Ynt: ZJ için Lastik Ebadı Makarası !
Özgür bey,
mevcut lastiklerinize 100-120 PS hava basabilirsiniz, lastikleriniz tam aradığınız ebatlarda olacaktır....!
Veya arabanızın marşpiyesini mat siyaha boyayabilirsiniz, Amerika'da çok tercih edilen bir yoldur, en azından geceleri araba 10 cm yüksek görünür....!
Bir diğer tercih edilen yöntemde ; Bauhaus'tan lastik boyama kalemleri alabilirsiniz ve lastiklerinizin üstüne beyaz beyaz, kalın kalın "35" gibi sayılar yazabilirsiniz....yalnız dikkat edin hepsinde aynı rakam yazmalı, sonra araç sağa, sola çekebilir....
Ayrıca ışıklarda durduğunuz zaman endişeli gözlerle ellerinizi cama dayayıp yere, asvalta bakabilirsiniz... bu; çevreye aracınızın çok yüksek olduğunu ve sizdede yükseklilk korkusunun varlığını gösterecektir...yabancı forumlarda bir müddet sonra kişinin kendisininde bu duruma psikolojik olarak inandığını ve korkudan günlerce evinin önünde arabasından inemiyerek ısrarla itfaiyenin gelmesini beklediği gözlenmiştir....
Bu arada arabanızı sadece yükseltmek değil aynı zamanda hem onun hemde sizin yükseklik korkunuzu yenmeniz lazım;
Bunu yenmeninde tek yolu arabanızla paraşüt eğitimlerine katılmanızdır...
Kocaeli taraflarında "Grand kuşu" diye bir kuruluş var eğitim veren....
Ben katılmıştım...
Hiç unutmam uzun eğitim döneminden sonra ertesi gün sınav günüydü...
Heyecandan kaldığımız koğuşta ne ben nede garajda bekleyen ZJ'em uyuyamıyorduk...
Derken bir ara daldığımda rüyamda annemi gördüm... bana dediki; "ooğğluummm, saaaakııın aaatlaaamaaaa, paraşüüütün açılmayacaaak..!"
Kanter içinde uyandım, sabahı zor ettim...
Nihayet sabah oldu ve alanda bizi bekleyen büyük kargo uçağına araçlarımız ile birlikte kuşanıp bindik...sonrada havalandık...
Ben heyecandan, korkudan zar zar titriyorum...
Hocamız bunu fark etti ve yanıma gelerek; "ne o beatrix korkuyormusun? ne biçim adamsın? ZJ'nle kaç kere atladınız? hala korkuyorsun..."
Ona annemin bana rüyamda söylediklerini anlattım,
Oda bana mantıklı bir şey söyledi; "iyi o zaman, senin ve ZJ'nin paraşütünü bana ver, bizimkileri sen al...o zaman açılmassa bizim paraşütlerimiz açılmaz, ne dersin?"
Çok mantıklıydı; öyle ya; annemin açılmayacak dediği paraşüt artık hocam ve ZJ'sinde olacaktı, hemen kabul ettim ve paraşütleri değiştik....
Tam atlama noktasında sıra bana geldiğinde ürkek gözle hocama son bir kere baktım, oda kendi paraşütünü işaret edip gülümseyerek "hadi, atla....! dedi.
Bende ZJ'mle birlikte atladım...
Düştük, düştük, düştük... veeee ipi çektim; Ohhh....! paraşütümüz açıldı....! süzülmeye başlamıştık.....
Tam o sırada hocam yanımdan mermi gibi çığlık atarak geçti ;
"Annaanııııııııııııııııııııııııııııııııııııı.........!!!!!!!! "
;D ;D ;D ;D ;D
Özgür bey,
mevcut lastiklerinize 100-120 PS hava basabilirsiniz, lastikleriniz tam aradığınız ebatlarda olacaktır....!
Veya arabanızın marşpiyesini mat siyaha boyayabilirsiniz, Amerika'da çok tercih edilen bir yoldur, en azından geceleri araba 10 cm yüksek görünür....!
Bir diğer tercih edilen yöntemde ; Bauhaus'tan lastik boyama kalemleri alabilirsiniz ve lastiklerinizin üstüne beyaz beyaz, kalın kalın "35" gibi sayılar yazabilirsiniz....yalnız dikkat edin hepsinde aynı rakam yazmalı, sonra araç sağa, sola çekebilir....
Ayrıca ışıklarda durduğunuz zaman endişeli gözlerle ellerinizi cama dayayıp yere, asvalta bakabilirsiniz... bu; çevreye aracınızın çok yüksek olduğunu ve sizdede yükseklilk korkusunun varlığını gösterecektir...yabancı forumlarda bir müddet sonra kişinin kendisininde bu duruma psikolojik olarak inandığını ve korkudan günlerce evinin önünde arabasından inemiyerek ısrarla itfaiyenin gelmesini beklediği gözlenmiştir....
Bu arada arabanızı sadece yükseltmek değil aynı zamanda hem onun hemde sizin yükseklik korkunuzu yenmeniz lazım;
Bunu yenmeninde tek yolu arabanızla paraşüt eğitimlerine katılmanızdır...
Kocaeli taraflarında "Grand kuşu" diye bir kuruluş var eğitim veren....
Ben katılmıştım...
Hiç unutmam uzun eğitim döneminden sonra ertesi gün sınav günüydü...
Heyecandan kaldığımız koğuşta ne ben nede garajda bekleyen ZJ'em uyuyamıyorduk...
Derken bir ara daldığımda rüyamda annemi gördüm... bana dediki; "ooğğluummm, saaaakııın aaatlaaamaaaa, paraşüüütün açılmayacaaak..!"
Kanter içinde uyandım, sabahı zor ettim...
Nihayet sabah oldu ve alanda bizi bekleyen büyük kargo uçağına araçlarımız ile birlikte kuşanıp bindik...sonrada havalandık...
Ben heyecandan, korkudan zar zar titriyorum...
Hocamız bunu fark etti ve yanıma gelerek; "ne o beatrix korkuyormusun? ne biçim adamsın? ZJ'nle kaç kere atladınız? hala korkuyorsun..."
Ona annemin bana rüyamda söylediklerini anlattım,
Oda bana mantıklı bir şey söyledi; "iyi o zaman, senin ve ZJ'nin paraşütünü bana ver, bizimkileri sen al...o zaman açılmassa bizim paraşütlerimiz açılmaz, ne dersin?"
Çok mantıklıydı; öyle ya; annemin açılmayacak dediği paraşüt artık hocam ve ZJ'sinde olacaktı, hemen kabul ettim ve paraşütleri değiştik....
Tam atlama noktasında sıra bana geldiğinde ürkek gözle hocama son bir kere baktım, oda kendi paraşütünü işaret edip gülümseyerek "hadi, atla....! dedi.
Bende ZJ'mle birlikte atladım...
Düştük, düştük, düştük... veeee ipi çektim; Ohhh....! paraşütümüz açıldı....! süzülmeye başlamıştık.....
Tam o sırada hocam yanımdan mermi gibi çığlık atarak geçti ;
"Annaanııııııııııııııııııııııııııııııııııııı.........!!!!!!!! "
;D ;D ;D ;D ;D