edis2209
Dal rüzgarı affetse bile, kırılmıştır bir kere ..!
Bisikletimle Kemalpaşa'dan hareketle Armutlu güzergahındayım. Kemalpaşa'yı Örnekköy istikametinde terk ediyorum. Sağım da solum da yemyeşil bahçeler, bağlar.. Dilim de hafiften bir ezgi.. pedal'ın eziyeti ile kesik kesik çıkıyor
Kemalpaşa-Örnekköy arasında tenha bir bölge ve tel örgülü içinde aile oturan bir bahçe ve içinde 3-4 tane köpek var. hepsi benim geçişimden huzursuz ve havlıyorlar.. Tel örgülerin verdiği cesaretle kendimden gayet emin pedal çevirmeye devam ediyorum.. Dilim de ki ezgiyi bırakıp tel örgü boyunca beni havlamaları ile taciz ederek koşan köpeği aynı havlama ile bende taciz ederek
devam ediyorum. Ara da sırada köpek ve yol güzergah kontrollu devam ettiğim için zaman zaman köpek ile göz temasım kayboluyor.
Aman tanrım !
Bir de ne göreyim !
Tel örgü'nün son bölümü yok ve köpek yanımda ve bacağımı kapmaya çalışıyor !
Bisiklet'ten kendimi yere salarken Bisiklet'i köpeğe doğru fırlatıp yere taş alma telaşı ile eğilmemle birlikte, Köpek geldiği yöne doğru kaçarak gitti..
Ohhhhhhhhhhhhhh beeee şükür dedim... Ama "Yusuf, yusuf" vaziyeti yol boyunca tedirginliğim devam etti..
Ve diyorum ki
"Siz siz olun, sonunu görmediğiniz bahçe'nin köpeği ile dalga geçmeyin"
Sevgiyle kalın.
Aman tanrım !
Bir de ne göreyim !
Tel örgü'nün son bölümü yok ve köpek yanımda ve bacağımı kapmaya çalışıyor !
Bisiklet'ten kendimi yere salarken Bisiklet'i köpeğe doğru fırlatıp yere taş alma telaşı ile eğilmemle birlikte, Köpek geldiği yöne doğru kaçarak gitti..
Ohhhhhhhhhhhhhh beeee şükür dedim... Ama "Yusuf, yusuf" vaziyeti yol boyunca tedirginliğim devam etti..
Ve diyorum ki
"Siz siz olun, sonunu görmediğiniz bahçe'nin köpeği ile dalga geçmeyin"
Sevgiyle kalın.

