2025, Güçlü The Campervan, Geziler Ve Yaşam Güncesi...

  • Konuyu Başlatan: Konuyu başlatan yugun Tarih:
  • Başlangıç tarihi Yazılan Cevaplar:
  • Cevaplar 3,705
  • Okunma Sayısı: Görüntüleme 185,493
Evimde koridordaki kalebodurlar kalkmış. Ev sahibi ile konuştum bir kalebodurcu getirip yaptıracağım. Ayağımın altında kırt kırt ediyor zemin rahatsız oluyorum. Daha önce bir şeyler yaptırıp kiradan keseceğim bir hesabımız var ev sahibiyle o yüzden bu da benden olsun dedim. Kalebodurcuyu kendim karşılayacağım.
 

Arkadaşlar,

Bazen kendimi anlatma ihtiyacı duyuyorum. Anlatıyorum anlatıyorum. Sonra da boşver bee diyorum. Artık kötü şeyler düşünüp konuşan adamlar hakkında konuşmak istemiyorum. Hayatımda sadece iyilikler güzellikler olmalı. Çünkü ben bunu hak ediyorum. Ayaş yeni bir başlangıç iki türlü konuşan insanlar ve yol açtığı üzüntü bende artık gerilerde kalmalı. Bu yüzden yazdıklarımı sildim. Artık sadece defterime iyilikleri güzellikleri yazacağım.
 

Faizler çok yüksek, Çekilen her borç geleceğimi fakirleştiriyor. Yine de Ayaş'a taşınmak için biraz borçlandım bankaya. Umarım sorunsuz bu da ödenir gider zamanla. Benim fakirliğim hiç son bulmadı ve hafiflemedi. Hep bir geçim sıkıntısı, hep bir darboğaz oldu hayatımda. Ne yapalım. Buna da şükür. Sağlığımız yerinde olsun da...
 

Ayaş'ta geçim büyük şehire göre daha rahat. Kiralar da bir tık ucuz. Yine de çok büyük bir fark yok. Ben alış verişimi Migros'tan yapıyorum. Bu şekilde yaşarsam geçinir giderim. Gezmek gibi ekstralara ayıracak bütçe neredeyse hiç yok. Sadece var olan karavanıma gideceğim o da ayda bir bile gitsem bana yetecek. Çok fazla bir şey istemiyorum herhalde. Ayda bir havamı değiştirmeye 46KM ötedeki karavanıma gidebilirim. Bu da müsriflik sayılmaz herhalde.... Bizi mutlu eden şeyler bir ihtiyaçtır. KAmp yapmak benim için bir ihtiyaç...
 

Bir karavanım olsun onunla uzaklara gideyim hayali bana ait bir hayal değil. Herkes bilir ki ben en fazla yüz kilometrelik uzaklıklarda kamp yapıyorum zaten. Benim için karavanla uzaklara gitmek gibi bir hayal yok. Bu yüzden rahatım. Ben istediğim her şeyi ya gerçekleştirdim ya da gerçekleştiriyorum zaten.
 



Karavanıyla çok uzaklara gidenlere veya karavanında yaşayanlara ayrı bir saygım var. Ama bunlar benim durumumumun gerçeği değil. Ben daha mahalli bir karavancıyım. Bundan da bir şikayetim yok. Ekonomim müsade ettiği sürece karavanımda bir şeyler yapıp mutlu olacağım. Durumlar ona da izin vermezse sadece karavan oyuncaklarımla oynayıp yine mutlu mesud yaşamaya devam edeceğim. İmkanım yok diye oturup ağlasam mı? Bence buna hiç gerek yok. Ben gezenleri internetten sadece izleyerek de mutlu olabiliyorum.
 

Sadece dilediğimiz şeyleri yaşıyor olmamız bir suç değil. Yine de istediğimiz gibi olmaya ve dilediğimiz gibi yaşamaya hakkımız var ve artık herkes de bunu biliyor...
 

Benim karavanım bana 46KM uzaklıkta ve bu benim için uygun bir uzaklık. Herkesin uygun uzaklığı değişiklik gösterebilir ama herkese göre uygun olan bir uzaklık vardır mutlaka... Karavanım güzel, o benim Pirikamp'ım. Ona arada sırada gitmek istemeye devam edeceğim. Sadece şu sıra biraz fazla taşınmayla ilgili sorunlarımı çözmem gerekiyordu. Bu süre zarfında karavandan biraz uzak kalabilirim.