunu söylerler.Bulabildiğimiz her fırsatta kamp,bivak vs yaparak ortama alışmak gerekir.Onun haricinde N.Mahruki çok sık tırmandığı dönemlerde bebek yokuşunu günde iki defa sırtta 50 kilo yükle bisiklette çıktığını söylüyor.

 

[TezMertek]

Ynt: Yüksek Dağ Etkinliği Öncesi Fiziksel ve Ruhsal Hazırlık Süreci


Bildiğiniz gibi ben her hafta sonu doğa yürüyüşleri yapıyorum.


2012 de biraz sekteye uğramış olsa da devamlı yürüyor sayılırım.
Sonra her gün işe giderken kullandığım İzban (İzmir Banliyösü) evime 1250 metre mesafe de.
Evden istasyona ulaşmak için bu kadar mesafeyi sabahları iniyor akşamları da çıkıyorum.


İzban istasyonda rakım 10 metre iken benim sitede rakım 100 metreyi buluyor.
Günde yaklaşık 3 km . (Ege Üniversitesi kampüs içinde de otobüs durağından büroya kadar bir 350-400 metre var) yürüyorum.
Kısaca hafta içi minimum 15 km yürüyorum. Buna hafta sonu yürüdüğüm 15i de ekleyince 30 km ediyor.
Ayda ise 120-130 km ediyor.


Her durumda antremanlı oluyorum böylelikle.


Gidilecek dağ ile ile ilgili bilgileri net ortamında ki kulüp etkinlik raporlarından topluyorum genelde.


2012 Yüksek Dağ etkinlikleri için İzmir'de kulüplerin programlarına bakıyorum.
Bu sene için ek dosyada ki kulübün işaretli etkinliklerine katılmayı düşünüyorum.

 

[dağlarkızı]

Ynt: Yüksek Dağ Etkinliği Öncesi Fiziksel ve Ruhsal Hazırlık Süreci

Fiziksel hazırlık için elbette antreman şart...Bunun dagda olanı çok daha faydalı tabi buna katılıyorum ama şehirde de spor salonlarında yaptıgımız antremanların faydasıda dagda yadsınamayacak kadar büyük..Ben en çok merdiven antremanının faydasına inanıyorum.Tempolu şekilde yük ile çıkılıp inilen her merdiven dagda benim işimi çok kolaylaştırıyor..Biraz bacak kasına yüklenmiş oluyoruz böylece..Zaten dagda da öyle olmuyor mu...?

Mental hazırlık mı ? İşte o zaten kendiliğinden oluyor bende..Daha gitmeden bir hafta önce bir heyecan kaplıyor içimi..Üniversitedeyken böyle hissetmezdim çünkü o dönemlerde çok sık daga gidiyordum ama şimdi periyotlar uzayınca daha bir özlem duyuyor insan..Aslında benim burada değinmek istediğim şey normal tırmanışlarda olan mental hazırlıklardan ziyade olagan üstü durumlarda (partnerimizin kaza geçirmesi,doga olayları vs vs) nasıl davranacağımız.Ne yazık ki dagcılık denen spor ciddi anlamda bazen riskli olmaya müsait olabiliyor.İşte öyle zamanlarda partnerimizin başına gelebilecek bir kaza ya da ekipteki arkadaşlarımızdan bir kısmının çıg altında kalması gibi olaganüstü sayılabilecek vakalara kendimizi hazırlamamız ve sogukkkanlılığımızı koruyup rasyonel kararlar alabilmek çin ne yapmalıyızı düşünmemiz..Zaman zaman hepimiz böyle durumlarla karşılaşabiliyoruz işte o zaman insan benim burada ne işim var sorusunu aklına getiriyor belkide.Şimdiye kadar yaşadıgımız her üzücü olayda şunu tecrübe ettim ki o anda kendini unutuyor ve tek amacın arkadaşını oradan indirmek oluyor.Benimde kaza geçirdiğim zaman arkadaşlarımın o çabasını gördüğümde gerçekten kendimi çok şanslı hissetmiştim..Biraz dagıtmış olabilirim affola...Ama nedense bu tarafından bakmak geldi içimden..