Ynt: 'egeli' 2012
Adaya yaklaşken, yıllar yıllar öncesinde ilk gelişimiz geldi, gözümün önüne.. 1974 temmuzuydu.. İki günde bir, 4 saat süren bir sefer yapan feribot dışında anakara ile hiç bir ulaşımı olmayan adada, kalp hastası olan rahmetli babam için büyük tedirginlik duymuş, 'rahatsızlanırsa ne yaparız?' endişesi yaşamıştım. Ve bizim adadan ayrılışımızın ertesi günü Kıbrıs olayları patlak vermiş, uzun süre adayla ulaşım kesilmişti.
Bir yıl sonra, Çapa Tıp, Cerrahpaşa Tıp, Haseki, Samatya Sigorta gibi dört büyük hastaneye bir kaç dakikalık mesafede, babamı kaybettik.. Bunları anımsayınca hüzün kapladı, içimi..
Neyse, o tarihte, Kuzu Limanı'nda bir kaç terkedilmiş Rum evi dışında bir şey bulunmayan, seyrek olarak çalışan bir veya iki cip ile merkezine çıkılabilen Gökçeada bugün, hastanesi, yüksek okulu, havaalanı ile yaşanılası bir yer..