Önce yakıt sonra da kamp yerlerindeki fiyat artışları beni gezmekten iyice caydırdı artık. Ben evimde oturup kitap okuyan karavancıyım. Arada sabit duran karavanıma gidip keyif yapıyorum. Hayatı işte böyle yaşıyorum. Kendime motokaravan edinsem de benim yaşam tarzım pek değişmez. O yüzden bu da bir şart değil. En iyisi evinde oturmak, yaşadığın mahalde takılmak. İnsan sıkıldı mı dışarı çıkıp bir yürüyüş yapıp sıkıntısını atabilir. İlle de uzaklara gitmek bence şart da değil. Hayat çok pahalı. Her şeyimiz malesef ekonomiye bağlı. Artık eskisi gibi keyfimiz için gezemiyoruz. Gezerken bunu bir daha düşünüyoruz. Bu en azından benim için böyle...