Kahramankazan'daki karavanımın sürekli durduğu kampa uzaklığım 46 KM bu uzaklığa istersem her hafta bile gidebilirim. Güçlü sağolsun yeter ki...
Biricik yoldaşım. Sevgili aracım.
Onu artık sadece standart haliyle kullanmaya karar verdim. Gereksiz yere her yere taşıdığım kamp donanımını kalıcı olarak eve taşıyacağım ve artık bundan böyle kamp yaptığım adresim sadece Kahramankazan olacak...
Bursa'ya gittiğimde zaten otelde kalmayı seviyorum. Mudanya'yı sevdiğim için yılda birkaç kez gitmeye değer. Başka da bir yere gitmeye gerek yok. Masrafları azaltmak lazım ki emeklilikte sürünmeyelim. Şu ana kadar etkili bir birikim yapamadım ama belki artık en azından kendime bir Letafet (Benim hayal karavanım) alacak kadar para biriktirebilirim.
Ben profesyonel iş hayatıma atılmadan bile önce ilk olarak ortaokuldayken bir gençlik kampına (Hasanağa Gençlik Kampı, GEMLİK) katılarak kampçılık hayatıma başladım. Bu nedenle benim kampçılığım, öğretmenliğimden bile eskidir. Emeklilikte özgürce kullanacağım güzel bir motokaravan edinmeyi hak ettiğime inanıyorum. Tabii sürünmeyecek emeklilik şartlarına erişmeye sağlığım elverirse.
Bana babadan hiçbir şey kalmadı. Hayatta tamamen kendi garibanlığımla tutunmaya çalışıyorum. Şimdiye kadar fena idare etmedim durumu. Bu arada babam benim okumamda çok yardımı oldu ve düğünümü yapıp eşyalarımı da almıştı. Kendisinden bunun ötesini beklemeye hakkım yok. Babam da iyi bir babadır. Karşılaştığım eşim ve ailesi de çok güzel çok düzgün insanlardı. Eşimin benden ayrılırken hiçbir maddi talebi olmadan ayrılmıştır. Böyle insan bu devirde az bulunur. İyiydik, iyilerle karşılaştık çok şükür...
Sonuçta onurlu öğretmenlik hayatımıza devam ediyoruz arkadaşlar, Artık yeni bir yerdeyiz. Defterimize sadece iyileri yazacağız. Bize yanlış yapmaya kalkanın da isminin üzerini sonsuza kadar çizeceğiz.
